... (ქუთაისური ხელნაწერი 8)
236. შევე ფიცხლად[.......................................................] ასსამოცი[.................................................................] წამომყუა[....................................................................] ზღ[................................................................................]
237. [.........................................… ]მით გამოვე ზღვისა პირსა [.................................................................…]არც ვაზირსა [...........................................................................…]ა ჭირსა [......................................................................…] განაწირსა
238. [...........................................................… ]ონანი [… .................................................................]ანი [......................................................................…]ნი [...................................................................................]
239. ზახილი მესმა შევხედენ მოყმე ამ[.................................…] შემოირბევდა ზღვის პირპირ მას[......................................…] ხრმლისა ნატეხი დასვრილი [….............................................] მტერთა ექადდა წყრებ[…........................................................]
240. ზედა ჯდა შავსა[.............................................] მართ ვითა ქარ[...........................................…] მონა მი[..........................................................…] […..........................................................................]
241. [.............................................]გარდავხდეთ ძირსა ხეთასა [..........................................................]გი მახვილთა კვეთასა [........................................................................]სნი მამაძეთასა [............................................................................] სინაზეთასა
242. [......................................................] შეუხუივნა [....................................................................]ივნა [........................................................................]ნა […........................................................................]
243. ამა ყმამან შემიკვეთა გული მისკე მიმიბრუნდა მოვახსენე აჩქარება შენი ყოლა არად უნდა მეცა თანა წამოგყვები დაიხოცნენ იგი მუნ და ჩვენ ორთავე მეომარი განაღამცა შეგვიძრწუნდა
244. ესეცა უთხარ ამბავი ჩემი არ გაგეგონების უფრორე წყნარად გიამბობ თუ ჟამი ჩვენ გვექონების მან მითხრა ლხინი საჩემო მაგას რა შეეწონების დღედ სიკვდილადმდის სიცოცხლე შენ ჩემი დაგემონების
245. მივედით მისსა ქალაქსა ტურფასა მაგრა ცოტასა გამოეგებნეს ლაშქარნი ისხემდეს მისთვის ოტასა პირსა იხოკდეს გაჰყრიდეს ნახოკსა ვით ნაფოტასა ეხვეოდიან ჰკოცნიდეს ხრმალსა და სალტეკოტასა
246. კვლა მოვეწონე ვეტურფე მე მისი გარდნაკიდარი შემასხემდიან ქებასა მზეო ხარ ჩვენთვის ი დარი მივედით ვნახეთ ქალაქი მისი ტურფა და მდიდარი ყველასა ტანსა ემოსა ზარქაში განაზიდარი
აქა შველა ტარიელისაგან ფრიდონისი და გამარჯვება მათგან მათ მეომერზედ
247. მოსჯობდა ომი შეეძლო ხმარება ცხენაბჯარისა დავჰკაზმეთ ნავი კატარღა და რიცხვი სპათა ჯარისა კაცი ხმდა მისთა მჭვრეტთათვის ღონემცა ეაჯა რისა აწ გითხრა ომი მოყმისა მებრძოლთა დამსაჯარისა
248. მათი მესმა დაპირება ჩაბალახთა ჩამობურვა ნავი წინა მომეგება არა ვიცი იყო თუ რვა ფიცხლა ზედა შევეჯახე მათ დაიწყეს ამოდ ცურვა ქუსლი შევეც დავუქცივე დაიზახნეს დიაცურ ვა
249. კულავ სხვასა მიველ მოვჰკიდე ხელი ნავისა ბაგესა ზღვასა დავანთქენ დავჰხოცე ომიმცა რაღა აგესა სხვანი გამექცეს მიმართეს მათ მათსა საქულბაგესა ვინცა მიჭვრეტდის უკვირდა მაქებდეს არ მაძაგესა
250. ზღვა გავიარეთ გავედით შემოგვიტიეს ცხენია კვლა შევიბენით შეიქნნეს ომისა სიმარცხენია მუნ მომეწონა ფრიდონის სიქველესიმკიცხენია იბრძვის ლომი და პირად მზე იგი ალვისაც ხენია
251. თვით ორნივე ბიძაძენი მისნი ხმრლითა ჩამოყარნა ხელნი წმიდად დაეკვეთეს იგი ასრე ასაპყარნა მოიტანნა მხარდაკრულნი ერთმან ორნი არ დაყარნა მათნი ყმანი გაამტირლნა მისნი სპანი ამაყარნა
252. მათნი გაგუექცეს ლაშქარნი ვეცენით გაცავფანტენით ფიცხლად წაუღეთ ქალაქი არ თავნი გავაზანტენით ქვითა დავლეწეთ წვივები ჩვენ იგი გავაანტენით მომკალით ლარი დავლიოთ ან აკიდებით ან ტენით
253. ფრიდონ ნახნა საჭურჭლენი და ბეჭედნი მისნი დასხნა თვით ორნივე ბიძის ძენი დაპყრობილნი წამოასხნა მისთა ნაცვლად სისხლნი მათნი მოღვარნა და ველთა ასხნა ჩემი თქვეს თუ ღმერთსა მადლი ვინ ალვისა ხენი ასხნა
254. მივედით მოქალაქეთა ზარი ჩნდა რომე ზმიდიან აჯათა მქნელნი მჭვრეტელთა გულსა მუნ დააბმიდიან მე და ნურადინს ყველანი ქებასა შეგვასხმიდიან გვითხრობდეს მკლავთა თქვენთაგან ჯერთ მათნი სისხლნი მიდიან
