441. [...]რიელს჻ უგავს჻ სიცილი჻ ბროლისა჻ ვარდთა჻ ფრქვევასა჻ უბრძანა჻ ვიტყვი჻ უშენოდ჻ შენისა჻ უფრო჻ მევასა჻ რადგან჻ მწადიან჻ წამომყევ჻ დამწამებ჻ ნურას჻ თნევასა჻ ავთანდილ჻ ბრძანებს჻ ლაშქართა჻ ყოლგნით჻ მასთანა჻ წვევსა჻
442. გაემართნეს჻ და჻ წავიდნეს჻ დია჻ სპითა჻ და჻ ბარგითა჻ ტარიელ჻ ფრიდონ჻ ავთანდილ჻ თავითა჻ მეტად჻ კარგითა჻ კაცი჻ ოთხოცი჻ ათასი჻ ჰყუა჻ ცხენებითა჻ ვარგითა჻ მივლენ჻ სამნივე჻ გულითა჻ ერთმანერთისა჻ მარგითა჻
443. სამ჻ დღე჻ ვლეს჻ ღმერთმან჻ მათებრივ჻ სხვა჻ ნურვინ჻ დაბადოსა჻ მოეგებიან჻ მტერობა჻ ვერავინ჻ დაიქადოსა჻ მინდორსა჻ შინა჻ შადილად჻ გარდაჴდეს჻ უდილადოსა჻ ვითა჻ მართებდა჻ პურობდეს჻ ღვინოსა჻ სმიდეს჻
444. ქედსა჻ ზედან჻ გარდმოადგა჻ მეტად჻ დიდი჻ ქარავანი჻ კაცები჻ და჻ საჴედრები჻ მეტად჻ იყო჻ შაოსანი჻ გარეშემო჻ მოეკვეთნეს჻ უკანამო჻ დალალანი჻ მეფე჻ ბრძანებს჻ მოასხითო჻ ჩუენ჻ დავყოვნოთ჻ აქა჻ ხანი჻
445. მოასხნეს჻ იგ჻ ვაჭარნი჻ და჻ მათი჻ უხუცესია჻ უბრძანესვინ჻ ხართ჻ შავითა჻ რად჻ ტანი჻ შეგიმოსია჻ მათ჻ მოახსენესსით჻ მოვალთ჻ მუნ჻ ასე჻ დანაწესია჻ ჰინდოეთს჻ ნისრით჻ მოსულთა჻ გვივლია჻ გზა჻ უგრძესია჻
446. გაეხარნეს჻ მათ჻ ვაჭართა჻ ჰინდოეთით჻ მამავლობა჻ მაგრამ჻ თავი჻ უმეცარ჻ ყუეს჻ არა჻ მისცეს჻ ყოლე჻ გრძნობა჻ უცხოურად჻ ეუბნების჻ მათ჻ ვერცა჻ სცნეს჻ მათი჻ ცნობა჻ არ჻ ესმოდა჻ ინდოური჻ არაბულად჻ ყუეს჻ უბნობა჻
447. უბრძანესგვითხარ჻ ვაჭარნო჻ ამბავი჻ ინდოეთისა჻ მათ჻ ჰკადრეს჻ ზეცით჻ მოსულა჻ ჰინდოეთს჻ რისხვა჻ ზეცისა჻ დიდსა჻ და჻ წურილსა჻ ყუელასა჻ ცრემლი჻ სდის჻ მგზავსი჻ წვეთისა჻ მუნ჻ შიგა჻ მყოფსა჻ ბრძენსაცა჻ ცნობა჻ უც჻ ვითა჻ შეთისა჻
448. თვით჻ მათვე჻ მათსა჻ ამბავსა჻ უამბობს჻ არის჻ წყლიანი჻ ფარსადან჻ მეფე჻ ჰინდოთა჻ იყო჻ ჴელმწიფე჻ სვიანი჻ მას჻ ესვა჻ ქალი჻ მნათობი჻ მზისაცა჻ უფრო჻ მზიანი჻ კბილ჻ მარგალიტი჻ ტან჻ ალვა჻ ღაწუ჻ ბადახშ჻ ყორან჻ თმიანი჻
449. მას჻ ქალსა჻ და჻ ამილბარსა჻ ერთმანერთი჻ შეუყუარდა჻ ამილბარმან჻ სიძე჻ მოკლა჻ ჴმა჻ მეფესა჻ დაუვარდა჻ იგი჻ ქალი჻ პატარაი჻ მამიდასა჻ გაეზარდა჻ ბუქთა჻ მისგან჻ მონაქროლთა჻ ჰინდოეთით჻ გარდაჰქარდა჻
