585. მე჻ მუნა჻ მყოფი჻ მივეცი჻ შვებასა჻ მეტისმეტასა჻ არ჻ შემომხედნის჻ შევხედნი჻ ცეცხლმან჻ დამიწყის჻ შრეტასა჻ კაცთა჻ კრძალვასა჻ ვაწვევდი჻ გულსა჻ შმაგსა჻ და჻ რეტასა჻ რა჻ უამია჻ პირისპირ჻ საყუარელისა჻ ჭურეტასა჻
586. დააგდეს჻ მღერა჻ მუტრიბთა჻ სულეთო჻ თავი჻ ხარიან჻ მიბრძანეს჻ შვილო჻ ტარიელ჻ ვით჻ გითხრათ჻ ვით჻ გუიხარიან჻ ნეტარძი჻ გუაქუსო჻ მებრძოლნი჻ მით჻ ჩუენნი჻ ვაგლახ჻ არიან჻ ჻ მართალან჻ შენნი჻ მჭურეტელნი჻ არ჻ ცუდად჻ იმკვეხარიან჻
587. აწ჻ თუცა჻ გუმართებს჻ შემოსვა჻ ვის჻ მორჭმით჻ მოგივლენიან჻ არ჻ შეგმოსთ჻ მაგა჻ კაბათა჻ არ჻ აგჴდითტურფად჻ გშვენიან჻ აწ჻ გქონდეს჻ ასი჻ საჭურჭლე჻ ვის჻ შუქნი჻ მოგიფენიან჻ თუით჻ შეიკერე჻ რაცა჻ გწადს჻ ჩუენგან჻ ნუღარა჻ გრცხუენიან჻
588. მომართუნეს჻ ასნი჻ კლიტენი჻ ასთავე჻ საჭურჭლეთანი჻ თაყუანისვეც჻ და჻ დავლოცენ჻ დავლანი჻ მათთა჻ სუეთანი჻ მაკოცეს჻ ადგეს჻ ორნივე჻ თუით჻ იგი჻ მზენი჻ მზეთანი჻ რა჻ გასცნეს჻ ზომნი჻ ვით჻ გითხრნე჻ ლაშქართა჻ სისავსეთანი჻
589. კულაცა჻ დაჯდა჻ მხიარული჻ მოიმატა჻ სუმა჻ და჻ მღერა჻ კულავ჻ გაგრძელდა჻ ნადიმობა჻ ბარბითი჻ და჻ ჩანგთა჻ ჟღერა჻ დედოფალნი჻ წამოვიდნეს჻ შეეყარა჻ მწუხრსა჻ დღე჻ რა჻ ძილპირამდის჻ სიხარულსა჻ სიხარული჻ ჰგუანდა჻ ვერა჻
590. ავიყარენით჻ მიგუჭირდა჻ სმა჻ დოსტაქნისა჻ მეტისა჻ საწოლს჻ შემოვე჻ შემექმნა჻ ცნობა჻ მათ჻ ვითა჻ რეტისა჻ ძალი჻ არ჻ მქონდა჻ ტყვექმნილსა჻ მე჻ ამა჻ ცეცხლთა჻ შრეტისა჻ მეგონებოდა჻ მალხენდის჻ გონება჻ მისგან჻ ჭურეტისა჻
591. მონა჻ მოვიდა჻ მიამბო჻ ამბავი჻ მე჻ მართალიო჻ თქუენსა჻ ამბავსა჻ იკითხავს჻ აჯიღოსანი჻ ქალიო჻ მაშინვე჻ ვიცან჻ ავიჭერ჻ ჩქარჩქარად჻ გულგამკრთალიო჻ მოვიდა჻ ვნახე჻ ასმათი჻ ჩემთანა჻ მომავალია჻
592. მე჻ ვისთუის჻ ვკვდები჻ მიამა჻ ასმათის჻ ნახვა჻ მე჻ მისად჻ აღარ჻ მიუშვი჻ ვაკოცე჻ ქნადღა჻ თაყვანისსცემისად჻ ჴელი჻ მოვჰკიდე჻ დავისვი჻ ახლოს჻ ტახტისა჻ ჩემისად჻ ვჰკითხე჻ თუ჻ ნეტარ჻ მისულა჻ მორჩი჻ ალვისა჻ ხე჻ მისად჻
593. მიანმე჻ მისი჻ ამბავი჻ სხუად჻ ნურად჻ მეუბნებია჻ მითხრა჻ თუ჻ გკადრებ჻ ამბავსა჻ აწ჻ ჩემგან჻ არა჻ სთნებია჻ დღეს჻ ერთმანერთი჻ გინახავს჻ და჻ ტურფად჻ მოგწონებია჻ აწ჻ კულაცა჻ ცნობა჻ ამბისა჻ მას჻ ჩემგან჻ უბრძანებია჻
594. წიგნი჻ მომართუა჻ ჩავხედენ჻ პირისა჻ თემთა჻ მთენისა჻ ეწერა჻ ვნახე჻ სიტურფე჻ წყალჯავარისა჻ შენისა჻ ომგარდაჴდილი჻ შვენოდი჻ შენატევები჻ ცხენისა჻ არ჻ ავი჻ მიმიჩს჻ მიზეზი჻ ჩემისა჻ ცრემლთა჻ დენისა჻
