931. ვინ჻ არ჻ ყოფილა჻ მიჯნური჻ ვის჻ არ჻ სახმილნი჻ სდებიან჻ ვის჻ არ჻ უნახვან჻ პატიჟნი჻ ვისთვის჻ ვინ჻ არა჻ ბნდებიან჻ მითხარ჻ უსახო჻ რა჻ ქნილა჻ სულნი჻ რად჻ ამოგხდებიან჻ არ჻ იცი჻ ვარდნი჻ უეკლოდ჻ არავის჻ მოუკრებიან჻
932. ვარდსა჻ ჰკითხეს჻ ეგზომ჻ ტურფა჻ რამა჻ შეგქმნა჻ ტანად჻ პირად჻ მიკვირს჻ რად჻ ხარ჻ ეკლიანი჻ პოვნა჻ შენი჻ რად჻ ა჻ ჭირად჻ მან჻ თქვა჻ ტკბილსა჻ მწარე჻ ჰპოვებს჻ სჯობს჻ იქნების჻ რაცა჻ ძვირად჻ ოდეს჻ ტურფა჻ გაიეფდეს჻ არღარა჻ ღირს჻ არცა჻ ჩირად჻
933. რადგან჻ ვარდი჻ ამას჻ იტყვის჻ უსულო჻ და჻ უასაკო჻ მაშა჻ ლხინსა჻ ვინ჻ მოიმკის჻ პირველ჻ ჭირთა჻ უმუშაკო჻ უბოროტო჻ ვის჻ ასმია჻ რაც჻ ა჻ საქმე჻ საეშმაკო჻ რად჻ ემდურვი჻ საწუთროსა჻ რა჻ უქმნია჻ უარაკო჻
934. ისმინე჻ ჩემი჻ თხრობილი჻ შეჯე჻ წავიდეთ჻ ნებასა჻ ნუ჻ მიჰყოლიხარ჻ თავისა჻ თათბირსა჻ გაგონებასა჻ რაცა჻ არ჻ გწადდეს჻ იგი჻ ქენ჻ ნუ჻ სდევ჻ წადილთა჻ ნებასა჻ ასრე჻ არ჻ სჯობდეს჻ არ჻ გეტყვი჻ რად჻ მეჭვ჻ რასაცა჻ თნებასა჻
935. მან჻ უთხრა჻ ძმაო჻ რა჻ გითხრა჻ ძვრაცა჻ არ჻ ძალმიც჻ ენისა჻ ძალი჻ არა჻ მაქვს჻ ხელქმნილსა჻ შენთა჻ სიტყვათა჻ სმენისა჻ რა჻ ადვილად჻ გიჩს჻ მოთმენა჻ ჩემთა჻ სასჯელთა჻ თმენისა჻ აწ჻ მივსწურვილვარ჻ სიკვდილსა჻ დრო჻ მომეახლა჻ ლხენისა჻
936. ამას჻ მოკუდავი჻ ვილოცავ჻ აროდეს჻ ვითხოვ჻ არ჻ ენით჻ აქა჻ გაყრილნი჻ მიჯნურნი჻ მუნამცა჻ შევიყარენით჻ მუნ჻ ერთმანერთი჻ კვლა჻ ვნახნეთ჻ კვლა჻ რამე჻ გავიხარენით჻ მო჻ მოყვარეთა჻ დამმარხეთ჻ მიწანი჻ მომაყარენით჻
937. საყვარელმან჻ საყვარელი჻ ვით჻ არ჻ ნახოს჻ ვით჻ გაწიროს჻ მისკენ჻ მივალ჻ მხიარული჻ მერმე჻ მანცა჻ ჩემ჻ კერძ჻ იროს჻ მივეგებვი჻ მომეგებოს჻ ატირდეს჻ და჻ ამატიროს჻ ჰკითხე჻ ასთა჻ ჰქენ჻ გულისა჻ რა჻ გინდ჻ რა჻ ვინ჻ გივაზიროს჻
938. მართ჻ გარდაწყვეტით჻ იცოდი჻ გეტყვი჻ მართალსა჻ პირასა჻ სიკვდილი჻ მახლავს჻ დამეხსენ჻ ხანსაღა჻ დავჰყოფ჻ მცირასა჻ არ჻ ცოცხალ჻ ვიყო჻ რას჻ მაქნევ჻ რა჻ დავრჩე჻ ხელსა჻ მხდი჻ რასა჻ დამშლიან჻ ჩემი჻ კავშირნი჻ შევრთვივარ჻ სულთა჻ სირასა჻
939. რა჻ სთქვი჻ რას჻ იტყვი჻ არ჻ მესმის჻ არცა჻ მცალს჻ სმენად჻ მაგისად჻ სიკვდილი჻ მახლავს჻ ხელქნილსა჻ სიცოცხლე჻ არის჻ წამისად჻ აწ჻ გამიარმდა჻ სიცოცხლე჻ მეტად჻ ყოვლისა჻ ჟამისად჻ მუნ჻ მეცა჻ მივალ჻ ცრემლისა჻ მიწად჻ სად჻ გამდის჻ ლამი჻ სად჻
940. ბრძენი჻ ვინ჻ ბრძენი჻ რა჻ ბრძენი჻ ხელი჻ ვითა჻ იქს჻ ბრძნობასა჻ ეგ჻ საუბარი჻ მაშინ჻ ხამს჻ თუცაღა჻ ვიყო჻ ცნობასა჻ ვარდი჻ ვერ჻ არის჻ უმზეოდ჻ იყოს჻ დაიწყებს჻ ჭკნობასა჻ მაწყენდამეხსენ჻ არა჻ მცალს჻ არცაღა჻ ვახლავ჻ თმობასა჻
