39. ავთანდილ჻ იყო჻ სპასპეტი჻ ძე჻ ამირსპასალარისა჻ საროსა჻ მჯობი჻ ნაზარდი჻ მსგავსი჻ მზისა჻ და჻ მთვარისა჻ ჯერ჻ უწვერული჻ სადარო჻ ბროლმინა჻ საცნობარისა჻ მას჻ თინათინის჻ შვენება჻ ჰკლევდის჻ წამწამთა჻ ჯარისა჻
40. გულსა჻ მისსა჻ მიჯნურობა჻ მისი჻ ჰქონდა჻ დამალულად჻ რა჻ მოშორდის჻ ვერ჻ მჭვრეტელმან჻ ვარდი჻ შექნის჻ ფერნაკლულად჻ ნახის჻ ცეცხლი჻ გაუახლდის჻ წყლული჻ გახდის჻ უფრო჻ წყლულად჻ საბრალოა჻ სიყვარული჻ კაცსა჻ შეიქმს჻ გულმოკლულად჻
41. რა჻ მეფეთ჻ დასუა჻ მეფემან჻ ბრძანა჻ მისისა჻ ქალისა჻ ავთანდილს჻ მიხვდა჻ სიამე჻ ვსება჻ სჭირს჻ მი჻ სოქ჻ ალისა჻ თქვა჻ ზედაზედა჻ მომხვდების჻ ნახვა჻ მის჻ ბროლფიქალისა჻ ნუთუ჻ ვით჻ ვპოვო჻ წამალი჻ მე჻ ჩემი჻ ფერგამქრქალისა჻
42. ავთანდილს჻ მისით჻ შორს჻ ყოფით჻ შეეკრა჻ თვალნი჻ ბლეტითა჻ იამა჻ ქალის჻ მეფობა჻ სიხარულითა჻ მეტითა჻ იტყვის჻ ხანდახან჻ საუბრად჻ მივალ჻ გულითა჻ რეტითა჻ კვლა჻ ზედა჻ ზედა჻ შევხედავ჻ ვალხინებ჻ თვალთა჻ ჭვრეტითა჻
43. არაბეთს჻ გასცა჻ ბრძანება჻ დიდმან჻ არაბთა჻ მფლობელმან჻ თინათინ჻ ჩემი჻ ხელმწიფედ჻ დავსვი჻ მე჻ მისმან჻ მშობელმან჻ მან჻ გაანათლნეს჻ ყოველნი჻ ვით჻ მზემან჻ მანათობელმან჻ მოდით჻ და჻ ნახეთ჻ ყოველმან჻ შემსხმელმან჻ შემამკობელმან჻
44. მოვიდეს჻ სრულნი჻ არაბნი჻ ჯარი჻ განმრავლდა჻ ხასისა჻ ავთანდილ჻ პირმზე჻ სპასპეტი჻ ლაშქრისა჻ ბევრათასისა჻ ვაზირი჻ სოგრატ჻ მოახლე჻ მეფისა჻ დასთა჻ დასისა჻ მათ჻ რომე჻ დადგეს჻ საჯდომი჻ თქვეს჻ უთქმელია჻ ფასისა჻
45. თინათინ჻ მიჰყავს჻ მამასა჻ პირითა჻ მით჻ ნათელითა჻ დასვა჻ და჻ თავსა჻ გვირგვინი჻ დასდგა჻ თავისა჻ ხელითა჻ მისცა჻ სკიპტრა჻ და჻ შემოსა჻ მეფეთა჻ სამოსელითა჻ ქალი჻ მზებრ჻ სჭვრეტს჻ ყოველთა჻ ცნობითა჻ ბრძნად჻ მხედველითა჻
46. მამისა჻ ტახტსა჻ საჯდომად჻ თავი჻ არ჻ ეღირსებოდა჻ ამად჻ ტირს჻ ბაღი჻ ვარდისა჻ ცრემლითა჻ აივსებოდა჻ მეფე჻ სწვრთის჻ მამა჻ ყოველი჻ ძისაგან჻ ითავსებოდა჻ ამისად჻ ქმნამდის჻ დამწველი჻ ცეცხლი჻ არ჻ დამევსებოდა჻
47. უბრძანა჻ ნუ჻ სტირ჻ ასულო჻ ისმინე჻ ჩემი჻ თხრობილი჻ დღეს჻ შენ჻ ხარ჻ მეფე჻ არაბეთს჻ ჩემგან჻ ხელმწიფედ჻ ხმობილი჻ აქათგან჻ ესე჻ სამეფო჻ მართ჻ შენია჻ მონდობილი჻ ხარმცა჻ ბრძნად჻ მქმნელი჻ საქმისა჻ იყავ჻ წყნარი჻ და჻ ცნობილი჻
48. მერმე჻ მოვიდნეს჻ ლაშქარნი჻ მის჻ მზისა჻ დამლოცველია჻ რომე჻ აივსო჻ სრულობით჻ მინდორი჻ მთა჻ და჻ ველია჻ პირველად჻ წადგა჻ ავთანდილ჻ სოგრატ჻ მას჻ თანა჻ მვლელია჻ გარდააყარეს჻ გუარი჻ სთქვა჻ ნიჩბით჻ დასაგველია჻
