... (Q-1369), 1823 წ.
451. საჭურჭლენი გარდავნახენ თავის თავის კიდის კიდე უცხო ფერთა საჭურჭლეთა დავშვრები თუ მოვსთვალვიდე ერთგან ვნახე საკვირველი ყაბაჩა და ერთი რიდე თუმცა ნახენ სახელისა ცოდნასაცა ინატრიდე
452. ვერა შევიგენ რა იყო ანუ ნაქმარი რაულად ვისცა ვუჩვენი უკვირდის ღმრთისაგან თქვის სასწაულად არცა ლარულად ჰგებოდა მას ქსელი არ ორხაულად სიმტკიცე ჰგვანდა ნაჭედსა ვთქჳ ცეცხლთა შენართაულად
453. იგი საძღვნოდ მისად დავხსენ ვისი შუქი მანათობდა მეფისათვის დავარჩივე საარმაღნოდ რაცა სჯობდა ჯორაქლემი ათჯერ ასი ყველაკაი წვივმაგრობდა ატვირთული გავუგზავნე ამბავსაცა კარგსა ცნობდა
წიგნი ტარიელისი ინდოთ მეფის წინაშე ოდეს გაიმარჯვა ხატაველთა ზედა
454. წიგნი დავსწერე მეფეო სვემცაა თქვენი სვიანად მე ხატაელთა მიმუხტლეს თუცა მათ ეცა ზიანად ჩემი ამბავი დასტური ამად გაცნობე გვიანად მეფე შევიპყარ მოგივალ მე ალაფიანტყვიანად
455. რა ყველაჲ დავიურვე ხატაეთით გავემგზავრე წამოვიხვენ საჭურჭლენი სახელმწიფო დავიავრე ვერ მოვეყავ აქლემითა აზავრები ვააზავრე მოვირჭვენ და მოვივლინე რაცა მწადდა აგრე ვყავრე
456. ხატაეთისა ხელმწიფე მომყვანდა შეპყრობილია ინდოეთს მიველ მეგება ჩემი გამზრდელი ტკბილია რა ქება მითხრა არ ითქმის ჩემგან სათქმელად წბილია ხელი გამიხსნა შემომკრა მან სახვეველი ლბილია
457. დგანან ტურფანი კარავნი მოედანს ჩამოდგომილსა საუბრისა და ჭვრეტისა ჩემისა მას მონდომილსა მას დღესა ედვა ნადიმი მას შიგან გარდახდომილსა მიალერსებდა მიჭვრეტდა წინაშე ახლოს ჯდომილსა
458. მას ღამით ვსხედით ნადიმად მუნ ამოდ გავიხარენით დილასა ქალაქს შევედით მოედნით ავიყარენით მეფემან ბრძანა «ლაშქარნი უჴმენით შემოჯარენით დღეს ხატაელი მიჩვენეთ ტყვენიცა შემომგვარენით
459. რამაზ მეფე შეპყრობილი მას წინაშე მოვიყვანე ტკბილად ნახა ხელმწიფემან ვითა შვილი სააკვანე ორგული და მოღალატე ნამსახურსა დავაგვანე ესე არის მამაცისა მეტისმეტი სიგულვანე
460. მას მეფესა ხატაელსა უმასპინძლა უალერსა ჟამიერად უბრძანებდის საუბარსა მათსა ფერსა ცისკრად მიხმეს მიბრძანებდეს მე სიტყუასა ლმობიერსა «შეუნდობო ხატაელსა მას აქამდის შენამტერსა
461. მე ვკადრე «ღმერთი ვინათგან შეუნდობს შეცოდებულსა უყავით თქვენცა წყალობა მას ღონეგაცუდებულსა რამაზს უბრძანებს «იცოდი გაგზავნით შეწყალებულსა მაგრა ნუ გნახავთ კულავცაღა ჩვენს წინა გაწბილებულსა
462. ხარაჯი დასდვეს შეჰკვეთეს დრაჰკანი ასჯერ ასია კულავ ხატაური მრავალი სხუა სტავრა სხუა ატლასია მერმე ყველანი დამოსა იგი და მისი ხასია შეწყალებული გაგზავნა უყო რისხვისა ფასია
463. ხატაელმან დაუმადლა დადრკა მდაბლად ეთაყვანა მოახსენა «ორგულობა თქვენი ღმერთმან შემანანა თუღა ოდეს შეღაგცოდო მაშინ მომკალ მემცა განა წავიდა და ყველაკაი მისი თანა წაიტანა
464. მოვიდა კაცი მეფისა ცისკრობს არ დანაღამია ებრძანა «შენგან გაყრივარ მას აქათ თვეო სამია მინდორს მოკლული ისრითა ნადირი არ მიჭამია არ დამაშვრალ ხარ წამოდი თუცა დაშრომის ჟამია
465. შევეკაზმე დარბაზს მიველ დამხვდა ჯარი ავაზისა შავარდნითა სავსე იყო სრულად არე დარბაზისა მეფე ქვე ჯდა შეკაზმული შვენებითა მსგავსი მზისა გაეხარნეს მისვლა ჩემი ტურფისა და ლამაზისა
466. იდუმალ ცოლსა ეუბნა მართ ჩემგან უცოდნელია «ომით მოსრული ტარიელ საჭვრეტად სასურველია მან გაანათლოს მჭვრეტელთა გული რაზომცა ბნელია რაცა დაგვედრო საქმნელად ქმენ არა საზოზღნელია
467. «აწ მითქუამს საქმე უშენო შენცა ცან ესე მცნებული რათგან ქალია სამეფოდ ჩვენგანვე სახელდებული ვინცაღა ნახავს აწ ნახოს აჰა დღე ედემს ხლებული გვერდცა დაისვი ორნივე სრას დამხვდით მოვალ შვებული
468. მოვინადირეთ მინდორი ძირი მთისა და გორისა იყო სიმრავლე ძაღლისა შავარდნისა და ქორისა ადრე დავბრუნდით ვიარეთ არ ეჯი გზისა შორისა აღარ იბურთეს დაშლა ქნეს თამაშობისა ორისა
469. ჩემთა მჭვრეტელთა მოეცვა ქალაქი შუკა და ბანი ომგარდახდილსა მშვენოდეს მე ენიანნი კაბანი ფერ მიჴდილგვარად ვშვენოდი ვარდი ცრემლითა ნაბანი ვინცა მიჭვრეტდის ბნდებოდის მათრლად არს არ კატაბანი
