... (პარიზული ხელნაწერი 10)
1926. სოფელს჻ მყოფსა჻ ყუელაკასა჻ ესე჻ არვის჻ არ჻ ასცილ჻ დეს჻ მათ჻ სოფლისა჻ შვენებათა჻ წყალ჻ ჯავარი჻ გაუწბილდეს჻ მიჯნურობა჻ გაუსუსტდა჻ გონებანი჻ გაულბილდეს჻ სიყვარული჻ გააცივეს჻ ერთმანერთსა჻ უკუგრილდეს჻
1927. ყოველთვე჻ სწორად჻ ჰსწყლობს჻ ვითა჻ თოვსა჻ მოათოვდეს჻ ობოლი჻ ქუარვნი჻ დაამდიდრეს჻ და჻ გლახაკნი჻ არითხოვებდეს჻ ავის჻ მქნელი჻ დააშინეს჻ კარავნი჻ ცხვართა჻ ვერ჻ სწოვდეს჻ შიგან჻ მათთა჻ საბრძნისათა჻ თხადა჻ მგელი჻ ერთად჻ სძოვდესს჻
1928. ტარიელ჻ და჻ ცოლმან჻ მისმან჻ ტახტოსნობა჻ მოიწყინეს჻ მეფედ჻ დასხნეს჻ შვილნი჻ მათნი჻ ნაცვლად჻ მათად჻ დაადგინეს჻ ერთსა჻ წელსა჻ დაიხოცნეს჻ მიწვეს჻ მიწად჻ მიიძინეს჻ მზესა჻ ლომი჻ არ჻ გაჰყარეს჻ მასვე჻ თანა჻ დააწვინეს჻
ანდერძი ავთანდილისა რომელი თქვა ჟამსა სიკვდილისა მისისა჻
1929. ისმინეთ჻ ძენო჻ კაცთანო჻ ანდერძი჻ ავთანდილისა჻ ვიტყვი჻ მსგავსია჻ სოფელი჻ ეს჻ მუხანათი჻ ჩრდილიდა჻ სწორია჻ ჟამი჻ მწუხრისა჻ კრულთანა჻ ავთან჻ დილისა჻ ადრე჻ დალპების჻ გაცვდების჻ ვით჻ ქსელი჻ ნაქვს჻ მანდილისა჻
1930. რა჻ მიიახლა჻ სიკვდილად჻ დაუწყო჻ ხდამა჻ სულითა჻ ხელთა჻ იხრიდა჻ კრთებოსა჻ სიტყვითა჻ დამასულითა჻ თქვა჻ ვეღარ჻ მიხსნა჻ ძმამან჻ და჻ ვერცაღა჻ დამა჻ სულითა჻ მუნ჻ შემიწყნაროს჻ რომელმან჻ მიწა჻ ადამა჻ სულითა჻
1931. რაზომც჻ გამეფდა჻ ცად჻ ვინ჻ თქვა჻ კაცი჻ შთამოსრულ჻ ან჻ ასულ჻ ცუდია჻ აქა჻ დიდობა჻ ვარდი჻ აწ჻ მეც჻ ვჩან჻ დანასულ჻ უხვაიშნოა჻ ესე჻ დღე჻ ძე჻ რაღას჻ მარგებს჻ ან჻ ასულ჻ მიწა჻ მიიქცეს჻ მიწადვე჻ ხორცი჻ მოკვდების჻ განა჻ სულ჻
1932. სიჭაბუკისა჻ ყვავილი჻ დაჭნა჻ ჩანს჻ ავად჻ ვარდია჻ პირველ჻ მტერთ჻ ზედა჻ საიმაღლით჻ ვსჩნდი჻ ორბებრ჻ მონა჻ ვარდია჻ აწ჻ წაველ჻ მგზავსი჻ გმირსა჻ და჻ ფერად჻ მინა჻ ვარდია჻ თანა჻ წამამყევ჻ თინათინ჻ ცემს჻ უკან჻ ნუ჻ დავარდია჻
1933. იგიმცა჻ კაცი჻ კრულია჻ ვინცა჻ მიენდოს჻ სოფელსა჻ მოლ჻ იზღარსა჻ და჻ მუხთალსა჻ სიცილით჻ ჰკოცნის჻ ოფელსა჻ პირველ჻ სიცოცხლის჻ მქადესა჻ ბოლოდ჻ უარის჻ მყოფელსა჻ მუნ჻ დამკარგავსა჻ კაცთასა჻ აქაც჻ ხან჻ დაუყოფელსა჻
1934. შეიწყნარენით჻ ნაარსნო჻ მცნებას჻ გასწავებ჻ არ჻ ავსა჻ ნუ჻ მოჰყოლიხართ჻ სოფელსა჻ ნიავსა჻ ქარსა჻ არავსა჻ მუნ჻ იუნჯებით჻ სად჻ ღმერთი჻ დასდგამს჻ სიმართლის჻ კარავსა჻ სადა჻ ვერ჻ უკბენს჻ მღილი჻ და჻ ძალ჻ უც჻ პარვა჻ მპარავსა჻
1935. მიჯნურობისა჻ სახმილმან჻ დამწვა჻ მძლავრ჻ ანაგზემან჻ და჻ მზე჻ მოვჰკვდე჻ თავის჻ გამოღმა჻ შენ჻ დამიტირე჻ მზემან჻ და჻ სხვამ჻ ჩემოდნობა჻ ვერა჻ ქნას჻ ყოველმან჻ მონაზემან჻ და჻ ცავ჻ შთამოიქეც჻ მნათითურთ჻ აწ჻ რადღა჻ ჰყოვნი჻ ზე჻ მანდა჻
1936. მტიროდით჻ თქვენთვის჻ დამწვარსა჻ მიჯნურნო჻ ჩემთვის჻ ურვილნო჻ გამზრდელნო჻ თქვენცა჻ გაზრდილნო჻ ტურფად჻ ისპანო჻ ჭურვილნო჻ ხასნო჻ აზიზად჻ ნანახნო჻ თავნო჻ ნაზობით჻ ბურვილნო჻ სულთქმით჻ მამთქვემდით჻ ბაგენო჻ და჻ უბანებით჻ სურვილნო჻
1937. თინათინისა჻ პირველ჻ სურვილი჻ და჻ პირსა჻ შვენის჻ ამარე჻ აწ჻ ლომამან჻ თავი჻ გაგრიდნა჻ და჻ მზეო჻ შენ჻ მასმარე჻ აქა჻ ნარბენთა჻ სწორად჻ ვლოთ჻ უვიცი჻ გიცი჻ სამარე჻ ერთად჻ წავიდეთ჻ აჰა჻ მზა჻ ჩვენთვის჻ თაბუთი჻ სამარე჻
1938. უჩემოდ჻ დასჭკნი჻ ვარდო჻ და჻ იაო჻ ფერ჻ მკრთალად჻ რაიყაავ჻ ვითა჻ დაგითმე჻ ლალო჻ და჻ ბროლო჻ ძოწ჻ სათო჻ რა჻ მიყაავ჻ კულავ჻ იაგუნდო჻ ნალველი჻ გატყდი჻ და჻ შუა჻ გმიყაავ჻ შენ჻ მარგალიტო჻ მოჭრილო჻ ნუმტირ჻ და჻ ბაგე჻ დამიყაავ჻
1939. ჩემი჻ გარდაჴდა჻ სურვილო჻ რას჻ გარგებს჻ რაზომცინანო჻ ადინვთ჻ სისხლის჻ რუები჻ გაწურთუნით჻ ვარდნო჻ და჻ მინანო჻ ჩემთანა჻ ცისა჻ მნათობნო჻ რან჻ და჻ ანუ჻ ვინანო჻ მზე჻ მზეთა჻ მოვკვდე჻ მტიროდით჻ გულნო჻ კლდენო჻ და჻ რკინანო჻
1940. აწესა჻ ვითხოვო჻ მღთისგან჻ მსაჯო჻ დიდად჻ ძნელია჻ სადარის჻ ჩემი჻ სავანე჻ მუნ჻ გამითეოს჻ ბნელია჻ მისთა჻ ელვათა჻ მაკართობდეს჻ არც჻ მცხინვრეჰყობ჻ ბნელია჻ ანგელოზთანა჻ ვფარინვდე჻ ვადიდო჻ ჩემი჻ მხსნელია჻
1941. სული჻ აწ჻ ჩემგან჻ უტყუავრად჻ ნიადაგ჻ დანასულები჻ მუნ჻ დამამკუიდროს჻ სადაცა჻ ჰყუანან჻ მართალთა჻ სულები჻ შორს჻ ქნას჻ ნაწილთა჻ რომელთა჻ არს჻ დამზრალ჻ ცალკე჻ დანასულეი჻ რომელსა჻ თიკნად჻ უწოდე჻ არს჻ მარცხნივ჻ წანასულეი჻
1942. ამ჻ საჯოსა჻ ღთისაგან჻ კულავ჻ ვეღარ჻ ვთხოვ჻ აროსა჻ გლახი჻ სულს჻ დახსნას჻ ბნელი჻ ნათლისა჻ გზასა჻ აროსა჻ მართალთა჻ თანა჻ შეარცხოს჻ ზრდიდეს჻ მართვითა჻ საროსა჻ ედემს჻ ბუნაგი჻ აუგოს჻ სამოთხოს჻ დააყონოსა჻
1943. აწ჻ გაისვენეთ჻ სატირლად჻ ტურფა჻ რაცგქონან჻ აწახლებინა჻ ოთალნი჻ მგზვსნი჻ ედემთა჻ კარავნი჻ ჭირთა჻ ნასლებინა჻ თავსა჻ იცემდით჻ მჴარ჻ დაჴდით჻ მონანი჻ ჩემნი჻ ნახლებინა჻ ჩვენ჻ დაგუმარხენით჻ შთაციცვით჻ წახვედით჻ არშინ჻ ნახლებინა჻
1944. ესე჻ წესია჻ სოფლისა჻ საპრჭოდ჻ მოცალსა჻ არ჻ წამისად჻ ამად჻ არ჻ გეტყუი჻ მიენდოთ჻ არცა჻ ერთისა჻ წამისად჻ უწყლოდ჻ შესცულის჻ ჰაერი჻ ტურფისა჻ თვლ჻ წამწამისად჻ ბოლოდ჻ უმუხთლოდ჻ ვერ჻ მორჩეთ჻ თუითავიც჻ წამწამისად჻
