... (S-3077), XVIII ს.

232. კაცო჻ ძალსა჻ ნუ჻ იქადი჻ ნურცა჻ მორეხუ჻ ვითა჻ მთურალი჻ არას჻ გარგებს჻ ძლიარება჻ თუ჻ არ჻ შეგწევს჻ მღთისა჻ ძალი჻ დიდთა჻ ხეთა჻ მოერევის჻ მცირე჻ დასწვავს჻ ნაპერწკალი჻ ღმერთი჻ გფარავს჻ სწორად჻ გაჰკუეთს჻ შეშა჻ ვის჻ ჰკრა჻ თუნდა჻ ჴმალი჻

233. მუნ჻ ავთანდილ჻ საჭურჭლენი჻ მათეულნი჻ დიდი჻ ნახნა჻ ნავი჻ ნავსა჻ შეატკეპნა჻ ქარავანსა჻ დაუზახნა჻ უსამ჻ ნახა჻ მხიარულმან჻ გაეხარნეს჻ არ჻ იახლნა჻ ჰკადრეს჻ ხოტბა჻ ქებად჻ მისად჻ სანსახავნი჻ დიდნი჻ სახნა჻

234. ავთანდილის჻ მაქებარი჻ ათასიმცა჻ ენა჻ უნდა჻ ვერცა჻ მათ჻ თქუეს჻ ნაომრობა჻ რაგვარ჻ ტურფად჻ დაუშვენდა჻ ქარავანმან჻ იზრიალა჻ თქუეს჻ უფალო჻ მადლი჻ შენდა჻ მზემან჻ შუქი჻ შემოგვადგა჻ ღამე჻ ბნელი჻ გაგვითენდა჻

235. მოეგებნეს჻ აკოცებდეს჻ თავსა჻ პირსა჻ ფეჴთა჻ ჴელსა჻ ჰკადრეს჻ ქება჻ უსაზომო჻ მას჻ ტურფასა჻ საქებელსა჻ მისი჻ ჭურეტა჻ გააშმაგებს჻ კაცსა჻ ბრძენსა჻ ვითა჻ ხელსა჻ შენგნით჻ დავრჩით჻ ჩუენ჻ ყოველნი჻ ფათერაკსა჻ ეზომ჻ ძნელსა჻

236. თქუენებრთა჻ საბატიოთა჻ მათ჻ მართებს჻ გამოსვენება჻ დამყენებელთა჻ უბრძანებს჻ მართებდეს჻ ვის჻ დაყენება჻ აწ჻ იგი჻ აქა჻ არარის჻ რას჻ მარგებს჻ მისი჻ ხსენება჻ გამოგეგება჻ და჻ წაყუანა჻ მას჻ მართებს჻ თქუენი჻ ქენება჻

237. ფატმან჻ ხათუნ჻ შინ჻ არ჻ არის჻ ხათუნი჻ და჻ ცოლი჻ მისი჻ პურად჻ კარგი჻ მასპინძელი჻ მხიარული჻ ართუ჻ მქისი჻ მას჻ ვაცნობოთ჻ მოსულა჻ თქუენი჻ წაგიყუანოს჻ ვითა჻ თვისი჻ წინა჻ კაცსა჻ მოგაგებებს჻ ქალაქს჻ შეხვალთ჻ ნათლივ჻ დღისი჻

238. ავთანდილ჻ უთხრა჻ წადიო჻ აგრე჻ ქენ჻ რაცა჻ გწადიან჻ მებაღე჻ მირბის჻ ახარებს჻ ოფლნი჻ ქვე჻ მკერცა჻ ჩაზდიან჻ ხათუნსა჻ უთხრა჻ ანბავი჻ მე჻ ესე჻ დამიქადიან჻ ყმა჻ მოვა჻ მისთა჻ მჭურეტელთა჻ შუქი჻ მზედ჻ გაიცადიან჻

239. ვაჭარი჻ ვინმე჻ პატრონი჻ არს჻ ქარავნისა჻ დიდისა჻ საროსა჻ მგზავსი჻ ნაზარდი჻ მთვარისა჻ დღისა჻ შვიდისა჻ შვენის჻ ჯუბა჻ და჻ მოხვევა჻ ძოწეულისა჻ რიდისა჻ მე჻ მკითხა჻ მიჴმო჻ ამბავი჻ და჻ ნირი჻ ლართა჻ სყიდისა჻

240. ფატმან჻ ხათუნს჻ გაეხარნეს჻ გააგება჻ მონა჻ ათი჻ მოუკაზმეს჻ ქარვასლები჻ დააყენა჻ ბარგი჻ მათი჻ შემოვიდა჻ ღაწვი჻ ვარდი჻ ბროლ჻ ბალახში჻ მინა჻ სათი჻ მისთა჻ მჭურეტთა჻ დაასახეს჻ ვეფხსა჻ ტოტი჻ ლომსა჻ თათი჻

241. ზარი჻ გაჴდა჻ შემოაკრბეს჻ ქალაქისა჻ ერნი჻ სრულად჻ იქით჻ აქათ჻ ირჯებოდეს჻ ვუჭვრეტდითო჻ ამას჻ სრულად჻ ზოგნი჻ ნდომით჻ შეფრფინვიდეს჻ ზოგნი჻ იყუნეს჻ სულ჻ წასულად჻ მათთა჻ ცოლთა჻ მოიძულდეს჻ ქმარი჻ დარჩა჻ გაბასრულად჻

