487. ერთობილნი჻ მამეხვივნეს჻ მგრგვლივ჻ შეიქნა჻ ომი჻ დიდი჻ ვჰკრი჻ რასაცა჻ ვერ჻ დამიდგნის჻ სისხლსა჻ მჩქეფრსა჻ გარმოვღურიდი჻ ცხენსა჻ კაცი჻ გაკუეთილი჻ მანდიკურად჻ გარდავჰკიდი჻ სითაც჻ ვიყვი჻ გამექციან჻ მათ჻ შეექნის჻ ჩემი჻ რიდი჻
488. საღამოჟამ჻ დაიძახნა჻ ქედით჻ მათმან჻ დარაჯამან჻ ნუღარა჻ სდგათ჻ წაედითო჻ კვლა჻ მოგხედათ჻ რისხვით჻ ცამან჻ მოვა჻ მტვერი჻ საკვირველი჻ შეგვაშინა჻ ამად჻ ამან჻ ვაი჻ თუ჻ სრულად჻ ამოგვწყვიდნეს჻ უთუალავმან჻ დიდმან჻ სპამან჻
489. ჩემნი჻ ლაშქარნი჻ რომელნი჻ წამომეტანნეს჻ მე჻ არა჻ რა჻ ეცნა჻ წამოსულიყვნენ჻ ღამე჻ წამორთვით჻ ეარა჻ ვერ჻ დაიტევდა჻ მინდორი჻ და჻ არე჻ მთათა჻ ე჻ არა჻ გამოსჩნდეს჻ სცემდეს჻ ტაბლაკსა჻ ბუკმან჻ ჴმა჻ გაეზიარა჻
490. იგი჻ ვნახეთ჻ გასაქცევლად჻ გაემართნეს჻ შევჰკივლენით჻ ველნი჻ ჩუენგან჻ ნაომარნი჻ ომითავე჻ გარდავლენით჻ რამაზ჻ მეფე჻ ჩამოვაგდე჻ ერთმანერთსა჻ გავეჴრმლენით჻ მისნი჻ სპანი჻ ყველაკანი჻ დავიპყრენით჻ არ჻ მოვჰკულენით჻
491. უკანანიცა჻ ლაშქარნი჻ მოესწრნეს჻ ზედ჻ გაქცეულთა჻ დაუწყეს჻ პყრობა჻ ჩამოყრა჻ შეშინებულთა჻ ძლეულთა჻ მიხუდა჻ სასჯლისა჻ სანაცლოდ჻ ძილ჻ მკრთალთა჻ ღამე჻ თეულთა჻ ტყვეთა჻ მრთელთაცა჻ არ჻ აკლდა჻ კვნესა჻ მართ჻ ვითა჻ სნეულთა჻
492. მას჻ ადგილსა჻ ნაომარსა჻ გარდავჴედით჻ მოსვენებად჻ ჴელსა჻ ჴრმლითა჻ დავეკოდე჻ წყლულად჻ მაჩნდა჻ არ჻ დაღებად჻ ჩვენნი჻ სპანი჻ მოვიდიან჻ საჭურეტლად჻ და჻ ჩემად჻ ქებად჻ ვერ჻ იტყვიან჻ ვერ჻ მიმხუდარ჻ ვარ჻ ქებისაცა჻ მოხსენებად჻
493. ერთსა჻ კაცსა჻ ეყოფოდეს჻ დიდებანი჻ რომე჻ მჭირდეს჻ ზოგთა჻ შორით჻ მნახვიდიან჻ ზოგნი჻ კოცნად჻ გამიპირდეს჻ რომელთაცა჻ გავეზარდე჻ დიდებულნი჻ ამიტირდეს჻ ჩემის჻ ჴრმლითა჻ განაკვეთნი჻ ნახეს჻ მეტად჻ გაუკვირდეს჻
494. გავგზავნენ჻ ყოვლგნით჻ ლაშქარნი჻ ალაფი჻ ავაღებინე჻ ერთობ჻ სავსენი჻ მოვიდეს჻ თავიცა჻ ვაალაღებინე჻ სისხლთა჻ მებრძოლთა჻ სისხლითა჻ მინდორი჻ შევაღებინე჻ კარი჻ მაშინვე჻ ციხეთა჻ უომრად჻ გავაღებინე჻
495. რამაზს჻ უთხარ჻ შემიგნია჻ საქმე჻ შენი჻ სამუხთალე჻ აწ჻ ეგრეცა჻ შეპყრობილმან჻ თავი჻ გამოიმართალე჻ ნუ჻ ამაგრებ჻ სიმაგრეთა჻ ჩემთვის჻ გზანი჻ ამოსთალე჻ არ჻ მამისმენ჻ თავიმც჻ შენი჻ მტვერსა჻ შიგან჻ შენ჻ წასთვალე჻
