1563. გზანი჻ დახვდეს჻ შეკაზმულნი჻ შევიდეს჻ და჻ გაძურეს჻ ჴურელსა჻ ნახეს჻ მზისა჻ შესაყრელად჻ გამოეშვა჻ მთუარე჻ გუელსა჻ მუზარადი჻ მოეჴადა჻ ჰშუენის჻ აკვრა჻ თმისა჻ ლელსა჻ მკერდი჻ მკერდსა჻ შეეწება჻ გარდაეჭდო჻ ყელი჻ ყელსა჻
1564. ეხუეოდეს჻ ერთმანერთსა჻ აკოცეს჻ და჻ ცრემლნი჻ ღუარნეს჻ ამას჻ ჰგუანდეს჻ ოდეს჻ ერთგან჻ მუშთარ჻ ზუალ჻ შეიყარნეს჻ მზე჻ რა჻ ვარდსა჻ შემოადგეს჻ დაშუენდენ჻ და჻ შუქნი჻ არნენ჻ აქანამდის჻ ჭირნახულთა჻ ამას჻ იქით჻ გაიხარნეს჻
1565. მათ჻ ერთმანერთსა჻ აკოცეს჻ დგანან჻ ყელ჻ გარდაჭდობილნი჻ კულა჻ შეეწებნეს჻ ჴშირ჻ ჴშირად჻ ვარდნი჻ ბაგეთათ჻ პობილნი჻ აწ჻ ესენიცა჻ გავიდეს჻ შეკრბეს჻ სამნივე჻ ძმობილნი჻ მას჻ მზესა჻ მისცეს჻ სალამი჻ წარდგეს჻ მართ჻ ვითა჻ ჴმობილნი჻
1566. მზე჻ მოეგება჻ პირითა჻ ტურფითა჻ მოცინარითა჻ აკოცა჻ მისთა჻ მეშუელთა჻ ლაღმან჻ ცნობითა჻ წყნარითა჻ მათ჻ მდაბლად჻ მადლი჻ უბრძანა჻ სიტყუითა჻ მით჻ ნარნარითა჻ ორივე჻ ერთგან჻ უბნობდეს჻ ამოთა჻ საუბარითა჻
1567. ტარიელსცა჻ უსალამეს჻ მას჻ ალვისა჻ მორჩსა჻ ვით჻ ხეს჻ მიულოცეს჻ გამარჯუება჻ ერთმანერთი჻ მოკითხეს჻ არა჻ სჭირდა჻ არ჻ ინანეს჻ რომ჻ აბჯარი჻ არ჻ გაითხეს჻ თავნი჻ მათნი჻ გაალომეს჻ მათი჻ მბრძოლი჻ იშვლეს჻ ითხეს჻
1568. სამასისა჻ კაცისაგან჻ ასსამოცი჻ შეჰყოლოდა჻ ფრიდონს჻ უმძიმს჻ სპათა჻ მისთა჻ მაგრა჻ ცალკერძ჻ უხაროდა჻ მონახეს჻ და჻ არ჻ აცოცხლეს჻ რაცა჻ მბრძოლი჻ დარჩომოდა჻ რომე჻ პოვნეს჻ საჭურჭლენი჻ აწმცა჻ თუალვა჻ ვით჻ ითქუმოდა჻
1569. მოკრიფეს჻ ჯორი჻ აქლემი჻ რაცა჻ ვით჻ პოვეს჻ მალები჻ სამიათასსა჻ აჰკიდეს჻ მარგალიტი჻ და჻ თუალები჻ თუალი჻ ყუელაი჻ დათლილი჻ იაგუნდი჻ და჻ ლალები჻ იგი჻ მზე჻ შესუეს჻ კუბოსა჻ არს჻ მათგან჻ განაკრძალები჻
1570. სამოცი჻ კაცი჻ დააგდეს჻ ქაჯეთს჻ ციხისა჻ მცველია჻ წამოიყუანეს჻ იგი჻ მზე჻ მათიღა჻ წაგურა჻ ძნელია჻ ზღუათა჻ ქალაქსა჻ დაჰმართეს჻ თუცა჻ გზა჻ მუნით჻ გრძელია჻ თქუეს჻ ფატმან჻ ვნახოთ჻ მუქაფა჻ გუაც჻ მისი჻ გარდუხდელია჻
1571. ზღუათა჻ მეფესა჻ წინაშე჻ გაგზავნა჻ მახარობელი჻ შესთვალა჻ მოვალ჻ ტარიელ჻ მტერთა჻ მძლე჻ მოსრვით჻ მსპობელი჻ ქაჯეთით჻ მომყავს჻ ჩემი჻ მზე჻ ჩემი჻ ლახუართა჻ მსობელი჻ მწადიან჻ გნახნე჻ პატივით჻ ვითა჻ მამა჻ და჻ მშობელი჻
