1544. ტარიელ჻ უთხრა჻ მე჻ თქუენი჻ ვცან჻ გმირთა჻ მეტი჻ გმირობა჻ თქუენსა჻ ძალგულსა჻ თქუენივე჻ ჰგავს჻ თათბირობა჻ პირობა჻ ვიცი჻ გწადს჻ ომი჻ ფიცხელი჻ არ჻ ცუდი჻ ჴრმალთა჻ ღირობა჻ კაციმცა჻ მაშინ჻ თქუენ჻ გახლავს჻ რა჻ ომმან჻ ქნას჻ გაჭირობა჻
1545. მაგრა჻ იყუენით჻ ჩემთუისცა჻ საქმისა჻ რასმე჻ რჩევითა჻ ჴმა჻ ესმას჻ ჩემსა჻ ხელმქმნელსა჻ ზედა჻ გარდმოდგეს჻ მზე჻ ვითა჻ თქუენ჻ გქონდეს჻ ომი჻ ფიცხელი჻ უომრად჻ მნახოს჻ მე჻ ვითა჻ ესე჻ მე჻ დამსურის჻ ნუ჻ უბნობთ჻ სიტყუითა჻ თქუენ჻ სათნევითა჻
1546. მაგა჻ თათბირსა჻ ესე჻ სჯობს჻ ვქმნათ჻ ჩემი჻ მონახსენები჻ გავიყოთ჻ კაცი჻ ასასი჻ რა჻ ღამე჻ ჩნდეს჻ ნათენები჻ სამთავე჻ სამგნით჻ მივმართოთ჻ ფიცხლად჻ დავსხლიტოთ჻ ცხენები჻ მოგუეგებვიან჻ ვემცრობით჻ ჩუენ჻ ჴრმალსა჻ მივსცემთ჻ მძლედ჻ ნები჻
1547. ვინცა჻ შეუსწრას჻ ჰფარავსმცა჻ მას჻ ღ~თისა჻ საფარველია჻ კარნი჻ დალეწნეს჻ დაჴოცნეს჻ ყოველი჻ კართა჻ მცველია჻ სამთავე჻ იქით჻ მივმართოთ჻ მაშინ჻ აღარა჻ ძნელია჻ ძლევა჻ მან჻ მოგუცეს჻ რომელი჻ სათქმლადცა჻ საზარელია჻
1548. ფიცხლად჻ შევებნეთ჻ შევსჯარნეთ჻ ვერ჻ მოგუასწრებენ჻ კარებსა჻ სამთაგან჻ ერთი჻ შევუვალთ჻ სხუა჻ გარეთ჻ ვსცემდეთ჻ გარებსა჻ მან჻ ერთმან჻ შიგნით჻ შიგანნი჻ მივსცნეთ჻ სისხლისა჻ ღუარებსა჻ ჴელი჻ კვლა჻ ვჰხადოთ჻ აბჯარსა჻ მას჻ ჩვენგან჻ მძლედ჻ ნაჴმარებსა჻
1549. ფრიდონ჻ უთხრა჻ შემიგიან჻ გაგიგია჻ ვიცი჻ მე჻ რა჻ მაგა჻ ცხენსა჻ ჩემეულსა჻ წამოასწრობს჻ კართა჻ ვერა჻ ოდეს჻ გიძღუენ჻ არ჻ ვიცოდი჻ ქაჯეთს჻ გუინდა჻ ქაჯთა჻ მზერა჻ თუარა჻ ყოლა჻ არ჻ გიძღუნიდი჻ ჩემი჻ გითხრა჻ სიძუნწე჻ რა჻
1550. ფრიდონ჻ ლაღი჻ ამხაანგობს჻ საუბართა჻ ესოდენთა჻ ამაზედან჻ გაიცინნეს჻ მათ჻ წყლიანთა჻ სიტყუაბრძენთა჻ ერთმანეთსა჻ ელაღობნეს჻ ლაღობათა჻ მათთა჻ მშუენთა჻ გარდაჴდეს჻ და჻ დაეკაზმნეს჻ უკეთესთა჻ შესხდეს჻ ცხენთა჻
1551. კულავ჻ ერთმანერთსა჻ მიუგეს჻ სიტყვები჻ არ჻ პირმკუახები჻ დაასკვნეს჻ იგი჻ თათბირი჻ ტარიას჻ განაზრახები჻ გაიყუეს჻ კაცი჻ ასასი჻ ყველაი჻ გმირთა჻ სახები჻ ცხენებსა჻ შესხდეს჻ აიღეს჻ მათ჻ მათი჻ ჩაბალახები჻
1552. იგი჻ ჭაბუკნი჻ შუქითა჻ ვნახენ჻ მზისაცა჻ [.........................] მათ჻ სამთა჻ შუიდნი჻ მნათობნი჻ ჰფარვენ჻ ნა[..................] ტარიელ჻ შავსა჻ ზედა჻ ზის჻ ტანითა჻ მით჻ [......................] დალივნეს჻ მტერნი჻ ომითა჻ ვი[.......................................]
