... (H-2610), XVIII ს.
120. შენგან჻ ჩემი჻ სიყვარული჻ ამით჻ უფრო჻ გაამყარე჻ რომე჻ დამხსნა჻ შეჭირვება჻ ეშმა჻ ბილწი჻ ასაპყარე჻ გულსა჻ გარე჻ საიმედო჻ ია჻ მორგე჻ ვარდი჻ ყარე჻ მერმე჻ მოდი჻ ლომო჻ მზესა჻ შეგეყრები჻ შემეყარე჻
121. სამსა჻ ძებნე჻ წელიწადსა჻ იგი჻ შენი჻ საძებარი჻ ჰპოვო჻ მოდი჻ გამარჯვებით჻ მხიარულად჻ მოუბარი჻ ვერა჻ ჰპოებ჻ დავიჯერებ჻ იყო჻ თურmე჻ უჩინარი჻ კოკობი჻ და჻ გაუშლელი჻ ვარდი჻ დაგხუდე჻ დაუმჭნარი჻
122. ფიცით჻ გითხრობ჻ შენგან჻ კიდე჻ თუ჻ შევირთო჻ რაცა჻ ქმარი჻ მზეცა჻ მამხვდეს჻ ჴორციელი჻ ჩემთვის჻ კაცად჻ შენაქმარი჻ სრულად჻ მოვსწყდე჻ სამოთხესა჻ ქვესკნელს჻ ვიყო჻ დასანთქმარი჻ შენი჻ მკლევდეს჻ სიყუარული჻ გულსა჻ დანა჻ ასანქმარი჻
123. მოახსენა჻ ყმამან჻ მზეო჻ ვინ჻ გიშერი჻ აწამწამე჻ სხვა჻ პასუხი჻ რამცა჻ გკადრე჻ ანუ჻ რამცა჻ შევიწამე჻ მე჻ სიკუდილსა჻ მოველოდი჻ შენ჻ სიცოცხლე჻ გამიწამე჻ ვითა჻ მონა჻ სამსახურად჻ გაღანამცა჻ წავე჻ წა჻ მე჻
124. კვლაცა჻ ჰკადრა჻ აჰა჻ მზეო჻ ღმერთმან჻ რადგან჻ მზედ჻ დაგბადა჻ მით჻ გმორჩილობს჻ ზეციერი჻ მნათობია჻ რაცა჻ სადა჻ მე჻ რომ჻ თქვენგან჻ მოვისმინე჻ წყალობანი჻ მედიადა჻ ვარდი჻ ჩემი჻ არ჻ დაჭნების჻ შუქი჻ შენი჻ იეფადა჻
125. თავი჻ ჩემი჻ სამსახურად჻ შენად჻ რადმცა჻ შევიწყალე჻ არასათვის჻ არ჻ დავდგები჻ უსათუოდ჻ წავალ჻ ხვალე჻ გული჻ ფერი჻ ლაჟვარდისა჻ გავაწითლე჻ გავალალე჻ სიცოცხლისა჻ უკეთესი჻ რა჻ მიბოძე჻ რამც჻ ვივალე჻
126. კვლავ჻ შეჰფიცეს჻ ერთმანერთსა჻ დააპირეს჻ ესე჻ პირი჻ გაახლეს჻ და჻ გაამრავლეს჻ საუბარი჻ სიტყვახშირი჻ გაადვილდა჻ აქანამდის჻ გარდეჴადა჻ რაცა჻ ჭირი჻ თეთრთა჻ კბილთათ჻ გამოჰკრთების჻ თეთრი჻ ელვა჻ ვითა჻ ჭვირი჻
127. ერთგან჻ დასხდეს჻ ილაღობეს჻ საუბარი჻ ასადაგეს჻ ბროლბალახში჻ შეხვეული჻ და჻ გიშერი჻ ასადაგეს჻ ყმა჻ ეტყვის჻ თუ჻ შენთა჻ მჭურეტთა჻ თავი჻ ხელი჻ ასადაგეს჻ ცეცხლსა჻ მანდით჻ მოდებულსა჻ გული჻ ჩემი჻ ასადაგეს჻
128. ახლოს჻ უზის჻ ლაღი჻ ჭურეტად჻ მისსა჻ მკულელსა჻ ეუბნების჻ წამწამ჻ იაჯის჻ შველასა჻ და჻ შემოქმედსა჻ ეაჯების჻ თუ჻ ზოგიცა჻ არ჻ დაჴოცს჻ ღმერთმან჻ სხვანი჻ რამცა჻ შობის჻ სხვამან჻ რამცა჻ დაავიწყოს჻ იგი჻ პირ჻ მზე჻ ეგონების჻
129. ყმა჻ წავიდა჻ სიშორესა჻ თუცა჻ მისსა჻ ვერ჻ გასძლებდა჻ უკუღმავე჻ იხედვიდა჻ თვალთა჻ რეტად჻ აყოლებდა჻ ბროლსა჻ სეტყუს჻ და჻ ვარდსა჻ აზრობს჻ ტანსა჻ მჭევრსა჻ ათრთოლებდა჻ გული჻ ჰქონდა჻ გულისათვის჻ სიყუარულსა჻ ავალებდა჻