49. ვარდთა჻ და჻ ნეხვთა჻ ვინათგან჻ მზე჻ სწორად჻ მოეფინების჻ დიდთა჻ და჻ წვრილთა჻ წყალობა჻ შენცა჻ ნუ჻ მოგეწყინების჻ უხვი჻ ახსნილსა჻ დააბამს჻ იგი჻ თვით჻ ების჻ ვინ჻ ების჻ უხვად჻ გასცემდი჻ ზღვათაცა჻ შესდის჻ და჻ გაედინების჻
50. მეფეთა჻ შიგან჻ სიუხვე჻ ვით჻ ედემს჻ ალვა჻ რგულია჻ უხვსა჻ მორჩილობს჻ ყოველი჻ იგინიც჻ ვინ჻ ორგულია჻ სმაჭამა჻ დიდად჻ შესარგი჻ დება჻ რა჻ სავარგულია჻ რასაცა჻ გასცემ჻ ჩვენია჻ რას჻ არა჻ დაკარგულია჻
51. ამა჻ მამისა჻ სწავლასა჻ ქალი჻ ბრძნად჻ მოისმინებდა჻ ყურსა჻ უპყრობდა჻ ისმენდა჻ წვრთასა჻ არ჻ მოიწყინებდა჻ მეფე჻ სმასა჻ და჻ მღერასა჻ იქს჻ მეტად჻ მოილხინებდა჻ თინათინ჻ მზესა჻ სწუნობდა჻ მაგრა჻ მზე჻ თინათინებდა჻
52. რა჻ გადიდა჻ ნადიმობა჻ დაატკბობდეს჻ ჩანგი჻ ხმათა჻ მათ჻ ტურფათ჻ სანახავად჻ ჯარი჻ მოდგის჻ ბანის჻ ბანსა჻ ბულბული჻ და჻ იადონი჻ იზახოდეს჻ მულღანზარსა჻ თავის჻ მსმელთა჻ დავლიოთო჻ ძალი჻ მისცეს჻ ღვინის჻ სმასა჻
53. მოიხმო჻ მისი჻ გამზრდელი჻ ერთგული჻ ნაერთგულევი჻ უბრძანა჻ ჩემი჻ საჭურჭლე჻ შენგან჻ დანაბეჭდულევი჻ მომართვი჻ ჩემი჻ ყველაი჻ ჩემი჻ ნაუფლისწულევი჻ მოართვეს჻ გასცა჻ უზომო჻ უანგარიშო჻ ულევი჻
54. მას჻ დღე჻ გასცემს჻ ყველაკასა჻ სივაჟისა჻ მოგებულსა჻ რომე჻ სრულად჻ ამოაგებს჻ მცირესა჻ და჻ დიდებულსა჻ მერმე჻ ბრძანა჻ ვიქმ჻ საქმესა჻ მამისაგან჻ სწავლებულსა჻ ჩემსა჻ ნუვინ჻ ნუ჻ დამალავთ჻ საჭურჭლესა჻ დადებულსა჻
55. უბრძანა჻ წადით჻ გახსენით჻ რაცა჻ სად჻ საჭურჭლენია჻ ამილახორო჻ მოასხით჻ რემა჻ ჯოგი჻ და჻ ცხენია჻ მოიღეს჻ გასცა჻ უზომო჻ სიუხვე჻ არ჻ მოსწყენია჻ ლარსა჻ ხვეტდიან჻ ლაშქარნი჻ მართ჻ ვითა჻ მეკობრენია჻
56. ალაფობდეს჻ საჭურჭლესა჻ მისსა჻ ვითა჻ ნათურქალსა჻ მას჻ ტაიჭსა჻ არაბულსა჻ ქვენაბამსა჻ ნასუქალსა჻ რომე჻ ჰგვანდა჻ სიუხვითა჻ ბუქსა჻ ზეცით჻ ნაბუქალსა჻ რა჻ დაარჩენს჻ ცალიერსა჻ არ჻ ყმასა჻ და჻ არცა჻ ქალსა჻
57. მის჻ ჯარისა჻ სიხარული჻ მე჻ გიამბო჻ ამად჻ კიდე჻ რა჻ გარდახდა჻ ოდენ჻ ჭამა჻ ხელმწიფემან჻ თავი჻ ჰკიდა჻ ავთანდილ჻ და჻ სოგრატ჻ ჰკვირან჻ ნეტარ჻ რა჻ ვთქვათ჻ წაეკიდა჻ საჭურჭლეთა჻ გარდაგება჻ დაუმძიმდა჻ მეტად჻ კიდა჻
58. თავსა჻ ზის჻ პირმზე჻ ავთანდილ჻ მჭვრეტთაგან჻ მოსანდომია჻ სპათა჻ სპასპეტი჻ ჩაუქი჻ ვითა჻ ვეფხი჻ და჻ ლომია჻ ვაზირი჻ ბერი჻ სოგრატი჻ თვით჻ მასთანავე჻ მჯდომია჻ თქვეს჻ თუ჻ რა჻ უმძიმს჻ მეფესა჻ ანუ჻ რად჻ ფერი჻ ჰკრთომია჻