496. რამაზ჻ მითხრა჻ აღარაა჻ ამის჻ მეტი჻ ჩემი჻ ღონე჻ ერთი჻ ჩემი჻ დიდებული჻ მომეც჻ ზედა჻ მაპატრონე჻ ციხოვანთა჻ გაუგზავნი჻ შეთულილობა჻ გამიგონე჻ ჴელთა჻ მოგცემ჻ ყველაკასა჻ გაღანამცა჻ შენ჻ გაქონე჻
497. მივეც჻ ერთი჻ დიდებული჻ თანა჻ სპანი჻ წავატანენ჻ ციხოვანნი჻ ერთობილნი჻ ჩემს჻ წინაშე჻ მოვიყუანენ჻ ჴელთა჻ მამცეს჻ სიმაგრენი჻ ომნი჻ ასრე჻ შევანანენ჻ საჭურჭლენი჻ სიმრავლითა჻ ან჻ სიკეთით჻ რას჻ ვაგვანე჻
498. მაშინღა჻ შეველ჻ ხატაეთს჻ მოვლად჻ და჻ მოსათვალავად჻ კლიტენი჻ საჭურჭლეთანი჻ მამართვეს჻ დაუმალავად჻ ქვეყანა჻ ჩავსხი჻ უბრძანე჻ იყვენით჻ თქვენ჻ უკრძალავად჻ მზემან჻ არ჻ დაგუწვენ჻ იცოდით჻ დაგყარნეს჻ გაუგვალავად჻
499. საჭურჭლენი჻ გარდავნახენ჻ თავის჻ თავის჻ კიდისკიდე჻ უცხო჻ ფერთა჻ საჭურჭლეთა჻ დავშურები჻ თუ჻ დავსთვალვიდე჻ ერთგან჻ ვჰპოვე჻ უცხო჻ ფერი჻ ყაბაჩა჻ და჻ ერთი჻ რიდე჻ თუმცა჻ ჰნახენ჻ სახელისა჻ ცნობასამცა჻ ინატრიდე჻
500. ვერა჻ შევიგენ჻ რა჻ იყო჻ ანუ჻ ნაქმარი჻ რაულად჻ ვისცა჻ უჩვენი჻ უკვირდის჻ ღმრთისაგან჻ თქვეს჻ სასწაულად჻ არცა჻ ლარულად჻ ჰგებოდა჻ მას჻ ქსელი჻ არ჻ ორხოულად჻ სიმტკიცე჻ გვანდა჻ ნაჭედსა჻ ვთქვი჻ ცეცხლთა჻ შენართაულად჻
501. იგი჻ საძღუნოდ჻ მისად჻ დავდევ჻ ვისი჻ შუქი჻ მანათობდა჻ მეფისათვის჻ დავარჩივე჻ საარმაღნოდ჻ რაცა჻ სჯობდა჻ ჯორ჻ აქლემი჻ ასჯერ჻ ასი჻ ყველაკაი჻ წვივ჻ მაგრობდა჻ დატვირთული჻ გავუგზავნე჻ ამბავსაცა჻ კარგსა჻ სცნობდა჻
502. დავსწერე჻ წიგნი჻ მეფეო჻ სუემცაა჻ თქვენი჻ სვიანად჻ მე჻ ხატაელთა჻ მიმუხთლეს჻ თუცა჻ მათ჻ ეცა჻ ზიანად჻ ჩემი჻ ამბავი჻ დასტური჻ ამად჻ გაცნობე჻ გვიანად჻ მეფე჻ შევიპყარ჻ მოგივალ჻ მე჻ ალაფიან჻ ტყვიანად჻
503. რა჻ ყველანი჻ დავიურვე჻ ხატაეთით჻ გავემგზავრე჻ წამოვიხუენ჻ საჭურჭლენი჻ საჴელმწიფო჻ დავიარე჻ ვერ჻ ამომყვენ჻ აქლემითა჻ აზავრები჻ ვააზავრე჻ მოვირჭმევ჻ და჻ მოვივლინე჻ რაცა჻ მწადდა჻ აგრე჻ ვჰყარე჻
504. ხატაეთისა჻ ხელმწიფე჻ მომყუანდა჻ შეპყრობილია჻ ინდოეთს჻ მიველ჻ მეგება჻ ჩემი჻ გამზრდელი჻ ტკბილია჻ რა჻ ქება჻ მითხრა჻ არ჻ ითქმის჻ ჩემგან჻ სათქმელად჻ წბილია჻ ჴელი჻ გამიხსნა჻ შემომკრა჻ მან჻ სახუეველი჻ ლბილია჻
505. დადგნეს჻ ტურფანი჻ კარავნი჻ მოვედანს჻ ჩამოდგომილსა჻ საუბრისა჻ და჻ ჭურეტისა჻ ჩემისა჻ მას჻ მონდომილსა჻ მას჻ დღესა჻ ედვა჻ ნადიმი჻ მას჻ შიგან჻ გარდაჴდომილსა჻ მიალერსებდენ჻ პატივით჻ წინაშე჻ ახლოს჻ ჯდომილსა჻