334. რა჻ გათავდა჻ ნადირობა჻ წამოვიდეს჻ მხიარული჻ ჩამოჰხდეს჻ და჻ ჭამად჻ დასხდეს჻ მეფეს჻ მიაჩს჻ ტახტი჻ სრული჻ კაცის჻ თვალმან჻ რამცა჻ ნახა჻ სხვა჻ მისებრი჻ მოკაზმული჻ აჰა჻ ძმაო჻ მაშინდიდგან჻ მე჻ მაქვს჻ ჩემი჻ გული჻ წყლული჻
335. გარდიხადეს჻ ნადიმობავით჻ გასმია჻ ხელმწიფესა჻ ილხენდეს჻ და჻ თამაშობდეს჻ შესაფერად჻ ქცევა჻ ზნისა჻ ლალი჻ მრთელი჻ იაგუნდი჻ ფანტვა჻ იყო჻ გვირგვინისა჻ მე჻ სად჻ ღირსვარ჻ მისთა჻ თქმათა჻ მძებნელი჻ ვარ჻ იმა჻ გზისა჻
336. მეფემ჻ უძღნა჻ მამაჩემსა჻ უსაზომო჻ საბოძვრითა჻ დიდრუანი჻ ტაბაკები჻ სავსე჻ თვალთა჻ გუარითა჻ უბრძანებდა჻ სარდან჻ შვილო჻ მით჻ ამოთა჻ საუბრითა჻ თავსა჻ ხურვენ჻ უცხოს჻ რასემეს჻ მუშაკთა჻ და჻ ამბარითა჻
337. ლხინობდეს჻ და჻ თამაშოობდეს჻ გამოვიდეს჻ ღამე჻ დღნი჻ ღმრთისა჻ იყო჻ ბრძანებანი჻ საწუთროსა჻ კარის჻ მღენი჻ დაორსულდა჻ დედა჻ ჩემი჻ მოდგედ჻ სრასა჻ ძღვნის჻ მოღენი჻ ღონე჻ მქონდეს჻ არ჻ მინდოდა჻ თქმა჻ ამბავთა჻ ეგრე჻ შენი჻
338. კრულმც჻ არს჻ ჩემი჻ დაბადება჻ ხელმწიფესა჻ აცნობესა჻ ვაჟი჻ მიხვდა჻ ამილბარსა჻ დედოფალსა჻ შეჰკადრესა჻ ლხინი჻ მოგვცა჻ შემოქმედმან჻ ნუ჻ მოვიწყენთ჻ ეგრე჻ თქვესა჻ ილხენდეს჻ და჻ თამაშობდეს჻ შეჭირვება჻ დაჰკარგესა჻
339. ამისმეტსა჻ ვეღარ჻ უძლებ჻ ასმათ჻ გკადროს჻ რაცა჻ ვქენა჻ ადგა჻ ასმათ჻ დაუწყნარდა჻ ყველა჻ წვრილად჻ მოახსენა჻ მე჻ სოფელსა჻ აღარ჻ უნდი჻ მით჻ საქმითა჻ შევიგენა჻ ესე჻ თქვა჻ და჻ ყმამან჻ სულთქნა჻ კვლა჻ დაუწყო჻ ცრემლმან჻ დენა჻
340. ძე჻ არ჻ ესუვა჻ მეფესა჻ და჻ დედოფალსა჻ მზისა჻ დარსა჻ ჭმუნვა჻ ჰქონდა჻ ჟამი჻ იყო჻ მით჻ აეხვნეს჻ სპანი჻ ზარსა჻ ვა჻ კრულია჻ დღემცა჻ იგი჻ მე჻ მივეცი჻ ამილბარსა჻ მეფემან჻ თქვა჻ შვილად჻ გავზრდი჻ თვით჻ ჩემივე჻ გვარი჻ არსა჻
341. წიგნი჻ წიგნსა჻ ეცემოდა჻ დედოფალი჻ ოდეს჻ შობდა჻ მოციქული჻ მოციქულსა჻ ინდოეთი჻ სრულად჻ სცნობდა჻ მზე჻ და჻ მთვარე჻ განსცხრებოდეს჻ სიხარულით჻ ცა჻ ნათობდა჻ ყოვლი჻ არსად჻ შემოსრული჻ მხიარული჻ თამაშობდა჻
342. ასმათ჻ შენც჻ ხარ჻ მოწამე჻ ჩემისა჻ ფერმიხდილისა჻ მზესა჻ მე჻ ვსჯობდი჻ შვენებით჻ ვით჻ ბინდსა჻ ჟამი჻ დილისა჻ იტყოდეს჻ ჩემი჻ მნახავნი჻ მსგავსია჻ ედემს჻ ზრდილისა჻ აწ჻ მაშინდლისა჻ ჩემისა჻ სახე჻ ვარ჻ ოდენ჻ ჩრდილისა჻
343. ქება჻ არ჻ ითქმის჻ ენითა჻ აწ჻ ჩემგან჻ ნაუბარითა჻ ფარსადან჻ დაჯდა჻ ხარებად჻ ზეიმითა჻ და჻ ზარითა჻ ყოვლგნით჻ მოვიდეს჻ მეფენი჻ ნიჭითა჻ მრავალგვარითა჻ საჭურჭლე჻ გასცეს჻ აივსნეს჻ ლაშქარნი჻ საბოძვარითა჻
