354. მამა჻ მომიკუდა჻ მოვიდა჻ დღე჻ სიკვდილისა჻ მისისა჻ ქნა჻ გაუცუდდა჻ ფარსადანს჻ ნიშატისა჻ და჻ ნიშისა჻ მათ჻ გაეხარნეს჻ ვის჻ ზარი჻ დალევდის჻ მისგან჻ შიშისა჻ ერთგულთა჻ შექნეს჻ ვაება჻ მტერთა჻ ხსენება჻ იშისა჻
355. მე჻ წელიწდამდის჻ ბნელსა჻ ვჯე჻ საწუთროგაცუდებული჻ დღისით჻ და჻ ღამით჻ ვვაებდი჻ ვერვისგან჻ სულდაღებული჻ გაყვანად჻ ხასნი჻ მოვიდეს჻ მითხრეს჻ მეფისა჻ მცნებული჻ ებრძანა჻ შვილო჻ ტარიელ჻ ნუ჻ ხარ჻ შავითა჻ ღებული჻
356. ჩვენ჻ უფრო჻ გვტკივის჻ იგი჻ ვინ჻ დაგვაკლდა჻ სწორად჻ თავისა჻ ასი჻ ებოძა჻ საჭურჭლე჻ ებრძანა჻ აჰხდა჻ შავისა჻ ბოძება჻ მისეულისა჻ სრულისა჻ საკარგავისა჻ შენ჻ გქონდეს჻ ამირბარობა჻ ქნა჻ მისვე჻ საურავისა჻
357. ავენთი჻ დამწვეს჻ მამისა჻ სახმილთა჻ დაუშრტელთა჻ უკანით჻ გამომიყვანეს჻ ხასთა჻ მათ჻ წინამდგომელთა჻ გამოსლვისათვის჻ ზეიმი჻ შექმნეს჻ ჰინდოეთს჻ მფლობელთა჻ შორს჻ მომეგებნეს჻ მაკოცეს჻ პატივით჻ ვითა჻ მშობელთა჻
358. თუალთა჻ ჩემთა჻ ცხელი჻ ცრემლი჻ აწინდლისა჻ უფრო჻ დიან჻ წყლისა჻ ჭამა჻ გარდვიხადე჻ სიმძიმილის჻ მოთხრობდიან჻ ასრე჻ გავჰხე჻ ჩემი჻ ჯარი჻ არ჻ დარჩების჻ იტყოდიან჻ ზოგნი჻ ტირან჻ მამისათვის჻ ზოგნი჻ ჩემთვის჻ ტიროდიან჻
359. მათ჻ საჯდომთა჻ ახლოს჻ დამსვეს჻ პატივ჻ მცემდეს჻ ძისა჻ დარად჻ მის჻ ხელისა჻ საურავი჻ მათ჻ ორთავე჻ მითხრეს჻ წყნარად჻ ურჩ჻ ვექმენ჻ და჻ მისეულთა჻ წესთა჻ ქცევა჻ მიჩნდა჻ ზარად჻ არ჻ მომეშვნეს჻ დავმორჩილდი჻ თაყვანის჻ მცეს჻ ამირბარად჻
360. პატრონობა჻ ჰინდოთა჻ და჻ მრავალთაცა჻ მქონდა჻ სხვათა჻ ვნაპიროდი჻ თუ჻ ვინ჻ იყვის჻ მავნებელი჻ ჩემთა჻ სპათა჻ ხალვად჻ ვჯდი჻ და჻ ვიხარებდი჻ ზამი჻ შევნი჻ მღერა჻ სმათა჻ სპათა჻ ვმოსდი჻ ვნადირობდი჻ ქება჻ თქვიან჻ ჩემთა჻ ქნათა჻
361. ტარიელს჻ თუალნი჻ სისიხლისა჻ ცრემლთაგან჻ დაღამებიან჻ თქვა჻ ნახვისაცა჻ უღირსსა჻ ვისგან჻ სახმილნი჻ მდებიან჻ უმისოდ჻ ძმანი჻ რად჻ მძმობენ჻ ანუ჻ რად჻ დანი჻ მდებიან჻ აწყა჻ ვახსენებ჻ დღესა჻ მას჻ ოდიდგან჻ ცეცხლი჻ მდებიან჻
362. აჰა჻ ძმაო჻ რადგან჻ მკითხე჻ ცხელი჻ ცეცხლი჻ მიახლლია჻ ჩემთა჻ ჭირთა჻ მაქრავებლად჻ მისი჻ მზრდელი჻ მიახლია჻ მუდმით჻ მწვევდის჻ ცეცხლი჻ ცხელი჻ მეტად჻ ვეღარ჻ ვეახლია჻ შენად჻ შეყრად჻ არ჻ მომკვდარვარ჻ ჭირნი჻ ასრე჻ ვიახლია჻
