699. რა჻ აქიმი჻ დასნეულდეს჻ რაზომ჻ გინდა჻ საქებარი჻ მან჻ სხვა჻ უხმოს჻ მკურნალი჻ და჻ მაჯასაცა჻ შემტყვებარი჻ მან჻ უამბოს჻ რაცა჻ სჭირდეს჻ სენი჻ ცეცხლთა჻ მომდებარი჻ სხვისა჻ სხვამან჻ უკეთ჻ იცის჻ სასარგებლო჻ საუბარი჻
700. რაცა჻ გითხრა჻ მომისმინე჻ ბრძენი჻ გეტყვი჻ არა჻ ხელი჻ ასი჻ გმართებს჻ გაგონება჻ არ჻ გეყოფის჻ არ჻ ერთხელი჻ კარგად჻ ვერას჻ ვერ჻ მოავლენს჻ კაცი჻ აგრე჻ გულფიცხელი჻ აწ჻ მე჻ მინდა჻ ნახვა჻ მისი჻ ვისგან჻ დამწვავს჻ ცეცხლი჻ ცხელი჻
701. იგი჻ ვნახო჻ სიყვარული჻ მისი჻ ჩემთვის჻ დავამტკიცო჻ მოვახსენო჻ რაცა჻ მეცნას჻ მეტი჻ საქმე჻ არა჻ მიცო჻ შენ჻ გენუკევ჻ შემაჯერო჻ ღმერთი჻ იღმრთო჻ ცაცა჻ იცო჻ ერთმანერთი჻ არ჻ გავწიროთ჻ მაფიცო჻ და჻ შემომფიცო჻
702. რომე჻ აქათ჻ არ჻ წახვიდე჻ შენ჻ თუ჻ ამას჻ შემეპირო჻ მეცა჻ ფიცით჻ შეგაჯერებ჻ არასათვის჻ არ჻ გაგწირო჻ კვლა჻ მოვიდე჻ შენად჻ ნახვად჻ შენთვის჻ მოვკვდე჻ შენთვის჻ ვირო჻ ღმერთსა჻ უნდეს჻ ვისთვის჻ ჰკვდები჻ მისთვის჻ აგრე჻ არ჻ გატირო჻
703. მან჻ მიუგო჻ უცხოს჻ უცხო჻ აგრე჻ ვითა჻ შეგიყვარდი჻ გასაყრელად჻ გეძნელები჻ იადონსა჻ ვითა჻ ვარდი჻ რაგვარამცა჻ დაგივიწყე჻ რაგვარამცა჻ უკუმქარდი჻ ღმერთმან჻ ქნას჻ და჻ კვლაცა჻ გნახო჻ ალვა჻ მორჩი჻ განაზარდი჻
704. პირი჻ შენი჻ ნახვად჻ ჩემად჻ თუ჻ მობრუნდეს჻ ტანი჻ იხოს჻ გული჻ მინდორს჻ არ჻ გაიჭრეს჻ არ჻ ირმოს჻ არცა჻ ითხოს჻ თუ჻ გიტყუვო჻ მოგაღორო჻ ღმერთმან჻ რისხვით჻ გამიკითხოს჻ შენმანჭვრეტასიახლემან჻ მომაქარვოს჻ სევდა჻ მითხოს჻
705. ამაზედა჻ შევიფიცნეს჻ მოყვარენი჻ გულსადაგნი჻ იაგუნდნი჻ ქარვის჻ ფერნი჻ სიტყვაბრძენნი჻ ცნობაშმაგნი჻ შეუყვარდა჻ ერთმანერთი჻ სწვიდეს჻ მიწყივ჻ გულსა჻ დაგნი჻ მას჻ ღამესა჻ ერთგან჻ იყვნეს჻ შვენიერნი჻ ამხანაგნი჻
706. ავთანდილცა჻ მასვე჻ თანა჻ ტიროდა჻ და჻ ცრემლი჻ ღვარა჻ რა჻ გათენდა჻ წამოვიდა჻ აკოცა჻ და჻ გაეყარა჻ ტარიელს჻ თუ჻ ვით჻ ეწყინა჻ რა჻ ქმნას჻ ამას჻ ვერ჻ მიმხვდარა჻ ავთანდილცა჻ ჩატიროდა჻ შამბი჻ შიგან჻ ჩაიარა჻
707. ავთანდილს჻ ასმათ჻ ჩამოჰყვა჻ ზენარით჻ ეუბნებოდა჻ მუხლთა჻ უყრიდა჻ ტიროდა჻ თითითა჻ ეხვეწებოდა჻ ადრე჻ მოსლვასა჻ ჰვედრებდა჻ მართ჻ ვითა჻ ია჻ ჭნებოდა჻ მან჻ უთხრა჻ დაო჻ უთქვენოდ჻ სხვა჻ რამცა჻ მეგონებოდა჻
708. ადრე჻ მოვალ჻ არ჻ გაგწირავ჻ არას჻ დავზამ჻ შინა჻ ხანსა჻ ოდენ჻ სხვაგან჻ არ჻ წავიდეს჻ ნუ჻ სად჻ არებს჻ იმა჻ ტანსა჻ აქათ჻ ორ჻ თვე჻ არ჻ მოვიდე჻ ვიქმ჻ საქმესა჻ დაუგვანსა჻ შეიგენით჻ მივცემივრ჻ ჭირსა჻ რასმე჻ თანისთანსა჻
