498. რად჻ არ჻ გაშინჯავთ჻ სოფელსა჻ სჭირს჻ გარე჻ შიგან჻ ჭრელობა჻ მისცემს჻ კულა჻ ზოგჯერ჻ სევდასა჻ არა჻ აქუს჻ გაუყრელობა჻ გამართავს჻ რაცა჻ სწადიან჻ გაიჭრას჻ სჭირდეს჻ ხელობა჻ ტარიელ჻ თვალნი჻ ამართნა჻ ჰკლავს჻ გულსა჻ დანამჭრელობა჻
499. ნესტ჻ დარეჯანს჻ წამწამთა჻ ბუქისა჻ ფიფქმან჻ დამზრომან჻ მობრუნდა჻ ჰკითხა჻ მზემან჻ ნორჩმან჻ ტურფამან჻ სარომან჻ დაუყუნა჻ მისმან჻ ელვამან჻ ტარიელს჻ პირ჻ უმთვარომან჻ ნუ჻ ივნებ჻ ლომო჻ ლომთაო჻ რა჻ ქნა჻ ჯამან჻ და჻ დრომან჻
500. ჯავრნი჻ ხვარაზმთა჻ ჩემზედა჻ მით჻ გარეშემო჻ უბია჻ ჩემზედა჻ სპანი჻ იჴმარა჻ რაცა჻ ალამი჻ უბია჻ ვიჴმო჻ ძმადფიცნი჻ სპა჻ მრავალი჻ მათი჻ აბჯარი჻ შუბია჻ ავთანდილს჻ ფრიდონს჻ სურვილი჻ ჰკლავს჻ ჩუენთვის჻ თვალთათ჻ გუბია჻
501. ტარიელ჻ ორთა჻ სენთაგან჻ მეტადღა჻ დაჭმუნვებულმა[...] მტერთაგან჻ ამოწყუეტილმან჻ უსახოთ჻ შეჭირვებულმან჻ არაბეთს჻ კაცი჻ გაგზავნა჻ მტირალმან჻ მიჭირვებულმან჻ ავთანდილს჻ წურილად჻ აცნობა჻ უღუნოდ჻ დაჭირებულმან჻
502. რაცა჻ პირველ჻ სენი჻ სჭირდა჻ ყუელა჻ წიგნად჻ მიუწერა჻ მერმე჻ რაგვარ჻ ხვარაზმელთა჻ მათთვის჻ ძაძა჻ შეეკერა჻ ვით჻ ერბივნეს჻ ვით჻ ეჴოცნეს჻ ვით჻ ქალაქი჻ მოემტვერა჻ ვით჻ სოფელი჻ მუხთალია჻ იგი჻ მეცა჻ დამემტერა჻
503. მოიტირეს჻ მათ჻ ლომ჻ კაცთა჻ ტარიელის჻ სნეულება჻ მერმე჻ უმძიმს჻ ჰინდოთათვის჻ მათ჻ მტერთაგან჻ ძლეულება჻ ტარიელის჻ ნახვა჻ სწრაფით჻ უნდა჻ ვით჻ აქუს჻ ჩვეულება჻ ნახეს჻ მჭლე჻ და჻ ფერ჻ მიჴდილი჻ გულსა჻ სჭირდა჻ დაწყლულება჻
504. ნესტან჻ დარეჯან჻ ტან჻ სარო჻ პირად჻ მზე჻ ვითამც჻ ალალი჻ დაღრეჯილიყო჻ საკუდავად჻ აწ჻ აღარც჻ ვითამც჻ ალალი჻ სისხლის჻ ცრემლითა჻ მტირალი჻ უბნობდა჻ ვითამც჻ ალალი჻ ჩემზე჻ მოვიდა჻ ხვარაზმშა჻ მწყერზედან჻ ვითამც჻ ალალი჻
505. სისხლის჻ ცრემლითა჻ მტირალი჻ ბრძანებდა჻ არ჻ სათუობით჻ ზურგი჻ ათქს჻ მზესა჻ მოდრეკით჻ სევდა჻ სჭირს჻ დასანაზობით჻ ნესტან჻ დარეჯან჻ ტან჻ სარო჻ არ჻ მისით჻ ხასიათობით჻ სევდა჻ სევდაზედ჻ დართოდა჻ ვერ჻ მჭურეტთა჻ დასანათობით჻
506. გამოვლეს჻ ზღვანი჻ მოვიდეს჻ ჴმელეთსა჻ ტარიელისა჻ ნახეს჻ სენთაგან჻ დაცემით჻ იყო჻ მართ჻ მგზავსი჻ ბერისა჻ ორთა჻ სენთაგან჻ ჩიოდა჻ მტირალი჻ მოამბერისა჻ თქუა჻ გაჴდა჻ თემი჻ ჰინდოთა჻ სისხლთაგან჻ მონატბერისა჻
