..., 1860 წ.

2004. წაველ გზაზედ დამიჭირა. როშაქ მიცნა ქალობითა წამიყვანეს ვერ წაუველ. ცხენ ფიცხლობის მალობითა ქაჯთ მეფემან მკითხა ვინ ხართ. ვერ მათქმია ძალობითა და მოვიდეს და ციხით ვიხსენ. ავთანდილის წყალობითა.

2005. წამიყვანეს ქაჯნი ჴოცნეს. ციხე შექნეს სამთავ ქცევით ფატმან ვნახე ფრიდონისას. ვიყავ კაის ყოფა ქცევით ასმათ წამყვა ქვაბი ვნახეთ. არ ვიყავთ ცრემლი განაქცევით და რა თინათინ ვნახე მნახა. ჩვენ ვქენით შუქ განქცევით.

2006. წამოველ მოველ ინდოეთს. მოგუშორდა საქმე მტერული მტერნი გავაძეთ ვიშვებდი. არ ვიყავი მე უფერული აწ კარს მამადგა სიკვდილი. გულსა ლახვარი ძგერული და ესე სოფელი ამიჩნდა. სიზმარი ძილი მე რული.

2007. აწ თან მივსდევ მე ტარიელს. სიკვდილსა და საფლავ შინა ანდერძს გკადრებ გვახსენებდეთ. ვინც დასდგებით თქვენ აქ შინა თუ ჩვენ მივსდით ესეც მიკვირს. რად თქვენ ვეღარ შეგაშინა და სული მივსცეთ წამღებელთა. გვამმა ჴორცში აღგვაქშინა.

2008. ჟამმან ჩემმან უხანომან. დამიბნელნა თვალნი მნათნი ღაწვი ვარდი ზაფრანად ქნა. და გაცუდდა მინა სათი დამედა რვის ვერც ვინ მარტო. ვერც თუ შეკრბენ ერთგან ათი და აწ სოფელმან ჩემზედ ბრუნვით. მოიხმარა მისი ხლათი.

2009. აწ დამიწდები წახდების. ღაწვი ბადახში ლალები სანდამობა და უსული. სოფლისა ჯავარ წყალები მიწა დამალპობს წამიჴდენს. ვარ თქვენგან შესაწყალები და მამთქმელთა ჩემთა ცრემლი სწვეთს. გული შეჰქნია სალები.

2010. სოფელს მივენდევ მეგონა. ყოფა არ წამიხდებისა უყურე ახლა რა მიყო. თუ ჩემზედ რა მოხდებისა რაცა მე მიყავ სოფელო. იგიმც შენ გარდაგხდებისა და სულს როგორ მე მცლი გვამთაგან. გარემც შენ მოგიხდებისა.

2011. მივალ და მართლა არ ვიცი. უცდურად წავლა გზებისა მნახავთა ჩემთა ვის ეს მის. ედების ცეცხლი გზებისა მოაგონდების შუ კრთომა. მას არა სხვისა მზებისა და რაღა ვიჩივლო დაგმობა. სოფლისა მიზეზებისა.

სიკვდილი ტარიელისა და ცოლისა მისისა:

2012. რადგან სწორად გარდახდება. ავი ანუ კარგი ვინა მაშინ წამერთ რა ვის გავა. გარეთ იყოს თუნდა შინა აქეთ ბარგსა რასა ვზიდამთ. აწვე წასვლა სხვაგან გვინა და საკაცე და თუნდა ტახტი. სწორეაო ბრძენთა წინა.

2013. ამა ჩემსა გაზრახულსა. იკითხევდეს ანუ წერდეს ფუ მას კაცსა რომლისაცა. სოფლისაგან არ შესჯერდეს ტარიელ და ცოლი მისი. სიბერითა და უშუებდეს და ყვნეს წელნი ოთხმეოცნი. დაბრმეს დადრკეს დაცაბერდეს.

2014. ერთი ყმა და ერთი ქალი. მართ მათნივე შესაფერნი ღ~თნ მისცა ესე შვილად. საჭვრეტელად შვენიერნი ელვანი და შვენებანი. მათგან ჰქონდეს მათ მიერნი და მსგავსნი მსგავსსა წარმოშობენ. ციერნი და მიწიერნი.

2015. დღენი მათნი წაიარნეს. დაბერდეს და დაუძლურდეს ტარიელის ლომნი მკლავნი. მეტად გააუსუსურდეს ბედისაგან მადლიერნი. სოფლისავე მოემდურვეს და სოფლისაგან გაბჭობითა. ბრძენთა წიგნი დადასტურეს.

2016. სოფელს მყოფსა ყველაკასა. ესე არვის არ ასცილდეს მათ სოფლისა შვენებათა. წყალ ჯავარი გაუცუდდეს მიჯნურობა გაუსუსტდა. გონებანი გაუგრილდეს და სიყვარული გააცივეს. ერთმანერთსა უკურიდეს.

2017. ტარიელ და ცოლმან მისმან ტახტოსნობა მოიწყინეს მეფედ დასხნეს შვილნი მათნი. ნაცულად მათად დაადგინეს ერთსა წელსა დაიჴოცნეს. მიწვეს მიწად მიიძინეს და მზესა ლომი არ გაჰყარეს. მასვე თანა დააწვინეს.

ანდერძი ავთანდილისა რომელ თქვა ჟამსა სიკვდილისასა ნანუჩას ნათქვამი.

2018. ისმინეთ ძენო კაცთანო. ანდერძი ავთანდილისა ვიტყვი მსგავსია სოფელი. ეს მუხანათი ჩრდილისა სწორეა ჟამი დილისა. კრუნთაგან ავთანდილისა და ადრე დალპების გაცუდების. ვით ქსელი ნაქვს მანდილისა.

2019. რა მიიახლა სიკვდილად. დაუწყ ჴდომა სულითა ჴელთა იჴრიდა ჰკრთებოდა. სიტყვითა დამასულითა სთქვა ვეღარ მიჴსნას ძმამან დ. ვერცაღა დამასულითა და შემიწყნაროს რომელმან. მიწა ადამა სულითა.

2020. რაზომც გამეფცდა ცან ვინ სთქვა. კაცი შთამოსრულ ან ასულ ცუდია აქა დიდობა. ვარდა აწ მეც ვსჩან და ნასულ უხვაიშნოა ესე დღე. ძე რაღას მარგებს ანასულ და მიწა მიიქცეს მიწადვე. ჴორცი მოკვდების განასულ

2021. სიჭაბუკისა ყვავილი. დაჭკნა ჩანს ავად ვარდია პირველ სიმაღლით მტერზედან. ვსჩნდი ორბელრ მონავარდია აწ წაველ მსგავსი გმირსა. და ფერად მინა ვარდია და თანა წამამყევ თინათინ. ჩემს უკან ნუ დავარდია.