295. შენ჻ მინდორს჻ გნახეთ჻ გაჭრილი჻ ჩვენ჻ ზედა჻ გარდგეკიდენით჻ პატრონი჻ ჩემი჻ გაგიწყრა჻ ჩვენ჻ ხაფად჻ წაგეკიდენით჻ გიხმეთ჻ არ჻ მოხველ჻ ლაშქარნი჻ უკანა჻ გამოგკიდენით჻ შენ჻ ველნი჻ წითლად჻ შეღებენ჻ სრულად჻ სისხლისა჻ კი჻ დენით჻
296. ყუელაკასა჻ მათრახითა჻ თავი჻ უხრმლოდ჻ გარდაჰკვეთეთ჻ მეფე჻ შეჯდა჻ დაგვეკარგე჻ კვალი჻ შენი჻ ვერ჻ მოვკვეთეთ჻ ვითა჻ ქაჯი჻ დაგვემალე჻ მონებიცა჻ დავაფეთეთ჻ ამან჻ უფრო჻ დაგვაშმაგნა჻ თავი჻ სრულად჻ გავაშეთეთ჻
297. ჭმუნვა჻ შეექმნა჻ თქვენც჻ იცით჻ ხელმწიფე჻ ნებიერია჻ მოგნახეს჻ გძებნეს჻ ყოველგან჻ მათ჻ რუკა჻ დაუწერია჻ ვერ჻ ნახეს჻ შენი჻ ნახულიი჻ ვერცა჻ ყმა჻ ვერცა჻ ბერია჻ აწ჻ გამომგზავნა჻ რომელსა჻ ვერ჻ მზე჻ ჰგავს჻ ვერ჻ ეთერია"჻
298. მიბრძანა჻ მიცან჻ ამბავი჻ მის჻ მზისა჻ წარხდომილისა჻ მაშინ჻ ვარ჻ მქმნელი჻ საქმისა჻ მის჻ შენგან჻ მონდომილისა»჻ სამ჻ წლამდის჻ მითხრა჻ დადენა჻ უმისოდ჻ ცრემლთა჻ მილისა჻ არ჻ გიკვირს჻ გავსძელ჻ ვერ჻ ჭვრეტა჻ მისისა჻ მე჻ ღიმილისა჻
299. აქანამდის჻ მნახავიცა჻ კაცი჻ შენი჻ არ჻ მენახა჻ ქურდნი჻ ვნახენ჻ რომე჻ თქვენთვის჻ სიტყვა჻ რამე჻ გაემკვახა჻ მათრახითა჻ ჩამოგეგდო჻ ერთი჻ მკვდართა჻ დაგესახა჻ მათ჻ მასწავლეს჻ ძმა჻ რომელთა჻ სულმობრძავი჻ სამე჻ გლახ჻ ა჻
300. ტარიელცა჻ აეხსენა჻ ომი჻ მათი჻ მაშინდელი჻ იტყვის჻ მახსოვს჻ ეგე჻ საქმე჻ თუცა჻ არის჻ ადრინდელი჻ ერთგან჻ გნახენ჻ ნადირობას჻ შენ჻ და჻ შენი჻ მე჻ გამზრდელი჻ მით჻ ვტიროდი჻ მომეგონა჻ მე჻ გლახ჻ ჩემი჻ წარმწყმედელი჻
301. რას჻ მაქნევდით჻ რა჻ გინდოდა჻ ერთმანერთსა჻ რათა჻ ვჰგვანდით჻ თქვენ჻ მორჭმულნი჻ სთამაშობდით჻ ჩვენ჻ მტირალნი჻ ღაწვთა჻ ვბანდით჻ რა჻ მონანი჻ შესაპყრობლად჻ მომწიენით჻ გაგულვანდით჻ აწ჻ ვეჭვ჻ რომე჻ ჩემად჻ ნაცვლად჻ თანა჻ მკვდართა჻ მიიტანდით჻
302. მოვიხედე჻ მომეწია჻ რა჻ პატრონი჻ შენი჻ ვნახე჻ ხელმწიფობით჻ შემებრალნეს჻ ამად჻ ხელი჻ არ჻ შევახე჻ თვალთა჻ წინა჻ გამოვექეც჻ მეტი჻ არა჻ შევუზრახე჻ ჩემი჻ ცხენი჻ უჩინოს჻ ჰგავს჻ სხვასა჻ რამც჻ ვასახე჻
303. ან჻ ვერ჻ ასწრას჻ თვალისა჻ დაფახვა჻ დაწამწამება჻ მას჻ გავექცევი჻ ვისგანცა჻ ჩემი჻ არას჻ ვსცნა჻ ამება჻ მათ჻ ქურდთა჻ მიღმა჻ გამეგო჻ მე჻ არას჻ არ჻ შეწამება჻ ავად჻ ჰშვენოდა჻ მორევნა჻ და჻ ჩემი჻ დათამამება჻
304. აწ჻ ვაშად჻ მოხუე჻ მეამა჻ ნახვა჻ შენისა჻ პირისა჻ ტანად჻ სარო჻ და჻ პირად჻ მზე჻ მამაცად჻ მზგავსი჻ გმირისა჻ მაგრა჻ გარჯილხარ჻ არა჻ ხარ჻ გარდაუხდელი჻ ჭირისა჻ ძნელია჻ პოვნა჻ კაცისა჻ ღმრთივ჻ ზეცით჻ განაწირისა჻