450. მამიდაი჻ ქაჯი჻ იყო჻ გრძნეულობა჻ იცის჻ კარგა჻ მით჻ შემართა჻ საშინელი჻ მზე჻ ჴმელეთსა჻ დაუკარგა჻ თვითცა჻ მოკუდა჻ უბედური჻ მართ჻ საცოცხლოდ჻ არად჻ ვარგა჻ იგი჻ ქალი჻ დაუკარგა჻ ალვა჻ ნორჩი჻ სხვაგან჻ დარგა჻
451. სცნა჻ ამილბარმან჻ წავიდა჻ ლომი჻ მის჻ მზისა჻ მძებნელად჻ იგიცა჻ წაჴდა჻ ჰინდოეთს჻ გაჴდა჻ მთვარე჻ და჻ მზე჻ ბნელად჻ ორნივე჻ წაჴდეს჻ პოვნაღა჻ მათი჻ არს჻ აწ჻ საძებნელად჻ მეფემან჻ ბრძანა჻ ჰე჻ ღმერთო჻ რად჻ ცეცხლსა჻ მიდებ჻ მე჻ ბნელად჻
452. დია჻ დიდთა჻ დამაჯნება჻ უშმაგომან჻ ვით჻ გააგო჻ ჰინდოეთსა჻ ვით჻ მოადეგ჻ შმაგთაგანცა჻ უფრო჻ შმაგო჻ აჰა჻ მოველ჻ იგი჻ ცეცხლი჻ რომე჻ წმიდად჻ ამოგდაგო჻ ჴმალი჻ ჩემი჻ მოლესილი჻ შენსა჻ ზედა჻ დავაბლაგო჻
453. აწ჻ დაემზადე჻ მოპარვა჻ მე჻ თქუენი჻ არა჻ მწადიან჻ შემები჻ რაზმი჻ გარდამწყევ჻ წინასვე჻ გამიცხადიან჻ პირბოზო჻ ჩემი჻ მორევნა჻ რა჻ დიდი჻ დაგიქადიან჻ მე჻ ჩაბალახად჻ გაჴმარე჻ რაც჻ მუზარადი჻ გბადიან჻
454. დარაჯანი჻ წავიდიან჻ ერთმანერთსა჻ მიუსწრობდეს჻ რამაზს჻ უთხრეს჻ ყუელაკაი჻ დამალვასა჻ ვერა჻ სთმობდეს჻ მოვიდაო჻ ჰინდოთ჻ მეფე჻ ლაშქარიცა჻ კარგნი჻ ჰყმობდეს჻ ვინცა჻ ვითა჻ გარდეხვეწოს჻ იგი჻ ერთი჻ ორთა჻ სჯობდეს჻
455. ჰინდოთა჻ დროშა჻ ტარიელს჻ აქუს჻ და჻ ალამი჻ უბია჻ დროშა჻ არაბთა჻ მეფისა჻ მისსავე჻ თანა჻ ჰუდია჻ არაბთა჻ იცის჻ ყუელამა჻ მათი჻ აბჯარი჻ შუბია჻ ფრიდონმზე჻ მოყმე჻ რომელმან჻ შექნა჻ სისხლისა჻ გუბია჻
456. ცოტაი჻ წავლეს჻ გამოჩნდა჻ ხუთასი჻ ცხენოსანანი჻ შეტევებასა჻ ლამობდეს჻ ყმანი჻ არაბთა჻ თანანი჻ ტარიელ჻ გაწყრა჻ ნუ჻ იქთო჻ მისცა჻ საქმისა჻ ნანანი჻ მოვიდა჻ აჩნდა჻ უაბჯროთ჻ არც჻ თუ჻ ჰქონდეს჻ დანანი჻
457. ცხენთა჻ ფერჴთა჻ მოეხვია჻ მუჴლმოყრილი჻ შეეხვეწა჻ მოახსენა჻ შემიხვეწე჻ მისსა჻ ძალსა჻ ვინცა჻ გხვეწა჻ უმათლხარ჻ ნუ჻ მაცოცხლებ჻ და჻ წამიღონ჻ მკუდარი჻ მე჻ წა჻ გული჻ თქუენი჻ სასაკუთრო჻ ბედმან჻ ასრე჻ დამილეწა჻
458. დაიკარგენით჻ წაჴედით჻ თქვენ჻ წელნი჻ მეათენია჻ გაჴდეს჻ ფრინველნი჻ უმეფოდ჻ არწივსა჻ მოსტყდეს჻ ფრთენია჻ ამად჻ შევმართენ჻ საქმენი჻ მათნი჻ საკამათენია჻ ადრე჻ გამიტყდა჻ სოფელი჻ მართ჻ ვითა჻ კაბათენია჻
459. შინა჻ წავიდეს჻ გარდაჴდეს჻ ეს჻ თურე჻ არ჻ ლაყაბია჻ რამაზ჻ ჰყავს჻ ორთა჻ დედათა჻ ყელსა჻ მანდილი჻ აბია჻ შეშინებული჻ საბრალოდ჻ დუღდა჻ მართ჻ ვითა჻ ქვაბია჻ შეგცოდე჻ მამკალ჻ მე჻ ხვალმე჻ რამცავინ჻ მიასაბია჻