1963. მე჻ ვთქვი჻ ქება჻ თამარისა჻ და჻ ხმელთა჻ შინა჻ მნათისა჻ ვთქვი჻ მათი჻ ქება჻ მიზეზად჻ მქონდა჻ ქებისა჻ მათისა჻ რომანულისა჻ თვალისა჻ მის჻ ბრილისა჻ და჻ სათისა჻ მემცა჻ ვით჻ მექო჻ ვერ჻ აქებს჻ ბრძენნი჻ თუ჻ შეკრბენ჻ ათისა჻
1964. დავითის჻ ქნანი჻ ვითა჻ ვთქვნე჻ სიჩალხე჻ სიხაფეთანი჻ ესე჻ ამბავი჻ უცხონი჻ უცხოთა჻ ხელმწიფეთანი჻ პირველ჻ ზნენი჻ და჻ საქმენი჻ ქებანი჻ მათ჻ მეფეთანი჻ ვპოვენ჻ და჻ ლექსად჻ გარდავჰთქვენ჻ ამითა჻ ვილაყფეთანი჻
1965. ესე჻ არის჻ სოფელი჻ საქმენი჻ არვისგან჻ მისანდობელი჻ წამია჻ კაცთა჻ თვალისა჻ და჻ წამწამისა჻ მსწრობელი჻ რასა჻ ვინ჻ ეძებთ჻ რას჻ აქნევთ჻ ბედია჻ მაყივნებელი჻ ვის჻ არ჻ შეუცვლის჻ კარგია჻ ორისავ჻ იყოს჻ მხლებელი჻
1966. ამირან჻ დარეჯანის჻ ძე჻ მოსეს჻ უქია჻ ხონელსა჻ აბდულმესია჻ შავთელსა჻ ლექსი჻ მას჻ უქეს჻ რომელსა჻ დილარგეთ჻ სარგის჻ თმოგველსა჻ მას჻ ენა჻ დაუშრომელსა჻ ტარიელ჻ მისსა჻ რუსთველსა჻ მისთვის჻ ცრემლშეუშრომელსა჻