899. იტყვის჻ ჰე჻ მზეო჻ ვინ჻ ხატად჻ გთქვის჻ მზიანისა჻ ღამისად჻ ერთარსებისა჻ ერთისა჻ მის჻ უჟამოსა჻ ჟამისად჻ ვის჻ გმორჩილობენ჻ ციერნი჻ ერთის჻ იოტის჻ წამისად჻ ბედსა჻ ნუ჻ მიქცევ჻ მიაჯე჻ შეყრამდის჻ ჩემად჻ და჻ მისად჻
900. ვის჻ ხატად჻ ღმრთისად჻ გიტყვიან჻ ფილოსოფოსნი჻ წინანი჻ შენ჻ მიშველე჻ რა჻ ტყვექმნილსა჻ ჯაჭვნი჻ მაბიან჻ რკინანი჻ ბროლბადახშისა჻ მძებნელმან჻ სათნი჻ დავჰკარგე჻ მინანი჻ მაშინ჻ ვერ჻ გავძელ჻ სიახლე჻ აწ჻ სიშორესა჻ ვინანი჻
901. ამას჻ მოთსქმიდის჻ იწვოდის჻ ვითა჻ სანთელი჻ დნებოდის჻ დაყოვნებისა჻ მოშიში჻ ისწრაფდის჻ იარებოდის჻ რა჻ შეუღამდის჻ ვარსკვლავთა჻ ამოსლვა჻ ეამებოდის჻ მას჻ ამსგავსებდის჻ ილხენდის჻ უჭვრეტდის჻ ეუბნებოდის჻
902. მთვარესა჻ ეტყვის჻ იფიცე჻ სახელი჻ ღმრთისა჻ შენისა჻ შენ჻ ხარ჻ მომცემი჻ მიჯნურთა჻ მიჯნურობისა჻ სენისა჻ შენ჻ გაქვს჻ წამალი჻ მისისა჻ მოთმინებისა჻ თმენისა჻ მიაჯე჻ შეყრა჻ პირისა჻ შენგამო჻ შენებრ჻ მშვენისა჻
903. ღამე჻ ალხენდის჻ დღე჻ სჯიდის჻ ელის჻ ჩასლვასა჻ მზისასა჻ რა჻ წყალი჻ ნახის჻ გარდიხდის჻ უჭვრეტდის჻ ჭავლსა჻ წყლისასა჻ მას჻ თანართვიდის჻ ნაკადსა჻ სისხლისა჻ ცრემლთა჻ ტბისასა჻ კვლა჻ გაემართის჻ ისწრაფდის჻ წასლვასა჻ მისვე჻ გზისასა჻
904. მარტო჻ მოსთქმიდის჻ ტიროდის჻ ტანად჻ ალვისა჻ ხიანი჻ მინდორს჻ თხა჻ მოკლის჻ სადაცა჻ ადგილი჻ დახვდის჻ კლდიანი჻ შეწვის჻ ჭამის჻ და჻ წავიდის჻ პირ჻ მზე჻ გულმარიხიანი჻ იტყვის჻ დავჰყარენ჻ ვარდნი჻ და჻ აჰა჻ მე჻ ვაგლახ჻ იანი჻
905. აწ჻ ვერ჻ ვიტყვი჻ მაშინდელსა჻ მე჻ მის჻ ყმისა჻ ნაუბარსა჻ მიუბნობდის჻ რას჻ მოთქმიდის჻ რას჻ ტურფასა჻ რაზომ჻ გვარსა჻ ზოგან჻ თოვლი჻ გაეწითლის჻ ვარდსა჻ ბრჭლითა჻ ნახოკარსა჻ ქვაბნი჻ ნახნა჻ გაეხარნეს჻ ზე჻ გავიდა჻ ქვაბთა჻ კარსა჻
906. რა჻ ასმათმან჻ დაინახა჻ მოეგება჻ ცრემლი჻ სწვთების჻ ვით჻ იამა჻ სიხარულსა჻ მართ჻ ვეღარას჻ ვერ჻ მიხვდების჻ ყმა჻ გარდახდა჻ მოეხვია჻ აკოცებს჻ და჻ ეუბნების჻ კაცი჻ კაცსა჻ მოელოდეს჻ მოსლვა჻ დია჻ ეამების჻
907. ყმა჻ ქალსა჻ ეტყვის჻ პატრონი჻ ნეტარ჻ სად჻ არის჻ და჻ ვითა჻ ქალი჻ ატირდა჻ ცრემლითა჻ ზღვათაცა჻ შესართავითა჻ ეტყვის჻ რა჻ წახველ჻ გაიჭრა჻ ქვაბს჻ ყოფა჻ მისჭირდა჻ ვითა჻ აწ჻ მისი჻ არა჻ არ჻ ვიცი჻ არ჻ ნახვით჻ არ჻ ამბავითა჻
908. ყმა჻ დაჭმუნდა჻ ვითამც჻ რამე჻ ჰკრეს჻ ლახვარი჻ გულსა჻ შუა჻ ქალსა჻ ეტყვის჻ აჰა჻ დაო჻ ეგეთიმცა჻ კაცი჻ ნუა჻ იგი჻ ფიცი჻ ვით჻ გატეხა჻ არ჻ ვეცრუე჻ ვით჻ მეცრუა჻ ვერ჻ იქმოდა჻ რად჻ მიქადა჻ თუ჻ მიქადა჻ რად჻ მიტყუა჻
