... (H-2074), XVI-XVII სს.

585. მე჻ მუნა჻ მყოფი჻ მივეცი჻ შვებასა჻ მეტისმეტასა჻ არ჻ შემომხედნის჻ შევხედნი჻ ცეცხლმან჻ დამიწყის჻ შრეტასა჻ კაცთა჻ კრძალვასა჻ ვაწვევდი჻ გულსა჻ შმაგსა჻ და჻ რეტასა჻ რა჻ უამია჻ პირისპირ჻ საყუარელისა჻ ჭურეტასა჻

586. დააგდეს჻ მღერა჻ მუტრიბთა჻ სულეთო჻ თავი჻ ხარიან჻ მიბრძანეს჻ შვილო჻ ტარიელ჻ ვით჻ გითხრათ჻ ვით჻ გუიხარიან჻ ნეტარძი჻ გუაქუსო჻ მებრძოლნი჻ მით჻ ჩუენნი჻ ვაგლახ჻ არიან჻ ჻ მართალან჻ შენნი჻ მჭურეტელნი჻ არ჻ ცუდად჻ იმკვეხარიან჻

587. აწ჻ თუცა჻ გუმართებს჻ შემოსვა჻ ვის჻ მორჭმით჻ მოგივლენიან჻ არ჻ შეგმოსთ჻ მაგა჻ კაბათა჻ არ჻ აგჴდითტურფად჻ გშვენიან჻ აწ჻ გქონდეს჻ ასი჻ საჭურჭლე჻ ვის჻ შუქნი჻ მოგიფენიან჻ თუით჻ შეიკერე჻ რაცა჻ გწადს჻ ჩუენგან჻ ნუღარა჻ გრცხუენიან჻

588. მომართუნეს჻ ასნი჻ კლიტენი჻ ასთავე჻ საჭურჭლეთანი჻ თაყუანისვეც჻ და჻ დავლოცენ჻ დავლანი჻ მათთა჻ სუეთანი჻ მაკოცეს჻ ადგეს჻ ორნივე჻ თუით჻ იგი჻ მზენი჻ მზეთანი჻ რა჻ გასცნეს჻ ზომნი჻ ვით჻ გითხრნე჻ ლაშქართა჻ სისავსეთანი჻

589. კულაცა჻ დაჯდა჻ მხიარული჻ მოიმატა჻ სუმა჻ და჻ მღერა჻ კულავ჻ გაგრძელდა჻ ნადიმობა჻ ბარბითი჻ და჻ ჩანგთა჻ ჟღერა჻ დედოფალნი჻ წამოვიდნეს჻ შეეყარა჻ მწუხრსა჻ დღე჻ რა჻ ძილპირამდის჻ სიხარულსა჻ სიხარული჻ ჰგუანდა჻ ვერა჻

590. ავიყარენით჻ მიგუჭირდა჻ სმა჻ დოსტაქნისა჻ მეტისა჻ საწოლს჻ შემოვე჻ შემექმნა჻ ცნობა჻ მათ჻ ვითა჻ რეტისა჻ ძალი჻ არ჻ მქონდა჻ ტყვექმნილსა჻ მე჻ ამა჻ ცეცხლთა჻ შრეტისა჻ მეგონებოდა჻ მალხენდის჻ გონება჻ მისგან჻ ჭურეტისა჻

591. მონა჻ მოვიდა჻ მიამბო჻ ამბავი჻ მე჻ მართალიო჻ თქუენსა჻ ამბავსა჻ იკითხავს჻ აჯიღოსანი჻ ქალიო჻ მაშინვე჻ ვიცან჻ ავიჭერ჻ ჩქარჩქარად჻ გულგამკრთალიო჻ მოვიდა჻ ვნახე჻ ასმათი჻ ჩემთანა჻ მომავალია჻

592. მე჻ ვისთუის჻ ვკვდები჻ მიამა჻ ასმათის჻ ნახვა჻ მე჻ მისად჻ აღარ჻ მიუშვი჻ ვაკოცე჻ ქნადღა჻ თაყვანისსცემისად჻ ჴელი჻ მოვჰკიდე჻ დავისვი჻ ახლოს჻ ტახტისა჻ ჩემისად჻ ვჰკითხე჻ თუ჻ ნეტარ჻ მისულა჻ მორჩი჻ ალვისა჻ ხე჻ მისად჻

593. მიანმე჻ მისი჻ ამბავი჻ სხუად჻ ნურად჻ მეუბნებია჻ მითხრა჻ თუ჻ გკადრებ჻ ამბავსა჻ აწ჻ ჩემგან჻ არა჻ სთნებია჻ დღეს჻ ერთმანერთი჻ გინახავს჻ და჻ ტურფად჻ მოგწონებია჻ აწ჻ კულაცა჻ ცნობა჻ ამბისა჻ მას჻ ჩემგან჻ უბრძანებია჻

წიგნი ნესტან დარეჯანისა საყვარელსა თანა მოწერილი პასუხად჻ ჻

594. წიგნი჻ მომართუა჻ ჩავხედენ჻ პირისა჻ თემთა჻ მთენისა჻ ეწერა჻ ვნახე჻ სიტურფე჻ წყალჯავარისა჻ შენისა჻ ომგარდაჴდილი჻ შვენოდი჻ შენატევები჻ ცხენისა჻ არ჻ ავი჻ მიმიჩს჻ მიზეზი჻ ჩემისა჻ ცრემლთა჻ დენისა჻

