623. ერთაი჻ ესე჻ ასმათი჻ და჻ დამრჩეს჻ ორნი჻ მონანი჻ ჩემნი჻ გულისა჻ მდებელნი჻ და჻ ჩემნი჻ შემამგონანი჻ მისი჻ ვერა჻ ვცნენ჻ ამბავნი჻ ვერცა჻ დრამისა჻ წონანი჻ ტირილი჻ მიჩნდის჻ ლხინად჻ და჻ მდინდიან჻ ცრემლთა჻ ფონანი჻
624. ღამით჻ მევლო჻ მოვიდოდი჻ ზღვისა჻ პირსა჻ აჩნდეს჻ ბაღნი჻ ჰგვანდეს჻ ქალაქს჻ ვეახლენით჻ ცალკერძ჻ იყვნეს჻ კლდეთა჻ ნაღნი჻ არ჻ მიამის჻ კაცთა჻ ნახვა჻ მიდაღვიდა჻ გულსა჻ დაღნი჻ მუნ჻ გარდავხე჻ მოსვენებად჻ დამხვდეს჻ რამე჻ ხენი჻ ლაღნი჻
625. ხეთა჻ ძირსა჻ მივიძინე჻ მათ჻ მონათა჻ ჭამეს჻ პური჻ მერმე჻ ავდეგ჻ სევდიანი჻ მიღამებდა჻ გულსა჻ მური჻ ვერა჻ მეცნა჻ ეგზომ჻ გრძელად჻ ვერ჻ ჭორი჻ და჻ ვერ჻ დასტური჻ ველთა჻ ცრემლი჻ ასოვლებდა჻ თვალთა჻ ჩემთა჻ მონაწური჻
626. ზახილი჻ მესმა჻ შევხედენ჻ მოყმე჻ ამაყად჻ ყიოდა჻ შემოირბევდა჻ ზღვის჻ პირპირ჻ მას჻ თურმე჻ წყლული჻ სტკიოდა჻ ხრმლისა჻ ნატეხი჻ დასვრილი჻ აქვს჻ სისხლი჻ ჩამოსდიოდა჻ მტერთა჻ ექადდა჻ წყრებოდა჻ იგინებოდა჻ ჩიოდა჻
627. ზედა჻ ჯდა჻ შავსა჻ ტაიჭსა჻ ესე჻ აწ჻ მე჻ მითქს჻ რომელი჻ მართ჻ ვითა჻ ქარი჻ მოქროდა჻ გაფიცხებული჻ მწყრომელი჻ მონა჻ მივსწივე჻ მისისა჻ შეყრისა჻ ვიყავ჻ მნდომელი჻ შევსთვალე჻ დადეგ჻ მიჩვენე჻ ლომსა჻ ვინ჻ გაწყენს჻ რომელი჻
628. მას჻ მონასა჻ არა჻ უთხრა჻ არცა჻ სიტყვა჻ მოუსმინა჻ ფიცხლად჻ შევჯე჻ ჩავეგებე჻ მე჻ ჩაუსწარ჻ ჩავე჻ წინა჻ უთხარ჻ დადეგ჻ გამიგონე჻ შენი჻ საქმე჻ მეცა჻ მინა჻ შემომხედნა჻ მოვეწონე჻ სიარული჻ დაითმინა჻
629. გამიცადა჻ ღმერთსა჻ ჰკადრა჻ შენ჻ ასეთნი჻ ხენი჻ ვით჻ ხენ჻ მერმე჻ მითხრა჻ მოგახსენებ჻ აწ჻ სიტყვანი჻ რომე჻ მკითხენ჻ იგი჻ მტერნი჻ გამილომდეს჻ აქამდისცა჻ რომე჻ ვითხენ჻ უკაზმავსა჻ მიღალატეს჻ საჭურველნი჻ ასრე჻ ვითხენ჻
630. მე჻ უთხარ჻ დადეგ჻ დაწყნარდი჻ გარდავხდეთ჻ ძირსა჻ ხეთასა჻ არ჻ შეუდრკების჻ ჭაბუკი჻ კარგი჻ მახვილთა჻ კვეთასა჻ თანა჻ წამომყვა჻ წავედით჻ უტკბოსი჻ მამაძეთასა჻ მე჻ გავეკვირვე჻ ჭვრეტასა჻ მის჻ ყმისა჻ სინაზეთასა჻
631. ერთი჻ მონა჻ დასტაქარი჻ მყვა჻ და჻ წყლულნი჻ შეუხვივნა჻ ისრის჻ პირნი჻ ამოუხვნა჻ დაკოდილნი჻ არ჻ ატკივნა჻ მერე჻ ვჰკითხე჻ ვინ჻ ხარ჻ ანუ჻ მკლავმან჻ შენმან჻ ვისგან჻ ივნა჻ საამბობლად჻ დამირიგდა჻ თავი჻ მისი჻ გაამჩივნა჻
