... (W-17), XVII ს.

1796. მე დია ვიცი მინახავ მრავალთა მბრძოლთა მორევით გედინოს სისხლთა ნაკადი დაცაგეყენოს მორევით გაგექცივნენ და გეყივლოს მაღლითა ჴმითა მორე ვით აწ სიბერისა ლახვარი გასვია გულსა მორევით

1797. თქუენ წაგიღია წინასი სიყმისა შუენიერობა ერთი გასვია მეფეო გაჩნია დანაბერობა ტარიელს პირსა შეშვენის სიყმისა ვარდთა ფერობა რაზმად შევიბნეთ მეფეო გმართებს ამისი ჯერობა

1798. რა გათავდა ვაზირობა ასრე ვითა აღსარება მეფე ბრძანებს დამიშალეთ არ მიჯობდა მუქარება აწ ვქნათ კარგად გამორჩევით გარეთ ომსა მოგვარება ღმერთმან ქნას და ნახოთ მათი სიცოცხლისა გამწარება

1799. ჰკადრა ვაზირმან მეფეო ხარ ომსა კარგად ჩუეული რამცა ვიცოდი მე თქუენგან უკეთე გამორჩეული ნახე ტარიელს რაზმი ჰყავს და ასაბია წუეული ამისთვის იქმნა ხუარაზმთა ლაშქარი მათგან ძლეული

1800. აწ რადგან აღარ დაიშლი კართ გარე ომსა რაზმითა ღამით გავიდეთ გაპარვით არ მაშხალითა ბაზმითა ცისკრისა ჟამსა დავესხნეთ გმირთა წესითა და ზმითა ღ~თნ ქნას ასრე დავჰჴოცნეთ არ იყუნენ ხანსა დაზმითა

1801. დაასკუნეს ესე თათბირი თარასგან ნავაზირები ხუარაზმშაჰ ბრძანა უთუვოდ ვქნათ ესე დანაპირები იანგარიშა მისი სპა ომსა მართ ვითა გმირები ასოთხმოცათი ათასი მებრძოლი ამატირები

1802. სხვა სპა მრავალი ქუეითი ციხეს დაყარა ჭურვილი ზღუდეთად კარგი მესროლი ჩაბალახ ჩამოხურვილი ღამით გავიდეს თუ ომთა არა მართებდა სურვილი ცისკრისა ჟამსა დამსხმელთა შექმნე სისიხლისა წურვილი

1803. რას ვაგრძელებდე დაესხნეს ცისკრისა ჟამსა ომითა შეიქნა შემოკივილი ქუხილის შენაზომითა მათ მძინარეთა გარეთ ქნეს სისხლი რუდ მონაწდომითა მაღლად იძახდა ხვარაზმშაჰ ტარიელისთუის წყომითა

1804. ტარიელს ეტყუის ძე ჩემი შენ მუხთლად მოჰკალ მძინარე თუ მამაცი ხარ შემები მოდი წამოდეგ წინარე მოდი ვჰკრათ ჩუენ ერთმანერთსა ჴრმალი სისხლისა მდინარე ვეჭუ სამართალმან შენ შეგქმნა მოსულისა მოსაწყინარე

1805. რა ესმა ესე ზახილი მათ სამთა გმირთა მეფეთა მართ წყნარად ადგომილ იყუნეს ჰგუანდეს ვარდისა მკრეფეთა ტანსა იცვემიდეს აბჯარსა მართ შუქთა მოიეფეთა ხვარაზმშას სპათა გაუჴდეს ვით მგელნი ძაღლთა მყეფეთა

1806. ფიცხლა მიმართა ხუარაზმიშ ვით შავარდენი ფრთიანი სითაც პირი ქნის დაჴოცის ტანი მუნ დაძრის ხიანი იზახდა ვაი ინდოთა ნუვინ გაუშვებთ მღთიანი დახუდეს მამაცად იბძოდეს დამსხმელთა ეცა ზიანი

1807. მათ ლომთა სპანი სამგნითვე შეიძრნეს გარეთ მდგომელნი ზედა დამსხმელთა მოუჴდეს ამაყნი მცქაფად მწყრომელნი ფიცხლად შეებნეს არ გვანდათ იგ ფრანგნი ვინმე ჰრომელნი მათნი ნიანგნი ტიროდეს ვით იცინიან რომელნი

1808. იგ სამივე ჴელმწიფენი დაკაზმულნი დადგეს კართა ცხენთა შესხდეს უკეთესთა წინა დროშა აემართა ღმერთსა დიდი მადლი ჰკადრეს შემობრუნდეს მიემართა მკლავნი ჩუენნი ვიჴმარნეთო ღმრთით რაც გუინდა დაგვემართა

1809. აწ უყურეთ თქუენ მსმენელნო რა ფიცხელი არის ომი თავადთ თავს ტარიელ სწყვეტდის მედგრად მათთვის მწყრომელი ერთობილნი ამოსწყუიტნა ვერვინ იყო წინა მდგომი გარე რაზმი მრავალკეცი დაიჴოცა თუ რა ზომი

1810. ერთკენ ავთანდილს და ფრიდონს მრგვლივ სპანი ზედ მოეჯარნეს იგი ორნივე გაუჴდეს რა გკადრო ვით გაეხარნეს ჴოცდეს უკანა მისდევდეს ქალაქის კართა შესჯარნეს უნდოდა თუმცა შიგანთა ყოლ კარნი არ დაეყარნეს

1811. ტარიელ ნახა ხვარაზმშაჰ გაჰმაყდა გული ბერისა შეიქნა ველი ორგნითვე სისხლითა მონატბერისა გორად ძეს შუბთა ნალეწი და ჴმალთა მრავალფერისა კულავ მოუბრუნდა ხუარაზმშას რისხუა ცით მონაბერისა

1812. ესმა მუქარა მეფისა ღ~თივ გუირგუინ გულაზატისა მივმართე მივდეგ საომრად ჩავიპყარ მძიმე ლახტია ბარგისტანითა კაზმულსა მე ცხენსა გარდავახტია მოსრულ ხარ მოდი საომრად მით გაგიცუდო ტახტია

1813. შეიქმნა ომი ფიცხელი რაზმის კიდემდე კიდია ჯართა მოუხდა ტარიელ მისად ვინმცა შენამართია ვისცა გარდაჰკრის გააპისაღმართუ დასაღმართია ხუარაზმშა მოდგა საომრად სცნათ მისი დსანამართია

1814. შუბნი შემოსცნა ხუარაზმშაჰ ტარიელ მკერდსა შელეწნა ვერ გაუტეხნა აბჯარი ვერცა თუ სადმე დახუეწნა ვაქებ ვინ გმირი ესეთნი ან სარო ალვა ახეწნა ტარიელ ჴრმალი ხუარაზმშას ცხენსა ჰკრა ყოლ არ აძეწნა

1815. ტარიელ ცხენი ხვარაზმშას მოუკლა მუნვე დაეცა უფიცხე იბრძვის ქუეითსა ჴრმალი უნდოდა დაეცა ყმა აღარავინ იახლა რომ ადრე ცხენსა აეცა ამისთვის მარტო იბრძოდა არათ ღონითა გაექცა