ტარიელისაგან ინდოთ მეფის სიკვდილის ცნობა (A-654), XIX ს.
135. აწ ვითა გვმართებს გმირთა და ჩემთა ფიცისა ძმობილთა აგრე გაფიცხდით საშველად გაწვევთ სასწრაფოდ ხმობილთა თქვენთა ლაშქართა იმედსა ვართ ქვისებრ დაულბობილთა ომსა ნაწვართთა ჩაუქთა მებრძოლთა რაზმთა წყობილთა
136. არაბთ მეფე მორჭმულია იყო მცილე მისი ვინა იმღერა და იხარებდა მოგოსნები უსხდა წინა ჩანგთა ჰკრიან აწყობდიან პირ მთვარენი ვართ და მინა გავიდის და ნადირობდის კვლა მობრუნდეს იყვის შინა
137. იბურთის და ითამაშეს და თინათინს თანა დაჯდის ეს სოფელი სიამოვნის საწუთროსა დაუწყნარდის ყელსა ბროლსა შვენებანი მას ელვანი გარ უვარდის ერთგან სხდიან ტახტსა ზედან მათ ბაგეთათ ვარდი ვარდის
138. სმა ჭამა და ნადიმობა მსგეფსსა ერთსა გაისვენა ელვამან და შვენებამა მათმან ერთსა დააშვენა მომღერალთა მათ წინაშე არაოდეს მოასვენა მე ვერ ვიტყვი რაცა სჭირდა ბევრი უნდა ქებად ენა
139. რა გარდახდა გამოვიდა ჟამი რამე ღამე დღენი მოციქული შარას გრძელსა მოამოკლებს ირჩევს ცხენი გაგზავნილნი რა მივიდეს ნახეს მორჩი ალვის ხენი რა ავთანდილს მოახსენეს ატირდა და უთქვნა ზნენი
140. კულავე ჰკადრეს თქვენ მორჭმულნო და აქებდეს ხელმწიფესა მოახსენეს დიდებულო შენ ტურფაო მაღლად მხედსა შენ გაქვს ყოვლი დიდებანი მორჭმულსა და კარგად მქნესა ხვარაზმელთა ჰინდოთ ზედა ჰკლვიდა სევდა ტარიელსა
141. რა ავთანდილს ფრიდონს ესმა ჰინდოთ ესე საწყინარი გულსა ასრე ლახვრად ეცა მართ დაესო აწვე ნარი თქვეს გავხედით საწუთროსა არას კარგასა მოუბნარი აქანამდის მხიარულნი ვტირთ აღარას მოცინარი
142. ავთანდილ სულთქუამს ოხვრიდა მოჰქონდა ტარიელობა მასთანა ყველა სწორ იყვის დგომა გაჭრა და ხელობა უკვირდა მკლავთა დადრეკა უსახროდ მათი ქველობა სჭირს და სოფელი არ იკლებს გულს ლახვარი მჭრელობა
143. მართ ავთანდილს ვით ეწყინა ვინმცა ჰკადრა ვინ არ ღირსნი ყველა წვრილად მოიკითხა ვით ნაქმარნი ხვარაზმისნი უბრძანა და შემოხედნა დიდებულნი სპანი მისნი აწ ტარიელს ვმსახუროთო ვართ მონანი ყმათა ყმისნი
144. თითო კაცი ერთმანერთსა გაუგზავნეს არ დავსწბეთა ჰინდოთა და ტარიელის საქმისათვის გვინდა ფეთა პაემანი შეუკვეთეს დროთა ხანთა არ დავსცდეთა ერთმანერთის შველისა და ნახვისათვის მოსწრაფეთა
145. ერთი კაცი ფრიდონს წინა მათ გაუგზავნეს გაემართნეს ოცდათ დღე წამოვიდეს ორნივ ერთად შეიყარნეს მუნ დროშანი ვერ დავთვალენ რომე იმათ აემართნეს მათ ორთავე ხელმწიფეთა პირნი მზეებრ იწაღმართნეს
146. ავთანდილ ფრიდონ მეფეთა სრულად მათთა სამეფოთა აქიმები დაარჩიეს თემთა კარგთა სამყოფოთა აგრევე კარგნი დასტაქარნი ამომღებნი დასტაქოთა გამგზავრნენ წავლენ გმირნი Ãმა გაისმა სახაფოთა
147. ინდოეთს მივლენ ნავითა გამართეს სამუნაოთა სრულნი აბჯრითა მოსილნი ხვარაზმშის საბრუნაოთა სწრაფად დალევენ შარათა წყალთა და მათ უნაოთა ხვარაზმს დასთრიან საფლავთა სატირლად საზრუნაოთა
148. წავიდნენ რაზმი დააწყეს გზანი იარნეს რებითა მისძახდეს ხმასა მაღალსა საყვირ ქოს ტაბლაკებითა ზღვის პირს მივიდეს დაჰკაზმეს ნავები კატარღებითა ჩასხდეს გავიდეს დრშათა კარგითა ალამებითა
149. გავიდეს და პირსა დადგეს უთვალავი სპა იახლა უამრავი დროშა იყო რომ ალამი მოენახლა ამოსწვიტენ მათთა მბრძოლთა ყოლა ტკბილად ვინ ემზახლა მებრძოლია ხვარაზმთ მეფე იგი ვერსად დაესახლა
150. გაკრფენ ლაშქარნი ზღვისაგან და მივლენ ტარიელისა უხარის ნახვა ძმობილთა დიდის ჰინდოთ მფლობელისა გაგზავნეს მახარობელი მოვალთ მოსწრაფე ხელისა გვტრფიალობს ნახვა ვარდისა აწ ახლად გაუშლელისა
151. მივიდა მახარობელი ტარიელს ჰკადრეს აქებდეს განხდა ხმა ზარი მოსლვისა სიხარულისა ყოვლნი ხმობდეს ცისკრად იკრეს ნაღარასა ქოსნი ხმასა დაატკბობდეს სამნივ ერთათ შეიყარნეს მათთა მჭვრეტთა დაადნობდეს
152. წინ მოეგება მტირალი პირითა მილეულითა აღარ მთვარულად სავსითა არ ნათლად დილეულითა მართ ძვრითა ოდენ ცოცხალი სახითა მისეულითა თაყვანისსცემდის იგ გმირნი წესითა დარჩეულითა
153. თაყვანი სცეს უსალამეს მოიკითხეს ერთმანერთი მერმე ჰკითხეს ვით არისო ლომი გმირთა შენაერთი მან პირმზემან წვრილად ბრძანა სენი სჭირსო ყოლ არ ერთი მისის ასრე ყოფისათვის შეგვარისხეს ზედათ ღმერთი
154. მოიტირეს მათ ლომ კაცთა ტარიელის სნეულება მერმე უმძიმს ჰინდოთათვის მათ მტერთაგან ძლეულება ტარიელის ნახვა სწრაფით უნდა ვით არს ჩვეულება ნახეს მჭლედ და ფერ მიხდილად გულსა სჭირდა დაწყლულება
