... (H-2074), XVI-XVII სს.
1989. ანდერძი჻ სრულ჻ ყო჻ გარდაჴდაენავ჻ დაიყავ჻ პირო჻ და჻ ნესტანდარეჯან჻ მოსთქუმიდა჻ სისხლის჻ ცრემლითა჻ ტიროდა჻ იგიცა჻ მოკუდა჻ არა჻ თქუა჻ სიცოცხლე჻ დავაპირო჻ და჻ შვილნი჻ ტიროდეს჻ შეიქმნა჻ გლოვა჻ არ჻ სტვირი჻ ყვიროდა჻
1990. ჰგუანდეს჻ დაბნელდეს჻ თუ჻ მზენი჻ ან჻ ერთგან჻ ორნი჻ მთუარენი჻ დიოდა჻ მსგავსად჻ ნილოსა჻ მუნ჻ ცრემლნი჻ მონაღუარენი჻ ვნახე჻ და჻ დავჰკრთი჻ სოფელსა჻ და჻ თავნი჻ სხუაგნით჻ ვარენი჻ ვთქუი჻ თუ჻ მივენდო჻ ღმერთსა჻ და჻ ბრალინმცა჻ აღუარენი჻
1991. მტირალთა჻ პირ჻ დახოკილთა჻ მჴართა჻ იტვირთეს჻ აიღეს჻ იგ჻ უსახონი჻ მიჯნურნი჻ თაბუთისაკენ჻ წაიღეს჻ იარაღიცა჻ ტურფანი჻ მათნი჻ მათთანა჻ გაირეს჻ ცისა჻ მნათობნი჻ ტიროდეს჻ სული჻ აროდეს჻ დაიღეს჻
1992. მდუღარად჻ ტიროდეს჻ შვილნიცა჻ მათნი჻ ძენი჻ და჻ ქალნია჻ მოსთქმიდეს჻ მზენო჻ სოფელმან჻ ვითარ჻ მოგჴადნა჻ ყალანი჻ ოჴრად჻ უთქუენოდ჻ ყოველნი჻ ცეხექალაქი჻ ყალანი჻ დაგუწვენ჻ ცეცხლისა჻ გვედების჻ უწყალოდ჻ ჩუენ჻ აქ჻ ალანი჻
1993. ძე჻ მამას჻ მწარედ჻ მოსთქმიდა჻ ცრემლი჻ სდიოდა჻ სალამე჻ ჻ ვაი჻ გაგეყარე჻ გმირო჻ და჻ დათხოვით჻ მოგესალამე჻ თავს჻ დაილეწა჻ კაპარჭი჻ გული჻ კლდე჻ მაქუსო჻ სალა჻ მე჻ ვაი჻ ჯავრნი჻ შენნი჻ სოფელნო჻ მაჭამე჻ კვლავ჻ სამსალა჻ მე჻
1994. მაღორებლისა჻ მუხთლისა჻ სოფლისა჻ წესი჻ ბარ჻ ესა჻ ყოვლთა჻ მოაწევს჻ ბოლოდ჻ ჟამ჻ ტკივილსა჻ სალმობარესა჻ იგი჻ სოფლისა჻ ჯავარნი჻ საფლავთა჻ მიაბარესა჻ ზედა჻ მიწანი჻ მიყარეს჻ მინიჩბეს჻ მიაბარესა჻
სიკვდილი ტარიელისა და ცოლისა მისისა჻
1995. რადგან჻ სწორად჻ გარდაჴდების჻ ავი჻ ანუ჻ კარგი჻ ვინ჻ ა჻ მაშ჻ წამი჻ ერთ჻ რა჻ ვის჻ გავა჻ გარეთ჻ იყოს჻ თუნდა჻ შინა჻ აქათ჻ ბარგსა჻ რასა჻ ვზიდავთ჻ აწვე჻ წასულა჻ სხუაგან჻ გვინა჻ საკაცე჻ და჻ თუნდა჻ ტახტი჻ სწორიაო჻ ბრძენთა჻ წინა჻
1996. ამა჻ ჩემსა჻ გაზრახულსა჻ იკითხვიდეს჻ ანუ჻ წერდეს჻ ფუ჻ მას჻ კაცსა჻ რომელიცა჻ სოფლისაგან჻ არ჻ შესჯერდეს჻ ტარიელ჻ და჻ ცოლი჻ მისი჻ სიბერითა჻ გაუშვებდეს჻ დაყუნეს჻ წელნი჻ ოთხმეოცნი჻ დაბრმეს჻ დაღრკეს჻ დაცაბერდეს჻
1997. ერთი჻ ყმა჻ და჻ ერთი჻ ქალი჻ მართ჻ მათნივე჻ შესაფერნი჻ ღ~თნ჻ მისცნა჻ ესე჻ შვილად჻ საჭურეტელად჻ შვენიერნი჻ ელვანი჻ და჻ შვენებანი჻ მათგან჻ ჰქონდეს჻ მათ჻ მიერნი჻ მსგავსნი჻ მსგავსსა჻ წარმოშობენ჻ ციერნი჻ და჻ მიწიერნი჻
