... (ქუთაისური ხელნაწერი 7), XVII ს.
269. მამკალ ვინცა ვინ ჩემს უფრო ამ სოფლისაგან ჩიოდეს დამერთო სევდა სევდასა გარდმიწყდეს ნეტარძიოდეს მაშინ რად არა შემკადრეს ღაწვი როს გაილალ ვოდეს მას მიგავს ყვავილნი დაჭკნეს ფურცელნი შთამოსცვიოდეს
270. მგზავსად იზრახნა ტარიელ არ გვანდა გახარებულსა კაცნი გაგზავნა ყოველგან ბრძანება მისცა რებულსა ფიცხლა მოდითო გიბრძანებ ლაშქართა შემოკრებულსა აწ გნუკევ ომსა ფიცხელსა მათთვის არ დაზარებულსა
271. წამს შეიყარნეს ჰინდონი ლაშქართა უთვალავითა ცხენ კეთილ აბჯარ სრულობით მინდორთა მოსარწყავითა დროშითა მრავალ ფერითა მეფისა წითელ შავითა ჴლმებითა ინდურითა კარგითა ნაკაზმავითა
272. მთა იყო მეტად მაღალი შუა ინდოთა თემისა იქით დგას მეფე ხვარაზმთა მფლობელი ლაშქართ ზემისა მთას აქათ იდგეს ჰინდონი მსგავსი ფუტკართა რემისა ომსა ხვალისას ასკვნიან გესმის სიტყვისა ჩემისა
273. წინ მოეგებნეს ჰინდონი ხვარაზმშ ქოს ტაბლაკებითა მალითა ტაიჭებითა გულმდეგრად სარაკებითა პილოთა მეომრებითა ჩარხ ნავაქ ზანდუკებითა რაზმითა მრავალ კეცითა ჴევთაცა გავაკებითა
274. ცისკრად ჰკრეს ქოსთა დაბდაბთა ორთა ქიშვარდთა მეფეთა ინდოთა და ხვარაზმელთა მედგრდ სისხლისა მჩქეფეთა შეუტივნეს და შეიბნეს წყლულთა სცნობ სიიეფეთა მათ სპათა ვერა ნახევდი სიცილით ვარდთა მკრეფეთა
275. ხვარაზმშ ასრე შეუტევდა ვით მწყაზარი თეთრი ქორი მრავალკეცი ტევრი იდგა და გასტეხა რაზმი ორი ცხენ კაცისა დანაჴოცი ყვალგან იდგა გორის გორი თავნი დარჩეს დიდებულნი დაჴოცილნი ორგნით სწორი
276. ხვარაზმშა ვითა შეიბა არათ არ გაგეგონების შუბითა ჴლმითა ლახტითა ისრითა მოგეწონების თუ ნახავ მისთა ნაკრავთა საამ როსტომ გეგონების ასრე ჴამს ვინცა საომრად ხმალ შუბი დაიგონების
277. მედგრად იბრძოდენ ინდონი ლაშქარნი უჴელმწიფონი დია დაჴოცეს ორთავე ჩაბალახ ჯაჭვ უქაფონი ომსა ნაწვართნი ჩაუქნი ტურფანი სანაყოფონი ბოლოდ ინდონი გაიქცნეს ხანსა არ დასამყოფონი
278. ხვარაზმშას სპანი უკანა მისდევენ გამარჯვებულნი ჩამოჰყრიდიან ჴოცდიან ამაყნი ალაღებულნი გაჰჴდეს ინდოთა მიწანი სისხლითა გაწითლებულნი ცეცხლებრ მოეგზნეს ინდოთა იგ სპანი გამეხებულნი
279. გააქცივნეს ამოსწყვიტნეს ერთი ორთა ვერა სჯობდეს ვისცა უნდა იშოებდეს სჭრიდეს ჰხოცდეს ალაფობდეს ხვეწნა იყო მუდარობა სიცოცხლესა იაჯობდეს ვინცა ღონე მოიძივის დამალვასა ვერა სთმობდეს
გამარჯვება ხვარაზმთ ხელმწიფისაგან ინდოელთ ლაშქარზედ
280. გაიმარჯვა ხვარაზმელმან იქნა მისი გაგებული იხარებს მეფე მორჭმული გული აქვს გალომებული იშოვეს მრავლად ლაშქართა კვლავ მივა გამეხებული ცხენი ყველაი ნაკაზმი ალაფი ალაღებული
281. ტარიელს წინა მივიდნეს ჰინდონი ჴმალ დალეწილნი გაქცეულ გარდახვეწილნი შიშითა გაწბილებულნი აბჯარ აჴდილნი დაძრცვილნი ტან სარო შემოფრეწილნი ცხენ დადგომილნი მტირალნი დაგლეჯით პირ დახოჭილნი
282. ტარიელ იწვა სენთაგან დავარდნილ დანაცემული აწ ახლა გაჴდა მართ ასრე ვით გულსა დანა ცემული რა ესმა ასრე ეწყინა ვითა ასპიტთა ცემული ლხინი მოსძულდა არ უჩნდა ჩანგ ბარბით დანაცემული
283. მივიდეს გარეთ მოადგეს ყველგან ციხეთა გარეთა ებრძვიან ცეცხლსა უდებენ მოაოჴრებდეს არეთა ჰჴოცდეს სწვიდეს და არღვევდეს ცრემლთა ადენდეს მწარეთა აჯა არ გამოუღიან არად არ მემუდარეთა
284. გარეთ ყოველნი წაუხვნა ციხეთა სიმაგრენია მათ უზენაროდ მიეპყრნეს მიკვირდეს ვით აგრენია ერთ წლამდინ იყვნეს ინდოეთს ვაკედ ქნეს კლდე და ღრენია მერმე წავიდეს სავსენი სიცილით მომღერალნია
ტარიელისაგან კაცის გაგზავნა ავთანდილთან და ფრიდონთან საშველად
285. რად არ გასინჯავთ სოფელსა სჭირს გარე შიგან ჭრელობა მისცემს კვლავ ზოგჯერ სევდასა არა აქვს გაუყრელობა გამართავს რაცა სწადიან მისი წესია ტრელობა ტარიელ თვალნი ამართნა ჰკლავს გულსა დანა მჭრელობა
286. ნესტ დარეჯანის წამწამთა ბუქისა ფიფქმან დამზრომან მობრუნდა ჰკითხა მზემ მორჩმან ტურფამან ტანად სარომან დაუყვნა მისმან ელვამან ტარიელს პირ უმთვარომან ნუ ივნებ ლომო ლომთაო რა ქნა წყეულმან ჟამ დრომან