130. ყმა჻ წავიდა჻ ეგონების჻ სული჻ გული჻ ვისთვის჻ კუდების჻ მზევ჻ მოგშორდი჻ ჩემად჻ ნაცულად჻ შენი჻ ჭურეტა჻ ვის჻ მიხუდების჻ მე჻ წავალ჻ და჻ შენი჻ შუქი჻ აღარავის჻ მიუხვდების჻ შენსა჻ მგონსა჻ სული჻ ჴორცთა჻ წავა჻ ვეღარ჻ მიუჴდების჻
131. თქვა჻ მზეო჻ ვარდსა჻ სიშორე჻ შენი჻ დამაჩნდეს჻ ეს჻ ადრე჻ ბროლი჻ და჻ ლალი჻ გავსულვარ჻ ქარვისა჻ უყუითლეს჻ ადრე჻ მაშინ჻ რაღა჻ ვქნა჻ ვერ჻ ჭურეტა჻ რა჻ მამხუდეს჻ კულავ჻ უგრძესადრე჻ ჴამს჻ მოყურისათვის჻ სიკუდილი჻ ესე჻ მედამიც჻ წესადრე჻
132. საწოლს჻ დაწვა჻ ტირს჻ მტირალსა჻ ცრემლი჻ ძნელად჻ ეჴოცების჻ ვითა჻ ვერხვი჻ ქარისაგან჻ ირხევის჻ და჻ იკეცების჻ რა჻ მილულის჻ სიახლევე჻ საყუარლისა჻ ეოცნების჻ შეჰკრთის჻ დიდი჻ დაიძახის჻ ვით჻ პატიჟი჻ ეოცების჻
133. მოშორვება჻ საყუარლისა჻ მას჻ შეჰქმნოდა჻ მისად჻ ღაზოდ჻ ცრემლს჻ ჰყრის჻ ვითა჻ მარგალიტსა჻ ტირს჻ ვარდისა჻ დასანაზოდ჻ რა჻ გათენდა჻ შეეკაზმა჻ მისთა჻ მჭურეტთა჻ სალამაზოდ჻ ცხენსა჻ შეჯდა჻ გაემართა჻ დარბაზს჻ მივა჻ სადარბაზოდ჻
134. დარბაზს჻ ეჯიბი჻ შეგზავნა჻ მართ჻ მისგან჻ შენარბონია჻ შესთვალა჻ გკადრებ჻ მეფეო჻ მე჻ ესე჻ მამიგონია჻ ყოველი჻ პირი჻ მიწისა჻ თქუენ჻ ჴმლითა჻ დაგიმონია჻ აწ჻ თუ჻ სჯობს჻ ესე჻ ამბავი჻ სცნან჻ რაცა჻ გარემონია჻
135. მე჻ წავიდე჻ მოვიარო჻ ვილაშქრო჻ და჻ ვინაპირო჻ თინათინის჻ ჴელმწიფობა჻ მტერთა჻ თქუენთა჻ გულს჻ ვაგმირო჻ მორჩილქმნილთა჻ გავახარო჻ ურჩი჻ ყუელა჻ ავატირო჻ ძღვენი჻ გკადრნე჻ ზედაზედი჻ არც჻ სალამი჻ დავაძვირო჻
136. შევიწიო჻ ბედი჻ თქუენი჻ და჻ შევიბა჻ საგდებელი჻ ვინაპირო჻ მტერთ჻ მოსრვად჻ კულავ჻ გიახლო჻ სისხლთა჻ მღურელი჻ არ჻ გაუშვა჻ შეუპყრობლად჻ ბულბულიცა჻ ინდოელი჻ სანაპირო჻ დავარბიო჻ დაგამონო჻ თქუენ჻ ყოველი჻
137. მეფესა჻ ეთქუა჻ ამისი჻ დიადი჻ მადრიელობა჻ უბრძანა჻ ლომო჻ არა჻ გჭირს჻ შენ჻ ომთა჻ გადრეკილობა჻ აწე჻ მაგ჻ შენსა჻ თათბირსა჻ ჰგავსო჻ შენივე჻ ქველობა჻ წა჻ მაგრამ჻ მამხუდეს჻ რაღა჻ ვქნა჻ თუ჻ სიშორისა჻ გრძელობა჻
138. ყმა჻ შევიდა჻ თაყვანის჻ სცა჻ მადლი჻ რამე჻ მოახსენა჻ ჴელმწიფეო჻ მიკუირს჻ ქება჻ რად჻ იკადრეთ჻ ჩემი჻ თქვენა჻ აწ჻ ნუთუ჻ კულა჻ სიშორისა჻ ღმერთმან჻ ბნელი჻ გამითენა჻ პირი჻ თქუენი჻ მხიარული჻ მხიარულსა჻ კულავ჻ მიჩვენა჻
139. მეფე჻ ყელსა჻ მოეხვია჻ გარდაჰკოცნა჻ ვითა჻ შვილი჻ სხვა჻ მათებრი჻ არ჻ ყოფილა჻ არ჻ გაზრდილი჻ არ჻ გამზრდელი჻ ყმა჻ ადგა჻ და჻ წამოვიდა჻ მას჻ დღე჻ მათი჻ ჩანს჻ გაყრილი჻ როსტენ჻ მისთვის჻ აატირა჻ გონიერი჻ გული჻ ტკბილი჻
