315. ყმასა჻ უთხრა჻ ვინცა჻ კაცმან჻ ძმა჻ ანუ჻ თუ჻ დაცა჻ იდოს჻ ხამსო჻ მისთვის჻ სიკვდილსა჻ და჻ ჭირსა჻ თავი჻ არ჻ დარიდოს჻ ღმერთმან჻ ერთი჻ რით჻ აცხოვნოს჻ თუ჻ მეორე჻ არ჻ წაწყმიდოს჻ შენ჻ ისმენდი჻ მე჻ გიანბობ჻ რაღა჻ გინდა჻ წამეკიდოს჻
316. ასმათს჻ უთხრა჻ მოდი჻ მოჯე჻ თანა჻ წყალი჻ მოიტანე჻ დაბნედილსა჻ მაპკურებდი჻ გული჻ მითა჻ გარდამბანე჻ მკვდარი჻ მნახო჻ დამიტირ჻ სულთქმა჻ გაათანისთანე჻ მე჻ სამარე჻ გამითხარე჻ აქა჻ მიწა჻ მიაკვანე჻
317. ღილჩახსნილი჻ საამბობლად჻ დაჯდა჻ მხარნი჻ ამოყარნა჻ ვითა჻ მზე჻ ჯდა჻ მოღრუბლებით჻ დიდხან჻ შუქნი჻ არ჻ ადარნა჻ ვერ჻ გაახვნა჻ სასაუბროდ჻ მან჻ ბაგენი჻ გაამყარნა჻ მერმე჻ სულთქნა჻ დაიზახნა჻ ცრემლნი჻ ცხელნი჻ გარდმოყარნა჻
318. მოთქუამს჻ ჰაი჻ საყვარელო჻ ჩემო჻ ჩემთვის჻ დაკარგულო჻ იმედო჻ და჻ სოცოცხლეო჻ გონებაო჻ სულო჻ გულო჻ ვინ჻ მოგკვეთა჻ არა჻ ვიცი჻ ხეო჻ ედემს჻ დანერგულო჻ ცეცხლმან჻ ცხელმან჻ ვით჻ ვერ჻ დაგწვა჻ გულო჻ ასჯერ჻ დადაგულო჻
319. ისმენდი჻ მიეც჻ გონება჻ ჩემთა჻ ამბავთა჻ სმენასა჻ საუბართა჻ და჻ საქმეთა჻ ვისთა჻ ძლივ჻ ვათქმევ჻ ენასა჻ იგი჻ ვინ჻ ხელმქმნის჻ მოველი჻ მისგან჻ აროდეს჻ ლხენასა჻ ვისგან჻ შევუცავ჻ სევდათა჻ სისხლისა჻ ღვართა჻ დენასა჻
320. ჰინდოეთს჻ შვიდთა჻ მეფეთა჻ ყოვლი჻ კაცი჻ ხართ჻ მცნობელი჻ ექვსი჻ სამეფო჻ ფარსადანს჻ ჰქონდა჻ თვით჻ იყო჻ მპყრობელი჻ უხვი჻ მდიდარი჻ უკადრი჻ მეფეთა჻ ზედა჻ მფლობელი჻ ტანად჻ ლომი჻ და჻ პირად჻ მზე჻ ომად჻ მძლე჻ რაზმთა჻ მწყობელი჻
321. მამა჻ ჩემი჻ ჯდა჻ მეშვიდე჻ მეფე჻ მებრძოლთა჻ მზარავი჻ სარიდან჻ ერქვა჻ სახელად჻ მტერთა჻ სრვად჻ დაუფარავი჻ ვერვინ჻ ჰკადრებდის჻ წყენასა჻ ვერ჻ ცხადი჻ ვერცა჻ მპარავი჻ ნადირობდის჻ და჻ იშვებდის჻ საწუთროგაუმწარავი჻
322. ხალვა჻ მოსძულდა჻ შეექმნა჻ გულს჻ კაეშანთა჻ ჯარები჻ თქვა჻ წამიღია჻ მტერთაგან჻ ძლევით჻ ნაპირთა჻ არები჻ ყოვლგნით჻ გამისხმან჻ მორჭმით჻ ვზი჻ მაქვს჻ ზეიმი჻ და჻ ზარები჻ ბრძანა჻ წავალ჻ და჻ მეფესა჻ ფარსადანს჻ შევეწყნარები჻
323. ფარსადანს჻ წინა჻ დაასკვნა჻ გაგზავნა჻ მოციქულისა჻ შესთვალა჻ შენ჻ გაქვს჻ მეფობა჻ ჰინდოეთისა჻ სრულისა჻ აწ჻ მე჻ მწადს჻ თქვენსა჻ წინაშე჻ მეცა჻ ვცნა჻ ძალი჻ გულისა჻ სახელი჻ დარჩეს჻ ჩემისა჻ ერთგულად჻ ნამსახურისა჻
