... (S-1727), 1837 წ.
1655. მთა იყო მეტად მაღალი: შუა ინდოთა თემისა჻ იქი დგას მეფე ხვარაზმთა: მფლობელი ლაშქართ მსხმელისა჻ მთას აქათ დადგეს ინდონი: მსგავსი ფუტრისა რემისა჻ ომსა ხვალისად ასკვნიდეს: მტერთა მიმცემი სენისა჻
1656. ცისკრად ჰკრეს ქოსთა დაბდაბთა: ორთა მემუქრეთ მეფეთა჻ ხვარაზმელთა და ინდოთა: მედგრდა სისხლისა მჩქეფეთა჻ შეუტივნეს და შეიბნეს: წყლულთა სცნობ სიიეფეთა჻ შუბი ისარი ახმარეს: ხრმალი მათ ზედან მკეფეთა჻
1657. მედგრად იბრძოდეს ინდონი: ლაშქარნი უჴელმწიფონი჻ ომსა ნაწვართი ჩაუქნი: ტურფანი სანაყოფონი჻ დია დახოცეს ორთავე: მუზარად ზედა მკაფონი჻ ბოლოდ ინდონი გაიქცნეს: ხანსა არ დასამყოფონი჻
1658. ხვარაზმშა ვითა შეიბა: არათ არ გაგეგონების჻ შუბითა ჴრმლითა ლახტითა: ისრითა მოგეწონების჻ თუ ნახავ მისთა ნაკრავთა: იგ როსტომ გეგონების჻ ასრე ხამს ვინცა საომრად: ჴრმალ შუბი დაიგონების჻
1659. ხვარაზმშას სპანი უკანა: მისდევენ გამარჯვებულნი჻ ჩამოჰყრიდიან ხოცდიან: ამაყნი ალაღებულნი჻ გახდეს ინდოთა მინდორნი: სისხლითა გაწითლებულნი჻ ცეცხლებრ მოედუნეს ინდოთს: იქ სპანი გამეხებულნი჻
1660. ტარიელ წინა მივიდეს: ინდონი ჴრმალ დალეწილნი჻ გაქცეულ გარდახვეწილნი: შიშითა შემოხვეწილნი჻ აბჯარ ახდილნი დაძრცვილნი: ტან სარო შემოფრეწილნი჻ ცხენ დადგომილნი მტირალნი: დაგლეჯილ პირ დახოჭილნი჻
1661. ტარიელ იწვა სენთაგან: დავარდნით დანაცეული჻ აწ ასრე გახდა მწუხარედ: ვით გულსა ლახვარ ცემული჻ რა ესმა ასრე ეწყინა: მსგავსად გველისგან ცემული჻ ლხინი მოსძულდა არ უჩნდა: ჩანგ ბარბითა დანა ცემული჻
1662. მივიდეს გარე მოადგეს: ყველგნით მას ციხეს გარეთა჻ ებრძოდეს მას ციხე ქალაქთა: მოაოხრებდეს არეთა჻ ხოცდეს ჰსწვიდეს და არღვევდეს: ცრემლთა ადენდეს მწარეთა჻ აჯა არ მიიღებდიან: არად არ მემუდარეთა჻
1663. გარეთ ყველანი წაუღეს: ციხეთა სიმაგრენია჻ მათ უზენაროდ მიეპყრნეს: მიკვირდეს სიმედგრანია჻ ერთ წლამდის იყვნეს ვაკედ: ქნეს ინდოეთს კლდე და ღრენია჻ მერმე წავიდეს სავსენი: სიცილით მომღერალნია჻
1664. ტარიელ ორთა სენთაგან: კვლა უფრო დაჭმუნვებულმან჻ მტერთაგან ამოსწყვეტილმან: უსახოდ შეჭირვებულმან჻ არაბეთს კაცი გაგზავნა: მტირალმან მიჭირვებულმან჻ ავთანდილს წვრილად აცნობა: ძლიერმან გაცუდებულმან჻
