298. ყმამან჻ უთხრა჻ რას჻ მენუკვი჻ არა჻ ვიცი჻ გამიცხადე჻ კაცი჻ ჩემად჻ სამსახურად჻ უღმრთოდ჻ მემცა჻ ვით჻ დავბადე჻ ღმერთსა჻ ჩემი჻ უბედობა჻ უნდა჻ მემცა჻ რას჻ ვეცადე჻ განაღამცა჻ გავნადირდი჻ თავი჻ ასრე჻ გავიხადე჻
299. ქალმან჻ კულავ჻ ჰკადრა჻ გაგსაჯე჻ მეტითა჻ შეგონებითა჻ მაგრა჻ თუ჻ კაცი჻ მოგგვარო჻ მოგყვეს჻ თავისა჻ ნებითა჻ იგი჻ გიახლოს჻ ილხენდე჻ მისითა჻ შემეცნებითა჻ ფიცე჻ არ჻ მოჰკლა჻ არ჻ იყო჻ არ჻ სავნებლისა჻ ვნებითა჻
300. მან჻ უბრძანა჻ თუ჻ მიჩვენებ჻ ვნახავ჻ დიდად჻ გავიხარებ჻ სიყვარულმან჻ მისმან჻ ვისთვის჻ ხელი჻ მინდორს჻ თავსა჻ ვარებ჻ არას჻ ვუზამ჻ უგემურსა჻ არა჻ ოდეს჻ გავამწარებ჻ რაცა჻ ჩემგან჻ ეამების჻ ვაამებ჻ და჻ შევიყვარებ჻
301. ქალი჻ ადგა჻ და჻ წავიდა჻ მის჻ ყმისა჻ მოსაყვანებლად჻ არ჻ ეწყინაო჻ უამბობს჻ არს჻ მისად჻ მაგულვანებლად჻ ხელი჻ მოჰკიდა჻ მოჰყვანდა჻ ვით჻ მთვარე჻ მოსავანებლად჻ იგი჻ რა჻ ნახა჻ ტარიელ჻ თქვა჻ მზისა჻ დასაგვანებლად჻
302. გამოეგება჻ ტარიელ჻ მართებს჻ ორთავე჻ მზე჻ დარად჻ ანუ჻ ცით჻ მთვარე჻ უღრუბლოდ჻ შუქთა჻ მოჰფენდეს჻ ქვე჻ ბარად჻ რომე჻ მათთანა჻ ალვისა჻ ხეცა჻ ვარგიყოს჻ ხედ჻ არად჻ ჰგვანდეს჻ შვიდთავე჻ მნათობთა჻ სხვადმცა჻ რისად჻ ვთქვა჻ მე჻ და჻ რად჻
303. მათ჻ აკოცეს჻ ერთმანერთსა჻ უცხოობით჻ არ჻ დაჰრიდეს჻ ვარდსა჻ ჰხლეჩდეს჻ ბაგეთაგან჻ კბილნი჻ თეთრნი჻ გამოსჭვირდეს჻ ყელი჻ ყელსა჻ გადააჭვდეს჻ ერთმანერთსა჻ აუტირდეს჻ ქარვად჻ შექმნეს჻ იაგუნდნი჻ მათნი჻ თუმცა჻ ლალად჻ ღირდეს჻
304. მობრუნდეს჻ ყმამან჻ ავთანდილს჻ ხელი჻ შეუპყრა჻ ხელითა჻ ერთგან჻ დასხდეს჻ და჻ იტირეს჻ დიდხან჻ ცრემლითა჻ ცხელითა჻ ასმათი჻ სულსა჻ უღებდა჻ სიტყვითა჻ საკვირველითა჻ თავთა჻ ნუ჻ დაჰხოცთ჻ ნუ჻ ბნელიქთ჻ მზესა჻ თქვენითა჻ ბნელითა჻
305. ტარიელის჻ ვარდი჻ იყო჻ დათრთვილული჻ არდაზრული჻ ყმასა჻ უთხრა჻ მესწრაფების჻ მითხარ჻ შენი჻ დაფარული჻ ვინ჻ ხარ჻ ანუ჻ სით჻ მოსულხარ჻ სადაური჻ სით჻ მოსრული჻ მე჻ სიკვდილსა჻ აღარ჻ ვახსოვ჻ ვარ჻ მისგანცა჻ განწირული჻
306. ავთანდილ჻ გასცა჻ პასუხი჻ სიტყვები჻ ლამაზებია჻ ლომო჻ და჻ გმირო჻ ტარიელ჻ ვის჻ თავი჻ გინაზებია჻ მე჻ ვარ჻ არაბი჻ არაბეთს჻ არს჻ ჩემი჻ დარბაზებია჻ მიჯნურობითა჻ დამწვარვარ჻ ცეცხლი჻ უშრეტი჻ მგზებია჻
307. მე჻ პატრონისა჻ ჩემისა჻ ასული჻ შემყვარებია჻ თვით჻ მეფედ჻ მათად჻ მას჻ ხედვენ჻ მონები჻ მკლავმაგრებია჻ თუცა჻ არ჻ მიცნობ჻ გინახავ჻ თუ჻ ვით჻ გიაზრებია჻ გახსოვსცა჻ ოდეს჻ დაჰხოცენ჻ მონები჻ არსაპყრებია჻