595. ღ~თნ჻ თუ჻ მცა჻ ენა჻ ჩემი჻ ქებად჻ შენად჻ უშენოსა჻ ჻ შენთუის჻ მკვდარი჻ აღარ჻ ვიტყვი჻ მაშა჻ მომკლავ჻ უშენოსა჻ მზემან჻ ლომსა჻ ვარდგიშერნი჻ ბაღი჻ ბაღჩად჻ უშენოსა჻ შენმან჻ მზემან჻ თავი჻ ჩემი჻ არვის჻ მართებს჻ უშენოსა჻

596. თუცა჻ მიგდის჻ ღუარი჻ ცრემლთა჻ მაგრა჻ ცუდად჻ არ჻ იდენო჻ ამას჻ იქით჻ ნუღარ჻ იდენ჻ ჭირსა჻ თავი჻ არიდენო჻ შენნი჻ მჭურეტნი჻ შენთა჻ მჭურეტთა჻ აგინებენ჻ არ჻ იდენო჻ რომე჻ წეღან჻ მოგეხუივნეს჻ იგი჻ ჩემთუის჻ არიდენო჻

597. იგი჻ მე჻ მამცენ჻ რიდენი჻ რომელნი჻ წეღან჻ გშუენოდეს჻ რა჻ მნახო჻ შენცა჻ გიამოს჻ შენეულითა჻ მშუენოდეს჻ ესე჻ სამკლავე჻ შეიბი჻ თუ჻ ჩემი჻ გაღაგვლენოდეს჻ ერთი჻ ასეთი჻ ცოცხალსა჻ სხუა჻ ღამე჻ არ჻ გაგთენოდეს჻

598. აქა჻ მჴეცქმნილი჻ ტარიელ჻ ტირს჻ ჭირი჻ ეათასების჻ თქუა჻ მე჻ მაქვს჻ სამჴრე჻ რომელი჻ კვლავ჻ წინას჻ მკლავსა჻ მას჻ ების჻ იგი჻ შეიჴსნა჻ მოიღო჻ თუალვით჻ არ჻ დაიფასების჻ პირსა჻ დაიდვა჻ დაცაბნდა჻ ქუე჻ მკუდართა჻ დაედასების჻

599. ასრე჻ წვა჻ რომე჻ არ჻ ჰგუანდა჻ მკუდარი჻ სამარის჻ კარისა჻ ორგნით჻ ჩანს჻ ლები჻ მჯიღისა჻ მართ჻ გულსა჻ გარდნაკარისა჻ ასმათს჻ სდის჻ ღუარი჻ სისხლისა჻ ღაწუთაგან჻ ნახოკარისა჻ კულა჻ წყალსა჻ ასხამს჻ უშველის჻ ჴმა჻ ისმის჻ მუნ჻ წკანწკარისა჻

600. ავთანდილცა჻ სულთქნა჻ მწარედ჻ დაბნედილსა჻ შემოსჭურიტნა჻ ასმათ჻ ვანი჻ გაამრავლნა჻ ცრემლმან჻ მისმან჻ ქვანი჻ ხურიტნა჻ მერმე჻ სულად჻ მოაქცია჻ ცეცხლნი჻ წყლითა჻ დაუშრიტნა჻ თქუა჻ ცოცხალვარ჻ საწუთრომან჻ აწცა჻ ჩემი჻ სისხლი჻ ხურიტნა჻

601. ზე჻ წამოჯდა჻ ფერმიჴდილი჻ აყოლებდა჻ თუალთა჻ რეტად჻ ვარდი჻ სრულად჻ შექნილიყო჻ ზაფრანად჻ და჻ ვითა჻ სპეტად჻ დიდხან჻ მათად჻ არა჻ სცალდა჻ საუბრად჻ და჻ არცა჻ ჭურეტად჻ დარჩომა჻ და჻ არსიკვდილი჻ მას჻ უმძიმდა჻ მეტისმეტად჻

602. ავთანდილს჻ უთხრა჻ ისმენდი჻ ცნობა჻ უც჻ თუცა჻ ხელისა჻ გითხრა჻ ამბავი჻ ჩემი჻ და჻ ჩემისა჻ დამმარხუელისა჻ ლხინად჻ მიჩნს჻ შეყრა჻ მოყურისა჻ მის჻ შენგან჻ შეუყრელისა჻ მე჻ მიკუირს჻ ჩემი჻ სიცოცხლე჻ ასრე჻ დარჩომა჻ მრთელისა჻

603. ასმათის჻ ნახვა჻ მეამა჻ ჩემგან჻ დად჻ საესავისა჻ წიგნი჻ რა჻ ვნახე჻ მომართუა჻ ესე჻ საბამი჻ მკლავისა჻ მკლავსა჻ შევიბი჻ მაშინვე჻ მოვიჴსენ჻ რიდე჻ თავისა჻ იგი჻ უცხოა჻ ღარიბი჻ მტკიცისა჻ რასმე჻ შავისა჻