1665. რაცა პირველ სენი სჭირდა: ყველა წვრილად მიუწერა჻ მერმე ვითა ხვარაზმელთა: მათთვის ძაძა შეეკერა჻ ვით ერბივნეს ვით ევოცნეს: ვით ქალაქი მოემტვერა჻ ვით სოფელი მუხთალია: იგი მეცა დამიმტერა჻
1666. კვლავ ფრიდონისას გაგზავნეს: სხვა კაცი ერთი ნავითა჻ მასცა აცნობეს სოფლისა: სიცრუვე საბრუნავითა჻ სენთა და ხვარაზმელთაგან: ვარ ოდენ საფშვინევითა჻ მტირალი სისხლის ცრემლითა: ქვე ვწევარ საკრინავითა჻
1667. აწ ვითა გვმართებს გმირთა: და ჩემთა ფიცისა ძმობილთა჻ აგრე გაფიცხდით სასწრაფოდ: გაწვევ საშველად ხმობილთა჻ თქვენთა ლაშქართა იმედსა: ვართ ქვისებრ დაულმობილთა჻ ომსა ნაწვართთა ჩაუქთა: მბრძოლ რაზმთარ სხვაგან ძმობილთა჻
1668. რა ეს ფრიდონს ავთანდილს: ესმა ესე საწყინარი჻ გულსა უცებ ლახვრად ეცა: დასობოდა ვითა ნარი჻ რაგვარ ვხედავთ საწუთროსა: ესრეთ მწარის მოუბარი჻ აქანამდისი მხიარულნი: ვტირთ აღარას მოცინარი჻
1669. თვითო კაცი ერთმანერთსა: გაუგზავნეს შემოჭრენთა჻ პაემანი შეუკეთეს დროთა: ურთიერთის შესაყრელად჻ ინდოთა და ტარიელის: მომხმარეთ და მტერთა მსვრელად჻ ეიქადოდენ ხვარაზმელნო: გულს გაგიხდით ისრის ხვრელად჻
1670. ოცდა ათსა დღესა შიგან ორნივ: სწორად გაემართნეს჻ არაბთა და თურქთა მეფესა: პირი მზებრ ეწაღმართნესა჻ მუნ დროშანი ვერ დავთვალენ: რომე იმათ აემართნეს჻ ვით დავწერო თუ ხვარაზმშას: რა საქმენი დაემართნეს჻
1671. მათ ორთავე ჴელმწიფეთა: უთვალავი სპა იახლეს჻ უმრავლესი დროშა იყო: რომ ალამი აენახლა჻ ამოწყვიდეს მბრძოლთა მათთა: არ ტკბილად ვინ ემზახლა჻ მათი მბრძოლნი ხვარაზმელნი: ვეღარ სდვიან დაესახლა჻
1672. რა გაემართნენ ინდოეთს: ნავითა სამენაოთა჻ გზა გზა ჰკაზმიდეს აბჯართა: ხვარაზმშას საბრუნაოთა჻ წავლენ სწრაფითა ადგილთა: სტუმრად არ საშინაოსა჻ ხვარაზმელთათვის დასთხრიდეს: საფლავთა მონასაოთა჻
1673. მათ ორთავე ჴელმწიფეთა: სრულად მათთა სამეფოთა჻ მკურნალები წამოიხვნეს: წამალი აქვსთ სასეფოთა჻ რაზომ წყობილნი წამოვიდეს: გზათა ვლიდენ სასწრაფოთა჻ მოიზახდეს საყვირ ბუკთა: მაღლა ჰკვირდეს სადაფოთა჻
1674. გამოვლნეს ზღვანი მოვიდეს: ქვეყანას ტარიელისსა჻ ნახეს სენთაგან დაცემით: ტარიელ მსგავსი ბერისა჻ ორთა სენთაგან ჩიოდა: მტერთა და სენთა ძნელისა჻ თქვა გახდა თემი ინდოთა: სისხლი რწყეული მტრისა ჴელისა჻
