... (H-2074), XVI-XVII სს.
1969. ადამის჻ თესლი჻ სხუა჻ ერთი჻ მე჻ მჯობდა჻ ვერითა჻ ვერ჻ სახით჻ ვერ჻ ახოვნებით჻ დამეგმოს჻ სიავე჻ რითა჻ აწ჻ მომეახლდა჻ სიკუდილი჻ მამლამის჻ თუალთა჻ ბღუერითა჻ დამბღუჯა჻ ვერვინ჻ გაგვყრის჻ გაზითა჻ ვერცა჻ კვერითა჻
1970. ნუ჻ მიენდობით჻ სოფელსა჻ საქმესა჻ ცუდა჻ მუხთალთა჻ არვის჻ მიგინდობს჻ რაძი჻ ვინ჻ კარგთა჻ უყოფდეთ჻ უთუალთა჻ ბოლოდ჻ ჟამს჻ დაგცემს჻ შეგიბრკობს჻ ფერჴთა჻ და჻ მართ჻ ნაკუთალთა჻ ყუელასა჻ ერთად჻ მოგიყრის჻ მის჻ დღეჩი჻ დანახუთალთა჻
1971. ესე჻ დღე჻ ყოვლთა჻ ზედა჻ აც჻ ქუეყანად჻ ვინცა჻ იშობა჻ მუხთალსა჻ ცრუსა჻ სოფელსა჻ სჭირს჻ კაცთა჻ ზედა჻ იშობა჻ არ჻ აღირიცხუის჻ სიცქაფე჻ მისი჻ ვით჻ ზღუისა჻ ქუიშობა჻ ბოლოდ჻ ასრე჻ იქს჻ ცუდია჻ ცქნაფვა჻ და჻ მისგან჻ შიშობა჻
1972. ყოველნი჻ დავიჴოცებით჻ სრულად჻ ერთობით჻ და჻ რამად჻ მით჻ დაგიტეობ჻ მცნებასა჻ მიენდვნეთ჻ ცუდად჻ არ჻ ამად჻ ვიტყუი჻ მუხთალსა჻ სოფელსა჻ ცრუდ჻ და჻ მიუნდოდ჻ არამად჻ წყეულმან჻ ნახეთ჻ რა჻ მიყო჻ ძმანი჻ არ჻ მაძმნა჻ და჻ რამან჻
1973. ვერათ჻ მორჩებით჻ უწყოდით჻ ვერ჻ ხვეწნით჻ ვერ჻ მუდარებით჻ ვერგარდახუეწით჻ აღფრინვით჻ და჻ მთათა჻ დაბუდარებით჻ ციხის჻ ციხეთა჻ აგებით჻ ცათაცა჻ დაედარებით჻ მაშინ჻ მოგგონდეს჻ ყოველი჻ ოდესცა჻ ისუდარებით჻
1974. აღარას჻ გვარგებს჻ ტირილი჻ სულთქუმიდეს჻ მაშინ჻ ახევდეს჻ ერთი჻ მეორეს჻ უჭურეტდეს჻ მტირალი჻ ქუში჻ ნახევდეს჻ სჯობს჻ იუნჯებდეს჻ მუნასა჻ აქა჻ არ჻ შეინახევდეს჻ გარეთ჻ გასცემდეს჻ უხმობდეს჻ ატლასთა჻ არ჻ შინა჻ ხევდეს჻
1975. თქმულ჻ არს჻ სიკუდილი჻ უფალ჻ არს჻ ჴორცთა჻ და჻ ანაგებისა჻ არ჻ ეშინიან჻ მძლავრთაგან჻ ნივთთა჻ და჻ მონაგებისა჻ არ჻ შეეწყალვის჻ ჭაბული჻ გლახა჻ არ჻ ეძაგებისა჻ არა჻ ჰკუირდების჻ თვალ჻ წარბი჻ ჰაერი჻ ღაწვბაგებისა჻
1976. სოფელი჻ ამად჻ გვაღორებს჻ გვღებავს჻ ფერად჻ რა჻ მინისა჻ ჟამად჻ გიუხვის჻ რაც჻ სთხოვი჻ ესე჻ მთნავს჻ ესრა჻ მინისა჻ ანაზდად჻ გაგტეხს჻ რა჻ გკადრო჻ ჭიქისა჻ ან჻ რა჻ მინისა჻ ჩემსა჻ არ჻ ჯერხართ჻ სახედ჻ გიც჻ ვისისა჻ და჻ რამინისა჻
1977. არ჻ გაგითავდეს჻ არავის჻ ესე჻ სოფელი჻ წამიერ჻ ისწრაფის჻ მუნვე჻ მიქცევად჻ მოკვდავი჻ ეს჻ მიწა჻ მიერ჻ მას჻ ნეტარ჻ ვინცა჻ სიმართლით჻ წავიდა჻ უბიწ჻ ამიერ჻ ცუდია჻ აქა჻ მეფობა჻ სრულობით჻ ვერ჻ იწამიერ჻
1978. თქუენცა჻ ისმინეთ჻ მეფენო჻ მთავარნო჻ და჻ დიდებულნო჻ არა჻ ძალით჻ თქუენით჻ რას჻ მქნელნო჻ ღ~თისგან჻ გადიდებულნო჻ თუისნო჻ არ჻ თუისნო჻ მშვინაშვნო჻ ძმანო჻ და჻ მადიდებულნო჻ აწ჻ განეყავით჻ გლახაკთა჻ ლარნო჻ აქამდი჻ დებულნო჻
