1930. მობრუნდეს჻ გამარჯვებულნი჻ ჩამოჴდეს჻ ჩრდილთა჻ ხეთასა჻ ტურფათა჻ რასმე჻ ბაღთასა჻ ყოლ჻ არ჻ კატართა჻ ტყეთასა჻ მათ჻ ნაომართა჻ ჰშუენოდა჻ მჯობდა჻ მჯობთა჻ ყოველთა჻ მხნეთასა჻ თქუეს჻ თუ჻ ვაჯობოთ჻ ესე჻ დღე჻ მეტად჻ ყოველთა჻ დღეთასა჻
1931. გამოისვენეს჻ მაშურალთა჻ აბჯრითა჻ ტანსა჻ ახდითა჻ პურობა჻ სმა჻ სიმღერითა჻ სოფლისა჻ ჴელთა჻ დაჴდითა჻ მათი჻ მებრძოლი჻ მას჻ დღესა჻ მკუდრად჻ ჩნდა჻ არმისა჻ წაჴდითა჻ ხუარაზმშა჻ იჯდა჻ ფერჴითა჻ მსგავსად჻ ფერისა჻ დაჴდითა჻
1932. დილასა჻ ფრიდონ჻ ავთანდილ჻ და჻ სხუათა჻ სპათა჻ თავნია჻ ტარიელისსა჻ მოვიდეს჻ დახუდეს჻ ლაშქარნი჻ შავნია჻ აწ჻ მათგან჻ სამოციქულოდ჻ კაცი჻ ჩანს჻ შენაგზავნია჻ შესთუალეს჻ ღ~თნ჻ პატივგცა჻ ტყუედ჻ გყუანან჻ შენნი჻ მავნია჻
1933. ვინათგან჻ ღ~თნ჻ პატივი჻ ეგზომი჻ დაგდვა჻ დიდებით჻ გმართებს჻ რომ჻ იყო჻ საღმრთოსა჻ საქმესა჻ ზედა჻ რიდებით჻ აწ჻ შენ჻ რადმცა჻ ჰქენ჻ ეგ჻ საქმე჻ პირველსა჻ ზედა჻ მიდებით჻ პირი჻ აიღეთ჻ გაუშვით჻ ხუარაზმშა჻ ამოდ჻ მშვიდებით჻
1934. ტარიელ჻ გასცა჻ პასუხი჻ მეტად჻ წყნარი჻ და჻ მჭევრები჻ ღ~თისაგან჻ მე჻ მჭირს჻ წყალობა჻ და჻ თქუენგან჻ დიდი჻ ბევრები჻ აწ჻ სამჯერ჻ თქუენგან჻ დადგმულა჻ ჩემთუის჻ შუბისა჻ ტევრები჻ დარჩეს჻ გაუშვით჻ ხუარაზმშა჻ აგრევ჻ თავადი჻ ბევრები჻
1935. შევიდეს჻ ნახეს჻ ტარიელ჻ და჻ მადლსა჻ გარდაიჴდიდეს჻ მერმე჻ ადგეს჻ და჻ ხუარაზმშა჻ სად჻ იყო჻ მუნა჻ მივიდეს჻ უსალამეს჻ მათ჻ ორთავე჻ თავისთავის჻ მოიმშვიდესა჻ გუერდსა჻ დაუსხდეს჻ ნაკრავთა჻ უქებდეს჻ და჻ გაიცდიდესა჻
1936. მერმე჻ ჰკადრეს჻ ჰე჻ ხუარაზმშა჻ ჴელმწიფეო჻ ბედნიერო჻ მორჭმულო჻ და჻ თუითმპყრობელი჻ ზნეუკლებო჻ გონიერო჻ გუიკვირს჻ რაცა჻ თქუენ჻ გიქნია჻ პირველ჻ კაცო჻ მეცნიერო჻ რად჻ აშვილეთ჻ შვილი჻ თქუენი჻ ყოვლით჻ ზნითა჻ შუენიერი჻
1937. თუ჻ გასმიოდა჻ ტარიელ჻ ნახვითა჻ ანუ჻ სმენითა჻ მემკუიდრე჻ სადმე჻ არისო჻ რად჻ არა჻ მოიხენითა჻ აწ჻ გარდაუშვით჻ პირველი჻ სისხლი჻ პირითა჻ ჩუენითა჻ აქათ჻ წადით჻ და჻ მეფობით჻ ბრძნითა჻ გონებაენითა჻
1938. ხუარაზმშა჻ წყნარი჻ სიტყუები჻ თქუნა჻ ბრძენთა჻ სწავლარიგისა჻ პირველად჻ ქება჻ ავთანდილს჻ და჻ ნურადინს჻ მიუგისა჻ მე჻ თქუენი჻ ქება჻ ვითა჻ ვთქუა჻ ბუდე჻ ვარ჻ აწ჻ აუგისა჻ მკლავს჻ სირცხუილისა჻ ლახუარი჻ ბასრისა჻ შუბ჻ დაუგისა჻
1939. ოდეს჻ ძე჻ ჩემი჻ ეთხოვა჻ სასიძოდ჻ ჰინდოთ჻ მეფესა჻ მაშინ჻ არსადით჻ ვიცნობდით჻ ტარიელს჻ სისხლთა჻ მჩქეფესა჻ უმკუიდროდ჻ ყოფა჻ ეწერა჻ მას჻ წიგნსა჻ მათსა჻ სეფესა჻ ამად჻ ვერ჻ მივხუდი჻ მიგმობდით჻ ჭკუასა჻ დანაყეფესა჻
