... (Q-1082), XVII ს.
1495. მადლი: უბრძანეს: აწუივნეს: ქუე: დასხეს: ზე: ადგომილნი: მუნვე: დგეს: იგი: ვაჭარნი: პირსა: ფერაერ: კრთომილნი: გაკვირვებულნი: საბრალოდ: მართ: ვერას: ვერ: მიხდომილნი: უბრძანესძმაო: რა: გიკვირს: ჩუენ: იგი: ვართ: წაჴდომილნი:
1496. კულავ: უბრძანებდეს: გუიამბეთ: ამბავი: დანარჩომია: მათ: მოახსენეს: პატრონოინდოეთს: დიდი: ომია: მოსულა: ხათა: ლაშქარი: ქალაქსა: შემოსდგომია: რამაზ: არს: ვინმე: ჴელმწიფე: მათად: პატრონად: მჯდომია:
1497. ჯერთ: დედოფალი: ცოცხალა: მკუდართაგან: უფრო: მკუდარია: იბრძვის: ლაშქარიინდოთა: თუც: იმედ: გარდამწყდარია: გარეთ: ციხენი: წაუხმან: ყუელაი: გარდამჴდარია: მზეო: თქუენ: შუქნი: მიჰფინეთ: ჰაი: ჰაირა: ავი: დარია:
1498. მუნა: მყოფსა: ყველაკასა: შეეკერა: ჩვენცა: შავი: რამაზს: წინა: გამოვედით: მისრულად: ვჰთქუით: ჩვენი: თავი: მეფე: ჩუენი: დიდი: არის: მათ: ეწადა: მისი: ზავი: გამოგუიშვა: წაედითო: არა: გვიყო: ყოლა: ავი:
ტარიელისაგან ინდოეთს მისულა და ხატაელთა დამორჩილება ჰაი მუხთალო სოფელო:
1499. ინდოეთს: ზედა: წაადგა: მუნ: მთა: და: დიდი: ქედია: აჩნდა: ლაშქარი: უსახო: მესაკუირველა: ჰე: დია: ტარიელ: ბრძანა: მოყმენო: აწ: თქუენგან: რა: იმედია: ადრე: მოვიცლი: ჩემთაგან: ღ~თი: და: ჩემი: ბედია:
1500. ამა: ლაშქართა: უნახვან: კულავ: ჴრმალთა: ჩემითა: კვეთანი: ერთხელ: შემებნეს: დავჰჴოცენ: შევქნენ: აბჯართა: ფეთანი: ავთანდილ: ჰკადრა: რად: უნდა: თქმანი: სიტყუათა: მძლეთანი: მართ: ვითა: მტუერთა: წავიხუამთ: მიხუდეს: ფერჴითა: ცვეთანი:
1501. დაეკაზმნეს: საომარად: გაამაყდეს: გაჩაუქდეს: ცხენთა: შესხდეს: უკეთესთა: საჴედარნი: ასუბუქდეს: ერთმანერთსა: აჯობინეს: მჭურეტელთაგან: არ: გაუქდეს: იგი: ქედი: ჩაიქროლეს: ბუქისგანცა: უფრო: ბუქდეს:
1502. წინ: მავალნი: დარაჯათა: მათთა: ზედა: გარდეკიდეს: ტარიასთა: გააქცივნეს: მიეწივნეს: ჩამოჰყრიდეს: მოაგებნეს: მჴარდაკრულნი: მათ: წინაშე: მოასხმიდეს: აიზიდნეს:ვისნი: ხართო: ჰკითხეს: ხანსა: დარეზმიდეს:
1503. მათ: მოახსენეს: მეფეო: ჩუენ: ცუდად: დაღორებულნი: რამაზის: ჴელმწიფისანი: აქა: დარაჯად: რებულნი: უბრძანა: წადით: რეგვენო: თქუენ: ჩვენგან: გაფიცხებულნი: აცნობეთ: თქუენსა: პატრონსამოვლენ: გულითა: ქებულნი:
1504. უთხარით: ბრძანებს: ტარიელ: მეფე: ლაღი: და: ჯანია: იგი: ჴელმწიფე: მაღალი: მებრძოლთა: მემაჯანია: ჩემსა: ამბავსა: გაცნევენ: შენნივე: დარაჯანია: შიში: ვერ: გიხსნის: სიკუდილსა: ცუდნიღა: დაღრეჯანია:
1505. დია: დიდთა: დამაჯნება: უშმაგომან: ვით: გააგო: ინდოეთსა: ვით: მოადეგ: შმაგთაგანცა: უფრო: შმაგო: აჰა: მოვე: იგი: ცეცხლი: რომე: სრულად: ამოგდაგო: ჴრმალი: ჩემი: მოლესული: შენს: ზედა: დავაბლაგო:
1506. აწ: დაემზადე: მოპარვა: მე: თქუენი: არა: მწადიან: შემები: რაზმი: გარდმაწყევ: წინასვე: გამიცხადიან: პირბოზო: ჩემი: მორევნა: რა: დია: დაგიქადიან: მე: ჩაბალახათ: გაჴმარნე: რაცა: გიმუზარადიან:
1507. დარაჯანი: წავიდეს: და: ერთმანერთსა: მიუსწრობდეს: რამაზს: ჰკადრეს: ყუელაკაი: დამალვასა: ვერასთმობდეს: მოვიდაო: ინდოთ: მეფე: ლაშქარნიცა: კარგნი: ჰყმობდეს: ვინცა: ვითა: გარდეხვეწოს: იგი: ერთი: ორთა: სჯობდეს:
1508. ინდოთა: დროშა: ტარიელს: აქუს: და: ალამი: უბია: დროშა: არაბთა: მეფისა: მისა: თანავე: ჰყუდია: არაბთა: იცის: ყუელამან: მათი: აბჯარი: შუბია: ფრიდონმზე: მოყმე: რომელმან: შექნა: სისხლისა: გუბია:
1509. ცოტაი: წავლეს: გმოჩნდა: ხუთასი: ცხენოსანანი: შეტეობასალამობდეს: ყმანი: არაბთა: თანანი: ტარიელ: გაწყრა: ნუ: იქთო: მისცა: სიტყვისა: ნანანი: მოვიდეს: აჩნდა: უაბჯროდჰქონდეს: არცათუდანანი:
1510. ცხენის: ფერჴთა: მოეხვია: მუჴლმოყრილი: შეეხვეწა: მოახსენა: შემიბრალე: მისსა: ძალსა: ვინცა: გხუეწა: უმართლე: ხარ: ნუ: მაცოცხლებ: და: წამიღონ: მკუდარი: მე: წა: გული: თქუენი: სასაკუთრო: ბედმან: ასრე: დამილეწა:
1511. დაიკარგენით: წაჰჴუედით: თქუენ: წელნი: მეათენია: გაჴდეს: მფრინველნი: უმეფოდ: არწივსა: მოსტყდეს: ფრთანია: ამად: შევმართე: საქმენი: მათნი: საკამათენია: ადრე: გამიტყდა: სოფელი: მართ: ვითა: კაბათენია:
1512. შინა: წავიდეს: გარდაჴდეს: ეს: თურე: არ: ლაყაბია რამაზ: ჰყავს: ორთა: დედათა: ყელსა: მანდილი: აბია: შეშინებული: საბრალოდ: დუღდა: მართ: ვითა: ქვაბია: შეგცოდე: მომკალ: მე: ხოლემ: რამცა: ვინ: მიასაბია:
1513. ვიაჯი: მომკალ: მე: ხოლემ: ყუელაი: ჩემი: ბრალია: მერმე: ვაზირიხუთასიმყავს: აქათ: წაუვალია: თავები: დასჭერ: ადინე: სისხლი: მართ: ვითა: წყალია: სპა: უბრალოა: ნუ: დაჰხოც: ამად: ვტირ: გულმხურვალია:
