157. არას჻ გუარგებს჻ სიმძიმილი჻ უსარგებლოდ჻ ცრემლთა჻ ვღრიდეთ჻ თუ჻ გავიჭრათ჻ საძებარად჻ მოვიაროთ჻ კიდითკიდეთ჻ სჯობს჻ რომ჻ მასვე჻ შემოქმედსა჻ ვეაჯნეთ჻ და჻ დავმორჩილდეთ჻ კლიტე჻ გაჴსენ჻ მაჯლიშისა჻ ლხინი჻ ლხინსა჻ ჩამოჰკიდეთ჻
158. როსტან჻ სიტყვა჻ ასულისა჻ მოეწონა჻ ეკეთაცა჻ პირი჻ ჴელით჻ დაუჭირა჻ გარდაჰკოცნა჻ კულა჻ და჻ კულაცა჻ უბრძანა჻ თუ჻ დაგმორჩილდე჻ რაცა჻ მითხარ჻ აგრე჻ ვქნაცა჻ იგივეა჻ მჴსნელი჻ ჩემი჻ ვინცა჻ მიწა჻ გამაკაცა჻
159. მოასხნეს჻ კაცნი჻ გაგზავნეს჻ ოთხთავე჻ ცისა჻ კიდეთა჻ უბრძანეს჻ წადით჻ პატიჟთა჻ თავიმცა჻ რად჻ დაჰრიდეთა჻ მონახეთ჻ ძებნეთ჻ იგი჻ ყმა჻ სხუად჻ ნურად჻ მოიცლიდეთა჻ მისწერეთ჻ წიგნი჻ სადაცა჻ ვერ჻ მისწუდეთ჻ ვერ჻ მიხვიდეთა჻
160. კაცნი჻ წავიდეს჻ იარეს჻ მათ჻ ერთი჻ წელიწადია჻ მონახეს჻ ძებნეს჻ იგი჻ ყმა჻ იკითხეს჻ კულა჻ და჻ კულა჻ დია჻ ვერცა჻ თუ჻ ნახეს჻ ნახული჻ ღთისაგან჻ დანაბადია჻ ცუდად჻ მაშურალნი჻ მოვიდეს჻ მათსავე჻ გულსა჻ ზადია჻
161. მონათა჻ ჰკადრეს჻ მეფეო჻ ჩუენ჻ ჴმელნი჻ მოვიარენით჻ მაგრა჻ ვერ჻ ვჰპოვეთ჻ იგი჻ ყმა჻ მით჻ ვერა჻ გავიხარენით჻ მისსა჻ მნახავსა჻ სულდგმულსა჻ კაცსა჻ ვერ჻ შევეყარენით჻ ჩუენ჻ ვერა჻ გარგეთ჻ საქმენი჻ სხუანი჻ რა჻ მოიგვარენით჻
162. მეფე჻ ბრძანებს჻ მართალ჻ იყო჻ ასული჻ და჻ ჩემი჻ ძეო჻ ვნახე჻ რამე჻ ეშმაკისა჻ სიცრუდე჻ და჻ სიბილწეო჻ ჩემად჻ მტერად჻ წამოსრული჻ გარდმოჭრილი჻ ზეცით჻ ზეო჻ გამიშვია჻ შეჭირვება჻ არა჻ მგამა჻ ყოლა჻ მეო჻
163. ესე჻ თქვა჻ და჻ სიხარულით჻ თამაშობა჻ ადიადა჻ მგოსანი჻ და჻ მოშაითი჻ უჴმეს჻ პოვეს჻ რაცა჻ სადა჻ დია჻ გასცა჻ საბოძვარი჻ ყველა჻ დარბაზს჻ შემოხადა჻ მისი჻ მსგავსი჻ სიუხუითა჻ ღ~თნ჻ სხვამცა჻ რა჻ დაბადა჻
164. მეფე჻ ადგა჻ მუჴლ჻ მოყრილმან჻ შემოქმედსა჻ თაყუანისცა჻ მრავალ჻ გუარი჻ სასუმელები჻ მეღვინეთა჻ ჴელთა჻ მისცა჻ მუჴლმოყრილნი჻ ვადიდებდეთ჻ დაგვაჯერნა჻ რაცა჻ ვისცა჻ ამად჻ ნურას჻ ვეაჯებით჻ შეგუაცილოს჻ სხუასა჻ ვისმცა჻
165. ავთანდილ჻ ჯდა჻ მარტო჻ საწოლს჻ ეცვა჻ ოდენ჻ მას჻ პერანგი჻ იმღერდა჻ და჻ იხარებდა჻ წინა჻ ედგა჻ ერთი჻ ჩანგი჻ შემოვიდა჻ მის჻ წინაშე჻ თინათინის჻ მონა჻ ზანგი჻ მოახსენა჻ გიბრძანებსო჻ ტანი჻ ალვა჻ პირი჻ მანგი჻
166. ავთანდილს჻ მიხუდა჻ მოსმენა჻ საქმისა჻ სანატრელისა჻ ადგა჻ და჻ კაბა჻ ჩაიცვა჻ მჯობი჻ ყოვლისა჻ ჭრელისა჻ უხარის჻ ნახუა჻ ვარდისა჻ არ჻ ერთგან჻ შეუყრელისა჻ ამოა჻ ჭურეტა჻ ტურფისა჻ სიახლე჻ საყვარელისა჻
