... (H-461), XVIII ს.

1912. ნუ჻ მიენდობით჻ სოფელსა჻ საქმესა჻ ცუდა჻ მუხთალთა჻ არვის჻ მიგინდობს჻ რაგინდ჻ ვინ჻ კარგთა჻ უყოფდეთ჻ უთუალთა჻ ბოლოდ჻ ჟამს჻ დაგცემს჻ შეგიბრკობს჻ ფერჴთა჻ და჻ მართ჻ ნაკუთალთა჻ ყველასა჻ ერთად჻ მოგიყრის჻ მის჻ დღეში჻ დანახუთილთა჻

1913. ყოველნი჻ დავიჴოცებით჻ სრულად჻ ერთობით჻ და჻ რამად჻ მით჻ დაიტეობს჻ მცნებასა჻ მიენდვნეთ჻ ცუდად჻ დარამად჻ იტყვის჻ მუხთალსა჻ სოფელსა჻ ცრუდ჻ და჻ მიუნდოდ჻ არამად჻ წყეულმან჻ ნახეთ჻ რა჻ მიყო჻ ძმანი჻ არ჻ მაძმნა჻ და჻ რამან჻

1914. ვერათ჻ მორჩებით჻ უწყოდით჻ ვერ჻ ხვეწნით჻ ვერ჻ მუდარებით჻ ვერ჻ გარდახვეწით჻ აღფრინვით჻ და჻ მთათა჻ დაბუდარებით჻ ციხის჻ ციხითა჻ აგებით჻ ცათაცა჻ დაედარებით჻ მაშინ჻ მოგგონდეს჻ ყოველი჻ ოდესცა჻ ისუდარებით჻

1915. აღარას჻ გვარგებს჻ ტირილი჻ სულთქმიდეს჻ მაშინ჻ ახევდეს჻ სჯობს჻ იუნჯებდეს჻ მუნასა჻ აქა჻ არ჻ შეინახევდეს჻ ერთი჻ მეორეს჻ უჭურეტდეს჻ მტირალი჻ ქუშად჻ ნახევდეს჻ გარეთ჻ მისცემდეს჻ უხმობდეს჻ ატლასთა჻ არ჻ შინა჻ ხევდეს჻

1916. თქმულ჻ არს჻ სიკუდილი჻ უფალ჻ არს჻ ჴორცთა჻ და჻ ანაგებისა჻ არ჻ ეშინიან჻ მძლავრთაგან჻ ნივჰთით჻ და჻ მონაგებისა჻ არ჻ შეეწყალვის჻ ჭაბუკი჻ გლახა჻ არ჻ ეძაგებისა჻ არა჻ ჰკვირდების჻ თვალ჻ წარბი჻ ჰაერი჻ ღაწვ჻ ბაგებისა჻

1917. სოფელი჻ ამად჻ გვაღორებს჻ გვღებავს჻ ფერად჻ რა჻ მინისა჻ ჟამად჻ მოგუცის჻ რაც჻ სთხოვი჻ ესე჻ მთნავს჻ ესრა჻ მინისა჻ ანაზდად჻ გაგტეხს჻ რა჻ გკადრო჻ ჭიქისა჻ ან჻ რა჻ მინისა჻ ჩემსა჻ არ჻ ჯერხართ჻ სახედ჻ გიცთ჻ ვისისა჻ და჻ რამინისა჻

1918. არ჻ გაგითავდეს჻ არავის჻ ესე჻ სოფელი჻ წამიერ჻ ისწრაფის჻ მუნვე჻ მიქცევად჻ მოკვდავი჻ ეს჻ მიწა჻ მიერ჻ მას჻ ნეტარ჻ ვინცა჻ სიმართლით჻ წავიდა჻ უბიწ჻ ამიერ჻ ცუდია჻ აქა჻ მეფობა჻ სრულობით჻ იწამიერ჻

1919. თქვენცა჻ ისმინეთ჻ მეფენო჻ მთავარნო჻ და჻ დიდებულნო჻ არა჻ ძალით჻ თქვენით჻ რის჻ მქნელნო჻ ღ~თისგან჻ გადიდებულნო჻ თვისნო჻ არ჻ თვისნო჻ შვინაშვნო჻ ძმანო჻ და჻ მადიდებულნო჻ აწ჻ გაუყავით჻ გლახაკთა჻ ლარნო჻ აქამდი჻ დებულნო჻

1920. იყვენით჻ მართლ჻ ად჻ რჯულობით჻ სიმართლის჻ მიმსახველობით჻ მღ~თის჻ შიშით჻ სჯულთა჻ მტკიცნობით჻ ცნებათა჻ დამარხველობით჻ ქვრივთა჻ ობოლთა჻ მსჯელობით჻ გლახაკთა჻ გამკითხველობით჻ არ჻ ბნედით჻ არ჻ აშიკობით჻ არ჻ გაჭრით჻ არ჻ ახ჻ ჴელობით჻

1921. მიუნდობელო჻ სოფელო჻ რას჻ ბრუნავ჻ რას჻ მუხანათობ჻ ოდესმე჻ სწუხ჻ და჻ აბნელებ჻ ოდესმე჻ არ჻ ვსწუხვარ჻ ანათობ჻ არვის჻ მიგუინდობ჻ წამ჻ ერთცა჻ ჟამთა჻ არვებ჻ თუ჻ ხანათობ჻ დაგუწვი჻ კვამლურებ჻ არ჻ ვით჻ შეშა჻ ან჻ ხე჻ მუხანათობ჻

