1487. ჩემი჻ აწ჻ ესე჻ ნათქვამი჻ მათი჻ სახე჻ და჻ დარია჻ რა჻ ზედა჻ წვიმდეს჻ ღრუბელნი჻ და჻ მთითა჻ ატყდეს჻ ღვარია჻ მოვა჻ და჻ ჴმელთა჻ მოგრაგნის჻ ისმის჻ ზათქი჻ და჻ ზარია჻ მაგრა჻ რა჻ ზღვასა჻ შეერთვის჻ მაშინ჻ ეგრეცა჻ წყნარია჻
1488. თუცა჻ ფრიდონ჻ და჻ ავთანდილ჻ სიკეთე჻ მიუწდომია჻ თუცა჻ ტარიას჻ შებმანი჻ არვისგან჻ მოსანდომია჻ მზე჻ მნათობთაცა჻ დაჰფარავს჻ არცაღა჻ ნათლად჻ ჴომია჻ აწ჻ იყურებდით჻ მსმენელნო჻ გესმას჻ ფიცხელი჻ ომია჻
1489. სამთავე჻ სამად჻ გაიყვეს჻ თვითომან჻ თვითო჻ კარები჻ თანა჻ ჰყვა჻ კაციას჻ ასი჻ ყველაი჻ გმირთა჻ დარები჻ მას჻ ღამით჻ უყვეს჻ სადარნო჻ უცრუო჻ ანაჩქარები჻ გათენდა჻ გაჩნდეს჻ მიმართეს჻ ყველას჻ გარდეგოთ჻ ფარები჻
1490. პირველ჻ ამოდ჻ მიდიოდეს჻ მგზავრთა჻ რადმე჻ მაგიერად჻ მათ჻ შიგანთა჻ ვერა჻ უგრძნეს჻ ვერცა჻ დახვდეს჻ გულ჻ ხმიერად჻ გულსა჻ შიში჻ არა჻ ჰქონდა჻ ამოთ჻ დგეს჻ და჻ ნებიერად჻ მიდგეს჻ გარე჻ მუზარადნი჻ დაიხურნეს჻ ჟამიერად჻
1491. ანაზდად჻ ცხენი჻ გაქუსლეს჻ მათრაჴმან჻ შექნა჻ წრიალი჻ რა჻ ნახნეს჻ კარნი჻ გაახუნეს჻ ქალაქით჻ გაჴდა჻ ზრიალი჻ სამთავე჻ სამგნით჻ მიუჴდენ჻ ქაჯთა჻ მათ჻ უყვეს჻ რიალი჻ იკრეს჻ ნობსა჻ და჻ დაბდაბსა჻ შეიქნა჻ ბუკთა჻ დრგიალი჻
1492. მაშინ჻ ქაჯეთს჻ მოიწივა჻ უსაზომო჻ რისხვა჻ ღმრთისა჻ კრონოს჻ წყრომით჻ შემხედველმან჻ მოიშორვა჻ სიტკბო჻ მზისა჻ მათვე჻ რისხვით჻ გარდუბრუნდა჻ ბორბალი჻ და჻ სიმგრგულე჻ ცისა჻ ველნი჻ მძორსა჻ ვერ჻ იტევდა჻ გადიადდა჻ ჯარი჻ მკვდრისა჻
1493. კაცსა჻ უკრავად჻ დაბნედდის჻ ჴმა჻ ტარიელის჻ ხაფისა჻ აბჯარსა჻ ფრეწდის჻ გაცუდდა჻ სიმაგრე჻ ჯავშან჻ ქაფისა჻ სამგნითვე჻ კართა჻ შესჯარნეს჻ ჭირი჻ არ჻ ნახეს჻ კაფისა჻ რა჻ ქალაქს჻ შეჰჴდეს჻ შეიქმნა჻ სიხარკე჻ ციხეს჻ სწრაფისა჻
1494. ავთანდილ჻ და჻ ლომი჻ ფრიდონ჻ შიგნით჻ ერთად჻ შეიყარნეს჻ მტერნი჻ მათნი჻ აეწყვიდნეს჻ სისხლი჻ მიწად჻ მოეღვარნეს჻ უყივლეს჻ და჻ ერთმანერთი჻ ნახეს჻ დიდად჻ გაეხარნეს჻ თქვეს჻ ტარიელ჻ რა჻ იქნაო჻ მისად჻ ჭურეტად჻ თვალნი჻ არნეს჻
1495. ერთმანცა჻ არა჻ იცოდა჻ ვერა჻ ცნეს჻ ტარიელისა჻ ციხესა჻ კარსა჻ მიჰმართეს჻ რიდი჻ არ჻ ჰქონდა჻ მტერისა჻ მუნ჻ ნახეს჻ რიყე჻ აბჯრისა჻ ნალეწი჻ ჴმალთა჻ წვერისა჻ ასი჻ ათასი჻ ნობათი჻ უსულო჻ მგზავსი჻ მტვერისა჻
