534. ვინათგან჻ ღმერთმან჻ ეგზომი჻ პატივი჻ დაგდვა჻ დიდებით჻ გმართებს჻ რომ჻ იყო჻ საღმთოსა჻ საქმესა჻ ზედა჻ რიდებით჻ აწ჻ შენ჻ რაცა჻ ჰქენ჻ ხვარაზმშა჻ სისხლისა჻ პირველ჻ მიდებით჻ პირი჻ აიღე჻ ხვარაზმშა჻ გაუშვი჻ ამოდ჻ მშვიდები჻
535. ტარიელ჻ გასცა჻ პასუხი჻ მეტად჻ კარგი჻ და჻ მჭევრები჻ თქუენგან჻ მჭირს჻ ესე჻ და჻ პირველ჻ მღთისა჻ წყალობა჻ ბევრები჻ აწ჻ სამჯერ჻ თქუენგან჻ დადგმულა჻ ჩვენთვის჻ შუბისა჻ ტევრები჻ დარჩეს჻ გაუშვით჻ ხვარაზმშა჻ მისი჻ სპათა჻ ბევრები჻
536. მივიდეს჻ ნახეს჻ ტარიელ჻ და჻ მადლსა჻ გარდიჴდიდეს჻ მერმე჻ ადგეს჻ და჻ ხვარაზმშა჻ სად჻ იყო჻ მუნ჻ მივიდეს჻ ჰკადრეს჻ სალამი჻ ორთავე჻ თავის჻ თავი჻ მოიმშვიდესა჻ გვერცა჻ დაუსხდეს჻ ნაკრავსა჻ უქებდეს჻ გაიცდიდესა჻
537. მერმე჻ ჰკადრეს჻ ჰე჻ ხვარაზმშავ჻ ჴელმწიფეო჻ ბედნიერო჻ მორჭმულო჻ და჻ თვით჻ მპყრობელო჻ ზნე჻ უკლებო჻ გონიერო჻ გვიკუირს჻ რაცა჻ თქუენ჻ გიქნია჻ პირველ჻ კაცო჻ მეცნიერო჻ რად჻ აშვილეთ჻ შვილი჻ თქუენი჻ ყოვლის჻ ზნითა჻ შვენიერი჻
538. თუ჻ გასმენიო჻ ტარიელ჻ ნახვითა჻ ანუ჻ სმენითა჻ მემკვიდრე჻ არის჻ რათ჻ ვინმე჻ რად჻ არა჻ მოიხსენითა჻ აწ჻ გარდაუშვით჻ პირველი჻ სისხლი჻ სიტყუითა჻ ჩვენითა჻ აქათ჻ წადით჻ და჻ მეფობით჻ ბრძნითა჻ გონებაენითა჻
539. ხვარაზმშამ჻ წყნარი჻ სიტყუეანი჻ თქუა჻ ბრძნაა჻ წასულა჻ რიგის[...] პირველად჻ ქება჻ ავთანდილს჻ პირითა჻ მიუგიის[...] მე჻ თქუენი჻ ქება჻ ვითა჻ ვთქუა჻ ბუდე჻ ვარ჻ აწ჻ აუგის[...] მკლავს჻ სირცხვილისა჻ ლახვარი჻ ბასრისა჻ შუბ჻ დაუგისა჻
540. ოდეს჻ ძე჻ ჩემი჻ ეთხოვა჻ სასიძოთ჻ ჰინდოს჻ მეფესა჻ მე჻ მაშინ჻ ვერსით჻ ვიცნობდი჻ ტარიელს჻ სისხლთა჻ მჩქეფესა჻ უმკვიდროდ჻ ყოფა჻ ეწერა჻ მას჻ წიგნსა჻ მათსა჻ სეფესა჻ ამად჻ ვერ჻ მივხუდი჻ ჭკუასა჻ მიგმობდი჻ არ჻ სამყოფესა჻
541. მართებდა჻ თუმცა჻ ტარიელს჻ ებრძანა჻ ჩემთვის჻ კაცითა჻ მართ჻ ერთხელ჻ ვითა჻ ეგრეცა჻ არ჻ მრავლად჻ კულავ჻ და჻ კულავცითა჻ მე჻ ვარ჻ მემკვიდრე჻ პატრონი჻ მე჻ მართებს჻ მღთითა჻ და჻ ცით[...] ნუ჻ მოსცემ჻ შვილსა჻ თვარ჻ დაგჴუდე჻ რაზმითა჻ მრავალ჻ კეცითა჻
542. თუმც჻ მაშინ჻ არ჻ დამეშალა჻ თქუენ჻ უმართლეხართ჻ მდურვას[...] [...]ავსამცა჻ ჩემსა჻ ვაბრალობ჻ მას჻ საშინელსა჻ ურვას[...] მაგრა჻ უმეცრად჻ ჩავიჭერ჻ ცრემლთა჻ მორევსა჻ ცურვას[...] ამად჻ ვერავინ჻ დამიშლის჻ გულსა჻ სისხლისა჻ წურვასა჻