632. პირველ჻ მითხრა჻ არა჻ ვიცი჻ რა჻ ხარ჻ ანუ჻ რას჻ გამსგავსო჻ ანუ჻ ეგრე჻ რამ჻ დაგლია჻ ანუ჻ პირველ჻ რამ჻ გაგავსო჻ რამან჻ შეგქმნა჻ მოყვითანოდ჻ ვარდგიშერი჻ რომე჻ ჰრგავსო჻ ღმერთმან჻ მისგან჻ ანთებული჻ სანთელიმცა჻ რად჻ დაგავსო჻
633. მულღაზანზარის჻ ქალაქი჻ ახლოს჻ მე჻ მაქვსო჻ რომელი჻ ნურადინფრიდონ჻ სახელი჻ მეფე჻ ვარ჻ მუნა჻ მჯდომელი჻ ესე჻ სამზღარი჻ ჩემია჻ სადა჻ ხარ჻ გარდამხდომელი჻ ცოტა჻ მაქვს჻ მაგრა჻ ყოველგნით჻ სიკეთემიუთხრობელი჻
634. მამის჻ ძმა჻ და჻ მამაჩემი჻ პაპმან჻ ჩემმან჻ გაყვნა჻ ოდეს჻ ზღვასა჻ შიგან჻ კუნძულია჻ ჩემად჻ წილად჻ მას჻ იტყოდეს჻ თვით჻ ბიძასა჻ ჩემსა჻ მიხვდა჻ ვისთა჻ შვილთა჻ აწ჻ დამკოდეს჻ მათკე჻ დარჩა჻ სანადიროარ჻ მივსცემდი჻ მამერჩოდეს჻
635. დღეს჻ გამოველ჻ ნადირობას჻ ზღვისა჻ პირსა჻ ვინადირე჻ მუნა჻ გასვლა჻ მომდომოდა჻ მით჻ მრეკალი჻ არ჻ ვახსირე჻ სპათა჻ უთხარ჻ მომიცადეთ჻ მოვიდოდე჻ მეცა჻ ვირე჻ ხუთთა჻ ოდენ჻ ბაზიერთა჻ მეტი჻ არა჻ დავიჭირე჻
636. ნავითა჻ გავე჻ ზღვისაგან჻ შტო჻ რამე჻ გამოვიდოდა჻ არ჻ ამოვჰკრეფდი჻ გამყოფთა჻ ვთქვი჻ ჩემთა჻ რად჻ დავჰრიდო჻ და჻ დამეძაბუნნეს჻ სიმრავლე჻ მე჻ მათი჻ არ჻ გამვიდოდა჻ ვნადირობდი჻ და჻ ვიზახდი჻ ხმა჻ ჩემი჻ არ჻ უდიოდა჻
637. მართლად჻ იჯავრეს჻ წუნობა჻ მათი჻ თუ჻ ესე჻ ხმდა჻ ვითა჻ გამომაპარნეს჻ ლაშქარნი჻ გზანი჻ შემიკრეს჻ ნავითა჻ თვით჻ ბიძასძენი჻ ჩემნიცა჻ შესხდეს჻ მათითა჻ თავითა჻ ჩემთა჻ გაუხდეს჻ ლაშქართა჻ ომად჻ მათითა჻ მკლავითა჻
638. მათი჻ მესმა჻ დავინახე჻ ზახილი჻ და჻ ხრმალთა჻ ელვა჻ ნავი჻ ვსთხოვე჻ მენავეთა჻ მით჻ ვიყივლე჻ მე჻ ერთხელ჻ ვა჻ ზღვასა჻ შეველ჻ მომეგება჻ მეომარი჻ ვითა჻ ღელვა჻ სწადდა჻ მაგრა჻ ვეღარა჻ ქნეს჻ ჩემი჻ ზედა჻ წამოკელვა჻
639. კულა჻ სხვანი჻ დიდნი჻ ლაშქარნი჻ უკანა჻ მომეწეოდეს჻ იქით჻ და჻ აქათ჻ მომიხდეს჻ ერთგნით჻ ვერ჻ მომერეოდეს჻ არ჻ მომწურვოდეს჻ წინანი჻ ზურგით჻ მესროდეს჻ მე჻ ოდეს჻ ხრმალსა჻ მივენდევ჻ გამიტყდა჻ ისარნი჻ დამელეოდეს჻
640. მომეჯარნეს჻ ვეღარა჻ ვქენ჻ ნავით჻ ცხენი჻ გარდვიხლტუნვე჻ ზღვაზღვა჻ ცურვით჻ წამოუველ჻ ჩემი჻ მჭვრეტი჻ გავაცბუნვე჻ თანამყოლი჻ ყველაკანი჻ დამიხოცნეს჻ დარჩა჻ მუნვე჻ ვინმცა჻ მდევდა჻ ვერ჻ შემამხვდა჻ მიუბრუნდი჻ მივაბრუნვე჻
641. აწ჻ იგი჻ იმნას჻ რაღაცა჻ ენებოს჻ ღმრთისა჻ წადილსა჻ ვეჭვ჻ ჩემი჻ სისხლი჻ არ჻ შერჩეს჻ ძალი჻ შესწევდეს჻ ქადილსა჻ ოხრად჻ გაუხდი჻ ყოფასა჻ მათ჻ საღამოსა჻ და჻ დილსა჻ უხმობ჻ ყვავთა჻ და჻ ყორანთა჻ მათ჻ ზედა჻ ვაქნევ჻ სადილსა჻