595. ღ~თნ჻ თუ჻ მცა჻ ენა჻ ჩემი჻ ქებად჻ შენად჻ უშენოსა჻ ჻ შენთუის჻ მკვდარი჻ აღარ჻ ვიტყვი჻ მაშა჻ მომკლავ჻ უშენოსა჻ მზემან჻ ლომსა჻ ვარდგიშერნი჻ ბაღი჻ ბაღჩად჻ უშენოსა჻ შენმან჻ მზემან჻ თავი჻ ჩემი჻ არვის჻ მართებს჻ უშენოსა჻
596. თუცა჻ მიგდის჻ ღუარი჻ ცრემლთა჻ მაგრა჻ ცუდად჻ არ჻ იდენო჻ ამას჻ იქით჻ ნუღარ჻ იდენ჻ ჭირსა჻ თავი჻ არიდენო჻ შენნი჻ მჭურეტნი჻ შენთა჻ მჭურეტთა჻ აგინებენ჻ არ჻ იდენო჻ რომე჻ წეღან჻ მოგეხუივნეს჻ იგი჻ ჩემთუის჻ არიდენო჻
597. იგი჻ მე჻ მამცენ჻ რიდენი჻ რომელნი჻ წეღან჻ გშუენოდეს჻ რა჻ მნახო჻ შენცა჻ გიამოს჻ შენეულითა჻ მშუენოდეს჻ ესე჻ სამკლავე჻ შეიბი჻ თუ჻ ჩემი჻ გაღაგვლენოდეს჻ ერთი჻ ასეთი჻ ცოცხალსა჻ სხუა჻ ღამე჻ არ჻ გაგთენოდეს჻
598. აქა჻ მჴეცქმნილი჻ ტარიელ჻ ტირს჻ ჭირი჻ ეათასების჻ თქუა჻ მე჻ მაქვს჻ სამჴრე჻ რომელი჻ კვლავ჻ წინას჻ მკლავსა჻ მას჻ ების჻ იგი჻ შეიჴსნა჻ მოიღო჻ თუალვით჻ არ჻ დაიფასების჻ პირსა჻ დაიდვა჻ დაცაბნდა჻ ქუე჻ მკუდართა჻ დაედასების჻
599. ასრე჻ წვა჻ რომე჻ არ჻ ჰგუანდა჻ მკუდარი჻ სამარის჻ კარისა჻ ორგნით჻ ჩანს჻ ლები჻ მჯიღისა჻ მართ჻ გულსა჻ გარდნაკარისა჻ ასმათს჻ სდის჻ ღუარი჻ სისხლისა჻ ღაწუთაგან჻ ნახოკარისა჻ კულა჻ წყალსა჻ ასხამს჻ უშველის჻ ჴმა჻ ისმის჻ მუნ჻ წკანწკარისა჻
600. ავთანდილცა჻ სულთქნა჻ მწარედ჻ დაბნედილსა჻ შემოსჭურიტნა჻ ასმათ჻ ვანი჻ გაამრავლნა჻ ცრემლმან჻ მისმან჻ ქვანი჻ ხურიტნა჻ მერმე჻ სულად჻ მოაქცია჻ ცეცხლნი჻ წყლითა჻ დაუშრიტნა჻ თქუა჻ ცოცხალვარ჻ საწუთრომან჻ აწცა჻ ჩემი჻ სისხლი჻ ხურიტნა჻
601. ზე჻ წამოჯდა჻ ფერმიჴდილი჻ აყოლებდა჻ თუალთა჻ რეტად჻ ვარდი჻ სრულად჻ შექნილიყო჻ ზაფრანად჻ და჻ ვითა჻ სპეტად჻ დიდხან჻ მათად჻ არა჻ სცალდა჻ საუბრად჻ და჻ არცა჻ ჭურეტად჻ დარჩომა჻ და჻ არსიკვდილი჻ მას჻ უმძიმდა჻ მეტისმეტად჻
602. ავთანდილს჻ უთხრა჻ ისმენდი჻ ცნობა჻ უც჻ თუცა჻ ხელისა჻ გითხრა჻ ამბავი჻ ჩემი჻ და჻ ჩემისა჻ დამმარხუელისა჻ ლხინად჻ მიჩნს჻ შეყრა჻ მოყურისა჻ მის჻ შენგან჻ შეუყრელისა჻ მე჻ მიკუირს჻ ჩემი჻ სიცოცხლე჻ ასრე჻ დარჩომა჻ მრთელისა჻
603. ასმათის჻ ნახვა჻ მეამა჻ ჩემგან჻ დად჻ საესავისა჻ წიგნი჻ რა჻ ვნახე჻ მომართუა჻ ესე჻ საბამი჻ მკლავისა჻ მკლავსა჻ შევიბი჻ მაშინვე჻ მოვიჴსენ჻ რიდე჻ თავისა჻ იგი჻ უცხოა჻ ღარიბი჻ მტკიცისა჻ რასმე჻ შავისა჻