1950. ვაზირი჻ ჰკადრებს჻ მეფეო჻ თქუენ჻ უმართლე჻ ხართ჻ მას჻ დია჻ მაგრა჻ ჰყავს჻ ტყუედ჻ დარჩენილი჻ ვინცა჻ მესისხლე჻ ცხადია჻ არ჻ გაგიშუებენ჻ ცოცხალსა჻ უფიცავს჻ მას჻ მაჰმადია჻ თუ჻ გარდაუშვებ჻ გამართლებს჻ ვინ჻ ღ~თისა჻ დანაბადია჻
1951. მეფემან჻ ბრძანა჻ ადვილად჻ ნუ჻ მეუბნები჻ ვაზირო჻ თუ჻ დავივიწყო჻ ძე჻ ჩემი჻ მმართებს჻ რომ჻ გული჻ ვატირო჻ ანუ჻ გავიჭრა჻ მონდორად჻ და჻ თავი჻ გავინადირო჻ მიჯობს჻ რომ჻ მოვკუდე჻ და჻ ჩემი჻ დარჩომა჻ არ჻ დავაპირო჻
1952. ვაზირმან჻ ჰკადრა჻ მეფეო჻ ისმინე჻ სიტყუა჻ ასები჻ აქამდი჻ ჩემი჻ კადრება჻ არ჻ გაგეგონა჻ ნასები჻ ტარიელს჻ თქუენთა჻ სისხლთაგან჻ სწადს჻ სავსე჻ შესვას჻ თასები჻ თქუენად჻ საკლავად჻ მოუსხამს჻ უცხო჻ სპა჻ ბევრ჻ ათასები჻
1953. სისხლი჻ გაუშვა჻ ხუარაზმშა჻ მტკიცე჻ ქნეს჻ მოზავებული჻ შეჰფიცეს჻ ყოვლი჻ სიმტკიცე჻ წინასწარ჻ მოსწავებული჻ კარგ჻ ვაზირობით჻ არა჻ ჩანს჻ თარასგან჻ დაშავებული჻ ხუარაზმშა჻ დადგა჻ წავიდა჻ ტარიელ჻ გამარჯუებული჻
1954. მივა჻ ტარიელ჻ მოყუსითა჻ ფრიდონ჻ და჻ ავთანდილითა჻ გამარჯუებული჻ ნადირობს჻ საბინდოთა჻ და჻ დილითა჻ იტყუის჻ თუ჻ ვერ჻ გარდავიჴდი჻ მე჻ ვალსა჻ თქუენ჻ სადილითა჻ თქუენ჻ დამარჩინეთ჻ თუ჻ არ჻ მკუდრად჻ ვიწევ჻ ხუარაზმშას჻ ჩრდილითა჻
1955. წამოვიდეს჻ მხიარულნი჻ ნადირობით჻ თამაშობით჻ მტერთა჻ ზედა჻ მოქცეოდეს჻ მათგან჻ იყუნეს჻ უშიშრობით჻ მათ჻ მოემწყო჻ ხუარაზმელი჻ არ჻ დაეგდო჻ შამუშობით჻ ერთმანერთსა჻ აქებდიან჻ მხიარულნი჻ არ჻ ქუშობით჻
1956. მოვიდეს჻ მოქალაქენი჻ გამოეგებნეს჻ ზარითა჻ მუტრიბთა჻ ჴმანი჻ ისმოდეს჻ ბარბითთა჻ შენაზარითა჻ ნესტან჻ დარეჯან჻ დაშუენდა჻ ელვითა჻ მით჻ მწყაზარითა჻ მას჻ სიხარულსა჻ ვერ჻ დავსწერ჻ ჴელითა჻ ვერცა჻ ზარითა჻
1957. რად჻ ვაგრძელებდე჻ მუნ჻ დაყუნა჻ მრავალნი჻ დღენი჻ ამონი჻ მერმე჻ გაუშვნა჻ სავსენი჻ მნათობნი჻ დაუღამონი჻ წავლენ჻ ფრიდონ჻ და჻ ავთანდილ჻ ტკბილნი჻ გამომსალამონი჻ დადგა჻ ტარიელ჻ თუც჻ ცრემლი჻ სდის჻ ჴმელთა჻ დასალამონი჻
1958. აავსნა჻ მისაცემლითა჻ ოქსინოთა჻ და჻ შარდითა჻ სტავრითა჻ საკრამანგითა჻ მძიმითა჻ სადუქარდითა჻ წავლენ჻ ფრიდონ჻ და჻ ავთანდილ჻ პირითა჻ მინავარდითა჻ გავლენ჻ ზღუასა჻ და჻ მიდიან჻ საროთა჻ განაზარდითა჻
1959. მივიდეს჻ მათი჻ ქუეყანა჻ მათ჻ დახუდა჻ ამოდ჻ ნებითა჻ მოეგებნიან჻ სძღნობდიან჻ წესითა჻ და჻ რიგებითა჻ თინათინს჻ პირსა჻ სინათლე჻ ემატა჻ დაშუენებითა჻ მულღაზანზარი჻ შეიქნა჻ მეტითა჻ აშენებითა჻