242. ფატმან჻ ცოლი჻ უსენისა჻ გააგება჻ კართა჻ წინა჻ მხიარულად჻ უსალამა჻ სიხარული჻ დაიჩინა჻ ერთმანერთი჻ მოიკითხეს჻ შევიდეს჻ და჻ დასხდეს჻ შინა჻ ფატმან჻ ხათუნს჻ მოსულა჻ მათი჻ შეცა჻ ვიტყევ჻ არ჻ ეწყინა჻

243. ფატმან჻ ხათუნ჻ თვალად჻ მარჯვე჻ არ჻ ყმაწვილი჻ მაგრამ჻ მზმელი჻ ნაკუთათ჻ კარგი჻ შავგურემანი჻ პირ჻ მსუქანი჻ არ჻ პირ჻ ჴმელი჻ მუტრიბთა჻ და჻ მომღერალთა჻ მოყუარული჻ ღვინის჻ მსმელი჻ დია჻ ედვა჻ სასალუქო჻ დასაბური჻ ჩასაცმელი჻

244. მას჻ ღამესა჻ ფატმან჻ ხათუნ჻ უმასპინძლა჻ მეტად჻ კარგა჻ ყმამან჻ უძღუნა჻ ძღვენი჻ ტურფა჻ მიმღერალთა჻ თქუაღა჻ კარგა჻ ფატმანს჻ მისი჻ მასპინძლობა჻ უღირს჻ ღმერთო჻ არ჻ დაჰკარგა჻ სვეს჻ და჻ ჭამეს჻ და჻ დასაწოლად჻ ყმა჻ გავიდა჻ გარე჻ გარგა჻

245. დილასა჻ ლარი჻ ყუელაი჻ უბრძანა჻ გაახსნევინა჻ ტურფანი჻ სეფეს჻ გარდასხნეს჻ ფასიცა჻ დაუთულევინა჻ ვაჭართა჻ უთხრა჻ წაიღეთაჰკიდა჻ გააწევინა–჻ თქუა჻ ვითა჻ გინდა჻ ვაჭრობით჻ ნუ჻ გამაცხადებთ჻ მევინა჻

246. ღმერთი჻ მყავს჻ მოწმად჻ ვიშიშვი჻ თქუენსა჻ ამისა჻ თხრობასა჻ მაგრამ჻ რა჻ ვირგო჻ ბედ჻ კრულმან჻ სრულად჻ გავყრივარ჻ თმობასა჻ გული჻ ვერ჻ გასძლებს჻ ნიადაგ჻ შავთა჻ წამწამთა჻ სობასა჻ თუ჻ რას჻ მეწევი჻ მეწივე჻ თვარა჻ მივჴდები჻ ცნობასა჻

247. მე჻ ვირემ჻ ამა჻ წიგნისა჻ პასუხი჻ მამივიდოდეს჻ ვსცნობდე჻ გინდოდე჻ საკუდავად჻ ან჻ ჩემი჻ გავიდოდეს჻ ვიდრემდის჻ გავსძლო჻ სულთა჻ დგმა჻ გული჻ რაზომცა჻ მტკიოდეს჻ სიცოცხლე჻ ანუ჻ სიკუდილი჻ გარდმიწყდეს჻ ნეტარძიოდეს჻

248. ფატმან჻ ხათუნ჻ დაუწერა჻ გაუგზავნა჻ წიგნი჻ მისი჻ ყმამან჻ ასრე჻ წაიკითხა჻ და჻ ვინმია჻ ანუ჻ თვისი჻ [...]უა჻ არ჻ იცის჻ გული჻ ჩემი჻ ვინ჻ აშიკობს჻ ვისსა჻ ვისი჻ რომე჻ მიჩანს჻ სამიჯნურო჻ რად჻ ვამზგავსო჻ მე჻ მას჻ ისი჻

249. თქუა჻ ყუავი჻ ვარდსა჻ რასაქნევს჻ ანუ჻ რა჻ მისი჻ ფერია჻ მაგრამ჻ მაზედან჻ ბულბულსა჻ ჯერ჻ ტკბილად჻ არ჻ უმღერია჻ უმზგავსო჻ საქმე჻ ყოველი჻ მოკლეა჻ მით჻ ოჴერია჻ რა჻ უთქუამს჻ რა჻ მოუჩმახავს჻ რა჻ წიგნი჻ მოუწერია჻

250. ესე჻ გვარი჻ საძრახავი჻ დაუზრახავს჻ გულსა჻ შინა჻ მერმე჻ იტყუის჻ ჩემგან჻ კიდე჻ ჩემი჻ შემწე჻ არავინა჻ რასათვინცა჻ გამოვჭრილვარ჻ მისი჻ ძებნა჻ რადგან჻ მინა჻ რათცა჻ ვიქ჻ და჻ ვჰპოვებ჻ მას჻ ვიქ჻ გულმან჻ სხვამცა჻ რაისმინა჻

251. ესე჻ დიაცი჻ აქა჻ ზის჻ კაცთა჻ მნახავი჻ მრავალთა჻ მოსადგურე჻ და჻ მოყუარე჻ მგზავრთა჻ ყოველგნით჻ მავალთა჻ მივჰყუე჻ მიამბობს჻ ყოველსა჻ რაზომცა჻ ცეცხლი჻ მწვავალთა჻ ნუთუ჻ რა჻ მარგოს჻ მე჻ მათგან჻ გარდაჴდა჻ ჩემგან჻ ვსცანვალთა჻