376. ასმათ჻ ფარდაგსა჻ აზიდნა჻ გარე჻ ვდეგ჻ მოფარდაგულსა჻ ქალსა჻ შევხედენ჻ ლახვარი჻ მეცა჻ ცნობასა჻ და჻ გულსა჻ მოვიდა჻ მივსცნე჻ დურაჯნი჻ მთხოვნა჻ ცეცხლითა჻ დაგულსა჻ ვამე჻ მას჻ აქათ჻ სახმილსა჻ დავუწვავ჻ ნიადაგულსა჻
377. ქალი჻ მოდგა჻ დურეჯთათვის჻ ტანად჻ სარო჻ ლამაზენი჻ მადლი჻ ჰკადრა჻ ხელმწიფემან჻ სახლი჻ შენი჻ ააშენი჻ ხელთა჻ მვსცენ჻ წასახვმელადააყბედნა჻ ტკბილად჻ ენი჻ მადლი჻ მისსა჻ შემოქმედსა჻ ვინ჻ შენებრი჻ დააშნი჻
378. აწ჻ წახდეს჻ იგი჻ ნათელნი჻ მზისაცა჻ მოწუნარენი჻ მისი჻ ვერ჻ გასძლო჻ ხსენება჻ დაბნდა჻ და჻ სულთქნა჻ მწარენი჻ ყმა჻ და჻ ასმათი჻ ტიროდეს჻ ხმას჻ სცემდეს჻ იგი჻ არენი჻ ჭმუნვით჻ თქვეს჻ მკლავნი჻ ცუდ჻ ქმნილნი჻ ვა჻ გმირთა჻ მემუქარენი჻
379. ასმათმან჻ წყალი჻ დაასხა჻ ცნობად჻ მოვიდა჻ ტარია჻ დიდხან჻ ვერა჻ თქვა჻ სევდამან჻ გული჻ შეუპყრა჻ დარია჻ დაჯდა჻ და჻ მწარეთ჻ სულთ჻ ითქვნა჻ ცრემლი჻ მიწასა჻ გარია჻ თქვა჻ ჩემგან჻ მისი჻ ხსენება჻ ვამე჻ რა჻ დიდი჻ ზარია჻
380. მიმდონი჻ საწუთროსანი჻ მისთა჻ ნივთთაგან჻ რჩებიან჻ იშვებენ჻ მაგრა჻ უმუხთლოდ჻ ბოლოდ჻ ვერ჻ მოურჩებიან჻ ვაქებ჻ ჭკუასა჻ ბრძენთასა჻ რომელნი჻ ეურჩებიან჻ ისმენდი჻ ჩემთა჻ ამბავთა჻ თუ჻ სულნი჻ შეღამრჩებიან჻
381. დურაჯნი჻ მივსცენ჻ გავიღე჻ სხვა჻ ვერა჻ გზაღა჻ თავისა჻ დავეცი჻ დავბნდი჻ წამიხდა჻ ძალი჻ მხართა჻ და჻ მკლავისა჻ რა჻ სულად჻ მოვე჻ შემესმა჻ ხმა჻ ტირილისა჻ და჻ ვისა჻ გარე჻ მომრტყმოდა჻ ჯალაბნი჻ ვითა჻ ჩამსხდომნი჻ ნავისა჻
382. შიგა჻ ვწევ჻ დიდთა჻ დარბაზთა჻ ტურფითა჻ საგებელითა჻ ზედ჻ დამტიროდეს჻ მეფენი჻ ცრემლითა჻ უშრობელითა჻ პირსა჻ იხოკდეს჻ ხელითა჻ ღაწვისა჻ გამპობელითა჻ მუყრნი჻ მოასხნეს჻ სენითა჻ მთქვეს჻ გამაბელზებელითა჻
383. მე჻ რა჻ მნახა჻ თვალახმული჻ მეფე჻ ყელსა჻ მომეხვია჻ ცრემლით჻ მითხრა჻ შვილო჻ შვილო჻ ცოცხალ჻ ხარ჻ ღა჻ სიტყვა჻ თქვია჻ მე჻ პასუხი჻ ვერა჻ უთხარ჻ ვითა჻ შმაგი჻ შევკრთია჻ კვლა჻ დავეცი჻ დაბნედილი჻ გულსა჻ სისხლი჻ გარდმეთხია჻
384. სრულნი჻ მუყრნი჻ და჻ მულიმნი჻ მე჻ გარე჻ შემომცვიდიან჻ მათ჻ ხელთა჻ ჰქონდა჻ მუსაფი჻ ყოველნი჻ იკითხვიდიან჻ მტერდაცემული჻ ვეგონე჻ არ჻ ვიცი჻ რას჻ ჩმახვიდიან჻ სამ჻ დღემდის჻ ვიყავ჻ უსულოდ჻ ცეცხლნი჻ უშრეტნი჻ მწვიდიან჻
385. აქიმნიცა჻ იკვირვებდეს჻ ესე჻ სენი჻ რაგვარია჻ სამკურნალო჻ არა჻ სჭირს჻ რა჻ სევდა჻ რამე჻ შემოჰყრია჻ ზოგჯერ჻ შმაგად჻ წამოვიჭრი჻ სიტყვა჻ მცთარი჻ წამერია჻ დედოფალი჻ ზღვასა჻ შეიქს჻ მას჻ რომ჻ ცრემლი჻ დაუღვრია჻
386. სამსა჻ დღესა჻ დარბაზს჻ ვიყავ჻ არ჻ ცოცხალი჻ არცა჻ მკვდარი჻ მერმე჻ ცნობა჻ მომივიდა჻ მივხვდი჻ რასმე჻ მიუმხვდარი჻ ვთქვი჻ თუ჻ ჰაი჻ რაშიგან჻ ვარ჻ მე჻ სიცოცხლეგარდამხდარი჻ თმობა჻ ვსთხოვე჻ შემოქმედსა჻ ვჰკადრე჻ სიტყვა჻ სამუდარი჻
387. ვთქვი჻ თუ჻ ღმერთო჻ ნუ჻ გამწირავ჻ აჯა჻ ჩემი჻ შეისმინე჻ მომეც჻ ძალი჻ დათმობისა჻ ცოტად჻ ვითა჻ ამადგინე჻ აქა჻ ყოფა჻ გამამჟღავნებს჻ სახლსა჻ ჩემსა჻ მიმაწვინე჻ მანვე჻ ქნა჻ და჻ მორევსჯობდი჻ გული჻ წყლული჻ გავარკინე჻
388. ზე჻ წამოვჯე჻ მეფისაგან჻ კაცი჻ დია჻ მოვიდოდა჻ ახარებდეს჻ წამოჯდაო჻ დედოფალი჻ გამორბოდა჻ მეფე჻ მორბის჻ თავშიშველი჻ არ჻ იცოდა჻ რას჻ იქმოდა჻ იგი჻ ღმერთსა჻ ადიდებდა჻ სხვა჻ ყველაი჻ უჩუმოდა჻
389. იქით჻ და჻ აქათ჻ მომისხდეს჻ მახვრიტეს჻ სახვრეტელია჻ მე჻ მოვახსენე჻ პატრონო჻ გული჻ აწ჻ უფრო჻ მრთელია჻ ცხენსა჻ შეჯდომა჻ მწადიან჻ ვნახნე჻ წყალნი჻ და჻ ველია჻ ცხენი჻ მომგვარეს჻ შეცავჯე჻ მეფე჻ ჩემთანა჻ მვლელია჻
390. წამოვედით჻ მოვიარეთ჻ მოედანს჻ და჻ წყლისა჻ პირსა჻ ჩემსა჻ მიველ჻ დავაბრუნვე჻ მეფე჻ მომყვა჻ სახლთა჻ ძირსა჻ შინა჻ მიველ჻ უარ჻ გავხე჻ სხვა჻ დამერთო჻ ჭირი჻ ჭირსა჻ ვთქვი჻ თუ჻ მოვკვდე჻ ბედი჻ ჩემი჻ ამის჻ მეტსა჻ არას჻ ღირსა჻
391. ზაფრანის჻ ფერად჻ შეცვალა჻ ბროლი჻ ცრემლისა჻ ბანამან჻ გული჻ უფრორე჻ დამიჭრა჻ ათიათასმან჻ დანამან჻ საწოლს჻ მეკარე჻ შემოდგა჻ მოლარე჻ გაიყვანა჻ მან჻ ვთქვი჻ თუ჻ რა჻ იცის჻ ამბავი჻ ნეტარ჻ ან჻ იმან჻ ან჻ ამან჻
392. მონააო჻ ასმათისი჻ რა჻ იცისო჻ ვარქვი჻ ვკითხე჻ შემოვიდა჻ სააშიკო჻ წიგნი჻ მომცა჻ წავიკითხე჻ გამიკვირდა჻ სხვად჻ გულისა჻ ვითამცა჻ ვქენ჻ მწველთა჻ სითხე჻ მისგან჻ ეჭვი჻ არა჻ მქონდა჻ სევდად჻ მაწვა჻ გულსა჻ მით჻ ხე჻
393. მე჻ გამიკვირდა჻ სით჻ ვუყვარ჻ ანუ჻ ვით჻ მკადრებს჻ თხრობასა჻ მიუყოლობა჻ არ჻ ვარგა჻ დამწამებს჻ უზრახობასა჻ ჩემგან჻ იმედსა჻ გარდასწყვეტს჻ მერმე჻ დამიწყებს჻ გმობასა჻ დავწერე჻ რაცა჻ პასუხად჻ ჰმართებდა჻ აშიკობასა჻
394. დღენი჻ გამოჰხდეს჻ და჻ გული჻ უფრორე჻ დამწვეს჻ კვლავ჻ ალთა჻ ვეღარ჻ ვუჭვრეტდი჻ ლაშქართა჻ მინდორს჻ თამაშად჻ მავალთა჻ დარბაზს჻ ვერ჻ მივე჻ მკურნალთა჻ დამიწყეს჻ მოსლვა჻ მრავალთა჻ მაშინ჻ დავიწყე჻ გარდახდა჻ სოფლისა჻ ლხინთა჻ და჻ ვალთა჻
395. მათ჻ ვერა჻ მარგეს჻ მე჻ გულსა჻ ბინდი჻ დამეცა჻ ბნელისა჻ სხვამან჻ ვეარავინ჻ შემატყვა჻ დება჻ ცნობისა჻ ხელისა჻ სისხლი჻ დამწამეს჻ მეფემან჻ ბრძანა჻ გახსნევა჻ ხელისა჻ გავიხსენ჻ ფარვად჻ პატიჟთა჻ არვისგან჻ საეჭველისა჻