507. ტარიელის჻ ნახვისათვის჻ მობრუნდეს჻ და჻ მოუჩოქნეს჻ ნახეს჻ ერთობ჻ ფერ჻ მიჴდილად჻ ჰკადრეს჻ გული჻ აუჩუქნეს჻ ლომო჻ მზეო჻ რამ჻ გაგჴადა჻ პირთა჻ ზედა჻ შუქნი჻ უქნეს჻ აწ჻ ნუ჻ გაგვა჻ მტერთა჻ შენთა჻ რისხვა჻ ზეცით჻ მოუბუქნეს჻
508. აწ჻ ტარიელ჻ ძმათ჻ უჩივის჻ მე჻ დამერთო჻ სენი჻ რულად჻ დღესა჻ ერთსა჻ ნადირობით჻ მოვიდოდი჻ მხიარულად჻ სმად჻ დავჯე჻ და჻ ვიხარებდი჻ ვიშლებოდი჻ ვარდი჻ სრულად჻ მართ჻ ანაზდად჻ მამივიდა჻ სევდა჻ მეცა჻ ფიცხლად჻ გულად჻
509. ესმა჻ ხვარაზმთა჻ მფლობელსა჻ იგი჻ დამერთო჻ მე჻ ზედა჻ ჰინდონი჻ ჩემი჻ შეებნეს჻ მთვარე჻ დაბნელდა჻ და჻ მზე჻ და჻ ქუეყანა჻ ჩემი჻ ასწყუიტა჻ სისხლი჻ იკითხა჻ ჩემზედა჻ მე჻ ასრე჻ მკლავთაგან჻ ცუდი჻ ვქმენ჻ ვერ჻ მოვიჴმარენ჻ მაზედა჻
510. ესე჻ თქვა჻ და჻ ვით჻ ეწყინა჻ ეს჻ ამბავი჻ მათ჻ მეფეთა჻ ტარიელის჻ შველისათვის჻ არ჻ დამდგომთა჻ მოსწრაფეთა჻ ცრემლი჻ სდის჻ და჻ აგრე჻ ფიცვენ჻ ვადენ჻ სისხლსა჻ მომჩქეფეთა჻ ხვარაზმს჻ მივალთ჻ მოვიჴმარებთ჻ მკლავ჻ მაგარნი჻ სიალფეთა჻
511. აწ჻ ასმათი჻ მიეგებვის჻ ნამსახური჻ და჻ დობილი჻ მტერთა჻ ჩუენთა჻ ნახვა჻ თქუენი჻ შემშრეს჻ ნახვა჻ ცრემლტობილი჻ მათ჻ სალამი჻ გამოუღეს჻ მოიკითხეს჻ ასმათ჻ ტკბილი჻ შესტირა჻ და჻ აცატირდა჻ აუჩუქდა჻ გული჻ თბილი჻
512. კულა჻ მოიკითხეს჻ ასმათი჻ ნამსახური჻ და჻ ხლებული჻ ღმერთსამც჻ მადლი჻ აქუს჻ არ჻ ვნახეთ჻ ტარიელ჻ ვაგლახებული჻ მოვასხით჻ ზედ჻ დავაყენოთ჻ მკურნალნი჻ ჴელოვნებული჻ ადრე჻ ვჰკურნებთო჻ იტყუიან჻ ამას჻ ვართ჻ იმედებული჻
513. ჴელი჻ ჰყუეს჻ გვერცა჻ მიუსხდეს჻ აქიმნი჻ შემოკრებულნი჻ წავლენ჻ ფრიდონ჻ და჻ ავთანდილ჻ გულითა჻ გამეხებული჻ ფიცხლავ჻ ჰინდოთა჻ აცნობეს჻ მოვლენ჻ არიან჻ ქებულნი჻ მოვიდეს჻ სპანი჻ ჰინდონი჻ არ჻ ხანის჻ დაყოვნებულნი჻
514. აღლუმი჻ ვნახეთ჻ არ჻ აკლდა჻ იგ჻ ლაშქარნი჻ უთვალავნი჻ მთა჻ და჻ ბარი჻ გაიტენა჻ მოემატა჻ სპანი჻ სხვანი჻ ბუკსა჻ ჰკრეს჻ და჻ ავთანდილსა჻ ფრიდონს჻ სძღუნიან჻ მოდგეს჻ თავნი჻ მოდგეს჻ შორით჻ უსალამეს჻ თქუეს჻ თუ჻ ნახეთ჻ ცათ჻ მარსკულავნი჻
515. სამთა჻ მეფეთა჻ დროშები჻ მუნ჻ სამგან჻ ამართულნია჻ ხვარაზმს჻ მიდიან჻ სასწრაფოდ჻ არ჻ წყნარად჻ გამართულნია჻ სხვათა჻ მრავალთა჻ თავადთა჻ ნიშანი჻ წარმართულნია჻ მე჻ ვერ჻ დავთუალენ჻ ამართვა჻ ჩემგან჻ ძნელ჻ შემართულნია჻