290. ზედა჻ მოატყდა჻ მჭურეტელი჻ გაჴდა჻ რადი჻ და჻ ზარები჻ ვერ჻ იჭირვიდეს჻ სარანგნი჻ მუნ჻ იყო჻ არ჻ სიწყნარები჻ იგი჻ რა჻ ნახა჻ მეფემან჻ საროსა჻ მგზავსი჻ ნარები჻ გაკრთომით჻ უთხრა჻ ჰე჻ მზეო჻ აქა჻ ვით჻ მოიგვარები჻
291. ვით჻ მზემან჻ მისნი჻ მჭურეტელნი჻ შექნა჻ თვალისა჻ მფახველად჻ მეფემან჻ ბრძანა჻ გამჴადა჻ ნახული჻ მე჻ უნახაველად჻ მღთისაგან჻ კიდე჻ ვინამცა჻ იყო჻ კაცი჻ ამის჻ მსახველად჻ მართებს჻ ამისთა჻ მიჯნურთა჻ ხელი჻ თუ჻ რბოდეს჻ ახ჻ ველად჻
292. გვერცა჻ დაისვა჻ ეუბნა჻ ტკბილითა჻ საუბარითა჻ მითხარო჻ ვ[ი]ნ჻ ხარ჻ ვისიხარ჻ მოსრული჻ ვისით჻ გვარითა჻ მან჻ არა჻ გასცა჻ პასუხი჻ პირითა჻ მზისა჻ დარითა჻ თავ჻ მოდრეკილი჻ დაღრეჯით჻ ქუე჻ ზის჻ ცნობითა჻ წყნარითა჻
293. არ჻ ისმენდა჻ მეფისასა჻ რასა჻ გინდა჻ უბრძანებდა჻ სხვაგან჻ იყო჻ გული჻ მისი჻ სხვასა჻ რასმე჻ იგონებდა჻ ვარდი჻ ერთად჻ შეეწება჻ მარგალიტსა჻ არ჻ აღებდა჻ მჭურეტნი჻ მისნი჻ გააკუირვნა჻ რასამცავინ჻ იაზრებდა჻
294. მეფე჻ ბრძანებს჻ რა჻ შევიგნათ჻ გული჻ ჩუენი჻ რათ჻ იხსნების჻ ამა჻ ორთა჻ კიდეგანი჻ აზრი჻ არა჻ არ჻ იქმნების჻ ან჻ ვისიმე჻ მიჯნურია჻ სიყუარული჻ ეგონების჻ მისგან჻ კიდე჻ არვისა჻ სცალს჻ ვეღარცავის჻ ეუბნების჻
295. გგონივარ჻ ვინმე჻ ვაჭარი჻ პატრონი჻ ქარავანისა჻ მევარ჻ სპასპეტი჻ მაღლისა჻ მეფისა჻ როსტევანისა჻ თავადი჻ სპისა჻ დიდისა჻ მათისა჻ შესაგვანისა჻ მაქვუ჻ პატრონობა჻ მრავლისა჻ საჭურჭლე჻ ზარადხანისა჻
296. შენ჻ გიცი჻ კარგი჻ მოყუარე჻ ერთგული჻ მისანდობელი჻ მათ჻ უზის჻ ერთი჻ ასული჻ მზე჻ ჴმელთა჻ მანათობელი჻ იგია჻ ჩემი჻ დამწველი჻ და჻ ჩემი჻ დამადნობელი჻ მან჻ გამამგზავნა჻ დავაგდე჻ პატრონი჻ მათი჻ მშობელი჻
297. რომე჻ შენ჻ ქალი჻ გყოლია჻ მე჻ ძებნად჻ მისვე჻ ქალისად჻ მივლია჻ ყოვლი჻ ქუეყანა჻ მის჻ მზისა჻ მონაცვალისად჻ მისთვის჻ გაჭრილი჻ მინახავს჻ წევს჻ ლომი჻ ფერ჻ ნამკრთალისად჻ გამცუდებელად჻ თავისად჻ მის჻ გულისა჻ და჻ ძალისად჻
298. ავთანდილ჻ ფატმანს჻ ყოველი჻ უთხრა჻ ამბავი჻ თავისა჻ ამბავი჻ ტარიელისა჻ შემოსვა჻ ვეფხის჻ ტყავისა჻ უბრძანა჻ შენხარ჻ წამალი჻ ჯერ჻ შენგან჻ უნახავისა჻ ღონე჻ წამწმისა჻ ხშირისა჻ ყორნის჻ ფრთებ჻ ნაფუშავისა჻
299. მოდი჻ და჻ ფატმან჻ მეწვიე჻ ვეცადნეთ჻ მათსა჻ რგებასა჻ უშველოთ჻ იგი჻ მნათობი჻ ნუ჻ თუ჻ მიეცნენ჻ შვებასა჻ ვინცა჻ სცნობს჻ კაცი჻ ყოველი჻ ჩუენსა჻ დაიწყებს჻ ქებასა჻ ნუ჻ თუ჻ კულა჻ მიხუდენ჻ მიჯნურნი჻ ერთმანერთისა჻ ხლებასა჻