1979. იყუენით჻ მართლმსაჯულობით჻ სიმართლის჻ მიმსახველობით჻ ღ~თის჻ შიშით჻ სჯულთა჻ მტკიცნობით჻ მცნებათა჻ დამარხველობით჻ ქურივთა჻ ობოლთა჻ მსჯელობით჻ გლახაკთა჻ გამკითხველობით჻ არ჻ ბნედით჻ არ჻ აშიკობით჻ არ჻ გაჭრით჻ არ჻ ახ჻ ველობით჻
1980. მიუნდობელო჻ სოფელო჻ რას჻ ბრუნავ჻ რას჻ მუხანათობ჻ ოდესმე჻ სწუხ჻ და჻ აბნელებ჻ ოდესმე჻ არ჻ სწუხ჻ ანათობ჻ არვის჻ მიგუინდობ჻ წამ჻ ერთცა჻ ჟამთა჻ არვებ჻ თუ჻ ხანათობ჻ დაგუწუავ჻ კუამლურებ჻ ბნელითა჻ არ჻ ვითა჻ ხე჻ მუხა჻ ნათობ჻
1981. უხვაიშნოო჻ წყეულო჻ მოდი჻ სიკუდილო჻ მომკალო჻ მომზადენ჻ ცელნი჻ მოლესენ჻ ჩემო჻ უჟამოდ჻ მომკალო჻ თქუენთუის჻ შევიქენ჻ საჭმელად჻ ჭიანო჻ მჭადმით჻ მომკალო჻ ჩემი჻ გავწელე჻ დავაგდე჻ ამ჻ სოფლის჻ მე჻ დამთმომ჻ კალო჻
1982. მოდით჻ მომიზღეთ჻ მიჯნურნო჻ ცრემლნი჻ რომ჻ ისესხენითა჻ მიჯნურნო჻ ეგზომ჻ ტურფანი჻ ჩემებრ჻ სხვას჻ ვის჻ ესხენითა჻ გარდაეშალე჻ ბროლზედა჻ ყორნისებრ჻ თმის჻ ესხენითა჻ აღელდი჻ მელნისა჻ ტბაო჻ გიშრის჻ ტყის჻ ძირს჻ ესხენითა჻
1983. ვეღარ჻ ვმლიქვნელობ჻ ჩემებრივ჻ აშიყნო჻ მე჻ აწ჻ არ჻ ენით჻ თანა჻ მამყევით჻ მიჯნურნო჻ საფლავის჻ არე჻ წარენით჻ ცრემლნი჻ დასთხივეთ჻ თქუენ჻ ჩემთუის჻ გლახ჻ თავნი჻ გაიმწარენით჻ საფლავი჻ სრად჻ და჻ საწოლად჻ სუდარი჻ მიზეწარენით჻
1984. აწ჻ მშვიდობითმც჻ არს჻ რომელმან჻ სჯულ჻ მიდვა჻ დამადინაო჻ მშვიდობით჻ ტურფავ჻ მაჩიტო჻ მაქაო჻ და჻ მადინაო჻ სოფელმან჻ მსგავსად჻ წყაროსა჻ სისხლის჻ რუ჻ დამადინაო჻ გულით჻ მით჻ წითობს჻ მომენდე჻ შენ჻ არად჻ ამადინაო჻
1985. თქუენცა჻ მშვიდობით჻ პატრონნო჻ მსაჯულნო჻ ჩემებრ჻ მეფენო჻ საჴელმწიფენო჻ ჭურჭელნო჻ ოქსინოვ჻ ქუეშე჻ მეფენო჻ თავადნო჻ სპანო჻ მტერთათუის჻ ლომებრ჻ მბრდღვინავნო჻ სეფენო჻ ყოვლნი჻ მტიროდით჻ საბრალოდ჻ ჩემთუის჻ ცრემლისა჻ მჩქეფენო჻
1986. თქუენცა჻ მშვიდობით჻ მშობელნო჻ აწ჻ ჩემთუის჻ ჭმუნვით჻ გასულნო჻ თუისნო჻ ტომნო჻ და჻ ძმანო჻ და჻ შვილნო჻ ძენო჻ და჻ ასულნო჻ იარაღნო჻ და჻ მონანო჻ აწ჻ ჩემგან჻ სხუაგნით჻ წასულნო჻ აწ჻ მიიბარეთ჻ გლახ჻ სული჻ ზეცისა჻ ძალთა჻ დასულო჻
1987. ვაი჻ მე჻ დაისჴნეს჻ კავშირნი჻ არ჻ მფეთქენ჻ მე჻ მაჯანია჻ ცუდ჻ იქმნეს჻ მკლავნი჻ მაგარნი჻ ვაი჻ მტერთა჻ მემაჯანია჻ მკლავნი჻ რომელსა჻ ვერ჻ ჰბრძოდა჻ იგ჻ დევი჻ ქაჯმაჯანია჻ გამოისალმნეს჻ გაუშვა჻ ქუემდგომმან჻ ჴორცმან჻ ჯანია჻
1988. ესე჻ ისმინეთ჻ ყოველთა჻ დიდმან჻ მცირემან჻ მონამან჻ თუით჻ არ჻ გეწიოს჻ რაც჻ ავი჻ სთქუა჻ სხუათა჻ დანაგმონამან჻ დარეჯანს჻ ესმა჻ ანდერძი჻ სრულყპ჻ არ჻ დანაბრკონამან჻ არე჻ ვარდისა჻ მელნის჻ ტბამ჻ აღელდა჻ მორწყო჻ მონამან჻