909. თუ჻ უმისოდ჻ სოფელს჻ ყოფა჻ რათგან჻ ჩირად჻ არ჻ მიღირდა჻ რად჻ დავვიწყდი჻ რად჻ მივსცილდი჻ რად჻ ვერ჻ გაძლო჻ რა჻ მისჭირდა჻ მან჻ გატეხა჻ ზენარისა჻ რად჻ შემართა჻ ვით჻ გაპირდა჻ მაგრა჻ ავის჻ ბედისაგან჻ ჩემი჻ რამცა჻ გამიკვირდა჻
910. კვლა჻ ქალი჻ ეტყვის჻ მართლაც჻ ხარ჻ მაგისსა჻ დამძიმებასა჻ მაგრა჻ რა჻ გავბრჭო჻ მართალი჻ ნუ჻ მეჭვ჻ რასაცა჻ თნებასა჻ არ჻ გული჻ უნდა჻ ფიცის჻ და჻ პირისა჻ გასრულებასა჻ იგი჻ უგულო჻ მოელის჻ მართ჻ დღეთა჻ შემოკლებასა჻
911. გული჻ ცნობა჻ და჻ გონება჻ ერთმანერთზედა჻ ჰკიდიან჻ რა჻ გული჻ წავა჻ იგიცა჻ წავლენ჻ და჻ მისკენ჻ მიდიან჻ უგულო჻ კაცი჻ ვერ჻ კაცობს჻ კაცთაგან჻ განაკიდიან჻ შენ჻ არ჻ გინახავნ჻ არ჻ იცი჻ მას჻ რომე჻ ცეცხლნი჻ წვიდიან჻
912. შენ჻ უმართლე჻ ხარ჻ ემდურვი჻ შენ჻ გაეყარე჻ ძმობილსა჻ მაგრა჻ ვით჻ ითქმის჻ ვით჻ გახდა჻ ვითა჻ გიამბობ჻ ცნობილსა჻ ენა჻ დაშვრების჻ გაცვდების჻ გულსა჻ შეელმის჻ ლმობილსა჻ ამას჻ მით჻ ვაზრობ჻ მინახავს჻ მე჻ უბედურსა჻ შობილსა჻
913. ჯერთ჻ მისი჻ მსგავსი჻ სასჯელი჻ არცა჻ ვის჻ ამბად჻ სმენია჻ თუ჻ არა჻ კაცთა჻ სასჯელი჻ ქვათაცა჻ შესაძრწენია჻ დიჯლადცა჻ კმარის჻ მას჻ რომე჻ თვალთაგან჻ ცრემლი჻ სდენია჻ თვით჻ რაცა჻ ბრძანოთ჻ მართალ჻ ხართ჻ სხვა჻ სხვისა჻ ომსა჻ ბრძენია჻
914. მას჻ წამავალსა჻ ვჰკითხევდი჻ დამწვარსა჻ ცეცხლმოდებულსა჻ მოვიდეს჻ რა჻ ქმნას჻ ავთანდილ჻ მისსა჻ დამვედრე჻ დებულსა჻ მიბრძანა჻ მოღამნახვიდეს჻ მე჻ მისთვის჻ გაცუდებულსა჻ ამათ჻ არ჻ დავჰყრი჻ არეთა჻ არ჻ გავსტეხ჻ მისს჻ ქადებულსა჻
915. მას჻ ზენაარსა჻ არ჻ გავჰტეხ჻ მას჻ ფიცსა჻ არ჻ ვერცუები჻ მას჻ პაემნამდის჻ მოვიცდი჻ რაზომცა჻ გამდის჻ რუები჻ თუ჻ მკვდარი჻ მნახოს჻ დამმარხოს჻ თქვას჻ ვაგლახი჻ და჻ უები჻ ცოცხალი჻ დავხვდე჻ უკვირდეს჻ სიცოცხლე჻ არს჻ სათუები჻
916. ჩემთვის჻ გარდახდა჻ მას჻ აქათ჻ გაყრა჻ მზისა჻ და჻ ქედისა჻ ოდენ჻ მოდენა჻ ცრესლისა჻ მჭირს჻ ველთა჻ მოსალბედისა჻ მსჯის჻ გამრავლება჻ ხელქმნილსა჻ სულთქმისა჻ ზედაზედისა჻ დავვიწყებივარ჻ სიკვდილსა჻ ნახეთ჻ ნაქმარი჻ ბედისა჻
917. ესე჻ არაკი჻ მართალი჻ ჩინს჻ ქვასა჻ ზედა჻ სწერია჻ ვინ჻ მოყვარესა჻ არ჻ ეძებს჻ იგი჻ თავისა჻ მტერია჻ აწ჻ ზაფრანია჻ ვის჻ წინას჻ ვერ჻ ვარდი჻ ჰგვანდის჻ ვერ჻ ია჻ თუღა჻ მონახავ჻ მონახე჻ ქენ჻ რაცა჻ შენი჻ ფერია჻
918. ყმამან჻ უთხრა჻ უმართლე჻ ხარ჻ არ჻ მამართლო჻ მდურვად჻ მისად჻ მაგრა჻ გაბრჭე჻ რა჻ მიქმნია჻ სამსახური჻ ტყვესა჻ ტყვისად჻ გამოჭრილვარ჻ სახლით჻ ჩემით჻ ვით჻ ირემი჻ ძებნად჻ წყლისად჻ მას჻ ვეძებ჻ და჻ მას჻ ვიგონებ჻ ვიარები჻ ველთა჻ ვლისად჻