363. ღმერთსა჻ კაცთა჻ სიყვარული჻ ჩვენზედ჻ ოდის჻ გამოჩნდების჻ ჩვენ჻ სიკვდილი჻ ლხინად჻ მოგვცეს჻ შმოქმედსა჻ რა჻ აკლდების჻ ზოგთა჻ შეჰკრავს჻ წამის჻ ყოფად჻ ზოგნი჻ ცადმდე჻ ამაღლდების჻ მით჻ ერთითა჻ შეგვიბრალოს჻ წყალობითა჻ ჩვენ჻ მოგვხვდების჻
364. აღარა჻ ვიცი჻ დამვიწყდეს჻ თუცა჻ დიადი჻ წელია჻ გიამბო჻ ჩემი჻ ამბავი჻ განა჻ რაზომცა჻ ძნელია჻ ცრუ჻ და჻ მუხთალი჻ სოფელი჻ მიწყივ჻ ავისა჻ მქმნელია჻ მისთა჻ ნაკვესთა჻ წინწალი჻ დამეცეს჻ ხანგრძლად჻ მწველია჻
365. კულა჻ დაიწყო჻ თქმა჻ ამბისა჻ მან჻ რა჻ ხანი჻ მოიტირა჻ დღესა჻ ერთსა჻ მე჻ და჻ მეფე჻ მოვიდოდით჻ გვენადირა჻ მიბრძანა჻ თუ჻ ქალი჻ ვნახოთ჻ ხელი჻ ხელსა჻ დამიჭირა჻ მის჻ ჟამისა჻ მხსენებელი჻ მე჻ სულდგმული჻ არ჻ გვიკვირა჻
366. ველს჻ გავიდეთ჻ სანადიროთ჻ უცხო჻ რამე჻ ქარი჻ ქროდა჻ მეფე჻ ბრძანებსვინადიროთ჻ ჯარი჻ გარე჻ ეხვეოდა჻ ჩვენ჻ ვიარეთ჻ ქვეითებსა჻ ჭალა჻ გარე჻ მოესწროდა჻ რა჻ ესე჻ თქვა჻ ყმა჻ ატირდა჻ ცრემლი჻ ცხელი჻ ჩამოსწთოდა჻
367. მეფემან჻ ახუმა჻ დურაჯთა჻ მითხრა჻ მიტანად჻ ქალისა჻ გამოვუხვენ჻ და჻ წავედით჻ ჩემად჻ სადებლად჻ ალისა჻ მაშინ჻ დავიწყე჻ გარდახდა჻ მე჻ საწუთროსა჻ ვალისა჻ ალმასისა჻ ხამს჻ ლახვარი჻ ლახვრად჻ გულისა჻ სალისა჻
368. ბაღჩა჻ ვნახე჻ უტურფესი჻ ყოვლისავე჻ სალხინოსა჻ მფრინველთაგან჻ ხმა჻ ისმოდა჻ უამესი჻ სირინოსა჻ მრავლად჻ იყო჻ სარაჯები჻ ვარდისწყლისა჻ აბანოსა჻ კარსა჻ ზედა჻ მოჰფარვიდა჻ ფარდაგები჻ ოქსინოსა჻
369. ზღუდედ჻ მოვლიდა჻ ზურმუხტი჻ ხე჻ ალვა჻ დარიგებითა჻ მეფე჻ გარდახდა჻ მუნ჻ სადა჻ კოშკად჻ ფარაზი჻ გებით჻ ა჻ შიგნით჻ შევედით჻ სრა჻ დაგვხვდა჻ მოცვული჻ ფარდაგებითა჻ მაშინ჻ ნასობთა჻ ლახვართა჻ სულნო჻ ვით჻ დაუდგებითა჻
370. ვიცოდი჻ სწადდა჻ არვისგან჻ ნახვა჻ მის჻ მზისა჻ დარისა჻ მე჻ გარე჻ ვდეგ჻ და჻ მეფემან჻ შევლო჻ ფარდაგი჻ კარისა჻ ვერას჻ ვხედევდი჻ ოდენ჻ ხმა჻ მესმოდა჻ საუბარისა჻ ასმათს჻ უბრძანა჻ გამოხმა჻ დურაჯთა჻ ამირბარისა჻
371. ასმათ჻ ფარდაგსა჻ აზიდნა჻ გარე჻ ვდეგ჻ მოფარდაგულსა჻ ქალსა჻ შევხედენ჻ ლახვარი჻ მეცა჻ ცნობასა჻ და჻ გულსა჻ მოვიდა჻ მივსცნე჻ დურაჯნი჻ მთხოვნა჻ ცეცხლითა჻ დაგულსა჻ ვამე჻ მას჻ აქათ჻ სახმილსა჻ დავუწვავ჻ ნიადაგულსა჻
372. ქალი჻ მოდგა჻ დურეჯთათვის჻ ტანად჻ სარო჻ ლამაზენი჻ მადლი჻ ჰკადრა჻ ხელმწიფემან჻ სახლი჻ შენი჻ ააშენი჻ ხელთა჻ მვსცენ჻ წასახვმელადააყბედნა჻ ტკბილად჻ ენი჻ მადლი჻ მისსა჻ შემოქმედსა჻ ვინ჻ შენებრი჻ დააშნი჻