ვეფხისტყაოსანი (Q-483), XIX ს.
1831. მით მიუთხრობს ჰინდოთ მეფე ჭირნი ამფეხვრეს ნარონები ლხინი გვმართებს აწ მორჭმულთა მოსურნალთ მოსაწონები ტახტსა ზედა ჯდა წინა უთქს ოქრო სარტყელთა მონები მუტრიბნი და მომღრალნი თამაშობენ მოგოსნები
1832. ილხენდა და თამაშობდა წამწამთაგან უქრის ქარი მას ნადიმსა მჯდომსა თურემ დაესოო გულსა ნარი ჯალაბები გაიყარეს და დაახრჩვეს მაგრა კარი მანდატურნი გარ უვლიდეს ჩააყენეს მჭვრეტთა ჯარი
1833. გრძლად ავათ გახდა ტარიელ სენთაგან მორჭმით მპყრობელი დიდი ჰინდოთა ხელმწიფე მეფეთა ზედა მფლობელი ოთხ წელ წვა ზედა ლოგინთა მრავალთა სენთა მშობელი ვეღარ ვნახეთ მხეცთა სრვით და ვერცა რაზმთა მწობელი
1834. ესმა ხვარაზშას ამბავი ესე ჰინდოთა სენისა ვით გაეხარნეს რა გკადრო სიამე მონახსენისა ვაზირთა უხმნა რჩევად ზის უბნობს არ ავ ენისა ბრძანებს ჰინდოეთს ვადინოთ სისხლი რუდ მონადენისა
1835. მე მასმია ჰინდოთ მეფე ტარიელ წევს ხანთა დიდთა აწ ჩვენ გვმართებს სისხლთა ძებნა ნუ ვამყოფებთ დანამშვიდთა მოვსწყვიტნეთ დავარბივნეთ ვხოცდეთ ვსცემდეთ ვითა ხიდთა ათასთა და ბევრ ათასთა შევიქმოდეთ მათთა შვიდთა
1836. უტარიელოდ ჰინდოთა ლაშქარნი ნურა გგონია იცით თუ რამაზს რა უყო არად არ სავარგონია პირველ ბრძენთაგან მრავალი სიჯაბნე გამიგონია აწ გვმართებს მათი მტერობა ესე მით მომიგონია
1837. კადრეს ვაზირთა მეფეო ვართ დედის მუცლით მონანი მაგა საქმესა ვერ ქმნელნი ვართ აქამდისცა მონანი ჩვენ მოგვეწონნეს თათბირნი ეგ შენნი შენაგონანი ღ~თსა სწადს ასრე სუბუქ ვქნათ ვითა დრამისა წონანი
1838. თუ ბრძანოთ აწვე გავგზავნოთ ყოველგნით ლაშქრისა მხმობელი ვიხმნეთ ხვარაზმთა ლაშქარნი მებრძოლთა დამამხობელი ომისა მოწადინენი ერთმანერთისა მსწრობელი ჩვენნი აბჯარნი ზნე სრულნი უაზრო დაუშრობელი
1839. აწ მეფე ბრძანებს გავგზავნოთ ყოვლგნით წასვლა ხამს კაცისა ნურვინ დადგების მოვიდნენ რაზმი ვჰკრათ მართ მამაცისა ნურას დავარჩენთ ავსწყვიტოთ ნაშობი მუნ დიაცისა ომგარდახდილნი ვბრწინვიდეთ ვართ ვითამ გუნდი ა ცისა
1840. აწ უბრძანოთ სპათა ჩვენთა შევყაროთ და გავემართნეთ მივიდეთ და ამოვსწყვიტნეთ თავნი გმირთა დავადარნეთ ნუ გაუშვებთ ქალაქებსა და ციხენი დავარღვივნეთ ყოველგნით მცნობნი გავგზავნენით დავწერეთ და გავაჩინეთ
1841. წავიდა ყველგან ბრძანება ლაშქართა ხვარაზმულისა ლაშქრად ჰინდოეთს აწვევენ გრძლად ხანსა დასაზმულისა თქვენ მოდით გამოკაზმულნი ვთქვა ხშირად სარაზმულისა გულ მხიარული მებრძოლთა ყოლ არ მოწყალე მზმელისა
1842. აღლუმი ნახა მეფემან ლაშქართა მიმართულისა ანგარიშ მიუხდომელი ჰინდოეთს გამართულისა დროშისა მუნ ანგარისი იყო ზრო ამართულისა ოცი ათასი დაწერეს ალმისა წარმართულისა
1843. ცხენ კაცისა ანგარიში თვალითა ვერვის შეუგია შუბი ოთხასი ათასი ბასრის პირი დაუგია ჰინდოეთს მივა ხელმწიფე სისხლითა ძებნა გაუგია საქმე ყოვლი მით ძაბუნი რათმე დიდი აუგია
1844. ხვარაზმშით გამოემართა რევაზონ მეფის შვილიო მთვარე კირჩხიბსა ზედან ზის აწ არის ეტლი ცვლილიო მენავეთაცა უბრძანა დაჰკაზმეთ ნავი მსხვილიო წავიდეთ მტერი დავადნო მე ვითა ცეცხლმან ცვილიო
1845. მინდორს გადგეს ბარგი მძიმე ოთაღნი და სხვა კარავნი ამაზედა აიყვანეს იგ ლაშქარნი უთვალავნი რაზმი დადგეს გაემართნეს იყვნეს ტევრნი უამრავნი ასრე ფიცხლად წამოვიდეს არ დადგების ხრმალ უკრავნი
1846. წავიდეს მზღვარი დააგდეს ხვარაზმთა სახელმწიფოსა ჰინდოეთს მიჰხდეს მივიდეს არბევენ ვით სასწრაფოსა ხოცენ კაცსა და დიაცსა ტურფასა საალაფოსა ოხრად გაჰხდიან ქალაქსა სამოთხეს დასამყოფოსა
ესმა ჰინდოთა მეფესა მოსვლა ხვარაზმელთა ვაგლახ შენ სოფელო
1847. აჰა სოფელი რათა ჰგავს სიტკბო სოფლისა წესია ზოგთა ტახტი აქვს წესისა და მერმე სამარესია ჭკნების ყვავილნი ხორცთანი მბრუნავი ეტლი ესია ანასდად შეუყვარდების მიინდობს ზესთა ზესია
1848. ესმა ჰინდოთა მეფესა სენთაგან დამძიმებულსა ემატა სევდა სევდასა აღარ ნეტარძი ებულსა ბრძანა თუ მიყო სოფელმან მისგან არ გახარებულსა დამმწარდა სიტკბო სოფლისა მე ასრე გაგონებულსა
1849. მომკლა ვინცა ვი ჩემს უფრო ამ სოფლისაგან ჩიოდეს დამერთო სევდა სევდასა გარდმიწყდეს ნეტარძი ოდეს მაშინ რად არა შემკადრეს ღაწვნი როს გაილალოდეს მას მიგავს ყვავილნი დაჭნეს ფურცელნი შთამოსცვიოდეს
