... (Q-1082), XVII ს.
231. ზაფრანის: ფერად: შეცვალა: ბროლი: ცრემლისა: ბანამან: გული: უფრორე: დამიჭრა: ათიათასმან: დანამან: საწოლს: მეკარე: შემოდგა: მოლარე: გაიყუანა: მან: ვჰთქუი: თუ: რა: იცის: ამბავი: ნეტარ: ან: იმან: ან: ამან:
232. მონააო: ასმათისი: რა: იცისო: ვარქვი: ვჰკითხე: შემოვიდა: სააშიკო: წიგნი: მომცა: წავიკითხე: გამიკუირდა: სხვად: ვითამცა: ვჰქენ: მწველთა: სითხე: მისგან: ეჭვი: არა: მქონდა: სევდად: მაწვა: გულსა: მით: ხე:
233. მე: გამიკუირდესსითუყვარ: ანუ: ვით: მკადრებს: თხრობასა: მიუყოლობა: არ: ვარგა: დამწამებს: უზრახობასა: ჩემგან: იმედსა: გარდასწყვეტს: მერმე: დამიწყებს: გმობასა: დავსწერე: რაცა: პასუხადმართებდა: აშუკობასა:
234. დღენი: გამოჰჴდამე: გული: უფრორე: დამწვეს: კვლავ: ალთა: ვეღარ: ვუჭვრეტდი: ლაშქართა: მინდორს: თამაშად: მავალთა: დარბაზს: ვერ: მიველ: მკურნალთა: დამიწყეს: მოსლვა: მრავალთა: მაშინ: დავიწყე: გარდაჴდა: სოფლისა: ლხინთა: და: ვალთა:
235. მათ: ვერა: მარგეს: მე: გულსა: ბინდი: დამეცა: ბნელისა: სხვამან: ვერავინ: შემატყვა: დება: ცეცხლისა: ცხელისა: სისხლი: დამწამეს: მეფემან: ბრძანა: გახსნევა: ჴელისა: გავიხსენ: ფარვად: თავისა: არვისგან: საეჭველისა:
236. შეველ: დავჯე: ტახტსა: ზედა: ქალი: მოდგა: ნოხთა: პირსა: ჩემსა: ახლოს: დასაჯდომად: თავი: მისი: არ: აღირსა: ვარქუი: მანდა: რადზი: შენ: თუ: სიყვარული: ჩემი: გჭირსა: მან: პასუხი: არა: მითხრა: ჩემთვის: გვანდა: სიტყუაძვირსა:
237. მითხრა: დღე: ეგე: სირცხუილად: მედების: გულსა: ალობა: გგონია: ჩემგანთქუენისა: წინა: მაგისთვის: მომავალობა: მაგრა: აწ: მიდებს: იმედსა: შენგან: ცდისაღა: მალობა: ამას: თუ: ვღირს: ვარ: ვერ: ვიტყვი: მაკლია: ღ~თისა: წყალობა:
238. ადგა: მითხრა: თქუენსა: კრძალვასა: ჩემგან: ცნობა: უბნევია: ნუ: მეჭურაცა: პატრონისა: ბრძანებასა: უთქმევია: ეზომ: დიდიშემართება: გულსა: მისსაუთნევია: ამა: წიგნმან: გაგაგონოს: ჩემთვის: ვისცა: უთქმევია:
239. მიბრძანა: მითხრა: ამბავი: იცოდა: ჩემის: ნებისა: ყურსა: მიამბო: ხაბარი: ჩემისა: გახარებისა: შეგყარნა: ბოლოდ: ვისიცა: შეხედვა: გენატრებისა: წიგნი: მომართუა: გავჰკაზმე: ჴმა: უთხარ: მიბრუნვებისა:
240. : გამიკვირდა: შემეზარნეს: ესე: რამან: ათქმევინა: ვინ: მპოვაო: სადაურმან: სადით: მიცნობს: იგ: მე: ვინა: მის: მგონესა: ყოფა: ჩემი: ერთობ: სრულად: დამკარგვინა: ნუ: ყოს: ღ~თნ: მისად: ნაცვლადმისადმზეცა: მომხვდეს: გინდა: მინა:
წიგნი ნესტან დარეჯანისი საყუარელსა თანა მიწერილი პირველი:
241. წიგნი: ვნავხე: მისი: იყო: ვისი: მდაგავს: ცეცხლი: გულსა: მოეწერა: მზისა: შუქსა: ნუ: დაიჩნევ: ლომო: წყლულსა: მე: შენი: ვარ: ნუ: მოჰკუდები: მაგრა: ბნედა: ცუდადმძულსა: აწ: ასმათი: მოგახსენებს: ყველაკასა: ჩემგან: თქმულსა:
242. ასმათ: დგას: ჩემთვის: მისისა: წიგნისა: წასაკითხავად: თქუა: ძოღან: შენი: ამბავი: მითხრიან: ვისცა: ვკითხ: ავად: გიბრძანებსმესმის: მოვლენო: ლაშქარნი: შენად: მკითხავად: ლომსა: მით: მართებს: ვაგლახი: თუ: მისი: თავი: ითხა: ვად:
243. ბედითი: ბნედა: სიკვდილი: რა: მიჯნურობა: გგონია: სჯობს: საყუარელსა: უჩვენოსაქმენი: საგმირონია: ხატაეთს: მყოფნი: ყუელანი: ჩუენნი: სახარაჯონია: აწ: მათნი: ჯავრნი: ჩვენზედა: ჩვენგან: არ: დასათმონია:
244. შენგან: ჩემისა: ქმრობისა: წინასაც: ვიყავ: მდომია: მაგრა: აქამდის: საუბრად: კულაჟამი: არ: მამხდომია: ძოღან: ხელქმნილსა: გიჭვრეტდი: კუბოსა: შიგან: მჯდომია: მანდა: ყუელაი: მასმია: რაცა: შენ: გარდაგჴდომია:
245. ამა: ამბისა: მოსმენა: ტარიელს: მოალხინებდა: მას: მიუიდა: ამბავი: რასაცა: გულით: ინებდა: თვალთა: მტირალად: ჩვეულსა: ცრემლს: აღარ: დაადინებდა: ცნობა: მიეცა: ჭკვას: მიხვდა: ბაგესა: გააღამებდა:
246. მართლად: გითხრობ: მომისმინე: ესე: რამცა: მოგახსენე: წა: შეები: ხატაელთა: თავი: კარგად: გამაჩუენე: გიჯობს: ცუდად: ნუღარა: სტირ: ვარდი: კვლამცა: რად: დასტენე: მზემან: მეტი: რაღა: გიყოაჰა: ბნელი: გაგითენე:
247. ასმათი: მეუბნებოდა: უშიშრად: არ: მეკრძალოდა: ჩემი: რა: გითხრა: რა: ვიყავ: ლხინი: რად: დამეთვალვოდა: გული: მი: და: მო: მიარდა: ჰკრთებოდა: და: მემალოდა: მუნპირი: ჩემი: გაბროლდა: და: ღაწვი: გამილალოდა:
წიგნი ტარიელისა საყუარელსა თანა პირველად მიწერილი:
248. თვალთა: დავიდევ: უსტარი: მე: მისგან: მონაწერია: პასუხად: ვსწერდი: მთვარეო: შენმცა: მზე: ვით: მოგერია: მე: ღ~თნ: იგი: ნუ: მამცეს: რაც: არა: შენი: ფერია: სიზმრად: მგონია: დარჩომა: ჩემი: ვერ: დამიჯერია:
