... (H-461), XVIII ს.
1873. მოვიდა჻ გააშვებინა჻ დიდი჻ ხვარაზმთა჻ მფლობელი჻ ცხენი჻ მოგვარეს჻ და჻ წყნარად჻ შესვა჻ მართ჻ ვითა჻ მჴმობელი჻ მოვიდნენ჻ მისნი჻ ძმადფიცნი჻ მოლოცვა჻ წამამთხრობელი჻ უქეს჻ ხვარაზმშას჻ დარჩენა჻ ყოლე჻ არა჻ იყვნეს჻ მგმობელი჻
1874. მობრუნდეს჻ გამარჯვებულნი჻ გარდაჴდეს჻ ჩრდილთა჻ ხეთასა჻ ტურფათა჻ რასმე჻ ბაღთასა჻ ყოლ჻ არ჻ კატართა჻ ტყეთასა჻ მათ჻ მეომრობა჻ შვენოდა჻ მჯობდა჻ მჯობთა჻ ყოველთა჻ მხნეთასა჻ თქვეს჻ ვაჯობინთ჻ ესე჻ დღე჻ მეტად჻ ყოველთა჻ დღეთასა჻
1875. გამოისვენეს჻ მაშურალთა჻ აბჯრითა჻ ტანსა჻ ახდითა჻ პურობა჻ სმა჻ სიმღერითა჻ სოფლისა჻ ჴელთა჻ აჴდითა჻ მას჻ დღესა჻ მათი჻ მებრძოლი჻ მკუდრად჻ ჩნდა჻ აბჯართა჻ ახდითა჻ ხვარაზმშა჻ იჯდა჻ ფერჴითა჻ მგზავსად჻ ფერისა჻ დაჴდითა჻
1876. დილასა჻ ფრიდონ჻ ავთანდილ჻ და჻ სხვანიცა჻ სპათა჻ თავნია჻ ტარიელისსა჻ მოვიდეს჻ დახუდეს჻ ლაშქარნი჻ შავნია჻ აწ჻ მათგან჻ სამოციქულოდ჻ კაცი჻ ბრძნად჻ შენაგზავნია჻ შესთვალეს჻ ღმერთმან჻ პატივგცა჻ ტყვედ჻ გყუანან჻ შენნი჻ მავნია჻
1877. ვინათგან჻ ღმერთმან჻ პატივი჻ ეგზომი჻ დაგდვა჻ დიდებით჻ გმართებს჻ რომ჻ იყო჻ საღმრთოსა჻ საქმესა჻ ზედა჻ რიდებით჻ აწ჻ შენ჻ რაცა჻ ჰქენ჻ ხვარაზმშა჻ სისხლისა჻ პირველ჻ მიდებით჻ პირი჻ აიღეთ჻ ხუარაზმშას჻ გაუშვი჻ ამოდ჻ მშვიდებით჻
1878. ტარიელ჻ გასცა჻ პასუხი჻ მეტად჻ კარგი჻ და჻ მჭევრები჻ ღ~თისაგან჻ მე჻ მჭირს჻ წყალობა჻ და჻ თქვენგან჻ დიდი჻ ბევრები჻ აწ჻ თქვენგან჻ სამჯერ჻ დადგმულა჻ ჩემთვის჻ შუბისა჻ ტევრები჻ დარჩეს჻ გაუშვით჻ ხუარაზმშაჰ჻ აგრევ჻ თავადი჻ ბევრები჻
1879. შევიდეს჻ ნახეს჻ ტარიელ჻ და჻ მადლსა჻ გარდაიჴდიდეს჻ მერმე჻ ადგეს჻ და჻ ხუარაზმშაჰ჻ სად჻ იყო჻ მუნა჻ მივიდეს჻ უსალამეს჻ მათ჻ ორთავე჻ თავისთავის჻ მოიმშვიდესა჻ გვერცა჻ დაუსხდენ჻ ნაკრავთა჻ უქებდეს჻ და჻ გაიცდიდესა჻
1880. მერმე჻ ჰკადრეს჻ ჰე჻ ხუარაზმშა჻ ჴელმწიფეო჻ ბედნიერო჻ მორჭმულო჻ და჻ თვით჻ მპყრობელი჻ ზნე჻ სრულობით჻ გონიერო჻ რად჻ აშვილეთ჻ შვილი჻ თქუენი჻ ყოვლით჻ ზნითა჻ შვენიერი჻ გვიკვირს჻ რაცა჻ თქვენ჻ გიქნია჻ პირველ჻ კაცო჻ მეცნიერო჻
1881. თუ჻ თქვენ჻ გასმიოდა჻ ტარიელ჻ ნახვითა჻ ანუ჻ სმენითა჻ მემკვიდრე჻ სადმე჻ არისო჻ რად჻ არა჻ მოიხენი჻ თა჻ აწ჻ გარდაუშვით჻ პირველი჻ სისხლი჻ პირითა჻ ჩვენითა჻ აქათ჻ იმად჻ წადით჻ და჻ მეფობდით჻ ბრძნითა჻ გონებაენითა჻
1882. ხვარაზმშა჻ წყნარი჻ სიტყვანი჻ თქვა჻ ბრძენთა჻ წასულა჻ რიგისა჻ პირველად჻ ქება჻ ავთანდილს჻ და჻ ნურადინს჻ მიუგისა჻ მე჻ თქუენი჻ ქება჻ ვითა჻ ვთქვა჻ ბუდე჻ ვარ჻ აწ჻ აუგისა჻ მკლავს჻ სირცხუილისა჻ ლახუარი჻ ბასრისა჻ შუბ჻ დაუგისა჻
