1741. ერთგან჻ ფრიდონ჻ და჻ ავთანდილ჻ იარნეს჻ დღენი჻ მცირენი჻ გზამან჻ გაჰყარნა჻ წავიდეს჻ თავისთავ჻ ანატირენი჻ კარგად჻ მოუხდეს჻ მათ჻ მათნი჻ საქმენი჻ დანაპირენი჻ ავთანდილ჻ მიჰხდა჻ არაბეთს჻ ნახნა჻ არ჻ ცუდნი჻ ჭირენი჻
1742. გამოეგებნეს჻ არაბნი჻ სამეფო჻ დააშვენა჻ მან჻ ნახა჻ მზე჻ მისი჻ მირიდა჻ მისთა჻ სურვილთა჻ წყენამან჻ მის჻ თანა჻ ტახტსა჻ დავეჯდა჻ ილხინა჻ მჭვრეტთა჻ ლხენამან჻ გაახელმწიფა჻ გვირგვინი჻ ზეცით჻ მოსრულმან჻ ზენამან჻
1743. მათ჻ სამთავე჻ ხელმწიფეთა჻ ერთმანერთი჻ არა჻ სძულდეს჻ ერთმანერთსა჻ ნახვიდიან჻ საწადელნი჻ გაუსრულდეს჻ ბრძანებისა჻ შემცილენი჻ მათთა჻ ხრმალთათ჻ დავეწყლულდეს჻ მოიმატნეს჻ სამეფონი჻ გახელმწიფდეს჻ გამორჭმულდეს჻
1744. ფრიდონცა჻ ესვა჻ მოყვარედ჻ მათ჻ წინა჻ მიიყვანიან჻ ერთმანერთისა჻ მეშველთა჻ მებრძოლნი჻ იმაჯანიან჻ მათთა჻ ურჩთა჻ და჻ შემკადრთა჻ მიწები჻ ააკვანიან჻ ორგულთა჻ მკლავნი჻ შემუსრნეს჻ ერთგულნი჻ აგულვანიან჻
1745. ყოვლთა჻ სწორად჻ წყალობასა჻ ვითა჻ თოვლსა჻ მოათოვდეს჻ ობოლქვრივნი჻ დაამდიდრნეს჻ და჻ გლახაკნი჻ არ჻ ითხოვდეს჻ ავთა჻ მქმნელნი჻ დააშინნეს჻ კრავნი჻ კრავთა჻ ვერ჻ სწოვდეს჻ შიგა჻ მათთა჻ საბრძანისთა჻ თხა჻ და჻ მგელი჻ ერთად჻ სძოვდეს჻
1746. საწუთროო჻ უხანაო჻ სიმუხთლისა჻ სენი჻ გჭირსა჻ უწინ჻ ცათა჻ აყვანილსა჻ ჩააგდებვე჻ დიდსა჻ ჭირსა჻ გააყვითლებ჻ ქარვის჻ ფერად჻ პირველ჻ ლალსა჻ განაჭვირსა჻ კარგად჻ ვერვინ჻ ვერა჻ ნახავს჻ ხანგრძლად჻ შენგან჻ დანაჭირსა჻
1747. ესე჻ ამბავი჻ ნარჩომი჻ მათ჻ ლომთა჻ მორჭმით჻ მგონეთა჻ გალექსვა჻ აკლდა჻ ხვარაზმთა჻ მეტად჻ ვერ჻ მოვიგონეთა჻ ძნელია჻ პოვნა჻ გული჻ ჰკრთა჻ დავვარდი჻ დავეღონეთა჻ კვლავე჻ ვთქვით჻ ლექსი჻ გავმერთე჻ მოსმენით჻ გაიგონეთა჻
1748. აწ჻ გონიერნო჻ სიტყვანი჻ თქვენ჻ ჩემნი჻ შეიწყნარენით჻ ძველნი჻ ნარჩმნი჻ ამბავნი჻ ლექსად჻ ვთქვენ჻ გაიხარენით჻ სარგის჻ დაურჩა჻ უთქმელად჻ მას჻ ესე჻ დავაბარენით჻ ლექსნი჻ მიქენით჻ ამისთვის჻ ენანი჻ მომახმარენით჻
1749. მორჭმულია჻ ჰინდოთ჻ მეფე჻ მასზედ჻ მტერნი჻ არ჻ აბუქნა჻ მით჻ მჭვრეტელთა჻ დაადნობდა჻ მოყვარულთა჻ დაუშუქნა჻ აწ჻ გაიღეთ჻ მაედანსა჻ ბარგი჻ მძიმე჻ არ჻ სუბუქნა჻ კარავნი჻ და჻ კვლა჻ ოთაღნი჻ ხატაურნი჻ ვინმცა჻ უქნა჻
1750. ბრძანებს჻ წავალ჻ მოსასვენოდ჻ მოვიარო჻ მე჻ მინდორი჻ მრავლად჻ ახლავნ჻ ბაზიერნი჻ და჻ მწყაზარი჻ თეთრი჻ ქორი჻ სუნღული჻ და჻ შავარდნები჻ ბრუნვენ჻ მოჰყავს჻ ერთსა჻ ორი჻ ავაზები჻ გაუშვიან჻ დგიან჻ მჭვრეტნი჻ იდგის჻ გორი჻
