..., 1860 წ.

1888. ხვარაზმშა თქვა ჱე ვაზირო. რად დამიშლი ომსა თავად ჱე რას იტყვი სად გინახავ. მუქარისა მთხოვი ავად ჩემთა მბრძოლთა ჩემგან აჩნდეს. ასო მწვავედ დანაშავად და მაშინ მისრულმან შესცვალის. ძოწეულნი თავსა შავა.დ.

ხვარაზმშასაგან ომის მოწადინება. და თარა ვაზირისაგან დაშლა.

1889. აწ ვეზირი თარა ჰკადრებს. საუბარსა წყნარსა ამოდ ვიცი რომე გიცნობდიან. წინას მბრძოლთა სათამამოდ მაგრა აწ სჩანს საყმისაგან. წასვლა გამოსასალამოდ და სიბერეა მსგავსი მისი. რა დღე მოჰხდეს და საღამოდ.

1890. მე დია კაცი მინახავ. მრავალთ მებრძოლთა მორევით გედინოს სისხლთა ნაკადი. დაცა გეყენოს მორევით გაგექცივნეს და გეყივლნეს. მაღლისა ჴმითა მორევით და აწ სიბერის ლახვარი გასვია. გულსა მორევით.

1891. თქვენ წაგივლია წინასა. სიყმისა შვენიერობა თეთრი გასვია მეფეო. გაჩნია დანაბერობა ტარიელს პირსა აჩნია. სიყმისა ვარდთა ფერობა და რაზ მათ შევებნათ მეფეო. გვმართებს ამისი ჯერობა.

1892. რა გათავდა ვაზირობა. ესრე ვითა აღსარება მეფე ბრძანებს დამიშალეთ. არ მიჯობდა მუქარება აწ ვჰქნათ კარგად გამორჩევით. გარეთ ომთა მოგვარება და ღ~თნ ქნას და ნახვით ნახოთ. სიცოცხლისა გამწარება.

1893. ჰკადრა ვეზირმან მეფეო. ხარ ომსა კარგა ჩვეული რამცა ვიცოდი მე თქვენგან. უკეთე გამორჩეული ნახე ტარიელს რაზმი ჰყავს. და ასაბია წვეული და ამისთვის იქნა ხვარაზმთა. ლაშქარი მათგან ძლეული.

თარა ვეზირისაგან ღამე თავს დასხმის რჩევა ინდოელთა ზედა.

1894. აწ რადგან აღარ დაიშლი. კარს გარეთ ომსა რაზმითა ღამით გავიდეთ გაპარვით. არ მაშხალა ბაზმითა ცისკრისა ჟამსა დავესხნეთ. გმირთა წესითა და ზმითა და ღ~თნ ქნას ასრე დავჴოცნეთ. არ იყვნეს ხანსა დაზმითა.

1895. დასკვნეს ესე თათბირი. თარას გან ნავაზირები ხვარაზმშა ბრძანა უთუოდ. ვქნათ ესე დანაპირები იანგარიშა მისი სპა. ომსა მართ ვითა გმირები და ას ოთხმოც ასი ათასი. მებრძოლთა ამატირები.

1896. სხვა სპა მრავალი ქვეითი. ტციხეს დაჰყარა ჭურვილი ზღუდეთად კარგი მესროლი. ჩაბალახ ჩამობურვილი ღამით გავიდეს თუ ომთა. არა მართებდა სურვილი და ცისკრისა ჟამთა დამსხმელთა. შექნეს სისიხლის წურვილი.

1897. რას ვაგრძელებდე დაესხნეს. ცისკრისა ჟამსა ომითა შეიქნა შემოკივლილი. ქუხილის შენაზომითა მათ მძინარეთა გარეთა. სისხლი რუდ მინაწთომითა და მაღლად იზახდა ხვარაზმშა. ტარიელისთვის წყომითა.

1898. ეტყვის ტარიელს ძე ჩემი. შენ მუხთლად მოჰკალი მძინარე თუ მამაცი ხარ შემები. მოდი წამოდეგ წინარე მოდი ვკრათ ჩვენ ერთმანერთსა. ხმალი სისხლისა მდინარე და ვეჭუ სამართალმან შენ შეგქნას. მოსვლისა მონაწყინარე.

1899. რა ესმა ესე ზახილი. მათ სამთა გმირთა მეფეთა მართ წყნარად ადგომილ იყვნეს. გვანდეს ვარდისა მკრეფეთა ტანსა იცმიდეს აბჯართა. მართ შუქთა მოიეფეთა და ხვარაზმშას სპათა გაუხდეს. ვითა მგელნი ძაღლთ მყეფეთა.

1900. ფიცხლავ მიმართა ხვარაზმშა. ვით შავარდენი ფრთიანი (2,)იზახდა ვაი ინდოთა. ნურვინ გაუშვებთ ღუთიანი (1,)სითაც პირი ქნის დაჴოცის. ტანი მუნ დაძრის ხიანი და დახვდეს მამაცად იბძოდეს. დამსხმელთა ეცა ზიანი

1901. მათ ლომთა სპანი სამგნითვე. შეიძრეს გარეთ მდგომელნი ზედან დამსხმელთა მიუხდეს. ამაყნი ქაფად მწყრომელნი ფიცხლავ შეებდეს არ გვანდეს. იგ ფრანგნი ვინმე რომელნი და მათნი იაღნი ტიროდეს. ვით იცინიან რომელნი.

1902. იგ სამნივე ჴელმწიფენი. დაკაზმულნი დადგეს კართა ცხენთა შესხდეს უკეთესთა. წინა დროშა აემართა ღ~თსა მუნა მადლი ჰკადრეს. შემობრუნდეს მიემართა და მკლავნი ჩვენნი მოვიხმარნეთ. ღ~თით რაც გვინდა დაგვემართა.

1903. აწ უყურეთ თქვენ მსმენელნო. რა ფიცხელი არის ომი სწყვეტდით თავსა თავადებსა. ტარიელ არს მათთვის მწყრომი დაჴოცნა და ამოსწყვიტნა. ვერვინ იყო წინ აღმდგომი და გარე რაზმი მრავალ კეცი. დაიჴოცნა თუ რა ზომი.

1904. ერთკენ ავთანდილს და ფრიდონს. მგრგვნივ ჯარი ზედ მოეხვივნეს იგი ორნივე გაუჴდეს. რა გკადრო ვით გაეხარნეს დაჴოცნეს უკან მისდევდეს. ქალაქის კარსა შესჯარნეს და უნდოდა თუმცა შიგანთა. ყოლ კარნი არ დაეჯარნეს.

1905. ტარიელ ნახა ხვარაზმშა. გამაყდა გული ბერისა შეიქნა ველი ორგნითვე. სისხლითა მონატბერისა გორად ძეს შუბთა ნალეწი. და რიყე ჴმალთა წვერისა და კვლავ მოუბრუნდა ხვარაზმშას. რისხვა ცით მონაბერისა.