1770. ნესტ჻ დარეჯანის჻ წამწამთა჻ ბუქისა჻ ფიფქმან჻ დამმზრომან჻ მობრუნდა჻ ჰკითხეს჻ მზემ჻ მორჩმან჻ ტურფამან჻ ტანად჻ სარომან჻ დაუყვნა჻ მისმან჻ ელვამან჻ ტარიელს჻ პირ჻ უმთვარომან჻ ნუ჻ ივნებ჻ ლომო჻ ლომთაო჻ რა჻ ქნა჻ წყეულმან჻ ჟამ჻ დრომან჻
1771. ჯავრნი჻ ხვარაზმთა჻ ჩვენზედა჻ მით჻ გარეშემო჻ გუბია჻ ჩვენზედა჻ სპანი჻ იხმარნა჻ რაცა჻ ალამი჻ უბია჻ ვიხმენ჻ ძმადფიცნი჻ არაბთათ჻ მათი჻ აბჯარი჻ სუბია჻ ავთანდილს჻ ფრიდონს჻ სურვილი჻ ჰკლავს჻ ჩვენთვის჻ თვალთათ჻ გუბია჻
1772. ტარიელ჻ ორთა჻ სენთაგან჻ მეტადღა჻ დაჭმუნვებულმან჻ მტერთაგან჻ ამოსწყვეტილმან჻ უსახოდ჻ შეჭირვებულმან჻ არაბეთს჻ კაცი჻ გაგზავნა჻ მტირალმან჻ მიჭირვებულმან჻ ავთანდილს჻ წვრილად჻ აცნობა჻ უღუნოდ჻ დაჭირვებულმან჻
1773. რასაცა჻ პირველ჻ სენი჻ სჭირდა჻ ყველა჻ წვრილად჻ მიუწერა჻ მერმე჻ რაგვარ჻ ხვარაზმელთა჻ მათთვის჻ ძაძა჻ შეეწერა჻ ვით჻ ერბივნეს჻ ვით჻ ეხოცნეს჻ ვით჻ ქალაქი჻ მოემტვერა჻ ვით჻ სოფელი჻ მუხთალია჻ იგი჻ მეცა჻ დამემტერა჻
1774. გვერდსა჻ მიისვეს჻ მწერალი჻ მთქმელ჻ გამამრჩევი჻ ენათა჻ ტარიელ჻ ნესტან჻ დარეჯან჻ ხმა჻ ტკბილი჻ მოუსმენათა჻ რა჻ გაათავეს჻ წერითა჻ წიგნი჻ ხელთ჻ მისცეს჻ მონათა჻ წადით჻ მიართვით჻ ავთანდილს჻ ჩვენთვის჻ ცრემლ჻ დამადენეთა჻
1775. კულავ჻ ფრიდონისას჻ გაგზავნეს჻ სხვა჻ კაცი჻ ერთი჻ ნავითა჻ მასცა჻ აცნობეს჻ სოფლისა჻ სიცრუვე჻ საბრუნავითა჻ სენთა჻ და჻ ხვარაზმელთაგან჻ ოდენ჻ ვარ჻ საფშვინევითა჻ მტირალი჻ სისხლის჻ ცრემლითა჻ დამხობით჻ საკრინავითა჻
1776. აწ჻ ვაითა჻ გვმართებს჻ გმირთა჻ და჻ ჩემთა჻ ფიცისა჻ ძმობილთა჻ აგრე჻ გაფიცხდით჻ საშველად჻ გაწვევთ჻ სასწრაფოდ჻ ხმობილთა჻ თქვენთა჻ ლაშქართა჻ იმედსა჻ ვართ჻ ქვისებრ჻ დაულბობილთა჻ ომსა჻ ნაწვართთა჻ ჩაუქთა჻ მებრძოლთა჻ რაზმთა჻ წყობილთა჻
1777. არაბთ჻ მეფე჻ მორჭმულია჻ იყო჻ მცილე჻ მისი჻ ვინა჻ იმღერა჻ და჻ იხარებდა჻ მოგოსნები჻ უსხდა჻ წინა჻ ჩანგთა჻ ჰკრიან჻ აწყობდიან჻ პირ჻ მთვარენი჻ ვართ჻ და჻ მინა჻ გავიდის჻ და჻ ნადირობდის჻ კვლა჻ მობრუნდეს჻ იყვის჻ შინა჻
1778. იბურთის჻ და჻ ითამაშის჻ და჻ თინათინს჻ თანა჻ დაჯდის჻ ეს჻ სოფელი჻ იამოვნის჻ საწუთროსა჻ დაუწყნარდის჻ ყელსა჻ ბროლსა჻ შვენებანი჻ მას჻ ელვანი჻ გარ჻ უვარდის჻ ერთგან჻ სხდიან჻ ტახტსა჻ ზედან჻ მათ჻ ბაგეთათ჻ ვარდი჻ ვარდის჻
