... (H-2610), XVIII ს.
21. რა჻ გადიდდა჻ ნადიმობა჻ დაატკბობდა჻ ჩანგი჻ ჴმასა჻ მათ჻ ტურფათა჻ საჭურეტელად჻ ჯარი჻ მოდგის჻ ბანისბანსა჻ ბულბული჻ და჻ იადონი჻ იძახდიან჻ტკბილსა჻ ჴმასა჻ თავსა჻ მსმელთა჻ დავლიოთო჻ ძალი჻ მივსცეთ჻ ღვინის჻ სმასა჻
22. მოიჴმო჻ მისი჻ გამზრდელი჻ ერდგული჻ ნაერდგულევი჻ უბრძანა჻ ჩემი჻ საჭურჭლე჻ შენგან჻ დანაბეჭდულევი჻ მამართვი჻ ჩემი჻ ყოველი჻ აქ჻ ჩემი჻ ნაუფლისწულევი჻ მოართვეს჻ გასცა჻ უზომო჻ უანგარიშო჻ ულევი჻
23. მას჻ დღე჻ გასცემს჻ ყუელაკასა჻ სივაჟისა჻ მოგებულსა჻ რომე჻ სრულად჻ აავსებდა჻ მცირესა჻ და჻ დიდებულსა჻ მერმე჻ ბრძანა჻ ვიქ჻ საქმესა჻ მამისაგან჻ სწავლებულსა჻ ჩემსა჻ ნურვინ჻ ნუ჻ დამალავს჻ საჭურჭლესა჻ დადებულსა჻
24. უბრძანა჻ წადით჻ გახსენით჻ რაცა჻ სად჻ საჭურჭლენია჻ ამილახორო჻ მოასხი჻ რემა჻ ჯოგი჻ და჻ ცხენია჻ მოიღეს჻ გასცა჻ უზომო჻ სიუხვე჻ არ჻ მოსწყენია჻ ლარსა჻ ხვეტდიან჻ ლაშქარნი჻ მართ჻ ვითა჻ მეკობრენია჻
25. ალაფობდეს჻ საჭურჭლესა჻ მისა჻ ვითა჻ ნათურქალსა჻ მას჻ ტაიჭსა჻ არაბულსა჻ ქვე჻ ნაბამსა჻ ნასუქალსა჻ რომე჻ ჰგვანდა჻ სიუხვითა჻ ბუქსა჻ ზეცით჻ ნაბუქალსა჻ არ჻ დაარჩენს჻ ცარიელსა჻ არა჻ ყმასა჻ და჻ არა჻ ქალსა჻
26. მის჻ ჯარისა჻ სიხარული჻ მე჻ გიანბო჻ ამად჻ კიდა჻ რა჻ გარდაჴდა჻ ოდენ჻ ჭამა჻ ჴელმწიფემან჻ თავი჻ ჰკიდა჻ ავთანდილ჻ და჻ სოგრატ჻ ჰკვირან჻ მეფეს჻ რამცა჻ წაეკიდა჻ საჭურჭლისა჻ გარდაგება჻ დაუმძიმდა჻ არამც჻ კიდა჻
27. დღე჻ ერთ჻ გარდაჴდა჻ პურობა჻ სმა჻ ჭამა჻ იყო჻ ლხიობა჻ ნადიმათ჻ მსხდომთა჻ ლაშქართა჻ მუნ჻ დიდი჻ შემოყრილობა჻ მეფემან჻ თავი჻ დაჰკიდა჻ და჻ ჰქონდა჻ დაღრეჯილობა჻ ნეტარ჻ რა჻ უმძიმს჻ რა჻ სჭირსო჻ შექმნეს჻ ამისი჻ ცილობა჻
28. თავსა჻ ზის჻ პირმზე჻ ავთანდილ჻ მჭურეტელთა჻ მოსანდომია჻ სპათა჻ სპასპეტი჻ ჩაუქი჻ ვითა჻ ვეფხი჻ და჻ ლომია჻ ვეზირი჻ ბერი჻ სოგრატი჻ თვით჻ მასთანავე჻ მჯდომია჻ თქუეს჻ თუ჻ რა჻ უმძიმს჻ მეფესა჻ ანურა჻ ფერი჻ ჰკრთომია჻
29. თქვეს჻ თუ჻ მეფე჻ ცუდსა჻ რასმე჻ გონებასა჻ ჩავარდნილა჻ თვარე჻ აქა჻ სამძიმარი჻ მათი჻ ყოლე჻ არა჻ ქმნილა჻ ავთანდილ჻ თქუა჻ სოგრატ჻ ვჰკადროთ჻ გვითხრას჻ ვინცა჻ შეგვეცილა჻ ვჰკადროთ჻ რამე჻ სალაღობო჻ რასათვისცა჻ გაგვაწბილა჻
30. ადგეს჻ სოგრატ჻ და჻ ავთანდილი჻ ტანითა჻ მით჻ კენარითა჻ თვითო჻ აივსეს჻ ჭიქები჻ მივლენ჻ ქცევითა჻ წყნარითა჻ წინა჻ მიუსხდეს჻ მუჴლ჻ მოყრით჻ პირითა჻ მოცინარითა჻ ვეზირი჻ ლაღობს჻ ენითა჻ წყლიანად჻ მოუბარითა჻