709. იგი჻ მუნით჻ წარმოსრული჻ სევდამანცა჻ განა჻ მოკლა჻ პირსა჻ იხოკს჻ ვარდსა჻ აპობს჻ ხელი჻ მისი჻ გაამხოკლა჻ სისხლსა჻ მისგან჻ დადენილსა჻ მხეცი჻ ყოვლი჻ გაამლოკლა჻ მისმან჻ ფიცხლად჻ სიარულმან჻ შარა჻ გრძელი჻ შეამოკლა჻
710. მუნ჻ მივიდა჻ სადა჻ იგი჻ მისნი჻ სპანი჻ დაეყარნეს჻ ნახე჻ იცნეს჻ რაგვარაცა჻ მართებს჻ აგრე჻ გაეხარნეს჻ შერმანდისცა჻ ახარებდეს჻ ფიცხლად჻ თავნი჻ არნეს჻ მოვიდაო჻ აქანამდის჻ ვითვის჻ ლხინი჻ გაგვემწარნეს჻
711. გაეგება჻ მოეხვია჻ ზედა჻ დახვდა჻ პირი჻ ხელსა჻ აკოცებდა჻ სიხარულით჻ ცრემლსა჻ ღვრიდა჻ ველთა჻ მსვრელსა჻ ესე჻ თქვა჻ თუ჻ ნეტარ჻ ღმერთო჻ ცხადსა჻ ვხედავ჻ ანუ჻ ბნელსა჻ მე჻ ვით჻ ღირს჻ ვარ჻ ამას჻ რომე჻ თვალნი჻ ჩემნი჻ ჭვრეტდენ჻ მრთელსა჻
712. ყმამან჻ მდაბლად჻ მოიკითხა჻ ზედა჻ დასდვა჻ პირი჻ პირსა჻ უბრძანა჻ თუ჻ ღმერთსა჻ ვმადლობ჻ შენ჻ თუ჻ ჭირი჻ არა჻ გჭირსა჻ დიდებულთა჻ თაყვანი჻ სცეს჻ აკოცებდეს჻ ვინცა჻ ღირს჻ ა჻ ზარსა჻ სცემდეს჻ უხაროდა჻ უფროსსა჻ თუნდა჻ მცირსა჻
713. მოვიდეს჻ სადა჻ სამყოფლად჻ სახლი჻ დგა჻ მუნ჻ აგებული჻ მოვიდა჻ ნახვად჻ ყოველი჻ მის჻ ქალაქისა჻ კრებული჻ მაშინვე჻ დაჯდა჻ ნადიმად჻ მორჭმით჻ ლაღი჻ და჻ შვებული჻ ენა჻ მის჻ დღისა჻ შვებასა჻ ყოლა჻ ვერ჻ იტყვის჻ კლებული჻
714. შერმადინს჻ უთხრა჻ უამბო჻ ყოველი჻ მისგან჻ ნახული჻ ანუ჻ ვით჻ პოვა჻ იგი჻ ყმა჻ მისგანვე჻ მზედ჻ დასახული჻ ავთანდილს჻ ცრემლი჻ უყოფდა჻ უბნობდა჻ თვალდაფახული჻ უმისოდ჻ მყოფსა჻ სწორად჻ მიჩს჻ ჩემთვის჻ დარბაზი჻ და჻ ხული჻
715. მუნ჻ ამბავი჻ შინაური჻ ყველაკაი჻ მოახსენა჻ შენი჻ წასვლა჻ არვინ჻ იცის჻ რაცა჻ მითხარ჻ აგრე჻ ვქენა჻ მას჻ დღე჻ მუნით჻ არ჻ წავიდა჻ ინადიმა჻ გაისვენა჻ ცისკრად჻ შეჯდა჻ გაემართა჻ დღე჻ რა჻ მზემან჻ გაათენა჻
716. არცაღა჻ დაჯდა჻ ნადიმად჻ არცაღა჻ ქნად჻ ხალვათისა჻ შერმადინ჻ მახარობელი჻ წავა჻ მისლვისა჻ მათისა჻ ფიცხლად჻ წავიდა჻ სავალი჻ სამ჻ დღე჻ ვლო჻ დღისა჻ ათისა჻ მას჻ ლომსა჻ ნახვა჻ უხარის჻ მის჻ მზისა჻ მეკამათისა჻
717. შესთავლა჻ მეფე჻ უკადრი჻ ხარმცა჻ მორჭმით჻ და჻ დიდებით჻ ამა჻ საქმესა჻ ვიკადრებ჻ შიშით჻ კრძალვით჻ და჻ რიდობით჻ მის჻ ყმისა჻ ვერას჻ ვერ჻ მცნობი჻ ვუხმობდი჻ თავსა჻ ფლიდობით჻ აწ჻ ვცან჻ და჻ გაცნევ჻ ყოველსა჻ მოვალ჻ შვებით჻ და჻ მშვიდობით჻