1496. ციხისა჻ მცველნი჻ ყველაი჻ იდვა჻ მართ჻ ვითა჻ სნეული჻ თავით჻ ფერჴამდინ჻ დაჭრილი჻ აბჯარი჻ ტან჻ შემოხეული჻ ციხისა჻ კარნი჻ გაჴმულნი჻ კართა჻ ნალეწი჻ სრეული჻ სცნეს჻ ნაქმრად჻ ტარიელისად჻ თქვეს჻ საქმე჻ არს჻ მისეული჻
1497. გზანი჻ დახუდნენ჻ შეკაფულნი჻ შევიდეს჻ და჻ გაძურეს჻ ჴურელსა჻ ნახეს჻ მზისა჻ შესაყრელად჻ გამოეშვა჻ მთვარე჻ გუელსა჻ მუზარადი჻ მოეჴადა჻ შვენის჻ აკვრა჻ თმისა჻ ლელსა჻ მკერდი჻ მკერდსა჻ შეეწება჻ გარდაეჭდო჻ ყელი჻ ყელსა჻
1498. ეხვეოდეს჻ ერთმანერთსა჻ აკოცეს჻ და჻ ცრემლნი჻ ღვარნეს჻ ამას჻ გვანდეს჻ ოდეს჻ მუშთარ჻ ზუალ჻ ერთად჻ შეიყარნეს჻ მოეგონა჻ რომე჻ პირველ჻ ვითამც჻ იგი჻ გაიყარნეს჻ მაშინიგნით჻ ჭირნახულთა჻ ამას჻ იქით჻ გაიჴარნეს჻
1499. მათ჻ ერთმანერთსა჻ აკოცეს჻ დგანან჻ ყელ჻ გარდაჭდობილნი჻ კვლავ჻ შეეწებნეს჻ ბაგეთათ჻ ვარდნიხშირ჻ ხშირად჻ პობილნი჻ აწ჻ ესენიცა჻ გავიდეს჻ შეკრბეს჻ სამნივე჻ ძმობილნი჻ მას჻ მზესა჻ მისცეს჻ სალამი჻ წარდგეს჻ მართ჻ ვითა჻ ჴმობილნი჻
1500. მზე჻ მოეგება჻ ტურფითა჻ პირითა჻ მხიარულითა჻ აკოცა჻ მისთა჻ მეშველთა჻ ლაღმან჻ ცნობითა჻ წყნარითა჻ მათ჻ მდაბლად჻ მადლი჻ უბრძანა჻ სიტყვითა჻ მით჻ ნარნარითა჻ ორნივე჻ ერთად჻ უბნობდეს჻ ტკბილითა჻ საუბარითა჻
1501. ტარიელსცა჻ უსალამეს჻ მას჻ ალვისა჻ მორჩსა჻ ვით჻ ხეს჻ მიულოცეს჻ გამარჯუება჻ ერთმანერთი჻ მოკითხეს჻ არა჻ სჭირდა჻ არ჻ ინანეს჻ რომ჻ აბჯარი჻ არ჻ გაითხეს჻ თავნი჻ მათნი჻ გაალომეს჻ მათი჻ მბრძოლი჻ იშულეს჻ ითხეს჻
1502. სამასისა჻ კაცისაგან჻ ასსამოცი჻ შერჩომოდა჻ ფრიდონს჻ უმძიმს჻ სპათა჻ მისთა჻ მაგრა჻ ცალკერძ჻ უხაროდა჻ მონახეს჻ და჻ არ჻ აცოცხლეს჻ რაც჻ მებრძოლი჻ დარჩომოდა჻ რომე჻ ჰპოვეს჻ საჭურჭლენი჻ აწმცა჻ თვალვა჻ ვით჻ ითქმოდა჻
1503. მოკრიფეს჻ ჯორი჻ აქლემი჻ რაცა჻ სად჻ ჰპოვეს჻ მალები჻ სამიათასსა჻ აჰკიდეს჻ მარგალიტი჻ და჻ თვალები჻ ლალ჻ იაგუნდი჻ ზურმუხტი჻ ფირუზ჻ ზირბაჯნის჻ თვალები჻ იგი჻ მზე჻ შესვეს჻ კუბოსა჻ არს჻ მათგან჻ განაკრძალები჻
1504. სამოცი჻ კაცი჻ დააგდეს჻ ქაჯეთს჻ ციხისა჻ მცველია჻ წამოიყვანეს჻ იგი჻ მზე჻ მათიღა჻ წაგვრა჻ ძნელია჻ ზღვათა჻ ქალაქსა჻ დამართეს჻ გზა჻ იგი჻ მუნით჻ გრძელია჻ თქვეს჻ ფატმან჻ ვნახოთ჻ მუქაფა჻ გუაც჻ მისი჻ გარდუხდელია჻
1505. ზღვათა჻ მეფესა჻ წინაშე჻ გაგზავნა჻ მახარობელი჻ შესთვალა჻ მოვალ჻ ტარიელ჻ მტერთა჻ მძლე჻ მოსურვით჻ მსპობელი჻ ქაჯეთით჻ მამყავს჻ ჩემი჻ მზე჻ ჩემი჻ ლახვართა჻ მსობელი჻ მწადიან჻ გნახნე჻ პატივით჻ ვითა჻ მამა჻ და჻ მშობელი჻