167. ავთანდილ჻ ლაღი჻ უკადრი჻ მივა჻ არვისგან჻ ჰრცხვენოდა჻ მას჻ ნახავს჻ ვისთა჻ ვამთაგან჻ ცრემლი჻ მრავალჯერ჻ სდენოდა჻ იგი჻ უებრო჻ ქუშად჻ ჯდა჻ ელვისა჻ მსგავსად჻ ჰშვენოდა჻ მთუარესა჻ მისთა჻ შუქთაგან჻ უკუნი჻ გარდაჰფენოდა჻
168. გაძრცულისა჻ ტანსა჻ ემოსნეს჻ ყარყუმნი჻ უსაპირონი჻ ებურნეს჻ მოშლით჻ რიდენი჻ ფასისა჻ თქმად჻ საჭირონი჻ შუენოდეს჻ შავნი჻ წამწამნი჻ გულისა჻ გასაგმირონი჻ მას჻ თეთრსა჻ ყელსა჻ ეკიდნეს჻ გრძლად჻ თმანი჻ არ჻ უჴშირონი჻
169. დაღრეჯით჻ იყო჻ მჯდომარე჻ ძოწეულითა჻ რიდითა჻ ავთანდილს჻ უთხრა჻ დაჯდომა჻ წყნარად჻ ცნობითა჻ მშვიდითა჻ მონამან჻ სელნი჻ დაუდგნა჻ დაჯდა჻ კრძალვით჻ და჻ რიდითა჻ პირისპირ჻ პირსა჻ უჭვრეტდა჻ სავსე჻ ლხინითა჻ დიდითა჻
170. ქალმა჻ უბრძანა჻ ზარი჻ მლევს჻ მე჻ ამისისა჻ თხრობისა჻ მწადდა჻ არა჻ თქმა჻ რომლისა჻ ღონე჻ არა჻ მაქუს჻ თმობისა჻ მაგრა჻ სხვა჻ არის჻ მიზეზი჻ შენისა჻ აქა჻ ჴმობისა჻ რად჻ ვზი჻ ქუშად჻ და჻ დაღრეჯით჻ ასრე჻ მიჴდილი჻ ცნობისა჻
171. ყმამან჻ ჰკადრა჻ საზაროსა჻ ჩემგან჻ თქუმაღა჻ ვით჻ იქნების჻ მზესა჻ მთუარე჻ შეეყაროს჻ დაილევის჻ დაცაჭკნების჻ აზრად჻ არად჻ აღარა჻ მცალს჻ თავი჻ ჩემი჻ მეგონების჻ თქვენვე჻ ბრძანეთ჻ რაცა჻ გიმძიმს჻ ანუ჻ რაცა჻ გეკურნების჻
172. ქალმან჻ უთხრა჻ საუბარი჻ კეკლუც჻ სიტყვად჻ არ჻ დუხჭირად჻ იტყვის჻ თუცა჻ აქანამდის჻ ჩემგან჻ შორს჻ ხარ჻ დანამჭირად჻ გიკუირს჻ მოგხვდა჻ წამის჻ ყოფად჻ საქმე჻ შენგან჻ დასაჭვი჻ რად჻ მაგრა჻ გითხრა჻ პირველ჻ ხუალმე჻ სენი჻ მე჻ მჭირს჻ რაცა჻ ჭირად჻
173. გაჴსოვს჻ ოდეს჻ შენ჻ და჻ როსტანს჻ მინდორს჻ მჴეცი჻ დაგეჴოცა჻ ყმა჻ გენახა჻ უცხო჻ ვინმე჻ რომე჻ ცრემლი჻ მოეჴოცა჻ მას჻ უკანით჻ გონებამან჻ მისმან჻ ასრე჻ დამამჴოცა჻ შენ჻ გენუკვი჻ მონახვასა჻ კიდით჻ კიდე჻ მოლაჴო჻ ცა჻
174. აქანამდის჻ ნაუბარსა჻ თუცა჻ ვერას჻ ვერ჻ გეტყუია჻ მაგრა჻ შორით჻ სიყუარული჻ შენგან჻ ჩემი჻ შემიტყუია჻ ვიცი჻ რომე჻ გაუწყვეტლად჻ თვალთათ჻ ღაწუი჻ გისეტყუია჻ შეუპყრიხარ჻ სიყვარულსა჻ გული჻ შენი჻ დაუტყუია჻
175. ქალმან჻ უთხრა჻ რადცა჻ მინდი჻ არ჻ ეგების჻ არა჻ მბობა჻ პირველ჻ დაგდებ჻ სამსახურსა჻ გაგიჩნდების჻ ჯომარდობა჻ ნამუსი჻ და჻ ჭკვათა჻ ხლათვა჻ ვნახო჻ შენი჻ ნაზარდობა჻ შეჰმობრუნდე჻ ედემს჻ მსგავსად჻ აგიყვავდეს჻ შენ჻ ვარდობა჻
176. ასრე჻ გითხრა჻ სამსახური჻ ჩემი჻ გმართებს჻ ამა჻ ორად჻ პირველ჻ ყმა჻ ხარ჻ ჴორციელი჻ არვინა჻ გუყავს჻ შენად჻ სწორად჻ მერმე჻ ჩემი჻ მიჯნური჻ ხარ჻ დასტურია჻ არ჻ ნაჭორად჻ წა჻ და჻ იგი჻ მოყმე჻ ძებნე჻ ახლოს჻ იყოს჻ თუნდა჻ შორად჻