... (A-530), XIX ს.
450. მაშინღა შეველ ხატაეთს, მოვლად და მოსათვალავად კლიტენი საჭურჭლეთანი, მამართვეს დაუმალავად ქვეყანა ჩავსხი უბრძანე, იყვენით თქვენ უკრძალავად მზემან არ დაგწვენ იცოდით, დაგყარე გაუგვალავად
451. საჭურჭლენი გარდავნახენ, თავის თავის კიდის კიდე უცხო ფერთა საჭურჭლეთა, დავშურები თუ მოვსთვალვიდე ერთგან ვნახე საკვირველი, ყაბაჩა და ერთი რიდე თუმცა ნახენ სახელისა, ცოდნასაცა ინატრიდე
452. ვერა შევიგენ რა იყო, ანუ ნაქმარი რაულად ვისცა უჩვენი უკვირდის, ღ~თისაგან თქვის მან სასწაულად არცა ლარულად ჰგებოდა, მას ქსელი არ ორხოულად სიმტკიცე გვანდის ნაჭედსა, ვჰსთქვი ცეცხლთა შენართაულად
453. იგი საძღვნოდ მისად დავხსენ, ვისი შუქი მანათობდა მეფისათვის დავარჩიე, საარმაღნოდ რაცა ჰსჯობდა ჯორ აქლემი ათჯერ ასი, ყუელაკაი წვივ მაგრობდა [და]ტვირთული გაუგზავნე, ამბავსაცა კარგსა სცნობდა
აქა წიგნი ტარიელისა ინდოთ მეფის წინაშე ოდეს გაიმარჯვა ხატაელთა ზედა,
454. წიგნი დავსწერე მეფეო, სვემცა არს თქვენი სვიანად მე ხატაელთა მიმუხთლეს, თუცა მათ ეცა ზიანად ჩემი ამბავი დასტური, ამად გაცნობე გვიანად მეფე შევიპყარ მოგივალ მე ალაფიან ტყვიანად
455. რა ყველაჲ დავიურვე ხატაეთით გავემგზავრე წამოვიხვენ საჭურჭლენი სახელმწიფო დავიავრე ვერ მოვეყავ აქლემითა, აზავრები ვააზავრე მოვირჭვენ და მოვივლინე, რაცა მწადდა აგრე ვყავრე
456. ხატაეთისა ჴელმწიფე, მამყვანდა შეპყრობილია ჰინდოეთს მიველ მეგება, ჩემი გამზრდელი ტკბილია რა ქება მითხრა არ ითქმის, ჩემგან სათქმელად წბილია ხელი გამიხსნა შემაკრა, მან სახვეველი ლბილია
457. ჰსდგანან ტურფანი კარავნი, მოედანს ჩამოდგომილსა საუბრისა და ჩემისა, ჭვრეტისა მას მონდომილსა მას დღესა ედვა ნადიმი, მას შიგან გარდახდომილსა მიალერსებდეს მიჭვრეტდა, წინაშე ახლოს ჯდომილსა
458. მას ღამით ვსხედით ნადიმად, მუნ ამოდ გავიხარენით დილასა ქალაქს შევედით, მაედნით ავიყარენით მეფემან ბრძანა ლაშქარნი, უხმენით შემოსჯარენით დღეს ხატაელნი მიჩვენეთ, ტყვენიცა შემამგვარენით
459. რამაზ მეფე მას წინაშე, შეპყრობილი მოვიყვანე ტკბილად ნახა ხელმწიფემან, ვითა შვილი სააკვანე ორგული და მოღალატე, ნამსახურსა დავაგვანე ესე არის მამაცისა, მეტის მეტი სიმგულვანე
460. მას მეფესა ხატაელსა, უმასპინძლა უალერსა ჟამიერად უბრძანებდის, საუბარსა მათსა ფერსა ცისკრად მიხმეს მიბრძანებდეს, მე სიტყვასა ლმობიერსა შეუნდობო ხატაელსა, მას აქამდის შენამტერსა
461. მე ვკადრე ღ~თი ვინადგან, შეუნდობს შეცოდებულსა უყავით თქვენცა წყალობა, მას ღონე გაცუდებულსა რამაზს უბრძანებს იცოდი, გაგზავნი შეწყალებულსა მაგრა ნუ გნახავთ კულაცაღა, ჩვენს წინა გაწბილებულსა
462. ხარჯი დასდვეს შეკვეთეს, დრაჰკანი ასჯერ ასია კულა ხატაური ათასი, სხვა სტავრა სხვა ატლასია მერმე ყველაი დამოსა, იგი და მისი ხასია შეწყალებული გაგზავნა, უყო რისხვისა ფასია
463. ხატაელმან დაუმადლა, დადრკა მდაბლად ეთაყვანა მოახსენა ორგულობა, თქვენი ღთ~ნ შემანანა თუღა ოდეს შეღაგცოდო, მაშინ მამკალ მემცა განა წავიდა და ყველაკაი, მისი თანა წაიტანა
464. მოვიდა კაცი მეფისა, ცისკრობს არ დანაღამია ებრძანა გავყრილი ვარ, მას აქეთ თვეო სამია მინდორს მოკლული ისრითა, ნადირი არ მიჭამია არ დამაშვრალხარ წამოდი, თუცა დაშრომის ჟამია
465. შევეკაზმე დარბაზს მიველ, დამხვდა ჯარი ავაზისა შავარდნითა სავსე იყო, სრულად არე დარბაზისა მეფე ქვე ჯდა შეკაზმული, შვენებითა მსგავსი მზისა გაეხარნეს მოსვლა ჩემი, ტურფისა და ლამაზისა
466. იდუმალ ცოლსა ეუბნა, მართ ჩემგან უცოდნელია ომით მოსრული ტარიელ, საჭვრეტად სასურველია მან განანათლოს მჭვრეტელთა, გული რაზომცა ბნელია რაცა დაგვედრო საქნელად, ჰქმენ არა საზოზღნელია
467. აწ მითქვამს საქმე უშენოდ, შენცა ცან ესე მცნებული რადგან ქალია სამეფო, ჩვენგანვე სახელ დებული ვინცაღა ნახავს აწ ნახოს, აჰა დღე ედემს ხლებული გვერდსა დაისვი ორნივე, სრას დამხვდით მოვალ შვებული
468. მოვინადირეთ მინდორი, ძირი მთისა და გორისა იყო სიმრავლე ძაღლისა, შავარდნისა და ქორისა ადრე დავბრუნდით ვიარეთ, არ ეჯი გზისა შორისა აღარ იბურთეს დაშლა ქნეს, თამაშობისა ორისა