1960. ეს჻ ამბავი჻ დარჩომოდა჻ სარგის჻ ლექსთა჻ შეუწყობლად჻ აგრევ჻ თმოგუი჻ თმოგუელთაგან჻ შესავლითურთ჻ დარჩა჻ ობლად჻ ესე჻ სიტყუა჻ მოაჴსენეს჻ ვინ჻ ჩანს჻ გმირთა჻ რაზმთა჻ მწყობლად჻ მიბრძანა჻ თუ჻ ლექსად჻ თქუიო჻ მჭევრ჻ ქართულად჻ დაუშრობლად჻
1961. ერთმანერთისა჻ მეშველთა჻ მებრძოლი჻ იმაჯანიან჻ ორთავე჻ მტერი჻ მოყუარედ჻ მათ჻ წინა჻ მოიყვანიან჻ მათთა჻ ურჩთა჻ და჻ შემკადრთა჻ მიწები჻ უაკვანიან჻ ორგულთა჻ მკლავნი჻ შემუსრნეს჻ ერთგულთა჻ აგულვანიან჻
1962. ყოვლთა჻ სწორად჻ წყალობათა჻ ვითა჻ თოვლსა჻ მოათოვდეს჻ ობოლ჻ ქურივნი჻ დაამდიდრნეს჻ და჻ გლახაკნი჻ არ჻ ითხოვდეს჻ ავის჻ მქმელნი჻ დააშინნეს჻ კრავნი჻ ცხუართა჻ ვერა჻ სწოვდეს჻ შიგან჻ მათთა჻ საბრძანისთა჻ თხა჻ და჻ მგელი჻ ერთად჻ სძოვდეს჻
1963. აჰა჻ მოგესმნეს჻ სოფლისა჻ საქმენი჻ თავით჻ ქუენამდი჻ მოგვიგონენით჻ ყოფადნო჻ პირველყოფილნი჻ თქუენამდი჻ რა჻ გესმნეს჻ ძნელნი჻ ანდერძნი჻ ღაწუთა჻ ტირილით჻ ქუე჻ ნამდი჻ ყურად჻ იხუენით჻ რაცა჻ ვთქუა჻ მე჻ სულთა჻ აღმოფრთქვენამდი჻
1964. გხადი჻ ყოველნო჻ სულდგმულნო჻ ხუეწნით჻ და჻ მე჻ თაყუანებით჻ ხილვად჻ აწ჻ ჩემთა჻ საქმეთა჻ თქუენ჻ აქა჻ მონაყუანებით჻ სული჻ განეყვის჻ ჴორცთაგან჻ მძლავრებით჻ არ჻ წაყუანებით჻ მეწყალვის჻ ვხედავ჻ გლახ჻ მისი჻ მოგლა჻ და჻ მონაყუანებით჻
1965. ჟამ჻ ერთ჻ გაუშვით჻ ყოველი჻ სოფლისა჻ უბან჻ დაბანი჻ უგულებელს჻ ყავთ჻ ზრუნვანი჻ სახლი჻ და჻ ვანი჻ და჻ ბანი჻ მოიმკუეთანი჻ გაჭრანი჻ სიცილი჻ მღერა჻ და჻ ბანი჻ ისმინეთ჻ ჩემნი჻ ანდერძნი჻ ცუდია჻ დაფდაბდაბანი჻
1966. შემომერტყენით჻ მიდამო჻ მოსხედით჻ მომეკარენით჻ ზოგთა჻ მზირ჻ მიყავთ჻ ერდოთა჻ სარკმლით჻ და჻ მომეკარენით჻ ნესტან჻ დარეჯან჻ მკოცნიდი჻ ბაგით჻ და჻ მომეკარ჻ ენით჻ ჯვარს჻ ვაცმევინებ჻ სოფელსა჻ ურია჻ მამეკარენით჻
1967. გულის჻ ჴმა჻ ყუენით჻ აღმოვსთქვამ჻ მე჻ თქვენსა჻ შესაძინელსა჻ დასაუნჯებსა჻ სულთასა჻ არ჻ კარგვით჻ არ჻ საძინელსა჻ მღუიძრად჻ ყოფასა჻ სწავლასა჻ არ჻ რულსა჻ არსაძინელსა჻ ცრემლთა჻ ადენდით჻ ცხელებთა჻ არ჻ ყინვით჻ ცივსაძინელსა჻
1968. მე჻ ვიყავ჻ მეფე჻ ეგეთი჻ ვითარ჻ მოგითხრა჻ წერილმან჻ ბოლოდ჻ დამადგა჻ სოფელმან჻ ნავთმან჻ ფისმან჻ და჻ წერილმან჻ საჭმლად჻ მიშოვა჻ ჭიამან჻ ბუზმან჻ და჻ ძაღლის჻ მწერილმან჻ ვაი჻ თუ჻ დაგსაჯნეს჻ მიჯნურნო჻ მამამან჻ ამოწერილმან჻