... (H-2610), XVIII ს.
1935. დღენი჻ მათნი჻ წაიარეს჻ დაბერდეს჻ და჻ დაუძლურდეს჻ ტარიელის჻ ლომნი჻ მკლავნი჻ მეტად჻ გაუუსუსურდეს჻ ბედისაგან჻ მადრიელნი჻ სოფელსავე჻ მოემდურეს჻ სოფლისაგან჻ გაბჭობათა჻ ბრძენთა჻ წიგნი჻ დადასტურეს჻
1936. სოფელს჻ მყოფსა჻ ყველაკასა჻ ესე჻ არვის჻ არ჻ ასცილ჻ დეს჻ მათ჻ სოფლისა჻ შვენებათა჻ წყალ჻ ჯავარი჻ გაუწბილდეს჻ მიჯნურობა჻ გაუსუსტდა჻ გონებანი჻ გაულბილდეს჻ სიყვარული჻ გააცივეს჻ ერთმანერთსა჻ უკუგრილდეს჻
1937. ყოველთავე჻ სწორად჻ სწყალობს჻ ვითა჻ თოვსა჻ მოათოვდეს჻ ობოლ჻ ქურივნი჻ დაამდიდრეს჻ და჻ გლახაკნი჻ არითხოვდეს჻ ავის჻ მქნელი჻ დააშინეს჻ კრავნი჻ ცხვარსა჻ ვერა჻ სწორდეს჻ შიგან჻ მათთა჻ საბრძანისთა჻ თხა჻ და჻ მგელი჻ სძოვდეს჻
1938. ტარიელ჻ და჻ ცოლმან჻ მისმან჻ ტახტოსნობა჻ მოიწყინეს჻ მეფედ჻ დასხნეს჻ შვილნი჻ მათნი჻ ნაცვლად჻ მათად჻ დაადგინეს჻ ერთსა჻ წელსა჻ დაიხოცნეს჻ მიწვეს჻ მიწად჻ მიიძინეს჻ მზესა჻ ლომი჻ არ჻ გაჰყარეს჻ მასვე჻ თანა჻ დააწვინეს჻
ანდერძი ავთანდილისა რომელი თქუა ჟამსა სიკუდილისა჻
1939. ისმინეთ჻ ძენო჻ კაცთანო჻ ანდერძი჻ ავთანდილისა჻ ვიტყვი჻ მსგავსია჻ სოფელი჻ ეს჻ მუხანათი჻ ჩრდილიდა჻ სწორია჻ ჟამი჻ მწუხრისა჻ კრულთანა჻ ავთან჻ დილისა჻ ადრე჻ დალპების჻ გაცვდების჻ ვით჻ ქსელი჻ ნაქვს჻ მანდილისა჻
1940. რა჻ მიიახლა჻ სიკვდილად჻ დაუწყო჻ ხდამა჻ სულითა჻ ხელთა჻ იხრიდა჻ კრთებოსა჻ სიტყვითა჻ დამასულითა჻ თქვა჻ ჻ ვეღარ჻ მიხსნა჻ ძმამან჻ და჻ ვერცაღა჻ დამა჻ სულითა჻ მუნ჻ შემიწყნაროს჻ რომელმან჻ მიწა჻ ადამა჻ სულითა჻
1941. რაზომც჻ გამეფდა჻ ცად჻ ვინ჻ თქვა჻ კაცი჻ შთამოსრულ჻ ან჻ ასულ჻ ცუდია჻ აქა჻ დიდობა჻ ვარდი჻ აწ჻ მეც჻ ვჩან჻ დანასულ჻ უხვაიშნოა჻ ესე჻ დღე჻ ძე჻ რაღას჻ მარგებს჻ ან჻ ასულ჻ მიწა჻ მიიქცეს჻ მიწადვე჻ ხორცი჻ მოკვდების჻ განა჻ სულ჻
1942. სიჭაბუკისა჻ ყვავილი჻ დაჭნა჻ ჩანს჻ ავად჻ ვარდია჻ პირველ჻ მტერთ჻ ზედა჻ საიმაღლით჻ ვსჩნდი჻ ორბებრ჻ მონა჻ ვარდია჻ აწ჻ წაველ჻ მგზავსი჻ გმირსა჻ და჻ ფერად჻ მინა჻ ვარდია჻ თანა჻ წამამყევ჻ თინათინ჻ ცემს჻ უკან჻ ნუ჻ დავარდია჻
1943. იგიმცა჻ კაცი჻ კრულია჻ ვინცა჻ მიენდოს჻ სოფელსა჻ მოლ჻ იზღარსა჻ და჻ მუხთალსა჻ სიცილით჻ ჰკოცნის჻ ოფელსა჻ პირველ჻ სიცოცხლის჻ მქადესა჻ ბოლოდ჻ უარის჻ მყოფელსა჻ მუნ჻ დამკარგავსა჻ კაცთასა჻ აქაც჻ ხან჻ დაუყოფელსა჻