1751. მით჻ მიუთხრობს჻ ჰინდოთ჻ მეფე჻ ჭირნი჻ ამფეხვრეს჻ ნარონები჻ ლხინი჻ გვმართებს჻ აწ჻ მორჭმულთა჻ მოსურნალთ჻ მოსაწონები჻ ტახტსა჻ ზედა჻ ჯდა჻ წინა჻ უთქს჻ ოქრო჻ სარტყელთა჻ მონები჻ მუტრიბნი჻ და჻ მომღრალნი჻ თამაშობენ჻ მოგოსნები჻
1752. ილხენდა჻ და჻ თამაშობდა჻ წამწამთაგან჻ უქრის჻ ქარი჻ მას჻ ნადიმსა჻ მჯდომსა჻ ტუღემ჻ დაესოო჻ გულსა჻ ნარი჻ ჯალაბები჻ გაიყარეს჻ და჻ დაახრჩვეს჻ მაგრა჻ კარი჻ მანდატურნი჻ გარ჻ უვლიდეს჻ ჩააყენეს჻ მჭვრეტთა჻ ჯარი჻
1753. გრძლად჻ ავად჻ გახდა჻ ტარიელ჻ სენთაგან჻ მორჭმით჻ მპყრობელი჻ დიდი჻ ჰინდოთა჻ ხელმწიფე჻ მეფეთა჻ ზედა჻ მფლობელი჻ ოთხ჻ წელ჻ წვა჻ ზედა჻ ლოგინთა჻ მრავალთა჻ სენთა჻ მშობელი჻ ვეღარ჻ ვნახეთ჻ მხეცთა჻ სრვით჻ და჻ ვერცა჻ რაზმთა჻ მწობელი჻
1754. ესმა჻ ხვარაზშას჻ ამბავი჻ ესე჻ ჰინდოთა჻ სენისა჻ ვით჻ გაეხარნეს჻ რა჻ გკადრო჻ სიამე჻ მონახსენისა჻ ვაზირთა჻ უხმნა჻ რჩევად჻ ზის჻ უბნობს჻ არ჻ ავ჻ ენისა჻ ბრძანებს჻ ვადინოთ჻ ჰინდოეთს჻ სისხლი჻ რუდ჻ მონადენისა჻
1755. მე჻ მასმია჻ ჰინდოთ჻ მეფე჻ ტარიელ჻ წევს჻ ხანთა჻ დიდთა჻ აწ჻ ჩვენ჻ გვმართებს჻ სისხლთა჻ ძებნა჻ ნუ჻ ვამყოფებთ჻ დანამშვიდთა჻ ამოვსწყვიტნეთ჻ დავარბივნეთ჻ ვხოცდეთ჻ ვსცემდეთ჻ ვითა჻ ხიდთა჻ ათასთა჻ და჻ ბევრ჻ ათასთა჻ შევიქმოდეთ჻ მათთა჻ შვიდთა჻
1756. უტარიელოდ჻ ჰინდოთა჻ ლაშქარნი჻ ნურა჻ გგონია჻ იცით჻ თუ჻ რამაზს჻ რა჻ უყო჻ არად჻ არ჻ სავარგონია჻ პირველ჻ ბრძენთაგან჻ მრავალი჻ სიჯაბნე჻ გამიგონია჻ აწ჻ გვმართებს჻ მათი჻ მტერობა჻ ესე჻ მით჻ მომიგონია჻
1757. ჰკადრეს჻ ვაზირთა჻ მეფეო჻ ვართ჻ დედის჻ მუცლით჻ მონანი჻ მაგა჻ საქმესა჻ ვერ჻ ქმნელნი჻ ვართ჻ აქამდისცა჻ მონანი჻ ჩვენ჻ მოგვეწონნეს჻ თათბირნი჻ ეგ჻ შენნი჻ შენაგონანი჻ ღმერთსა჻ სწადს჻ ასრე჻ სუბუქ჻ ვქნათ჻ ვითა჻ დრამისა჻ წონანი჻
1758. თუ჻ ბრძანოთ჻ აწვე჻ გავგზავნოთ჻ ყოველგნით჻ ლაშქრისა჻ მხმობელი჻ ვიხმნეთ჻ ხვარაზმთა჻ ლაშქარნი჻ მებრძოლთა჻ დამამხობელი჻ ომისა჻ მოწადინენი჻ ერთმანერთისა჻ მსწრობელი჻ ჩვენნი჻ აბჯარნი჻ ზნე჻ სრულნი჻ უაზრო჻ დაუშრობელი჻
1759. აწ჻ მეფე჻ ბრძანებს჻ გავგზავნოთ჻ წასვლა჻ ხამს჻ კაცისა჻ ნურვინ჻ დადგების჻ მოვიდნენ჻ რაზმი჻ ვჰკრათ჻ მართ჻ მამაცისა჻ ნურას჻ დავარჩენთ჻ ავსწყვიტოთ჻ ნაშობი჻ მუნ჻ დიაცისა჻ ომ჻ გარდახდილნი჻ ვბრწინვიდეთ჻ ვართ჻ ვითამ჻ გუნდია჻ ცისა჻