... (S-5207), XIX ს.
347. ფრიდონ გნახე მაშინ გიცან ოდეს მინდორს ნადირობდი ალყა გარე სემოგეკრა სპათ ნადირთ სრვას მიუთხრობდი ორბის მოკლა მოგეწონა სხვათ შენ ჩემთან მოუსწრობდი ალყა შალე მოგეწონე შეყრისათვის მწვე ხარობდი
348. დამხვდი კარგა ბევრი მამეც გამისტუმრე ტყვის საძებრად შენით წაველ ფატმან ვპოვე მის მტერს ვექმენ ცან უძებრად მან მიანბო ტყვის ამბავი ძმას დავშრიტე ცეცხლი მგზებრად შევკრბით სამნივ ქვეყანანი დავაშვენეთ მთვარე მზებრად
349. რაცა ქენით ყველა იცი ჩვენ ვლეთ შენ ტახტს დაემყარე აწ მტიროდი სულნი ხორცთა გავეყარე ბოდიშსა და სალამს მოგთხოვ მით სიკვდილსა წავეყარე ეულს პატრონს უმკვიდროსა მე წაუველ ავეყარე
350. ოდეს ტარიელ დამარხო მიტირე მეც თავს ცემითა თინათინს შუქთა ელვანი ჯავარ ციმციმის ცემითა ორნივ გავშორდით ნივთთაგან ვიქნებით დანაცემითა აღარად უნდით გავშორდით სოფლისა მიც მიცემითა
351. ვიცი რომ შენცა დაბერდი აღარ გიც ბევრი ხანია აღარც შენა გცალს სოფლსთვის ხან ვარდი კრიფო ხანია ანუ მინდორად შეექცე მოკლა ქურციკთან თხანია ასრე გვაბრუნვებს სოფელი და ჟამი ეს უხანია
352. ძეთა შენთა ესე უთხარ მტკიცედ კარგა დააბარე მათცა იძმონ ძენი ჩემნი ძმისგან უფრო მიაბარე [......................................................................................] [.......................................................................................]
353. კარგნი ყოფილხართ სამნივე ჰხოცეთ დევი და ქაჯები წაგიხდა მხნენი ძალგული და დალპა ცუდად მაჯები სოფლის ურჯულოდ წასვლისთვის თუ არ აგართვან აჯები მიკვირს მწერალო ანდერძსა მათსა სწერ რად ისაჯები
სიკვდილი ავთანდილისა
354. აზომ არ არის სოფლისა საღამო არცა დილია სიზმრისა უფრო სიზმარი ჩრდილისა უფრო ჩრდილია არ ამოკრეფენ სწავლულნი მათ მათგან გამოცდილია ავი და კარგი სწორად სჩანს სიცოცხლე თუ სიკვდილია
355. ავთანდილ და ცოლმან მისმან დაყვნეს წელნი სამოცთნი ღმერთმან მისცნა ორნი ძენი სიტურფითა მსგავსი მათნი გაუნდოვდეს საჭვრეტელად ბროლბადახშნი მინასათნი სიბერემან გაუცუდნა მათ გლახ მათნი ხასიათნი
356. ავთანდილ და ცოლმან მისმან სული ცათკენ გაგზავნესა ორნი ესე ხორციელნი იგი მათსა სინაზესა ხორცითაცა შეიერთნეს მას წყაროსა ზესთა ზესა მზე მრავალთა დაუტევეს მიიახლნეს ერთად მზესა
357. ვინცა კარავნი გააკრავნა და თიკანნი გაათიკნა მანვე თხანი თიკანთაგან გაარჩივნა გააბლიკნა გონიერნი გაამაღლნა სულნი მათნი მოირკინა ერთმანეთსა ეზიარნეს რამანცაღა ჩამოდრიკნა
358. მითქვამს და კვლავ ვსთქვა სოფლისა სიცრუვე კვლა და კვლადობა იგი გარდახდეს გაისმა ოდენ ამბავი მათობა სადაა კბილთა სითეთრე ანუ ღაწვთაღა ნათობა მტვერად შექმნილა წაუხდა მათ მათი ხასიათობა
ფრიდონისაგან ორგანვე მისვლა და ტირილი და მოთქმა
359. მოვიდა ფრიდონ ტირილით ზახილით თავსა მცემელი იხოჭს და იგლეჯს და მოსთქვამს არ უნდა გარდამცემელი მოიღო მეტად დიადი გლახაქთა მისაცემელი უნდოდა თუმცა ეშოვნა ლახვარი დასაცემელი
360. ტაგრუცსა თეთრსა თმა წვერსა გაჰყრის ბროლისა ჭერითა მაღლა იზახდა ვაგლახსა ტირილით არ სიმღერითა მართ წმინდად გაგლეჯილიყო ერთობ თმითა და წვერითა ტაგრუცსა მიჯდა მოსთქმიდა ხმითა მით შვენიერითა
361. თქვა მეტად კარგი სიტყვანი ფილასოფოსთა ცნობასა რომე ხორხითა იტყოდა მსგავსი დავითის ძნობითა მე გლახ ვით მოვთქვა სიკეთე თქვენისა ცხენოსნობისა ან ვით მოვთვალო მოკლული თქვენისა მშვილდოსნობისა
362. რაზმთა მლეწელნო ყოველთა მებრძოლთა თქვენთა მძლეველნო კვლავ ასპარეზად ტურფანო უსწოროდ დამნაძლეველნო თქვენ ვისცა შველა უბრძანით უცხონო შესაძლეველნო აწ ცრემლთა ჩემთა დენასა ხამს თუ ვით გაუძლე ველნო
363. თქვენებრ ტახტსა ვის დაჯდების ვინ მოკაზმავს სრასა სრულად ან ნადიმსა ვინ გარდიხდის ზნე უკლებსა ჯავარ სრულად ვითამც დავრჩი მე უთქვენოდ ვიგონებდე ამას რულად ცოცხალი მე არ ვიქნები გაკიცხული გაბასრულად
364. თინათინს ნესტანდარეჯანს ვით მოეთქვნა სინაზენი ტანი მჭევრი ალვის მორჩი პირი მჭვრეტთა ამაზრზენი ბროლ ბალახში ლალ გიშერი მარგალიტთა შენათხზენი საუბარი სიტყვა ტკბილი ვერ მჭვრეტელთა ამაზრზენი