1944. შეიწყნარენით჻ ნაარსნო჻ მცნებას჻ გასწავებ჻ არ჻ ავსა჻ ნუ჻ მოჰყოლიხართ჻ სოფელსა჻ ნიავსა჻ ქარსა჻ არავსა჻ მუნ჻ იუნჯებით჻ სად჻ ღმერთი჻ დასდგამს჻ სიმართლის჻ კარავსა჻ სადა჻ ვერ჻ უკბენს჻ მღილი჻ და჻ ძალ჻ უც჻ პარვა჻ მპარავსა჻
1945. აწ჻ გაისვენეთ჻ სატირლად჻ ტურფა჻ გაქუთ[......] ოთაღნი჻ მსგავსნი჻ ედემთა჻ კარავნი჻ ჭირთ჻ ნახლებანი჻ თავსა჻ იცემდით჻ მჴარდახდით჻ მონანი჻ ჩემნი჻ ნახლებნი჻ ჩვენ჻ დაგუმარხეთ჻ ჩაიცვით჻ წახვედით჻ არშინ჻ ნახლებნი჻
1946. ესე჻ წეისა჻ სოფლისა჻ საპრჭოდ჻ მცალს჻ არა჻ წამისად჻ ამად჻ არ჻ გეტყვი჻ მიენდოთ჻ არცა჻ ერთისა჻ წამისად჻ უწყალოდ჻ შესცულის჻ აერი჻ ტურფისა჻ თვალწამწამის[...] ბოლოდ჻ უმუხთლოდ჻ ვერმორჩეთ჻ ორთავი჻ წააწამ[....]
სიკუდილი ავთანდილისა და ცოლისა[........]
1947. აზომ჻ არ჻ არის჻ სოფლისა჻ საღამო჻ არ[..] სიზმრისა჻ უფრო჻ სიზმარი჻ ჩრდილისა჻[ ..] არ჻ ამოჰკრეფენ჻ სწავლულნი჻ მით჻ მათგან჻ [..] ავი჻ და჻ კარგი჻ სწორად჻ სჩანს჻ სიცოცხლე჻ [...]
1948. ავთანდილ჻ და჻ ცოლმან჻ მისმან჻ დაყვნეს჻ წელნი჻ სამოცათნი჻ ღმერთმან჻ მისცნა჻ ორნი჻ ძენი჻ სიტურფითა჻ მსგავსი჻ მათნი჻ გაუნდოვდეს჻ საჭვრეტელად჻ ბროლბადახშნი჻ მინასათნი჻ სიბერემან჻ გაუცუდნა჻ მათ჻ გლახ჻ მათნი჻ ხასიათნი჻
1949. ავთანდილ჻ და჻ ცოლმან჻ მისმან჻ დაყუეს჻ წე[..] გაუნდოვიდა჻ საწურეტელად჻ ბროლ჻ ბალახში჻ [..] ღმერთმან჻ მისცა჻ ორნი჻ ძენი჻ სიტურფითა჻ [..] სიბერემან჻ გაუცუდა჻ მათ჻ გლახ჻ მათი[..]
1950. ვინცა჻ კარავნი჻ გააკრავნა჻ და჻ თიკანნი჻ გაათიკნა჻ მანვე჻ თხანი჻ თიკანთაგან჻ გაარჩივნა჻ გააბლიკნა჻ [...]იერნი჻ გაამაღლნა჻ სულნი჻ მათნი჻ მოირიკნა჻ [...]ეთსა჻ ეზიარნეს჻ რამანცაღა჻ ჩამოდრიკნა჻
1951. [..] ვთქუა჻ სოფლისა჻ სიცრუე჻ კვლა჻ და჻ კვლადობა჻ [..]ოდენ჻ ამბავი჻ მათობა჻ [..]სითეთრე჻ ანუ჻ ღაწვთაღა჻ ნათობა჻ [..]წაუჴდა჻ მათ჻ ხასიათობა჻
1952. [........]ამბავი჻ ვითა჻ სიზმარი჻ ღამისა჻ [......] სოფელი჻ ნახეთ჻ სიმუხთლე჻ ჟამისა჻ [.......]გონია჻ სოფელი჻ არის჻ მისთვისცა჻ წამისა჻ [........] ვინმე჻ დავსწერე჻ იგი჻ რუსთავის჻ თემისა჻
