... (Q-1335), XVIII ს.

1791. ესმა ჰინდოთა მეფესა სენთაგან დამძიმებულსა ემატა სევდა სევდასა აღარ ნეტარძი ებულსა ბრძანა თუ მიყო სოფელმან მისგან არ გახარებულსა დამმწარდა სიტკბო სოფლისა მე ასრე გაგონებულსა

1792. მომკალ ვინცა ვინ ჩემს უფრო ამ სოფლისაგან ჩიოდეს დამერთო სევდა სევდასა გარდმიწყდეს ნეტარძი ოდეს მაშინ რად არა შემკადრეს ღაწუნი როს გაილილვოდეს მას მიგაჰვს ყვავილნი დაჭნეს ფურცელნი შთამოსცუიოდეს

1793. მსგავსად იზრახნა ტარიელ არ ჰგუანდა გახარებულსა კაცი გაგზავნა ყოველგნით ბრძანება მისცა რებულსა ფიცხლა მოდითო გიბრძანებ ლაშქართა შემოკრებულსა აწ გნუკევ ომსა ფიცხელსა მათთვის არ დაზარებულსა

1794. წამს შეიყარნეს ჰინდონი ლაშქართა უთუვალავითა ცხენ კეთილ აბჯარ სრულობით მინდორთა მოსარწყავითა დროშითა მრავალ ფერითა მეფისა წითელ შავითა ჴრმლებითა ჰინდოურითა კარგითა ნაკაზმავითა

1795. მთა იყო მეტად მაღალი შუა ჰინდოთა თემისა იქი დგას მეფე ხუარაზმთა მფლობელი ლაშქართ ზემისა მთას აქათ იდგეს ჰინდონი მსგავსი ფუტკართა რემისა ომსა ხუალისსა ასკვნიან გესმის სიტყვისა ჩემისა

1796. წინ მოეგებნეს ჰინდონი ხუარაზმშს ქოს ტაბლაკებითა მალითა ტაიჭებითა გულ მედგრად სარაკებითა პილოთა მეომრებითა ჩარხ ნავაქ ზანდუკებითა რაზმითა მრავალ კეცითა ჴევთაცა გავაკებითა

1797. ცისკრად ჰკრეს ქოსთა დაბდაბთა ორთა ქიშვათა მეფეთა ჰინდოთა და ხუარაზმელთა მედგრდა სისხლისა მჩქეფეთა შეუტივნეს და შეიბნეს წყლულთა სცნობ სიიეფეთა მათ სპათა ვერა ნახვიდი ღიმილით ვარდთა მკრეფეთა

1798. ხუარაზმშ ასრე შეუტივნა ვით მწყაზარი თეთრი ქორი მრავალ კეცი ტევრი იდგა და გატეხა რაზმი ორი ცხენ კაცისა დანახოცი ყველგან იდგა გორის გორი თავნი დარჩეს დიდებულნი დახოცილნი ორგნით სწორი

1799. ხუარაზმშაჰ ვითა შეიბა არათ არათ არ გაგეგონების შუბითა ჴრმლითა ლახტითა ისრითა მოგეწონებია თუ ნახავ მისთა ნაკრავთა საამ როსტომ გეგონების ასრე ჴამს ვინცა საომრად ჴრმალ შუბი დაიგონების

1800. მედგრად იბრძოდეს ჰინდონი ლაშქარნი უჴელმწიფონი დია დაჴოცეს ორთავე ჩაბალახ ჯაჭუ უქაფონი ომსა ნაწუართნი ჩაუქნი ტურფანი სანაყოფონი ბოლოდ ჰინდონი გაიქცნეს ხანსა არ დასაყოფონი

1801. ხუარაზმშას სპანი უკანა მისდევენ გამარჯუებულნი ჩამოჰყრიდიან ჰჴოცდიან ამაყნი ალაღებულნი გაჴდეს ჰინდოთა მინდორნი სისხლითა გაწითლებულნი ცეცხლებრ მოექცნეს ჰინდოთა იგ სპანი გამეხებულნი

1802. გააქცივნეს ამოსწყვიტნეს ერთი ორთა ვერა სჯობდეს ვისცა უნდა იშოვებდეს სჭრიდეს ჰჴოცდეს ალაფობდეს ხუეწა იყო მუდარობა სიცოცხლესა იაჯობდეს ვინცა ღონე მოიძივის დამალვასა ვერა სთმობდეს

1803. გაიმარჯვა ხუარაზმელმან იქნა მისი გაგებული იხარებს მეფე მორჭმული გული აქვს გალ[ო]მებული იშოვეს მრავლად ლაშქართა კვლა მივა გამეხებული ცხენი ყველაი ნაკაზმი ალაფი ალაღებული

1804. ტარიელ წინა მივიდეს ჰინდონი ჴრმალ დალეწილნი გაქცეულ გარდახუეწილნი შიშითა გაწბილებულნი აბჯარ ახდილნი დაძრცუილნი ტან სარო შემოფრეწილნი ცხენ დადგომილნი მტირალნი დაგლეჯილ პირ დახოჭილნი

1805. ტარიელ იწვა სენთაგან დავარდნილ გულ ნაცემული აწ ახლა გაჴდა მართ ასრე ვით გულსა დანაცემული რა ესმა ასრე ეწყინა ვითა ასპიტთა ცემული ლხინი მოსძულდა არ უჩნდა ჩანგ ბარბით დანა ცემული

1806. მივიდეს გარე მოადგეს ყუელგან ციხეთა გარეთა ებრძვიან ცეცხლსა უდებენ მოაოჴრებდეს არეთა ჰჴოცდეს სწვიდეს და არღუევდეს ცრემლთა ადენდეს მწარეთა აჯა არ გამოუღიან არად არ მემუდარეთა

1807. გარეთ ყველანი წაუხუნა ციხეთა სიმაგრენია მათ უზენაროდ მიეპყრნეს მიკვირდეს სიმედგრანი ერთ წლამდინ იყვნეს ჰინდოეთს ვაკედ ქნეს კლდე და ღრენია მერმე წავიდეს სავსენი სიცილით მომღერალნია

ტარიელისაგან კაცის გაგზავნა ავთანდილსთან და ფრიდონსთან

1808. რად არ გასინჯავთ სოფელსა სჭირს გარე შიგან ჭრელობა მისცემს კვლა ზოგჯერ სევდასა არა აქვს გაუყრელობა გამართავს რაცა სწადიან მისი წესია ტრელობა ტარიელ თუალნი აჰმართნა ჰკლავს გულსა დანამჭრელობა

1809. ნესტადარეჯანის წამთათ ბუქისა ფიფქმან დამზრომმან მობრუნდა ჰკითხეს მზემ მორჩმან ტურფამან ტანად სარომან დაუყუნა მისმან ელვამან ტარიელს პირ უმთუარომან ნუ ივნებ ლომო ლომთაო რა ქნა წყეულმან ჟამ დრომან