1922. უხვაიშნოო჻ წყეულო჻ მოდი჻ სიკვდილო჻ მამკალო჻ მოლესე჻ ცელნი჻ მამზედე჻ ჩემო჻ უჟამოდ჻ მომკალო჻ თქვენთვის჻ შევიქენ჻ საჭმელად჻ ჭიანო჻ მჭადმით჻ მომკალო჻ ჩემი჻ გავწელე჻ დავაგდე჻ ამ჻ სოფლის჻ დადგმა჻ მამკალო჻

1923. მოდით჻ მქმიზღეთ჻ მიჯნურნო჻ ცრემლნი჻ რომ჻ ისესხენითა჻ მიჯნურნო჻ ეგზომ჻ ტურფანო჻ ჩემებრ჻ სხვას჻ ვის჻ ესხენითა჻ გარდაეშალე჻ ბროლზედა჻ ყორნისებრ჻ თმის჻ ესხენითა჻ აღელდი჻ მელნისა჻ ტბაო჻ გიშრის჻ ტყის჻ ძირს჻ ესხენითა჻

1924. ვეღარ჻ ვმლიქვნელობ჻ ჩემებრივ჻ აშიყნო჻ მე჻ აწ჻ არ჻ ენით჻ თანა჻ მამყევით჻ მიჯნურნო჻ საფლავის჻ არე჻ წარენით჻ ცრემლნი჻ დასთხივეთ჻ თქვენ჻ ჩემთვის჻ გლახ჻ თავნი჻ გაიმწარენით჻ საფლავი჻ სრად჻ და჻ სამყოფლ჻ საწოლად჻ სუდარი჻ მიზეწარენით჻

1925. აწ჻ მშვიდობითმც჻ არს჻ რომელმან჻ რჯულ჻ მიდვა჻ დამადინაო჻ მშვიდობით჻ ტურფავ჻ მაჩიტო჻ მაქაო჻ და჻ მადინაო჻ სოფელმან჻ მგზავსად჻ წყაროსა჻ სისხლის჻ რუ჻ დამადინაო჻ გულით჻ მით჻ წითლობს჻ მამინდე჻ შენ჻ არად჻ ამადინაო჻

1926. თქვენცა჻ მშვიდობით჻ მშობელნნო჻ მსაჯულნო჻ ჩემებრ჻ მეფენო჻ თავადნო჻ სპანო჻ მტერთათვის჻ ლომებრ჻ მბრდღვინავნო჻ სეფენო჻ საჴელმწიფენო჻ ჭურჭელნო჻ ოქსინოვ჻ ქვეშე჻ მეფენო჻ ყოვლნი჻ მტიროდით჻ საბრალოდ჻ ჩემთვის჻ ცრემლისა჻ მჩქეფენო჻

1927. თქვენცა჻ მშვიდობით჻ პატრონნო჻ აწ჻ ჩემთვის჻ ჭმუნვით჻ გასულნო჻ თვისნო჻ ტომნო჻ და჻ ძმანო჻ და჻ შვილნო჻ ძენო჻ და჻ ასულნო჻ იარაღნო჻ და჻ მონანო჻ აწ჻ ჩემგნით჻ სხვაგნით჻ წასულნო჻ აწ჻ მიიბარეთ჻ გლახ჻ სული჻ ზეცისა჻ ძალთა჻ დასულო჻

1928. ესე჻ მისმინეთ჻ ყოველთა჻ სოფლისგან჻ ჩემი჻ რჯანია჻ ცუდ჻ იქმნა჻ მკლავნი჻ მაგარნი჻ ვაი჻ მტერთა჻ მემაჯანია჻ მკლავნი჻ რომელსა჻ ვერ჻ მბრძოდა჻ იგ჻ ვერ჻ ქაჯმაჯანია჻ გამოესალმნეს჻ გაუშვა჻ ქვე჻ მდგომმან჻ ჴორცმან჻ ჯანია჻

1929. ანდერძი჻ სრულად჻ გათავდა჻ გულსა჻ არ჻ ჰქონდა჻ დანარჩომანი჻ თვით჻ არა჻ შესწონს჻ რაც჻ ავი჻ სთქვა჻ მართ჻ სხვათა჻ დანაგმობანი჻ დარეჯანს჻ ესმა჻ ანდერძი჻ სულ჻ ჰყო჻ არ჻ დანაპრკოლანი჻ არე჻ ვარდისა჻ მელნისა჻ ღელვიდა჻ მორწყო჻ ველანი჻

1930. ჰგვანდა჻ დაბნელდა჻ ნათელი჻ სოფელო჻ მათთვის჻ მტერობდა჻ ნესტან჻ დარეჯან჻ მოთქმით჻ და჻ სისხლის჻ ცრემლითა჻ ტიროდა჻ ვნახე჻ და჻ დავჰკრთი჻ სოფელსა჻ და჻ თავნი჻ სხვაგნით჻ ვარენი჻ ვთქვი჻ თუ჻ მივენდო჻ ღმერთსა჻ და჻ ბრალინმცა჻ აღუარენი჻

1931. მტირალთა჻ პირდახოკილთა჻ მჴართა჻ იტვირთეს჻ აიღეს჻ იგ჻ უსახონი჻ მიჯნურნი჻ თაბუთისაკენ჻ წაიღეს჻ იარაღიცა჻ ტურფა჻ რა჻ მათნი჻ გლახ჻ მათთანა჻ გაირეს჻ ცისა჻ მნატობნი჻ ტიროდეს჻ სული჻ აროდეს჻ დაიღეს჻