1998. დღენი჻ მათნი჻ წაიარეს჻ დაბერდეს჻ და჻ დაუძლურდეს჻ ტარიელის჻ ლომნი჻ მკლავნი჻ მეტად჻ გაუუსუსურდეს჻ ბედისაგან჻ მადრიელნი჻ სოფელსავე჻ მოემდურეს჻ სოფლისაგან჻ გაბჭობათა჻ ბრძენთა჻ წიგნი჻ დადასტურეს჻
1999. სოფელს჻ მყოფსა჻ ყუელაკასა჻ ესე჻ არვის჻ არ჻ ასცილ჻ დეს჻ მათ჻ სოფლისა჻ შუენებათა჻ წყალჯავარი჻ გაუწბილდეს჻ მიჯნურობა჻ გაუსუსტდა჻ გონებანი჻ გაულბილდეს჻ სიყუარული჻ გააცივეს჻ ერთმანერთსა჻ უკუგრილდეს჻
2000. ტარიელ჻ და჻ ცოლმან჻ მისმან჻ ტახტოსნობა჻ მოიწყინეს჻ მეფედ჻ დასხნეს჻ შვილნი჻ მათნი჻ ნაცულად჻ მათად჻ დაადგინეს჻ ერთსა჻ წელსა჻ დაიჴოცნეს჻ მიწვეს჻ მიწად჻ მიიძინეს჻ მზესა჻ ლომი჻ არ჻ გაჰყარეს჻ მასვე჻ თანა჻ დააწვინეს჻
ანდერძი ავთანდილისა რომელი თქვა ჟამსა სიკუდილისა მისისა჻
2001. ისმინეთ჻ ძენო჻ კაცთანო჻ ანდერძი჻ ავთანდილისა჻ ვიტყუი჻ მსგავსია჻ სოფელი჻ ეს჻ მუხანათი჻ ჩრდილიდა჻ სწორია჻ ჟამი჻ მწუხრისა჻ კრულთანა჻ ავთან჻ დილისა჻ ადრე჻ დალპების჻ გაცვდების჻ ვით჻ ქსელი჻ ნაქუსმანდილისა჻
2002. რა჻ მიიახლა჻ სიკუდილად჻ დაუწყო჻ ჴდამა჻ სულითა჻ ჴელთა჻ იხრიდა჻ კრთებოსა჻ სიტყუითა჻ დამასულითა჻ თქუა჻ ვეღარ჻ მიხსნა჻ ძმამან჻ და჻ ვერცაღა჻ დამა჻ სულითა჻ მუნ჻ შემიწყნაროს჻ რომელმან჻ მიწა჻ ადამა჻ სულითა჻
2003. რაზომც჻ გამეფდა჻ ცად჻ ვინ჻ თქუა჻ კაცი჻ შთამოსრულ჻ ან჻ ასულ჻ ცუდია჻ აქა჻ დიდობა჻ ვარდი჻ აწ჻ მეც჻ ვჩან჻ დანასულ჻ უხუაიშნოა჻ ესე჻ დღე჻ ძე჻ რაღას჻ მარგებს჻ ან჻ ასულ჻ მიწა჻ მიიქცეს჻ მიწადვე჻ ჴორცი჻ მოკუდების჻ განა჻ სულ჻
2004. სიჭაბუკისა჻ ყუავილი჻ დაჭნა჻ ჩანს჻ ავად჻ ვარდია჻ პირველ჻ მტერთ჻ ზედა჻ სიმაღლით჻ ვსჩნდი჻ ორბებრ჻ მონა჻ ვარდია჻ აწ჻ წაველ჻ მგზავსი჻ გმირსა჻ და჻ ფერად჻ მინავარდია჻ თანა჻ წამამყევ჻ თინათინ჻ ცემს჻ უკან჻ ნუ჻ დავარდია჻
2005. იგიმცა჻ კაცი჻ კრულია჻ ვინცა჻ მიენდოს჻ სოფელსა჻ მოლიზღარსა჻ და჻ მუხთალსა჻ სიცილით჻ ჰკოცნით჻ სოფელსა჻ პირველ჻ სიცოცხლის჻ მქადესა჻ ბოლოდ჻ უარის჻ მყოფელსა჻ მუნ჻ დამკარგავსა჻ კაცთასა჻ აქაც჻ ხანდაუყოფელსა჻
2006. შეიწყნარენით჻ ნაარსნო჻ მცნებას჻ გასწავებ჻ არ჻ ავსა჻ ნუ჻ მოჰყოლიხართ჻ სოფელსა჻ ნიავსა჻ ქარსა჻ არავსა჻ მუნ჻ იუნჯებით჻ სად჻ ღ~თი჻ დასდგამს჻ სიმართლის჻ კარავსა჻ სადა჻ ვერ჻ უკბენს჻ მღილი჻ და჻ ძალუც჻ პარვა჻ მპარავსა჻