1940. ჰმართებდა჻ თუმცა჻ ტარიელს჻ ებრძანა჻ ჩემთუის჻ კაცითა჻ მართ჻ ერთხელ჻ ვითა჻ ეგრეცა჻ არ჻ მრავლად჻ კულა჻ და჻ კულაცითა჻ მე჻ ვარ჻ მემკვიდრე჻ პატრონი჻ მე჻ მმართებს჻ ღ~თითა჻ და჻ ცითა჻ ნუ჻ მოსცემ჻ შვილსა჻ თუარ჻ დავხუდე჻ რაზმითა჻ ცემა჻ ტკაცითა჻
1941. თუ჻ მაშინ჻ არ჻ დამეშალა჻ თქუენ჻ უმართლე჻ ხართ჻ მდურვასა჻ მე჻ თავსაცავე჻ ვაბრალობ჻ მას჻ საშინელსა჻ ურვასა჻ მაგრა჻ უმეცრად჻ შთავიჭერ჻ ცრემლთა჻ მორვისა჻ ცურვასა჻ ამად჻ ვერავინ჻ დამიშლის჻ გულსა჻ სისხლისა჻ წურვასა჻
1942. ეს჻ ასრე჻ იყო჻ რაც჻ გკადრე჻ თქუენცა჻ გასმოდეს჻ მგონია჻ თუარ჻ გაიკითხენ჻ ჰინდონი჻ გკადრებენ჻ უშმაგონია჻ ავთანდილ჻ ჰკადრა჻ მეფეო჻ ესე჻ ვერ჻ გაგიგონია჻ მაგისთანანი჻ სიტყუანი჻ აწ჻ არად჻ სავარგონია჻
1943. თავმან჻ თქუენმან჻ თუ჻ მოგუისმენ჻ ამას჻ გკადრებთ჻ დაუცდომლად჻ სჯობს჻ წახუიდეთ჻ ტახტსა჻ თქუენსა჻ იყუნეთ჻ სისხლთა჻ დამთმო჻ მჯდომლად჻ არა჻ გაკლდეს჻ დიდებისა჻ ჴელი჻ ცათა჻ შეუცთომლად჻ შენდობა჻ ჴამს჻ რადგან჻ ადამ჻ აღარ჻ დარჩა჻ შეუნდობლად჻
1944. ხუარაზმშა჻ ბრძანებს჻ ვინათგან჻ თქვენ჻ გწადს჻ აგრე჻ ვქნათ჻ ვით჻ ბრძანეთ჻ მაგრა჻ ნახეთ჻ რა჻ ძნელია჻ ესე჻ კარგად჻ გაიგონეთ჻ წინაშე჻ ვარ჻ გარდაუშვებ჻ რადგან჻ ასრე჻ მიზაბუნეთ჻ შემაკითხეთ჻ სპათა჻ ჩემთა჻ თარას჻ გუერდსა჻ შემაგონეთ჻
1945. ადგეს჻ ფრიდონ჻ და჻ ავთანდილ჻ ტარიას჻ გამოეზრახნეს჻ ხუარაზმშას჻ სიტყუა჻ ყოველი჻ წყნარად჻ თქუეს჻ არ჻ დაიზახნეს჻ თარა჻ ვაზირსა჻ უხმობთო჻ ვინ჻ ბრძენთა჻ გამოესახნეს჻ მიდგეს჻ ფრიდონ჻ და჻ ავთანდილ჻ სიგანთა჻ არ჻ უვაგლახნეს჻
1946. შიგნით჻ შეჰყივლეს჻ ისმინეთ჻ ჩუენი჻ ჴმა჻ თქუენთვის჻ ზარისა჻ თარა჻ ვაზირი჻ გარდმოდგეს჻ სახასო჻ ბრძენთა჻ თავისა჻ ხუარაზმშა჻ ბრძანებს჻ ნახვა჻ სწადს჻ შენი჻ არ჻ ჭკუვად჻ ავისა჻ გამოდი჻ ჩუენ჻ გამოგინდობთ჻ არ჻ მიზდი჻ გინდა჻ ნავისა჻
1947. გამოვიდა჻ თარა჻ ბრძენი჻ პლატონისა჻ დიდად჻ დარი჻ ხუარაზმელის჻ მართ჻ ნახუისა჻ ღ~თისა჻ ხუეწით჻ მემუდარი჻ რა჻ ჴელმწიფე჻ მისი჻ ნახა჻ მუნ჻ გაცოცხლდა჻ ვითა჻ მკუდარი჻ თქუა჻ თუ჻ ღ~თო჻ კურთხეულ჻ ხარ჻ აღარ჻ ვნახე჻ სასუდარი჻
1948. თაყუანი჻ სცა჻ მერმე჻ ყელსა჻ მოეხუია჻ თარა჻ ბრძენი჻ მოახსენა჻ ღ~თო჻ რა჻ ვთქუა჻ მადლთა჻ შენთა჻ მე჻ სიგრძენი჻ ამა჻ ომთა჻ მოარჩინენ჻ არ჻ უობლენ჻ წურილნი჻ ძენი჻ რა჻ მადლი჻ ვთქუა჻ რომ჻ ასეთნი჻ წყალობანი჻ მიბოძენი჻
1949. დასხდეს჻ მეფე჻ და჻ ვაზირი჻ არჩევენ჻ სათათბიროსა჻ მეფე჻ ბრძანებდა჻ სიტყუასა჻ გულმდუღრად჻ ასატიროსა჻ ვაზირო჻ ჰგუანდა჻ ძე჻ ჩემი჻ ბროლლალსა჻ გასაჭუიროსა჻ ვით჻ მეტყუი჻ სისხლი჻ გაუშვი჻ მაგ჻ ძნელსა჻ სავაზიროისა჻