308. შენ჻ მინდორს჻ გნახეთ჻ გაჭრილი჻ ჩვენ჻ ზედა჻ გარდგეკიდენით჻ პატრონი჻ ჩემი჻ გაგიწყრა჻ ჩვენ჻ ხაფად჻ წაგეკიდენით჻ გიხმეთ჻ არ჻ მოხველ჻ ლაშქარნი჻ უკანა჻ გამოგკიდენით჻ შენ჻ ველნი჻ წითლად჻ შეღებენ჻ სრულად჻ სისხლისა჻ კი჻ დენით჻
309. ყველაკასა჻ მათრახითა჻ თავი჻ უხრმლოდ჻ გარდაჰკვეთეთ჻ მეფე჻ შეჯდა჻ დაგვეკარგე჻ კვალი჻ შენი჻ ვერ჻ მოვკვეთეთ჻ ვითა჻ ქაჯი჻ დაგვემალე჻ მონებიცა჻ დავაფეთეთ჻ ამან჻ უფრო჻ დაგვაშმაგნა჻ თავი჻ სრულად჻ გავაშეთეთ჻
310. ჭმუნვა჻ შეექმნა჻ თქვენც჻ იცით჻ ხელმწიფე჻ ნებიერია჻ მოგნახეს჻ გძებნეს჻ ყოველგან჻ მათ჻ რუკა჻ დაუწერია჻ ვერ჻ ნახეს჻ შენი჻ ნახულიი჻ ვერცა჻ ყმა჻ ვერცა჻ ბერია჻ აწ჻ გამომგზავნა჻ რომელსა჻ ვერ჻ მზე჻ ჰგავს჻ ვერ჻ ეთერია."჻
311. მიბრძანა჻ «მიცან჻ ამბავი჻ მის჻ მზისა჻ წარხდომილისა჻ მაშინ჻ ვარ჻ მქმნელი჻ საქმისა჻ მის჻ შენგან჻ მონდომილისა»჻ სამ჻ წლამდის჻ მითხრა჻ დადენა჻ უმისოდ჻ ცრემლთა჻ მილისა჻ არ჻ გიკვირს჻ გავსძელ჻ ვერ჻ ჭვრეტა჻ მისისა჻ მე჻ ღიმილისა჻
312. აქანამდის჻ მნახავიცა჻ კაცი჻ შენი჻ არ჻ მენახა჻ ქურდნი჻ ვნახენ჻ რომე჻ თქვენთვის჻ სიტყვა჻ რამე჻ გაემკვახა჻ მათრახითა჻ ჩამოგეგდო჻ ერთი჻ მკვდართა჻ დაგესახა჻ მათ჻ მასწავლეს჻ ძმა჻ რომელთა჻ სულმობრძავი჻ სამე჻ გლახ჻ ა჻
313. ტარიელსცა჻ აეხსენა჻ ომი჻ მათი჻ მაშინდელი჻ იტყვის჻ მახსოვს჻ ეგე჻ საქმე჻ თუცა჻ არის჻ ადრინდელი჻ ერთგან჻ გნახენ჻ ნადირობას჻ შენ჻ და჻ შენი჻ მე჻ გამზრდელი჻ მით჻ ვტიროდი჻ მომეგონა჻ მე჻ გლახ჻ ჩემი჻ წარმწყმედელი჻
314. რას჻ მაქნევდით჻ რა჻ გინდოდა჻ ერთმანერთსა჻ რათა჻ ვჰგვანდით჻ თქვენ჻ მორჭმულნი჻ სთამაშობდით჻ ჩვენ჻ მტირალნი჻ ღაწვთა჻ ვბანდით჻ რა჻ მონანი჻ შესაპყრობლად჻ მომწიენით჻ გაგულვანდით჻ აწ჻ ვეჭვ჻ რომე჻ ჩემად჻ ნაცვლად჻ თანა჻ მკვდართა჻ მიიტანდით჻
315. მოვიხედე჻ მომეწია჻ რა჻ პატრონი჻ შენი჻ ვნახე჻ ხელმწიფობით჻ შემებრალნეს჻ ამად჻ ხელი჻ არ჻ შევახე჻ თვალთა჻ წინა჻ გამოვექეც჻ მეტი჻ არა჻ შევუზრახე჻ ჩემი჻ ცხენი჻ უჩინოს჻ ჰგავს჻ სხვასა჻ რამც჻ ვასახე჻
316. კაცმან჻ ვერ჻ ასწრას჻ თვალისა჻ დაფახვა჻ დაწამწამება჻ მას჻ გავექცევი჻ ვისგანცა჻ ჩემი჻ არას჻ ვსცნა჻ ამება჻ მათ჻ ქურდთა჻ მიღმა჻ გამეგო჻ მე჻ არას჻ არ჻ შეწამება჻ ავად჻ ჰშვენოდა჻ მორევნა჻ და჻ ჩემი჻ დათამამება჻
317. აწ჻ ვაშად჻ მოხვე჻ მეამა჻ ნახვა჻ შენისა჻ პირისა჻ ტანად჻ სარო჻ და჻ პირად჻ მზე჻ მამაცად჻ მზგავსი჻ გმირისა჻ მაგრა჻ გარჯილხარ჻ არა჻ ხარ჻ გარდაუხდელი჻ ჭირისა჻ ძნელია჻ პოვნა჻ კაცისა჻ ღმრთივ჻ ზეცით჻ განაწირისა჻