1779. სმაჭამა჻ და჻ ნადიმობა჻ მსგეფსსა჻ ერთსა჻ გაისვენა჻ ელვამან჻ და჻ შვენებამა჻ მათმან჻ ერთსა჻ დააშვენა჻ მომღერალთა჻ მათ჻ წინაშე჻ არაოდეს჻ მოასვენა჻ მე჻ ვერ჻ ვიტყვი჻ რაცა჻ სჭირდა჻ ბევრი჻ უნდა჻ ქებად჻ ენა჻
1780. რა჻ გარდახდა჻ გამოვიდა჻ ჟამი჻ რამე჻ ღამე჻ დღენი჻ მოციქული჻ შარას჻ გრძელსა჻ მოამოკლებს჻ ირჩევს჻ ცხენი჻ გაგზავნილნი჻ რა჻ მივიდეს჻ ნახეს჻ მორჩი჻ ალვის჻ ხენი჻ რა჻ ავთანდილს჻ მოახსენეს჻ ატირდა჻ და჻ უთქვნა჻ ზნენი჻
1781. კულავე჻ ჰკადრეს჻ თქვენ჻ მორჭმულნო჻ და჻ აქებდეს჻ ხელმწიფესა჻ მოახსენეს჻ დიდებულო჻ შენ჻ ტურფაო჻ მაღლად჻ მხედსა჻ შენ჻ გაქვს჻ ყოვლი჻ დიდებანი჻ მორჭმულსა჻ და჻ კარგად჻ მქნესა჻ ხვარაზმელთა჻ ჰინდოთ჻ ზედა჻ ჰკლვიდა჻ სევდა჻ ტარიელსა჻
1782. რა჻ ავთანდილს჻ ფრიდონს჻ ესმა჻ ჰინდოთ჻ ესე჻ საწყინარი჻ გულსა჻ ასრე჻ ლახვრად჻ ეცა჻ მართ჻ დაესო჻ აწვე჻ ნარი჻ თქვეს჻ გავხედით჻ საწუთროსა჻ არას჻ კარგასა჻ მოუბნარი჻ აქანამდის჻ მხიარულნი჻ ვტირთ჻ აღარას჻ მოცინარი჻
1783. ავთანდილ჻ სულთქვამს჻ ოხვრიდა჻ მოჰქონდა჻ ტარიელობა჻ მასთანა჻ ყველა჻ სწორ჻ იყვის჻ დგომა჻ გაჭრა჻ და჻ ხელობა჻ უკვირდა჻ მკლავთა჻ დადრეკა჻ უსახროდ჻ მათი჻ ქველობა჻ სჭირს჻ და჻ სოფელი჻ არ჻ იკლებს჻ გულს჻ ლახვარი჻ მჭრელობა჻
1784. მართ჻ ავთანდილს჻ ვით჻ ეწყინა჻ ვინმცა჻ ჰკადრა჻ ვინ჻ არ჻ ღირსნი჻ ყველა჻ წვრილად჻ მოიკითხა჻ ვით჻ ნაქმარნი჻ ხვარაზმისნი჻ უბრძანა჻ და჻ შემოხედნა჻ დიდებულნი჻ სპანი჻ მისნი჻ აწ჻ ტარიელს჻ ვმსახუროთო჻ ვართ჻ მონანი჻ ყმათა჻ ყმისნი჻
1785. თუითო჻ კაცი჻ ერთმანერთსა჻ გაუგზავნეს჻ არ჻ დავსწბეთა჻ ჰინდოთა჻ და჻ ტარიელის჻ საქმისათვის჻ გვინდა჻ ფეთა჻ პაემანი჻ შეუკვეთეს჻ დროთა჻ ხანთა჻ არ჻ დავსცდეთა჻ ერთმანერთის჻ შველისა჻ და჻ ნახვისათვის჻ მოსწრაფეთა჻
1786. აწ჻ ავთანდილ჻ ფრიდონს჻ კაცი჻ გაუგზავნა჻ გაემართნეს჻ ოცდათ჻ დღე჻ შიგ჻ შეიყარნეს჻ იარაღნი჻ მოიმართნეს჻ მუნ჻ დროშანი჻ ვერ჻ დავთვალენ჻ რომე჻ იმათ჻ აემართნეს჻ მათ჻ ორთავე჻ ხელმწიფეთა჻ პირნი჻ მზეებრ჻ იწაღმართნეს჻
1787. მათ჻ ორთავე჻ ხელმწიფეთა჻ სრულად჻ მათთა჻ სამეფოთა჻ აქიმები჻ დაარჩივეს჻ თემთა჻ კარგთა჻ სამყოფოთა჻ წამოვიდეს჻ რაზმ჻ წყობილნ჻ ი჻ გზათა჻ ლევენ჻ სასწრაფოთა჻ მოისმენდი჻ ხმათა჻ მათთა჻ საბუკტაბლაკ჻ სადაფოთა჻
1788. ჰინდოეთს჻ მივლენ჻ ნავითა჻ გამართეს჻ სამუნაოთა჻ სრულნი჻ აბჯრითა჻ მოსილნი჻ ხვარაზმშის჻ საბრუნაოთა჻ სწრაფად჻ დალევენ჻ შარათა჻ წყალთა჻ და჻ მათ჻ უნაოთა჻ ხვარაზმს჻ დასთრიან჻ საფლავთა჻ სატირლად჻ საზრუნაოთა჻