305. ავთანდილ჻ უთხრა჻ ვით჻ მაქებ჻ საქები჻ ბრძენთა჻ ენისა჻ მაგისად჻ ნაცვლად჻ რამც჻ ვიყავ჻ ღირსი჻ ქებისა჻ თქვენისა჻ სახე჻ ხარ჻ მზისა჻ ერთისა჻ ზეცით჻ მნათისა჻ ზენისა჻ რათგან჻ ვერ჻ შეგცვლის჻ პატიჟი჻ ეგზომთა჻ ცრემლთა჻ დენისა჻
306. მოსრულვარ჻ შენად჻ შეყრამდინ჻ ვიყავ჻ ამბვისა჻ მძებნელი჻ რა჻ გნახე჻ შენგან჻ სახმილმან჻ ბნელსა჻ მიმატა჻ მე჻ ბნელი჻ ეგე჻ მეც჻ ვიცი჻ მეცა჻ ვარ჻ მაგა჻ ლახვართა჻ მგებნელი჻ ბოლოდ჻ იცოდი჻ სიკვდილი჻ ჩემგან჻ გაყრის჻ ა჻ მცებნელი჻
307. ამა჻ დღემან჻ დამავიწყა჻ გული჻ ჩემი჻ ვინ჻ დაბინდა჻ დამიგდია჻ სამსახური჻ იგი჻ იქნას჻ რაცა჻ გინდა჻ იაგუნდი჻ ეგრეცა჻ სჯობს჻ ათასჯერმცა჻ მინა჻ მინდა჻ შენ჻ გეახლო჻ სიკვდილამდის჻ ამის჻ მეტი჻ არა჻ მინდა჻
308. ტარიელ჻ უთხრა჻ მე჻ შენი჻ გული჻ აწ჻ მემხურვალების჻ მიკვირს჻ თუ჻ ნაცვლად჻ მაგისად჻ შენ჻ ჩემი჻ რა჻ გევალების჻ მაგრა჻ წესია჻ მიჯნური჻ მიჯნურსა჻ შეებრალების჻ შენ჻ საყვარელსა჻ გაგყარო჻ ესე჻ რათ჻ გენაცვალების჻
309. წამოსრულხარ჻ ჩემად჻ ძებნად჻ პატრონისა჻ სამსახურად჻ ღმერთმან჻ ქნა჻ და჻ გიპოვნივარ჻ შენცა჻ ცდილხარ჻ მამაცურად჻ მაგრა჻ ჩემსა჻ რა჻ გიამბობს჻ გამოჭრილვარ჻ ასრე჻ თუ჻ რად჻ მე჻ თუ჻ ვიტყვი჻ დამწვავს჻ ცეცხლი჻ ცხელი჻ შემიქს჻ ალად჻ მურად჻
310. ასმათ჻ უთხრა჻ ლომო჻ ცრემლით჻ მაგა჻ ცეცხლთა჻ რა჻ ეგების჻ მე჻ ვითა჻ ვთქვა჻ წვევა჻ თქმისა჻ რათგან჻ ეგრე჻ არ჻ ეგების჻ ვხედავ჻ ესე჻ ხელი჻ ვინმე჻ მოყმე჻ შენთვის჻ წაეგების჻ ცნას჻ მიზეზი჻ შენთა჻ წყლულთა჻ ქმნას჻ რა჻ ღონე჻ აეგების჻
311. გეხვეწებოდა჻ ლამოდა჻ ჩემგან჻ რასამე჻ სმენასა჻ ნუ჻ უყოს჻ ღმერთმან჻ გაძლება჻ მემცა჻ ვით჻ მივეც჻ ენასა჻ თუ჻ რას჻ სცნობს჻ ვეჭო[ბ]჻ ამისგან჻ თქვენსა჻ რასამე჻ ლხენასა჻ არს჻ უკეთესი჻ რაცაღა჻ სწადს჻ განგებასა჻ ზენასა჻
312. ამას჻ დაყმუნდა჻ ტარიელ჻ დამწვარი჻ დაალებული჻ ასმათს჻ უბრძანა჻ მას჻ აქათ჻ შენ჻ ხარ჻ ჩემთანა჻ ხლებული჻ რად჻ არა჻ იცი჻ უწამლო჻ არს჻ ლები჻ ესე჻ ლებული჻ კვლა჻ ესე჻ ყმა჻ მწვავს჻ მტირალი჻ ცრემლითა჻ დავალებული჻
313. კაცმან჻ ვით჻ პოვოს჻ ღმერთისაგან჻ რაცა჻ არ჻ დანაბადია჻ მით჻ გული჻ ჩემი჻ სახმილმან჻ აწ჻ ასრე჻ დანაბა჻ დია჻ კვლა჻ გზასა჻ მიკრავს჻ მიჭირავს჻ მითქს჻ ბადე჻ დანაბადია჻ აწ჻ ხელთა჻ ნაცვლად჻ ლხინისა჻ ჩალა჻ მაქვს჻ და჻ ნაბადია჻
314. მაგრა჻ ღმერთმან჻ მოწყალემან჻ მით჻ ცნობითა჻ ერთი჻ მზითა჻ ორი჻ მისი჻ მოწყალება჻ დღესცა჻ მომცა჻ ამა჻ გზითა჻ პირველ჻ შეჰყრის჻ მოყვარულთა჻ ჩემით჻ რათმე჻ მიზეზითა჻ კვლა჻ ნუთუმცა჻ სრულად჻ დამწვა჻ ცეცხლთა჻ ცხელთა჻ ანაგზითა჻