941. კულა჻ ეუბნების჻ ავთანდილ჻ სიტყვითა჻ მრავალფერითა჻ ეტყვის჻ თუ჻ მოჰკვდე჻ გერგების჻ სიტყვათა჻ რა჻ ოხერითა჻ ნუ჻ იქ჻ არა჻ სჯობს჻ საქმითა჻ ნუ჻ ხარ჻ თავისა჻ მტერითა჻ ვერ჻ წაიყვანა჻ ვერა჻ ქნა჻ სიტყვითა჻ ვერა჻ ვერითა჻
942. მერმე჻ უთხრა჻ აჰა჻ რათგან჻ არ჻ მომისმენ჻ არას჻ არა჻ აღარ჻ გაწყენს჻ ენა჻ ჩემი჻ აქამდისცა჻ ცუდად჻ მცთარა჻ თუ჻ სიკვდილი჻ გიჯობს჻ მოკვე჻ ვარდი჻ დაჭკნეს჻ დაცამჭკნარა჻ ერთსა჻ რასმე჻ გეაჯები჻ მიყავ჻ ცრემლი჻ ამდუღარა჻
943. სადა჻ ჰინდონი჻ ბროლვარდსა჻ სარვენ჻ გიშრისა჻ სარითა჻ მას჻ მოვეშორვე჻ წამოვე჻ სიჩქარით჻ არ჻ სიწყნარითა჻ ვერ჻ დამიჭირა჻ მეფემან჻ მშობლურად჻ საუბარითა჻ შენ჻ არ჻ შემიყრი჻ გამიყრი჻ აწ჻ ჩემი჻ ლხინი჻ ვთქვა჻ რითა჻
944. ნუ჻ გამგზავნი჻ გულმოკლულსა჻ ერთი჻ მიყავ჻ საწადელი჻ ერთხელ჻ შეჯე჻ ცხენოსანი჻ გნახო჻ ჩემი჻ სულთა჻ მხდელი჻ ნუთუ჻ მაშინ჻ მოვიქარვო჻ სევდა჻ ესე჻ აწინდელი჻ მე჻ წავალ჻ და჻ შენ჻ დაგაგდებ჻ იქნას჻ შენი჻ საქადელი჻
945. ეხვეწებოდა჻ შეჯეო჻ აჯას჻ ხვეწნითა჻ არვებდა჻ იცოდა჻ რომე჻ შეჯდომა჻ კაეშანს჻ მოაქარვებდა჻ ლერწმისა჻ სარსა჻ დასდრეკდა჻ გიშერსა჻ დააკარვებდა჻ დაიმორჩილა჻ ეამა჻ არ჻ ივაგლახა჻ არ჻ ვებდა჻
946. ცხადად჻ უთხრა჻ შევჯდებიო჻ მომიყვანე჻ ცხენი჻ წინა჻ მან჻ მოგვარა჻ წყნარად჻ შესვა჻ არ჻ სიჩქარით჻ ააქშინა჻ მინდორთაკენ჻ წაიყვანა჻ ტანი჻ მჭევრი჻ აძრვევინა჻ ხანი჻ წავლეს჻ სიარულმან჻ მოჯობება჻ დააჩნინა჻
947. შეაქცევს჻ და჻ ეუბნების჻ საუბართა჻ შვენიერთა჻ მისთვის჻ ძვრიდა჻ სასაუბროდ჻ მათ჻ ბაგეთა჻ ძოწის჻ ფერთა჻ მისი჻ სმენა჻ გააყრმობდა჻ მსმენელისა჻ ყურთა჻ ბერთა჻ მოიშორვა჻ კაეშანი჻ დათმობავე჻ შეაერთა჻
948. რა჻ შეატყვა჻ მოჯობება჻ მან჻ სევდისა჻ მუფარახმან჻ გაანათლა჻ პირივარდი჻ სიხარულმან჻ დაუსახმან჻ ცნობიერთა჻ დასტაქარმან჻ უცნობოთა჻ ოხრვაახმან჻ ცნობიერი჻ სიტყვა჻ უთხრა჻ უცნობოსა჻ რასმე჻ მზრახმან჻
949. შერასმეჰყუეს჻ საუბარსა჻ სიტყვა჻ ჰკადრა჻ არ჻ მალული჻ ერთსა჻ რასმე჻ მოგახსენებ჻ გამიცხადე჻ დაფარული჻ ეგე჻ სამხრე჻ მისეული჻ შენ჻ გაჩნია჻ ვისგან჻ წყლული჻ რაგვარ჻ გიყვარს჻ რაგვარ჻ გიღირს჻ თქვი჻ დავიღო჻ მერმე჻ სული჻
950. მან჻ უთხრა჻ სახე჻ რა჻ გითხრა჻ მის჻ უსახოსა჻ სახისა჻ ესეა჻ ჩემი჻ სიცოცხლე჻ ჩემი჻ მომცემი჻ ახისა჻ მჯობი჻ ყოვლისა჻ სოფლისა჻ წყლისა჻ მიწისა჻ და჻ ხისა჻ არ჻ სასმენლისა჻ მოსმენა჻ არს჻ უმჟავესი჻ წმახისა჻