1572. აწ჻ მე჻ მაქუს჻ ქაჯთა჻ ქუეყანა჻ და჻ მათი჻ დანადებია჻ მეფეო჻ კარგი჻ ყუელაი჻ მე჻ თქუენგან჻ წამკიდებია჻ ფატმანს჻ უხსნია჻ ჩემი჻ მზე჻ სდედებია჻ და჻ სდებია჻ ამისად჻ მუქფად჻ რა჻ გიძღუნა჻ მძულს჻ ცუდი჻ ნაქადებია჻
1573. მოდი჻ გუნახენ჻ გავიარდეთ჻ ქუეყანასა჻ შენსა჻ ვირე჻ სრულად჻ ქაჯთა჻ სამეფოსა჻ გიძღუნი჻ ჩემგან჻ შეიწირე჻ კაცნი჻ შენნი჻ შეაყენენ჻ ციხე჻ მაგრად჻ დაიჭირე჻ მე჻ ვისწრაფი჻ ვერა჻ გნახავ჻ შენ჻ წამოდი჻ ჩემ჻ კერძ჻ ირე჻
1574. თქუენ჻ უბრძანე჻ ჩემმაგიერ჻ უსენს჻ ქმარსა჻ ფატმანისსა჻ გამოგზავნოს჻ იამების჻ ნახუა჻ მისი჻ ჴსნილსა჻ მისსა჻ მისგან჻ კიდე჻ ინატრიდა჻ ჭურეტასამცა჻ სხვადღა჻ ვისსა჻ ვინ჻ მზესაცა჻ უნათლეა჻ ასრე჻ ვითა჻ ბროლი჻ ფისსა჻
1575. რა჻ კაცი჻ ტარიელისა჻ ესტუმრა჻ ზღუათა჻ მფლობელსა჻ წესია჻ გული჻ გაჰკრთების჻ ამბავსა჻ გასაკრთომელსა჻ ჻ მისცა჻ მადლი჻ და჻ დიდება჻ ღ~თსა჻ მართლისა჻ მბრჭობელსა჻ მაშინვე჻ შეჯდა჻ არ჻ უნდა჻ მისულა჻ სხუასაღა჻ მხმობელსა჻
1576. ბარგი჻ აჰკიდა჻ გააგო჻ ქნა჻ ქორწილისა჻ მათისა჻ მას჻ მოაქუს჻ რიცხვი჻ ტურფათა჻ არს჻ სიდიადე჻ სათისა჻ ფატმან჻ ჰყავს჻ თანა჻ იარა჻ სავალი჻ დღისა჻ ათისა჻ უხარის჻ ნახუა჻ ლომისა჻ და჻ მზისა჻ ჴმელთა჻ მნათისა჻
1577. შორს჻ გაეგებნეს჻ სამნივე჻ დიდსა჻ მეფესა჻ ზღუათასა჻ გარდაჴდეს჻ მდაბლად჻ აკოცეს჻ გარესწყდეს჻ ჯარსა჻ სპათასა჻ შეასხეს჻ ქება჻ ტარიელს჻ მან჻ მადლი჻ გაუათასა჻ ქალი჻ რა჻ ნახეს჻ სტრფიალობს჻ შუქსა჻ მას჻ ბროლ჻ ბაკმათასა჻
1578. ფატმან჻ ხათუნს჻ მისსა჻ მჭურეტსა჻ ედებოდა჻ ცეცხლი჻ ნელი჻ მოეხვია჻ გარდუკოცნა჻ ჴელი჻ ფერხი჻ პირი჻ ყელი჻ იტყუის჻ ღ~თო჻ რა჻ გმსახურო჻ გამინათლდა჻ რათგან჻ ბნელი჻ ვცან჻ სიმოკლე჻ ბოროტისა჻ კეთილია჻ შენი჻ გრძელი჻
1579. ქალი჻ ფატმანს჻ ეხუეოდა჻ ტკბილად჻ იტყუის჻ არ჻ გამწყრალი჻ ღ~თნ჻ გული჻ გამინათლა჻ გახეთქილი჻ გაცამწკრალი჻ აწ჻ აგრე჻ ვარ჻ გავსებული჻ წინას჻ ვიყავ჻ ვითა჻ მცხრალი჻ მზემან჻ შუქნი჻ შემომადგნა჻ ვარდივით჻ ვჩან჻ არდამზრალი჻
1580. ზღუათა჻ მეფე჻ გარდაიჴდის჻ მუნ჻ ქორწილსა჻ მეტად჻ დიდსა჻ ქაჯეთიცა჻ დაუმადლა჻ არ჻ გაუშვა჻ დღესა჻ შუიდსა჻ უხუად჻ გასცემს჻ საბოძვარსა჻ საჭურჭლესა჻ ანაკიდსა჻ პერპერასა჻ დაპანტულსა჻ ზედა჻ ცუეთდეს჻ ვითა჻ ჴიდსა჻
1581. მუნ჻ იდვის჻ გორი჻ ლარისა჻ სტავრისა჻ და჻ ატლასისა჻ ტარიელს჻ უძღუნა჻ გუირგუინი჻ ვერ჻ დანადები჻ ფასისა჻ იაგუნდისა჻ მრთელისა჻ ყუითლისა჻ მეტად჻ ხასისა჻ კულა჻ ერთი჻ ტახტი჻ ოქროსი჻ წითლისა჻ მართ჻ ახლითა჻