300. მამგვარე჻ ქაჯეთს჻ გავგზავნოთ჻ იგივე჻ მონა჻ გრძნეული჻ ქალსა჻ ვსცნობთ჻ ყოვლი჻ ამბავი჻ ჩოენგან჻ არის჻ ცნეული჻ მანცა჻ გვაცნობოს჻ მართალი჻ ვქმნათ჻ მისი჻ გამორჩეული჻ ღმერთმან჻ ქნას჻ ქაჯთა჻ სამეფო჻ მოგესმას჻ ჩუენგან჻ ძლეული჻
301. ფატმან჻ თქუა჻ ღმერთსა჻ დიდება჻ საქმენი჻ მამხვდეს჻ მორანი჻ მოჰგვარა჻ მონა჻ გრძნეული჻ შავი჻ მართ჻ ვითა჻ ყორანი჻ დღეს჻ რომე჻ მესმა჻ ამბავნი჻ უკუდავებისა჻ სწორანი჻ უბრძანა჻ ქაჯეთს჻ გაგზავნი჻ წა჻ გზანი჻ მისხენ჻ შორანი჻
302. აწ჻ გამოჩნდების჻ საჴრმობა჻ ჩემთვის჻ შენისა჻ გრძნებისა჻ ფიცხლავ჻ დამივსე჻ საჴმილი჻ შენ჻ ჩემთა჻ ცეცხლთა჻ გზნებისა჻ მას჻ მზესა჻ ჰკადრე჻ მიზეზი჻ მისისა჻ გაკურნებისა჻ მან჻ უთხრა჻ ხვალე჻ მოგართვა჻ ყოვლი჻ ამბავი჻ ნებისა჻
303. ფატმან჻ სწერს჻ აჰა჻ მნათობო჻ სოფლისა჻ მზეო჻ ზენაო჻ შენთა჻ შორთ჻ მყოფთა჻ ყოველთა჻ დამწველო჻ ამაზრზენაო჻ სიტყუა჻ მჭევრო჻ და჻ წყლიანო჻ ტურფაო჻ ლამაზენაო჻ ბროლო჻ და჻ ლალო჻ ოროვე჻ კულავ჻ ერთგან჻ შენათხზენაო჻
304. თუცა჻ თუ჻ შენი჻ ამბავი჻ შენ჻ არა჻ მომასმენიე჻ მე჻ ეგრეცა჻ ვსცან჻ მართალი჻ მით჻ გულსა჻ მოვალხენიე჻ შენთვის჻ ჴელ჻ ქმნილსა჻ ტარიელს჻ ამბვითა჻ მოალხენიე჻ ორნივე჻ მიხუდეთ჻ წადილსა჻ იგი჻ ვარდობდეს჻ შენიე჻
305. [...]ტმანს჻ უთხრა჻ გამისრულდა჻ ჟამად჻ საქმე჻ საწადელი჻ დიდი჻ შენი჻ მოჭირვება჻ ჩემგან჻ არის჻ გარდუჴდელი჻ წავალ჻ დგომად჻ აღარა჻ მცალს჻ დრო჻ მოსულა჻ შარშანდელი჻ ფიცხლავ჻ ქაჯეთს჻ მოვიყუანო჻ მათი჻ მსობი჻ მაწყუეტელი჻
306. [...]ათუნმან჻ უთხრა჻ ჰე჻ ლომო჻ ცეცხლი჻ აწ჻ უფრო჻ ცხელდების჻ მოშორვებისა჻ ნათელსა჻ გული჻ ამისთვის჻ ბნელდების჻ ისწრაფე჻ ჩემი჻ ნუ჻ გაგვა჻ ხელია჻ ეგრეც჻ ხელდების჻ თუ჻ ქაჯნი჻ მოგესწრებიან჻ მუნ჻ მისულა჻ გაგიძნელდების჻
307. ყმამან჻ ფრიდონის჻ მონანი჻ უჴმნა჻ მასთანა჻ ხლებულნი჻ უბრძანა჻ მკუდარნი჻ აქამდის჻ ახლა჻ ვართ჻ დაცოცხლებულნი჻ რაცა჻ გვინდოდა჻ მისითა჻ სმენითა჻ გახარებულნი჻ ჩუენთა჻ მტერთანი჻ გიჩუენნე჻ წყლულნი჻ მით჻ ვაგლახებულნი჻
308. [...]დით჻ და჻ ფრიდონს჻ უანბეთ჻ ამბავი჻ არ჻ ნაცქაფავი჻ [...]ე჻ ვერ჻ ვნახე჻ და჻ ვისწრაფი჻ გზა჻ ჩემია჻ ნასწრაფავი჻ [...]ან჻ გააჴაფოს჻ ჴმა჻ ჴაფი჻ კულავ჻ უფრო჻ განსამჴაფავი჻ თქუენ჻ მოგცე჻ ლარი჻ ყუელაი჻ მე჻ ჩემი჻ ნაალაფავი჻