721. ესეცა჻ უთხარ჻ ამბავი჻ ჩემი჻ არ჻ გაგეგონების჻ უფრორე჻ წყნარად჻ გიამბობ჻ თუ჻ ჟამი჻ ჩუენ჻ გუექონების჻ მან჻ მითხრა჻ ლხინი჻ საჩემო჻ მაგას჻ რა჻ შეეწონების჻ დღედ჻ სიკვდილადმდის჻ სიცოცხლე჻ შენ჻ ჩემი჻ დაგემონების჻
722. მივედით჻ მისსა჻ ქალაქსა჻ ტურფასა჻ მაგრა჻ ცოტასა჻ გამოეგებნეს჻ ლაშქარნი჻ ისხემდეს჻ მისთუის჻ ოტასა჻ პირსა჻ იჴოკდეს჻ გაჰყრიდეს჻ ნახოკსა჻ ვით჻ ნაფოტასა჻ ეხუეოდიან჻ ჰკოცნიდეს჻ ჴრმალსა჻ და჻ სალტეკოტასა჻
723. კულა჻ მოვეწონე჻ ვეტურფე჻ მე჻ მისი჻ გარდნაკიდარი჻ შემასხემდიან჻ ქებასა჻ მზეო჻ ხარ჻ ჩუენთუის჻ ი჻ დარი჻ მივედით჻ ვნახეთ჻ ქალაქი჻ მისი჻ ტურფა჻ და჻ მდიდარი჻ ყუელასა჻ ტანსა჻ ემოსა჻ ზარქაში჻ განაზიდარი჻
724. მოსჯობდა჻ ომი჻ შეეძლო჻ ჴმარება჻ ცხენაბჯარისა჻ დავჰკაზმეთ჻ ნავი჻ კატარღა჻ და჻ რიცხუი჻ სპათა჻ ჯარისა჻ კაცი჻ ჴმდა჻ მისთა჻ მჭურეტთათუის჻ ღონემცა჻ ეაჯა჻ რისა჻ აწ჻ გითხრა჻ ომი჻ მოყმისა჻ მებრძოლთა჻ დამსაჯარისა჻
725. მათი჻ მესმა჻ დაპირება჻ ჩაბალახთა჻ ჩამოხურვა჻ ნავი჻ წინა჻ მომეგება჻ არა჻ ვიცი჻ იყო჻ თუ჻ რვა჻ ფიცხლა჻ ზედა჻ შევეჯაჴე჻ მათ჻ დაიწყეს჻ ამოდ჻ ცურვა჻ ქუსლი჻ შევეც჻ დავუქცივე჻ დაიზახნეს჻ დიაცურ჻ ვა჻
726. კულა჻ სხუასა჻ მიველ჻ მოვჰკიდე჻ ჴელი჻ ნავისა჻ ბაგესა჻ ზღუასა჻ დავანთქენ჻ დავჰხოცე჻ ომიმცა჻ რაღა჻ აგესა჻ სხუანი჻ გამექცეს჻ მიმართეს჻ მათ჻ მათსა჻ საქულბაგესა჻ ვინცა჻ მიჭურეტდა჻ უკვირდა჻ მაქებდეს჻ არ჻ მაძაგესა჻
727. ზღუა჻ გავიარეთ჻ გავედით჻ შემოგუიტიეს჻ ცხენია჻ კულა჻ შევიბენით჻ შეიქნნეს჻ ომისა჻ სიმარცხენია჻ მუნ჻ მომეწონა჻ ფრიდონის჻ სიქველესიმკიცხენია჻ იბრძვის჻ ლომი჻ და჻ პირად჻ მზე჻ იგი჻ ალვისაც჻ ხენია჻
728. თვით჻ ორნივე჻ ბიძაძენი჻ მისნი჻ ჴმრლითა჻ ჩამოყარნა჻ ჴელნი჻ წმიდად჻ დაეკუეთეს჻ იგი჻ ასრე჻ ასაპყარნა჻ მოიტანნა჻ მჴარდაკრულნი჻ ერთმან჻ ორნი჻ არ჻ დაყარნა჻ მათნი჻ ყმანი჻ გაამტირლნა჻ მისნი჻ სპანი჻ ამაყარნა჻
729. მათნი჻ ლაშქარნი჻ გაგუექცეს჻ ვეცენით჻ გაცავფანტენით჻ ფიცხლად჻ წაუღეთ჻ ქალაქი჻ არ჻ თავნი჻ გავაზანტენით჻ ქუითა჻ დავლეწეთ჻ წუივები჻ ჩუენ჻ იგი჻ გავაანტენით჻ მამკალით჻ ლარი჻ დავლიოთ჻ ან჻ აკიდებით჻ ან჻ ტენით჻