1553. ჩემი჻ აწ჻ ესე჻ ნათქვამი჻ მათი჻ სახე჻ და჻ დარია჻ რა჻ ზედა჻ წუიმდეს჻ ღრუბელნი჻ და჻ მთათა჻ აღტყდეს჻ ღუარია჻ მოვა჻ და჻ ჴევთა჻ მოგრაგნის჻ ისმის჻ ზათქი჻ და჻ ზარია჻ მაგრა჻ რა჻ ზღუათა჻ შეერთვის჻ მაშინ჻ ეგრეცა჻ წყნარია჻
1554. თუცა჻ ფრიდონ჻ და჻ ავთანდილ჻ სიკეთე჻ მიუწდომნია჻ მაგრა჻ ტარიას჻ შემბმელნი჻ არვისგან჻ მოსანდომნია჻ მზე჻ მნათობთაცა჻ დაჰფარავს჻ არცაღა჻ ნათლად჻ ჴომნია჻ აწ჻ იყურებდით჻ მსმენელნო჻ გესმნენ჻ ფიცხელი჻ ომნია჻
1555. სამთავე჻ სამად჻ გაიყუეს჻ თუითომან჻ თუითო჻ კარები჻ თანა჻ ჰყუა჻ კაცი჻ სამასი჻ ყუელაი჻ გმირთა჻ დარები჻ მას჻ ღამით჻ უქნეს჻ სადარნო჻ უცრთუო჻ ანაჩქარები჻ გათენდა჻ გაჩნდეს჻ მიმართეს჻ თავისთავ჻ ჰქონდა჻ ფარები჻
1556. [........................................]ოდეს჻ მგზავრთა჻ რათმე჻ მაგიერად჻ [.............................................]ვერცა჻ დახუდეს჻ გულხმიერად჻ [........................................................]჻ ამოდ჻ დგეს჻ და჻ ნებიერად჻ [.................. .............................................]დაიხურნეს჻ ჟამიერად჻
1557. ანაზდად჻ ცხენი჻ გაქუსლეს჻ მათრაჴმან჻ შექნა჻ წრიალი჻ რა჻ ნახნეს჻ კარნი჻ გაახუნეს჻ ქალაქით჻ გაჰჴდა჻ ზრიალი჻ სამთავე჻ სამგნით჻ მიჰმართეს჻ თავსა჻ მით჻ უყვეს჻ რიალი჻ იკრეს჻ ნობსა჻ და჻ დაბდაბსა჻ შეიქნა჻ ბუკთა჻ ტკრციალი჻
1558. მაშინ჻ ქაჯეთს჻ მოიწია჻ უსაზომო჻ რისხუა჻ ღ~თისა჻ კრონოს჻ წყრომით჻ შემხედველმან჻ მოიშორვა჻ სიტკბო჻ მზისა჻ მათვე჻ რისხუით჻ გარდუბრუნდა჻ ბორბალი჻ და჻ სიმგრგულე჻ ცისა჻ ველნი჻ მკუდართა჻ ვერ჻ იტევდა჻ გადიადდა჻ ჯარი჻ მკვდრისა჻
1559. კაცსა჻ უკრავად჻ დაბნედდის჻ ჴმა჻ ტარიელის჻ ხაფისა჻ აბჯარსა჻ ფრეწდის჻ გაცუდდა჻ სიმაგრე჻ ჯავშან჻ ქაფისა჻ სამგნითვე჻ კართა჻ შესჯარნეს჻ ჭირი჻ არ჻ ნახეს჻ კაფისა჻ რა჻ ქალაქს჻ შეჰჴდეს჻ შეიქმნა჻ სიხარკე჻ ციხეს჻ სწრაფისა჻
1560. ავთანდილ჻ და჻ ლომი჻ ფრიდონ჻ შიგნით჻ ერთად჻ შეიყარნეს჻ მტერნი჻ სრულად჻ აეწყუიდნეს჻ სისხლი჻ მათნი჻ მოეღუარნეს჻ უყივლეს჻ და჻ ერთმანერთი჻ ნახეს჻ დიდად჻ გაეხარნეს჻ თქუეს჻ ტარიელ჻ რა჻ იქნაო჻ მისად჻ ჭურეტად჻ თუალნი჻ არნეს჻
1561. ერთმანცა჻ არა჻ იცოდა჻ ვერა჻ ცნეს჻ ტარიერისა჻ ციხესა჻ კარსა჻ მიჰმართეს჻ რიდი჻ არ჻ ჰქონდა჻ მტერისა჻ მუნ჻ ნახეს჻ რიყე჻ აბჯრისა჻ ნალეწი჻ ჴრმალთა჻ წუერისა჻ ათი჻ ათასი჻ ნობათი჻ უსულო჻ მსგავსი჻ მტუერისა჻
1562. ციხისა჻ მცველნი჻ ყველაი჻ იდვა჻ მართ჻ ვითა჻ სნეული჻ თავით჻ ფერჴამდი჻ დაჭრილი჻ აბჯარი჻ მუნ჻ დახეული჻ ციხისა჻ კარნი჻ განხმულნი჻ კართა჻ ნალეწი჻ სრეული჻ ცნეს჻ ნაქმრად჻ ტარიელისად჻ თქუეს჻ საქმე჻ არს჻ მისეული჻