31. დაგიღრეჯა჻ მეფეო჻ აღარ჻ გიცინის჻ პირიო჻ მართალ჻ ხარ჻ წაჴდა჻ საჭურჭლე჻ თქუენი჻ მძიმე჻ და჻ ძვირიო჻ ყუელასა჻ გასცემს჻ ასული჻ თქუვენი჻ საბოძვარი჻ ხშირიო჻ ყოლემცა჻ მეფედ჻ რად჻ დასვით჻ თავსა჻ რად჻ უგდე჻ ჭირიო჻
32. რა჻ მეფემან჻ მოისმინა჻ გაცინებით჻ შემოხედნა჻ გაუკვირდა჻ ვით჻ მკადრაო჻ ანუ჻ სიტყუა჻ ვით჻ გაბედნა჻ კარგა჻ ჰქენოდაუმადლა჻ ბრძანებანი჻ უიმედნა჻ ჩემი჻ ძრახვა჻ სიძუნწისა჻ სტყუის჻ ვინცა჻ დაიყბედნა჻
33. ეგე჻ არ჻ მიმძიმს჻ ვაზირო჻ ესეა჻ რომე჻ მწყენია჻ სიბერე჻ მახლავს჻ დავლიე჻ სიყმაწვილისა჻ დღენია჻ კაცი჻ არარის჻ სითkeნცა჻ საბრძანებელი჻ ჩვენია჻ რომე჻ მას჻ ჩემგან჻ ესწავლნეს჻ სამამაცონი჻ ზნენია჻
34. ერთიღა჻ მიზის჻ ასული჻ ნაზარდი჻ სათუთობითა჻ ღმერთმან჻ არ჻ მამცა჻ ყმა჻ შვილი჻ ვარ჻ საწუთროსა჻ თმობითა჻ ანუმცა჻ მგვანდეს჻ მშვილდოსნათ჻ ანუ჻ კულავ჻ მებურთაობითა჻ ცოტასა჻ შემწევს჻ ავთანდილ჻ ჩემგანვე჻ ნაზრდობითა჻
35. ყმა჻ მეფისა჻ ბრძანებასა჻ ლაღი჻ წყნარად჻ მოისმენდა჻ თავ჻ მოდრეკით჻ გაიღიმნა჻ გაცინება჻ დაუშვენდა჻ თეთრთა჻ კბილთა჻ გამომკრთალთა჻ შუქთა჻ ველსა჻ მოაფენდა჻ მეფე჻ ჰკადრებს჻ რას჻ იცინი჻ ანუ჻ ჩემგან჻ რად჻ შეგრცხვენდა჻
36. კულავ჻ უბრძანა჻ თავსა჻ ჩემსა჻ რას჻ იცინი჻ რას჻ დამგმეო჻ ყმამან჻ ჰკადრა჻ მოგახსენებ჻ და჻ ფარვანი჻ მიბოძეო჻ რაცა჻ გკადრო჻ არ჻ გეწყინოს჻ არ჻ გარისხდე჻ არ჻ გასწყრეო჻ არ჻ გამჴადო჻ კადნიერად჻ არ჻ ამიკლო჻ ამაზეო჻
37. უბძანა჻ რამცა჻ ვიწყინე჻ თქმა჻ შენგან჻ საწყინარისა჻ ფიცა჻ მზე჻ თინათინისა჻ მის჻ მზისა჻ მოწუნარისა჻ ავთანდილ჻ იტყვუის჻ დავიწყო჻ კადრება჻ საუბარისა჻ ნუ჻ მოჰკუეხ჻ მშვილდოსნობასა჻ თქმა჻ სჯობს჻ სიტყუისა჻ წყნარისა჻
38. მიწაცა჻ თქუენი჻ ავთანდილ჻ თქუენს჻ წინა჻ მშვილდოსანია჻ ნაძლევი჻ დავდვათ჻ მოვასხათ჻ მოწმად჻ თქუენივე჻ სპანია჻ მოასპარეზედ჻ ვინ჻ მჯობსო჻ ცუდიღა჻ უკუთქმანია჻ გარდამწყვეტელი჻ მისიცა჻ ბურთი჻ და჻ მოედანია჻
39. მეფე჻ ლაღი჻ და჻ წყლიანი჻ გამხიარულდა჻ მეტადრე჻ სიცილით჻ უთხრა჻ ავთანდილს჻ შვილად჻ გზრდი჻ მით჻ შემეკადრე჻ იცი჻ არ჻ ვიწყენ჻ გაზრდილო჻ მით჻ შემამიხველ჻ ზედადრე჻ თუ჻ არ჻ გასწბილდე჻ მაჯობო჻ ბედი჻ გეყოფის჻ ბედადრე჻
40. როსტევან჻ უთხრა჻ მით჻ მკადრე჻ არეჭვი჻ ჩემგან჻ წყენასა჻ რასთვის჻ შემკადრე჻ საუბრად჻ ვით჻ ათქმევინეს჻ ენასა჻ სულ჻ სპათა჻ ყური჻ მიუპყრეს჻ ჩემთა჻ ნათქვამტა჻ სმენასა჻ თუმცა჻ მაჯობო჻ უთუოდ჻ შენ჻ მოელოდე჻ თმენასა჻