1883. ოდეს჻ ძე჻ ჩემი჻ ეთხოვა჻ სასიძოდ჻ ჲნდოთ჻ მეფესა჻ მე჻ მაშინ჻ არსით჻ ვიცნობდით჻ ტარიელს჻ სისხლთა჻ მჩქეფესა჻ უმკვიდროდ჻ ყოფა჻ ეწერა჻ მას჻ წიგნსა჻ მათსა჻ სეფესა჻ ამად჻ ვერ჻ მივხუდი჻ მიგმობდით჻ ჭკუასა჻ დანაყეფესა჻
1884. მართებდა჻ თუმცა჻ ტარიელს჻ ებრძანა჻ ჩემთვის჻ კაცითა჻ მართ჻ ერთხელ჻ ვითა჻ ეგრეცა჻ არ჻ მრავლად჻ კვლავ჻ და჻ კვლაცითა჻ მე჻ ვარ჻ მემკვიდრე჻ პატრონი჻ მე჻ მმართებს჻ ღ~თითა჻ და჻ ცითა჻ ნუ჻ მოსცემ჻ შვილსა჻ თვარ჻ დავხუდე჻ რაზმითა჻ ცემატკაცითა჻
1885. თუ჻ მაშინ჻ არ჻ დამეშალა჻ თქუენ჻ უმართლე჻ ხართ჻ მდურვასა჻ მე჻ თავსაცავე჻ ვაბრალობ჻ მას჻ საშინელსა჻ ურვასა჻ მაგრა჻ უმეცრად჻ ჩავიჭერ჻ ცრემლთა჻ მორვისა჻ ცურვასა჻ ამად჻ ვერავინ჻ დამიშლის჻ გულსა჻ სისხლისა჻ წურვასა჻
1886. ეს჻ ასრე჻ იყო჻ რაც჻ ვთქვი჻ თქვენცა჻ გასმოდეს჻ მგონია჻ თვარ჻ გაიკითხენ჻ ინდონი჻ გკადრებენ჻ უშმაგონია჻ ავთანდილ჻ ჰკადრა჻ მეფეო჻ ესე჻ ვერ჻ გაგიგონია჻ მაგისთანანი჻ სიტყუანი჻ აწ჻ არად჻ სავარგონია჻
1887. თავმან჻ თქუენმან჻ თუ჻ მოგვისმენ჻ ამას჻ გკადრებთ჻ დაუცდომლად჻ სჯობს჻ წახვიდეთ჻ ტახტსა჻ თქუენსა჻ იყვნეთ჻ სისხლთა჻ დამთმო჻ მჯდომლად჻ არა჻ გაკლდეს჻ დიდებისა჻ ჴელი჻ ცათა჻ შეუცთომლად჻ შენდობა჻ ჴამს჻ რადგან჻ ადამ჻ აღარ჻ დარჩა჻ შეუნდობლად჻
1888. ხვარაზმშა჻ ბრძანებს჻ ვინათგან჻ თქვენ჻ გწადს჻ აგრე჻ ვქნათ჻ ვით჻ ბრძანეთ჻ მაგრა჻ ნახეთ჻ რა჻ ძნელია჻ ესე჻ კარგად჻ გაიგონეთ჻ წინაშე჻ ვარ჻ გარდაუშვებ჻ რადგან჻ ასრე჻ დამაღონეთ შემაკითხეთ჻ სპათა჻ ჩემთა჻ თარას჻ გვერდით჻ შემაგონეთ჻
1889. ადგეს჻ ფრიდონ჻ და჻ ავთანდილ჻ ტარიას჻ გამოეზრახნეს჻ ხვარაზმშას჻ სიტყუა჻ ყოველი჻ წყნარად჻ თქვეს჻ არ჻ დაიძახნეს჻ თარა჻ ვეზირსა჻ უჴმობთო჻ ვინ჻ ბრძენთა჻ გამოესახნეს჻ მიდგეს჻ ფრიდონ჻ და჻ ავთანდილ჻ სიგანთა჻ არ჻ ავაგლახნეს჻
1890. შიგნით჻ შეჰყივლეს჻ ისმინეთ჻ ჩვენი჻ ჴმა჻ თქვენთვის჻ ზარისა჻ თარა჻ ვეზირი჻ გარდმოდგეს჻ სახასო჻ ბრძენთა჻ თავისა჻ ხვარაზმშა჻ ბრძანებს჻ ნახვამწადს჻ მისი჻ არ჻ ჭკუა჻ ავისა჻ გამოდი჻ ჩვენ჻ გამოგინდობთ჻ არ჻ მიზდი჻ გინდა჻ ნავისა჻
1891. გამოვიდა჻ თარა჻ ბრძენი჻ პლატონისა჻ შესადარი჻ ხვარაზმელის჻ მეფის჻ ნახვისათვის჻ ღმრთისა჻ ხვეწით჻ მემუდარი჻ რა჻ ჴელმწიფე჻ მისი჻ ნახა჻ მუნ჻ გაცოცხლდა჻ ვითა჻ მკვდარი჻ თქვა჻ თუ჻ ღმერთო჻ კურთხეულ჻ ხარ჻ არა჻ ვნახე჻ სასუდარი჻
1892. თაყვანი჻ სცა჻ მერმე჻ ყელსა჻ მოეხვივა჻ თარა჻ ბრძენი჻ მოახსენაღმერთო჻ რა჻ ვთქუა჻ მადლთა჻ სენთა჻ მე჻ სიგრძენი჻ ამა჻ ომთა჻ მოარჩინენ჻ არ჻ უობლენ჻ წურილნი჻ ძენი჻ რა჻ მადლი჻ ვთქვა჻ რომ჻ ასეთნი჻ წყალობანი჻ მიბოძენი჻