344. საშობელი჻ გაიყარა჻ ზრდა჻ დაგვიწყეს჻ მე჻ და჻ ქალსა჻ მართ჻ მაშინვე჻ ჰგვანდა჻ იგი჻ მზისა჻ შუქთა჻ ნასამალსა჻ უყვარდით჻ და჻ სწორად჻ უჩნდით჻ მეფესა჻ და჻ დედოფალსა჻ აწ჻ ვახსენებ჻ ვისგან჻ ჩემი჻ დაუდაგავს჻ გული჻ ალსა჻
345. ყმა჻ დაბნდა჻ რა჻ სახელისა჻ ხსენებასა჻ მიეწურა჻ ავთანდილსცა჻ აეტირა჻ მისმან჻ ცეცხლმან჻ გულსა჻ ჰმურა჻ ქალმან჻ სულად჻ მოაქცია჻ მკერდსა჻ წყალი჻ დააპკურა჻ თქვა჻ ისმენდი჻ მაგრა჻ ჩემი჻ სიკვდილისა჻ დღე჻ დასტურა჻
346. მას჻ ქალსა჻ ნესტანდარეჯან჻ იყო჻ სახელად჻ ხმობილი჻ შვიდისა჻ წლისა჻ შეიქმნა჻ ქალი჻ წყნარი჻ და჻ ცნობილი჻ მთვარისა჻ მსგავსიმზისაგან჻ შვენებით჻ არშეფრობილი჻ მისსა჻ ვით჻ გასძლებს჻ გაყრასა჻ გული჻ ალმასი჻ წდობილი჻
347. იგი჻ ასრე჻ მოიწიფა჻ მე჻ შემეძლო჻ შესლვა჻ ომსა჻ მეფე჻ ქალსა჻ ვით჻ ხედვიდა჻ მეფობისა჻ ქნისა჻ მწთომსა჻ მამასავე჻ ხელთა჻ მიმცეს჻ რა჻ შევიქენ჻ ამა჻ ზომსა჻ ვბურთობდი჻ და჻ ვნადირობდი჻ ვით჻ კატასა჻ ვხოცდი჻ ლომსა჻
348. მეფემან჻ სახლი჻ ააგო჻ შიგან჻ სამყოფი჻ ქალისა჻ ქვად჻ ფაზარი჻ სხდა჻ კუბო჻ დგა჻ იაგუნდისა჻ თვალისა჻ პირსაა჻ ბაღჩა჻ და჻ საბანლად჻ სარაჯი჻ ვარდისწყალისა჻ იგი჻ მუნ჻ იყვის჻ მედების჻ ვისგან჻ სახმილი჻ ალისა჻
349. დღე჻ და჻ ღამე჻ მუჯამრითა჻ ეკმევოდის჻ ალვა჻ თლილი჻ ზოგჯერ჻ კოშკს჻ ჯდის჻ ზოგჯერ჻ ბაღჩას჻ ჩამოვიდის჻ რა჻ დგის჻ ჩრდილი჻ დავარ჻ იყო჻ და჻ მეფისა჻ ქვრივი჻ ქაჯეთს჻ გათხოვილი჻ და჻ მას჻ სიბრძნისა჻ სასწავლელად჻ თვით჻ მეფემან჻ მისცა჻ შვილი჻
350. სრა჻ ედგა჻ მოფარდაგული჻ ოქსინოთა჻ და჻ შარდითა჻ ვერვინ჻ ვხედევდით჻ შეიქმნა჻ პირითა჻ მინავარდითა჻ ასმათ჻ და჻ ორნი჻ მონანი჻ ჰყვიან჻ იმღერდის჻ ნარდითა჻ მუნ჻ იზრდებოდის჻ ტანითა჻ გაბაონს჻ განაზარდითა჻
351. თხუთმეტისა჻ წლისა჻ ვიყავ჻ მეფე჻ მზრდიდა჻ ვითა჻ შვილსა჻ დღისით჻ ვიყვი჻ მას჻ წინაშე჻ გამიშვებდის჻ არცა჻ ძილსა჻ ძალად჻ ლომსა჻ თვალად჻ მზესა჻ ტანად჻ ვგვანდი჻ ედემს჻ ზრდილსა჻ სროლასა჻ და჻ ასპარეზსა჻ აქებდიან჻ ჩემგან჻ ქნილსა჻
352. რა჻ მინდორს჻ შვჯდი჻ ზარითა჻ ხმა჻ იყო჻ ბუკთა჻ ცემისა჻ თანა჻ მყვის჻ სპისა჻ სიმრავლე჻ მსგავსი჻ ფუტკრისა჻ რემისა჻ ჭვრეტად჻ ქალყმები჻ დაჯრილა჻ დგას჻ თემისა჻ და჻ თემისა჻ ვინ჻ მნახის჻ ეყვის჻ ერთ჻ წლამდის჻ კვეხა჻ ნახვისა჻ ჩემისა჻
353. მოსრნის჻ მჴეცნი჻ და჻ ნადირნი჻ ისარმან჻ ჩემგან჻ სრეულმან჻ მერმე჻ ვიბურთი჻ მოედანს჻ მინდორით჻ შემოქცეულმან჻ შევიდი჻ შევქმნი჻ ნადიმი჻ ნიადაგ჻ ლხინსა჻ ჩვეულმან჻ აწ჻ საწუთროსა჻ გამყარა჻ პირმან჻ ბროლბალახშეულმან჻