730. ფრიდონ჻ ნახნა჻ საჭურჭლენი჻ და჻ ბეჭედნი჻ მისნი჻ დასხნა჻ თუით჻ ორნივე჻ ბიძის჻ ძენი჻ დაპყრობილნი჻ წამოასხნა჻ მისთა჻ ნაცულად჻ სისხლნი჻ მათნი჻ მოღუარნა჻ და჻ ველთა჻ ასხნა჻ ჩემი჻ თქუეს჻ თუ჻ ღ~თსა჻ მადლი჻ ვინ჻ ალვისა჻ ხენი჻ ასხნა჻
731. მივედით჻ მოქალაქეთა჻ ზარი჻ ჩნდა჻ რომე჻ ზმიდიან჻ აჯათა჻ მქნელნი჻ მჭურეტელთა჻ გულსა჻ მუნ჻ დააბმიდიან჻ მე჻ და჻ ნურადინს჻ ყველანი჻ ქებასა჻ შეგუასხმიდიან჻ გვითხრობდეს჻ მკლავთა჻ თქვენთაგან჻ ჯერთ჻ მათნი჻ სისხლნი჻ მიდიან჻
732. ლაშქარნი჻ ფრიდონს჻ მეფედ჻ და჻ მიხჴობდეს჻ მეფეთმეფობით჻ თუით჻ თავსა჻ მათსა჻ მონად჻ და჻ ჩემსა჻ ყუელასა჻ სეფობით჻ დაღრეჯით჻ ვიყავ჻ ვერ჻ მპოვეს჻ ვეროდეს჻ ვარდის჻ მკრეფობით჻ ჩემი჻ ვერ჻ ცნიან჻ ამბავი჻ მუნ჻ იყო჻ არ჻ იეფობით჻
733. დღესა჻ ერთსა჻ მე჻ და჻ ფრიდონ჻ ნადირობას჻ გამოვედით჻ ზღუასა჻ ზედა჻ წაწურვილსა჻ ქედსა჻ რასმე჻ გარდავდეგით჻ ფრიდონ჻ მითხრა჻ გითხრობ჻ რასმე჻ ვთამაშობდით჻ ცხენსა჻ ვსხედით჻ ერთი჻ რამე჻ საკუირველი჻ მე჻ ვნახეო჻ ამა჻ ქედით჻
734. მე჻ ვჰკითხევდი჻ ფრიდონ჻ მეტყვის჻ მართ჻ ამბავსა჻ ესოდენსა჻ დღე჻ ერთ჻ მწადდა჻ ნადირობა჻ შევჯე჻ ამა჻ ჩემსა჻ ცხენსა჻ ზღუათა჻ შიგან჻ იხუსა჻ ჰგვანდა჻ ჴმელთა჻ ზედა჻ შავარდენსა჻ ჻ აქა჻ ვდეგ჻ და჻ თუალ჻ უგებდი჻ ქორსა჻ იქით჻ განაფრენსა჻
735. ზოგჯერ჻ ზღუისკე჻ მივიხედნი჻ წავსდგომოდი჻ ამა჻ გორსა჻ ზღუასა჻ შიგან჻ ცოტა჻ რამე჻ დავინახე჻ თუცა჻ შორსა჻ ეგრე჻ ფიცხლად჻ სიარული჻ არას჻ ძალაქვ჻ მისსა჻ სწორსა჻ ვერად჻ ვიცან჻ გავეკუირვე჻ გონებასა჻ ამად჻ ორსა჻
736. ვჰთქვი჻ რა჻ არის჻ რას჻ ვამსგავსო჻ მფრინველია჻ ანუ჻ მჴეცი჻ ნავი჻ იყო჻ არ჻ ეფარა჻ სამოსელი჻ მრავალკეცი჻ წინა჻ კაცნი჻ მოზიდვიდეს჻ თუალი჻ ამად჻ დავაცეცი჻ მთუარე჻ უჯდა჻ კიდობანსა჻ ცა჻ მეშვიდე჻ მასცა჻ ვეცი჻
737. ამოძურნეს჻ ორნი჻ მონანი჻ შავნი჻ მართ჻ ვითა჻ ფისანი჻ ქალი჻ გარდმოსვეს჻ სისხონი჻ ვნახენ჻ მისისა჻ თმისანი჻ მას჻ რომე჻ ელვა჻ ჰკრთებოდა჻ ფერნიმცა჻ ჰგვანდეს჻ რისანი჻ მან჻ გაანათლა჻ ქვეყანა჻ გაცუდდეს჻ შუქნი჻ მზისანი჻
738. სიხარულმან჻ ამაჩქარა჻ ამათრთოლა჻ დაცამლეწა჻ იგი჻ ვარდი჻ შემიყუარდა჻ რომე჻ თოვლსა჻ ეახეწა჻ დავაპირე჻ შეტევება჻ ვთქუი჻ წავიდე჻ მათკე჻ მე჻ წა჻ ჩემსა჻ შავსა჻ სულიერი჻ რამცა჻ ვითა჻ გარდეხუეწა჻