324. ფარსადან჻ შექმნა჻ ზეიმი჻ ამა჻ ამბისა჻ მცნობელმან჻ შესთვალა჻ ღმერთსა჻ მადლობა჻ შევსწირე჻ ხმელთა჻ მფლობელმან჻ რადგან჻ ეგე჻ ჰქენ჻ მეფემან჻ ჩემებრ჻ ჰინდოეთს჻ მჯდომელმან჻ აწ჻ მოდი჻ ასრე჻ პატივ჻ გცე჻ ვითა჻ მამამან჻ და჻ მშობელმან჻
325. მოვიდა჻ კაცი჻ მეფისა჻ იგი჻ დღე჻ ღამე჻ იაროს჻ სარიდან჻ ჰკადრა჻ მეფემან჻ დავედრე჻ წამოიაროს჻ თუ჻ ვინმე჻ ჰყვანდეს჻ მოსარჩლე჻ ვარგულად჻ გაეზიაროს჻ სხვად჻ კიდე჻ ნუ჻ დაიყოვნის჻ ფიცხლად჻ უდგმულოდ჻ იაროს჻
326. ერთი჻ სამეფო჻ საკარგყმო჻ უბოძა჻ ამილბარობა჻ თვით჻ ამირბარსა჻ ინდოეთს჻ აქვს჻ ამირსპასალარობა჻ მეფე჻ რა჻ დაჯდეს჻ არა჻ სჭირს჻ ხელისა჻ მიუმცდარობა჻ სხვად჻ პატრონია჻ მართ჻ ოდენ჻ არა჻ აქვს჻ კეისარობა჻
327. თუით჻ მეფემან჻ მამაჩემი჻ დაიჭირა჻ სწორად჻ თავსა჻ თქვა჻ ჩემებრი჻ ამირბარი჻ ნაძლევი჻ ვარ჻ ვისცა჻ ჰყავსა჻ ლაშქრობდის჻ და჻ ნადირობდის჻ აძლევდიან჻ მტერნი჻ ზავსა჻ მას჻ არა჻ ვჰგავ჻ ასრე჻ ვითა჻ მე჻ სხვა჻ კაცი჻ არა჻ მგავსა჻
328. მეფემცა჻ უძღუნა჻ მრავალი჻ ოქრო჻ და჻ საჭურჭლენია჻ კვლა჻ სხვაგნით჻ ნიბათ჻ ნობათი჻ თეთრი჻ ქორი჻ კი჻ ცხენია჻ რად჻ მწყალობ჻ ლომო჻ ფარსადან჻ რაცა჻ მაქვ჻ ყველა჻ შნია჻ შენ჻ გმორჩილობენ჻ მნათობნი჻ მათ჻ ვარდი჻ კრიფონ჻ შენ჻ ია჻
329. ვინადიროთ჻ მხიარულთა჻ მშვილდ჻ ისრითა჻ მოვსრათ჻ ველი჻ ტახტი჻ დადგით჻ მაღრიბული჻ ჩემგან჻ მოსვლად჻ ნურას჻ მელი჻ ჩარყაფების჻ ორხაოთა჻ გააკთეთ჻ ხოგან჻ ხელი჻ ედემისა჻ მსგავსად჻ ჰკაზმეთ჻ გაახარეთ჻ ჩვენი჻ მზრდელი჻
330. მუნ჻ მეფესა჻ მოეკაზმეს჻ სახლი჻ ამო჻ სიტურფითა჻ თვალ჻ გუარი჻ მოაფრქვივეს჻ მუშაკსა჻ ჰფენენ჻ სუმბულთა჻ ასრე჻ ტურფად჻ მოუკაზმეს჻ ხელმწიფესა჻ მართებს჻ ვითა჻ მისი჻ ფერი჻ სურნელება჻ ხამს჻ აღიძრას჻ სამოთხისა჻
331. თურა჻ სად჻ სახელმწიფო჻ შესაქცევი჻ პოვეს჻ სათა჻ შესხდეს჻ თანა჻ წაიტანეს჻ ზოგნი჻ ძებნად჻ არნეს჻ სხვათა჻ მას჻ დე჻ სროლა჻ მათი჻ იყო჻ შეყრილობა჻ კაცი჻ სპათა჻ მისნი჻ მჭვრეტნი჻ გაეკვირნეს჻ მისთა჻ ეგზომ჻ ქცევა჻ ზმათა჻
332. დღესა჻ ერთსა჻ ავაზათა჻ შეექცეს჻ და჻ ამოსწყვიდეს჻ მეორესა჻ შავარდნითა჻ და჻ ქორითა჻ ინადირეს჻ მესამესა჻ დღესა჻ შესხდეს჻ ავაზებსა჻ მოასხმიდეს჻ ვინცა჻ ნახეს჻ ქება჻ ჰკადრეს჻ არ჻ აიგდეს჻ არ჻ იკილთეს჻
333. კუირის჻ ერთსა჻ ინადირეს჻ რაცა჻ პოვეს჻ ჯარი჻ ჰხოცდეს჻ სტუმარი჻ და჻ ხელმწიფენი჻ ისრიან჻ და჻ ამოდ჻ ჰმხოცდეს჻ ლაღობითა჻ ნადირობდეს჻ მხეცთა჻ ჰხოცდეს჻ ორმოც჻ ოცდეს჻ ნაძლევითა჻ ავსი჻ სპასა჻ იმათსიგან჻ ამოჰხოცდეს჻